.
O Ζαν-Μπατίστ Καμίλ Κορό (Jean-Baptiste Camille Corot, 26 Ιουλίου 1796 – 22 Φεβρουαρίου 1875) ήταν Γάλλος ζωγράφος, γνωστός κυρίως για τις τοπιογραφίες του. Φιλοτέχνησε πορτρέτα, τοπία και συνέθεσε μεγάλους ιστορικούς πίνακες. Χαρακτηρίστηκε επίσης για τη γενναιοδωρία του, ενισχύοντας νέους καλλιτέχνες.
Jean-Baptiste-Camille Corot
Morning on the Estuary, Ville d'Avray
The Burning of Sodom (formerly The Destruction of Sodom )
A Wagon in the Plains of Artois
Peasants under the Trees at Dawn
Sketch of a Woman in Bridal Dress
Souvenir of a Journey to Coubron
The Roman Campagna, with the Claudian Aqueduct
The Wagon (Souvenir of Saintry)
View of Villeneuve-les-Avignon
View from the Boboli Gardens in Florence
Bridge of Narni, Augustus bridge over the Nera
Honfleur. Calvary on the Cote de Grace
Cottages with mill on the bank of the stream
Interior of the Cathedral of Sens
Marietta ( The Roman Odalisque )
Portrait of Louis Robert as a Child
Resting Under the willows by the water
Rome, Colosseum and Farnese Gardens
Rome , Forum, and the Farnese Gardens
Seated woman with breast uncovered
Stormy Weather . Banks of the Pas-de-Calais
Forest of Fontainebleau ( The Oak )
Forest at Ville d' Avray input
Drawings
The big birch, memory of Ariccia
Study from the forest of Compiègne
Illustrations
The summit of La Belle Forière
The Dreamer under the big trees
Shepherd , struggling with his goat
Young mother at the forest edge
Riders and pedestrians in the forest
Βιογραφία
Γεννήθηκε στο Παρίσι στις 26 Ιουλίου 1796 και οι γονείς του ήταν εύποροι έμποροι. Σπούδασε αρχικά στη Ρουέν και στη συνέχεια μαθήτευσε στο πλευρό ενός εμπόρου υφασμάτων, με την προοπτική να ακολουθήσει τις εμπορικές δραστηριότητες της οικογένειας. Ασχολήθηκε με το εμπόριο μέχρι την ηλικία των είκοσι έξι ετών, όταν ο πατέρας του, έδωσε τη συγκατάθεσή του προκειμένου να αφοσιωθεί επαγγελματικά στη ζωγραφική.
Θεωρείται πως ο Κορό έμαθε ελάχιστα από τους μεγάλους ζωγράφους της εποχής. Το 1825 επισκέφτηκε την Ιταλία και παρέμεινε για δύο χρόνια στη Ρώμη. Η εξοχή της Ρώμης θα του διδάξει το φως και την αξία της πινελιάς. Τα σχέδια που φιλοτέχνησε εκεί είναι αυθόρμητα, αντίθετα από τα τοπία που συνέθετε με μεγάλη και σοβαρή μελέτη. Το 1833 απέσπασε το πρώτο βραβείο στο Σαλόν ενώ το 1847 βραβεύτηκε με το μετάλλιο της Λεγεώνας Της Τιμής. Η καλλιτεχνική ωρίμανσή του, προετοίμασε το έδαφος για το πέρασμα στον νατουραλισμό.
Από τη Γαλλία έκανε πολλά ταξίδια, επιστρέφοντας στην Ιταλία κατά καιρούς (1834, 1843), αλλά και στο Βέλγιο, στην Ολλανδία (1854), στην Αγγλία (1862) και μερικές φορές στην Ελβετία. Το 1850 η ζωγραφική του θα υποστεί μια σημαντική αλλαγή, προσεγγίζοντας ένα πιο νεφελώδες και τεχνικό ύφος, που προκάλεσε τη μεγαλύτερη αποδοχή του κοινού και των κριτικών. Ειδικά τα τοπία του, αποκτούν μεγαλύτερη ελευθερία και φαντάζουν ασημένια, επηρεασμένα εν μέρει και από τον ιμπρεσσιονισμό. Οι εικόνες κι οι σπουδές του είναι χωρίς αυτή τη νέα επεξεργασία.
Κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Κομμούνας (1868) εγκατέλειψε το Παρίσι και διέμεινε αρχικά στο Arras και στη συνέχεια στο Douai για να επισκεφτεί τον φίλο του, Alfred Robaut, που εργάστηκε για τη βιογραφία του. Το 1870 εκλέχθηκε μέλος της κριτικής επιτροπής του Σαλόν. Κατά τη διάρκεια του Γαλλο-Πρωσσικού Πολέμου (1870), διέθεσε σημαντικό μέρος της περιουσίας του, για την άμυνα της χώρας του. Το 1872 αγόρασε ένα σπίτι για τον Ονορέ Ντομιέ, προκειμένου να τον βοηθήσει όταν έμεινε τυφλός και χρεωκόπησε. Υποστήριξε επίσης οικονομικά την οικογένεια και τη χήρα του ζωγράφου Ζαν-Φρανσουά Μιγέ (Jean-François Millet), όταν εκείνος πέθανε.
O Κορό πέθανε στις 22 Φεβρουαρίου 1875, στο Ville-d'Avray, σε ηλικία 79 ετών.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
* Encyclopedia Britannica, 11th Edition
* The Webmusem
* Βιογραφικό και έργα του
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
