Ζαν-Λυκ Γκοντάρ ( Jean-Luc Godard, ʒɑ̃lyk ɡɔdaʁ. Γεννημένος στις 3 Δεκεμβρίου 1930) είναι Γαλλο-Ελβετός σκηνοθέτης, σεναριογράφος και κριτικός κινηματογράφου. Το όνομά του ταυτίζεται συχνά με τη νουβέλ βαγκ.[1]

Πίνακας περιεχομένων

Το έργο του

Όπως και οι σύγχρονοί του σκηνοθέτες της νουβέλ βαγκ, ο Γκοντάρ επέκρινε το κυρίαρχο ρεύμα του γαλλικού κινηματογράφου για "Παράδοση στην Ποιότητα"[1], το οποίο "έδινε περισσότερο βάση στη τέχνη παρά στη καινοτομία, έδινε προνόμια σε καταξιωμένους σκηνοθέτες παρά στους νέους, και προτιμούσε τα σπουδαία έργα του παρελθόντος παρά τον πειραματισμό."[2] Για να αμφισβητήσει αυτή την παράδοση, άρχισε μαζί με ομοϊδεάτες του κριτικούς, να σκηνοθετούν τις δικές τους ταινίες.[1] Πολλές ταινίες του Γκοντάρ αμφισβητούν και τους κώδικες του παραδοσιακού Χόλυγουντ μαζί με αυτές του Γαλλικού κινηματογράφου.[3] Αρκετές του ταινίες εκφράζουν τις Ακροαριστερές πολιτικές του απόψεις.[4] [5][6][7]Οι ταινίες του επίσης καταδεικνύουν τη γνώση του για την ιστορία του κινηματογράφου μέσω των αναφορών του σε παλαιότερες ταινίες. Επιπλέον οι ταινίες του Γκοντάρ συχνά αναφέρονται στον υπαρξισμό, μιας και ήταν μανιώδης αναγνώστης του υπαρξισμού και της Μαρξιστικής φιλοσοφίας.[8] Η ριζοσπαστική του προσέγγιση στους κινηματογραφικούς κώδικες, στην πολιτική και τη φιλοσοφία, τον κατατάσσουν ως σκηνοθέτη με τη μεγαλύτερη επιρροή στο γαλλικό νουβέλ βαγκ.

Το 2002 σε ψηφοφορία κριτικών του κινηματογραφικού περιοδικού Sight & Sound, του βρετανικού ινστιτούτου κινηματογράφου (BFI), κατετάγη τρίτος ανάμεσα στους δέκα καλύτερους σκηνοθέτες όλων των εποχών.[9] Λέγεται ότι έχει "δημιουργήσει ένα από τα μεγαλύτερα σώματα κριτικής ανάλυσης από οποιονδήποτε άλλο σκηνοθέτη μέχρι τα μέσα του εικοστού αιώνα."[10] Το 2010 βραβεύτηκε με το Τιμητικό Όσκαρ, αλλά δεν παρέστη στην τελετή απονομής των βραβείων.[11] Οι ταινίες του Γκοντάρ ενέπνευσαν πολλούς σκηνοθέτες, συμπεριλαμβανομένων των Μάρτιν Σκορσέζε, Κουέντιν Ταραντίνο, Στίβεν Σόντερμπεργκ[12] και Πιερ Πάολο Παζολίνι[13].
Επιλεγμένη φιλμογραφία
Έτος Μεταφρασμένος τίτλος Αυθεντικός τίτλος Σημειώσεις
1960 Με κομμένη την ανάσα À bout de souffle
1963 Οι καραμπινιέροι Les Carabiniers
1963 Η περιφρόνηση Le Mépris
1965 Ο δαίμων της ενδέκατης ώρας Pierrot le Fou
1965 Η κινέζα La Chinoise
1966 Συνέβη στην Αμερική Made in U.S.A.
1980 Ο σώζων εαυτόν σωθήτω Sauve qui peut (la vie)
Πηγές

Grant, Barry Keith, επιμ. (2007). Schirmer Encyclopedia of Film. Detroit: Schirmer Reference. ISBN 0-02-865791-8.
Brody, Richard. 2008. Everything is Cinema: The Working Life of Jean-Luc Godard. ISBN 978-0-8050-6886-3

Παραπομπές

Grant 2007, Vol. 4, p. 235.
Grant 2007, Vol. 2, p. 259.
«Jean-Luc Godard». New Wave Film. Ανακτήθηκε στις 24 May 2013.
Grant 2007, Vol. 4, p. 126.
«Γκοντάρ».
«Η Κινέζα».
«Ζαν Λικ Γκοντάρ».
David Sterritt. «40 Years Ago, 'Breathless' Was Hyperactive Anarchy. Now It's Part of the Canon». Ανακτήθηκε στις 24 May 2013.
«BFI – Sight & Sound – Top Ten Poll 2002 Poll – The Critics' Top Ten Directors». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 June 2011.
Grant 2007, Vol. 4, p. 238.
Freeman, Nate. «Godard Companion: Director Will Not Travel to Oscars for a ‘Bit of Metal’ | The New York Observer». Observer.com. Ανακτήθηκε στις 6 February 2012.
BFI (4 September 2006). «Jean-Luc Godard: Biography». BFI. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 June 2011. Ανακτήθηκε στις 28 September 2011. «He made an enormous impact on the future direction of cinema, influencing film-makers as diverse as Robert Altman, Martin Scorsese, Jim Jarmusch, Wim Wenders, Steven Soderbergh, Quentin Tarantino and Wong Kar-Wai.»

Grant 2007, Vol. 3, p. 49.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Ο Ζαν-Λυκ Γκοντάρ στη συλλογή της Criterion
Βιογραφία του Ζαν-Λυκ Γκοντάρ στο newwavefilm.com
Λεπτομερής φιλμογραφία του Ζαν-Λυκ Γκοντάρ στο unifrance.org
Cinema=Godard=Cinema, πληροφορίες και συζητήσεις για τον Γκοντάρ
Συνέντευξη στη Guardian (29 Απριλίου 2005) (στα Αγγλικά)

Γάλλοι

Κόσμος

Αλφαβητικός κατάλογος

Hellenica World - Scientific Library