.
Ο Ζαν Λουί Μπαρό (γαλλικά: Jean-Louis Barrault, Παρίσι, 8 Σεπτεμβρίου 1910- 22 Ιανουαρίου 1994) ήταν Γάλλος καινοτόμος ηθοποιός, μίμος και σκηνοθέτης του θεάτρου. Γεννήθηκε στο Βεσινέ και υπήρξε μαθητής των Σαρλ Ντιλέ και Ετιέν Ντεκρού. Σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών του Λούβρου, ενώ παράλληλα εργαζόταν ως χειρωνάκτης στην παρισινή αγορά του Αλ. Το 1940 έγινε μέλος της Κομεντί Φρανσέζ, ενώ παράλληλα δημιούργησε το θέατρο του Μαρινί. Έργα που σκηνοθέτησε με επιτυχία: Η Δίκη (Κάφκα, 1947), Κατάσταση Πολιορκίας (Καμί, 1948), Ο κλήρος του μεσημεριού (Κλοντέλ, 1948), Τιμωρημένος έρωτας (Ανούιγ, 1950), Βάκχος (Κοκτό, 1951), Ρινόκερος (Ιονέσκο, 1960), Ευτυχισμένες μέρες (Μπέκετ, 1964), Τα παραβάν (Ζενέ 1966)κ.α. Το 1958 ο γάλλος υπουργός πολιτισμού Αντρέ Μαλρό του παραχώρησε τη χρήση του ημικρατικού θεάτρου "Οντεόν", αλλά ο ίδιος του την αφαίρεσε δέκα χρόνια αργότερα, όταν ο Μπαρό υποστήριξε τη φοιτητική εξέγερση του Μαϊου του 1968. Διατέλεσε διευθυντής του δεύτερου κρατικού θεάτρου της Γαλλίας (1959-1968) και του λαικού θεάτρου (από το 1968). Το 1981, μαζί με τη σύζυγό του Μαντλέν Ρενό, επίσης ηθοποιό, ίδρυσαν το θέατρο "Ρον Πουέν" του οποίου τη διεύθυνση διατήρησε μέχρι το τέλος της ζωής του.
Πηγή
"Χρονικό του 20ου Αιώνα" (1994), έκδοση "ΔΟΜΙΚΗ".
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License