Λέων Γαμβέτας

Ο Λέων Γαμβέτα ή Γαμβέτας (Léon Gambetta, Λεόν Γκαμπετά) (Καόρ, 2 Απριλίου 1838[1] – Βιλ ντ' Αβρύ, 31 Δεκεμβρίου 1882[1]) ήταν Γάλλος πολιτικός και φιλέλληνας.

Λέγεται ότι κληρονόμησε την πατρική δύναμη και ευφράδεια. Ο πατέρας του ήταν φαρμακοποιός από τη Γένοβα, ο οποίος παντρεύτηκε με Γαλλίδα το γένος Massabie. Σε ηλικία των 15 ετών ο Γαμβέττα έχασε την όρασή του από το αριστερό μάτι σε ένα ατύχημα και έτσι του αφαιρέθηκε ο οφθαλμός. Παρόλη όμως την αναπηρία του, ξεχώρισε στο σχολείο της Καόρ και το 1857 πήγε στο Παρίσι για να σπουδάσει Νομικά. Το μεσογειακό του ταμπεραμέντο του χάρισε μεγάλη επιρροή στους σπουδαστές του Καρτιέ Λατέν και σύντομα αναγνωρίσθηκε ως ισχυρός αντίπαλος της αυτοκρατορικής κυβέρνησης.

Έγινε γνωστός ιδίως ως υπερασπιστής του έθνους κατά τη διάρκεια του γαλλοπρωσικού πολέμου του 1870[1] και ως μεταρρυθμιστής κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης του το 1881. Η δυναμική πολιτική του συχνά ήλθε αντιμέτωπη με το οικονομικό κατεστημένο της εποχής του και τον συντηρητισμό της υπόλοιπης πολιτικής σκηνής. Παρολ' αυτά η πολιτική αυτή υπήρξε και πηγή έμπνευσης για άλλους πολιτικούς, ιδιαίτερα για τον Ζαν Ζωρές.

Διετέλεσε πρωθυπουργός της Γαλλίας από τις 14 Νοεμβρίου 1881 έως τις 26 Ιανουαρίου 1882.
Παραπομπές

Αττικόν Μουσείον, Ο θάνατος του Γαμβέτα, Τόμ. 1, Αρ. 1 (1883) Τεύχος 1 (Έτος Α)