Ο Ζαν-Μπατίστ Αλφόνς Καρ ( Jean-Baptiste Alphonse Karr) (24 Νοεμβρίου 1808 – 29 Σεπτεμβρίου 1890) ήταν Γάλλος κριτικός, δημοσιογράφος και μυθιστοριογράφος.[1][2]
Ζαν-Μπατίστ Αλφόνς Καρ, φωτογραφία του Αντουάν Σαμουέλ Αντάμ-Σαλομόν.
Ζωή
Ο Karr γεννήθηκε στο Παρίσι από τον Γερμανό πιανίστα και συνθέτη Henri Karr (1784–1842), και αφού εκπαιδεύτηκε στο Collège Bourbon, έγινε δάσκαλος εκεί. Μερικά από τα μυθιστορήματά του, συμπεριλαμβανομένου του πρώτου του, Sous les Tilleuls (1832), ήταν αυτοβιογραφικά ειδύλλια. Το επόμενο έτος ακολούθησε ένα δεύτερο μυθιστόρημα, το One Hour Too Late και το διαδέχτηκαν πολλά άλλα δημοφιλή έργα. Το Friday Night (1835) και το The Shortest Way (1836) συνέχισαν τη φλέβα του αυτοβιογραφικού ρομαντισμού με την οποία είχε κάνει την πρώτη του επιτυχία. Η Geneviève (1838) είναι μια από τις καλύτερες ιστορίες του και το Ταξίδι γύρω από τον κήπο μου (1845) ήταν επάξια δημοφιλές. Άλλα ήταν τα Feu Bressier (1848) και Fort en theme (1853), τα οποία είχαν κάποια επιρροή στην τόνωση της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης.
Το 1855 πήγε να ζήσει στη Νίκαια, όπου ενέδιδε τις προτιμήσεις του για την ανθοκομία και έδωσε το όνομά του σε περισσότερες από μία νέες ποικιλίες, κυρίως τη ντάλια (Νέα Διεθνής Εγκυκλοπαίδεια). Πράγματι, ουσιαστικά ίδρυσε το εμπόριο λουλουδιών στη Γαλλική Ριβιέρα. Ήταν επίσης αφοσιωμένος στο ψάρεμα και στο Les Soirées de Sainte-Adresse (1853) και στο Au bord de la mer (1860) χρησιμοποίησε τις εμπειρίες του. Οι αναμνήσεις του, ημερολόγιο, δημοσιεύτηκαν το 1879–1880. Πέθανε στο Saint-Raphaël (Var).
Οικογένεια
Ο αδελφός του Karr, Eugène, ήταν ταλαντούχος μηχανικός και η ανιψιά του Carme Karr ήταν συγγραφέας, δημοσιογράφος και ψηφοφόρος στη La Roche-Mabile.
Τον Απρίλιο του 1832, ο Karr είχε μια βραχύβια σχέση με την ηθοποιό Juliette Drouet. Υποτίθεται ότι δανείστηκε όλα του τα χρήματά του και δεν τα πλήρωσε ποτέ.[3] Ο Karr ήταν παντρεμένος με τη Louise Estelle Clémentine (το λεγόμενο Renard de Mentule, γεννημένος στις 9 Δεκεμβρίου 1815).[4] Συναντήθηκαν για πρώτη φορά στα τέλη του 1833 και παντρεύτηκαν στις 10 Φεβρουαρίου 1834. Το πρώτο και μοναδικό τους παιδί, η Thérèse, γεννήθηκε στις 2 Σεπτεμβρίου 1834.[5][6][7] Μέχρι το 1845, το ζευγάρι ήταν χωρισμένο για οκτώμισι χρόνια.[8][9]
Έργα
Μυθιστορήματα
Sous les Tilleuls (1832)
Une heure trop tard (1833)
Vendredi soir (1835)
Le chemin le plus court (1836)
Geneviève (1838)
Voyage autour de mon Jardin (1845)
Feu Bressier (1848)
Fort en thème (1853)
Les Soirées de Sainte-Adresse (1853)
Histoires Normandes (1855)
Au bord de la mer (1860)
Une poignee de verites (1866)
Livre de bord (1879–80)
Δημοσιογραφία
Σελίδα τίτλου της έκδοσης του 1843 του περιοδικού Les Guêpes.
Το 1839, ο Karr έγινε συντάκτης της Le Figaro, στην οποία ήταν σταθερός συνεργάτης. και ξεκίνησε επίσης ένα μηνιαίο περιοδικό, Les Guêpes (Οι Σφήκες), με έντονα σατιρικό τόνο, μια δημοσίευση που του έφερε τη φήμη κάποιου των «άφθαρτων λέξεων» και με δαγκωτικό πνεύμα.[10] Οι πρώτοι τόμοι του περιοδικού εκδόθηκαν από το 1839-43. Ο Karr προσπάθησε να αναβιώσει τη δημοσίευση του Les Guêpes από το 1852-55, ένα εγχείρημα καταδικασμένο σε αποτυχία δεδομένων των συνθηκών της κρατικής λογοκρισίας (υπό το καθεστώς του Ναπολέοντα Γ').[11]
Το 1848 ίδρυσε τη Le Journal.
Αξιομνημόνευτα αποσπάσματα
Ο Karr θυμάται για πολλές από τις δηλώσεις του[12], συμπεριλαμβανομένου του γνωστού αφορισμού plus ça change, plus c'est la même chose [ [13] συνήθως μεταφράζεται ως "όσο περισσότερα αλλάζουν τα πράγματα , τόσο περισσότερο μένουν τα ίδια".[ 14][15]
Σχετικά με την πρόταση για κατάργηση της θανατικής ποινής, έγραψε: «veux bien que messieurs les assassins commencent» (δηλαδή «να κάνουν το πρώτο βήμα οι κύριοι που κάνουν τους φόνους»).
Κληρονομιά
Great Path of Posterity (1842)
Avenue Alphonse Karr - Saint-Maur-des-Fossés - 2.JPG
Ο Karr είναι ένας από τους Γάλλους καλλιτέχνες και συγγραφείς που καρικατούρασε ο Benjamin Roubaud στο σχέδιό του "Grand Chemin de la Posterité". Το κεφάλι του Καρ είναι ζωγραφισμένο στο σώμα μιας σφήκας (παραπέμποντας στο Les Guêpes) και σχολιάζεται "KARicature" (sic).
Το διήγημα Les Willis ήταν η βάση της όπερας Le Villi (1884) του Τζάκομο Πουτσίνι.
Το είδος μπαμπού Bambusa multiplex Alphonse Karr ονομάστηκε προς τιμήν του.[16]
Πολλοί δρόμοι έχουν πάρει το όνομά του, μεταξύ των οποίων:
Rue Alphonse Karr στο Παρίσι
Avenue Alphonse Karr στο Saint-Maur-des-Fosses
Place Alphonse Karr στο Barentin
Allée Alphonse Karr στο Châlons-en-Champagne
Το κολέγιο Collège Alphonse Karr στο θέρετρο Saint-Raphaël στην Κυανή Ακτή.
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
