.

Ο Ζυλ Μπαστιάν-Λεπάζ (γαλλικά: Jules Bastien-Lepage, 1 Νοεμβρίου του 1848 - 10 Δεκεμβρίου του 1884) ήταν Γάλλος ζωγράφος, ακολουθούσε το “ρεύμα” του ρεαλισμού και συγκεκριμένα του νατουραλισμού.

Η ζωή του

Ο Μπαστιάν γεννήθηκε στις 1 Νοέμβριου του 1848 στο χωριό Νταμβιγιέ της επαρχίας Μεζ. Από μικρός είχε δείξει ενδιαφέρον για τις τέχνες και γι' αυτό οι γονείς του αγόραζαν αντίγραφα από πίνακες για να τα ζωγραφίζει. Ο πρώτος του δάσκαλος ήταν ο πατέρας του, επίσης ζωγράφος.[1] Ξεκίνησε κανονικά μαθήματα στην πόλη Βερντέν και το 1867 πήγε στο Παρίσι στην σχολή École des Beaux-arts (Εκόλ ντε μπό-´αρτ) με δάσκαλο τον Αλεξάντρ Καμπανέλ. Αν και πήγαινε σπάνια στα μαθήματα της σχολής, επειδή προτιμούσε να ζωγραφίζει μόνος του, είχε κερδίσει σε διαγωνισμό το 1968. Το 1870 είχε την πρώτη του έκθεση στο σαλόν με ένα πορτρέτο που έμεινε όμως απαρατήρητο. Έμεινε στην σχολή για τρία χρόνια[1] αν και δεν είχε μείνει ευχαριστημένος[2], την ίδια χρονιά είχε πάρει μέρος στον Γαλλοπρωσικό πόλεμο και τραυματίστηκε. Μετά τον πόλεμο γύρισε στο πατρικό του σπίτι για να αναρρώσει και να ζωγραφίσει τους χωρικούς.
Το πρώιμο έργο του
"Η ώρα της σοδειάς"

Το 1874 με τον πίνακα “Ο παππούς μου” είχε μεγάλη επιτυχία στο σαλόν και πήρε την τρίτη θέση. Το 1875 πήρε την δεύτερη θέση στο διαγωνισμό του βραβείου της Ρώμης με τον πίνακα “Ο ευαγγελισμός των ποιμένων” και είχε τις πρώτες του παραγγελιές για δύο πορτρέτα, ακόμα εκείνη την περίοδο ήταν προβληματισμένος για το στυλ ζωγραφικής που ήθελε να ακολουθήσει, είχε το δίλημμα να διαλέξει ανάμεσα στα παραδοσιακά θέματα και τεχνικές και ανάμεσα στα νέα θέματα και τεχνικές των νατουραλιστών, απεικονίζοντας την ζωή του ανθρώπου στην φύση. Το 1876 ξαναπήρε μέρος στον διαγωνισμό για το βραβείο της Ρώμης με τον πίνακα “Ο Πρίαμος στα πόδια του Αχιλλέα”, αλλά δεν κέρδισε. Απογοητευμένος ξαναγύρισε στην εξοχή[1] και άρχισε να υιοθετεί τον νατουραλισμό ως κεντρικό στοιχείο στα έργα του.
Η καταξίωση και ο θάνατος
"Οκτώβριος"

Το 1978 εξέθεσε δύο πίνακες στο σαλόν ένα πορτρέτο και τον πίνακα “παραγωγή σανού” που είχε λατρευτεί από το κοινό και τους κριτικούς. Μετά από αυτόν τον πίνακα, ο Μπαστιάν είχε αναγνωριστεί ως ο καλύτερος ζωγράφος του νέου κινήματος του νατουραλισμού. Το 1879 πήρε μετάλλιο από την Λεγεώνας της Τιμής για τον πίνακα “Πορτρέτο της Σάρα Μπερνάρ” και του ζητήθηκε να ζωγραφίσει τον πρίγκιπα της Ουαλίας. Πέθανε στην ηλικία των 36 στις 10 Δεκεμβρίου του 1884 στο Παρίσι από ένα όγκο που βρισκόταν ανάμεσα στην κοιλιά και το επιγάστριο του. Μέχρι το τέλος ήταν μαζί του ο φίλος του Πρίγκιπας Μποζιντάρ Καραγεώργεβιτς της Σερβίας, και έγραψε[3]:

"Επιτέλους είναι ανίκανος να εργαστεί πια!. Πέθανε στις 10 Δεκεμβρίου του 1884, τότε ήταν η τελευταία αναπνοή του, στην αγκαλιά μου, στον τάφο του η μητέρα και τον αδελφό του, φύτεψαν μια μηλιά.”[1]

αραπομπές

The Magazine of Art, Τόμος 13. 1980.
«Επιστολή καλλιτέχνη προς τους γονείς».
«William et les garçons (d’Europe centrale) (William and the Boys (of Central Europe)) by Xavier Galmiche, Université Paris Sorbonne et CIRCE».

Γάλλοι

Ζωγράφοι

Κόσμος

Αλφαβητικός κατάλογος

Hellenica World - Scientific Library

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License