Ο Ζακόμπ Σπον (γερμ. Jacob Spon, γαλλ. Jacques Spon, 1647-1685) υπήρξε Γάλλος ιατρός και πρωτοπόρος αρχαιολόγος και ένας από τους πρώτους που μελέτησε τα ελληνικά αρχαιολογικά μνημεία.

Βιογραφία

Γεννήθηκε στις 7 Ιανουαρίου 1647 στην Λυόν. Πατέρας του ήταν ο επίσης ιατρός Σαρλ Σπον. Η οικογένειά του είχε καταγωγή από την Ουλμ και ως προς το θρήσκευμα ήταν Καλβινιστές. Μετανάστευσαν στην Λυόν το 1551 και απόκτησαν πλούτη και κοινωνικό κύρος. Ο Γιάκομπ σπούδασε ιατρική στο Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου και μυήθηκε από τον συνομήλικό του Σαρλ Πατίν την κλασική αρχαιότητα και στην νομισματική. Έμεινε για λίγο διάστημα στο Παρίσι και κατόπιν αναγορεύτηκε διδάκτωρ της ιατρικής το 1668 στο Μονπελιέ. Εργάστηκε ως ιατρός στην γενέτειρά του. Ασχολήθηκε με την αρχαιολογία και είχε επαφή με διάσημους επιστήμονες της εποχής του, τον Δουκάγγιο, τον Λουδοβίκο τον μέγα δελφίνο και άλλους. Περιηγήθηκε στα χρόνια 1675-1676 την Ιταλία, Ελλάδα, Κωνσταντινούπολη και τον Λεβάντε με συνοδό του τον νεαρό βοτανολόγο Τζωρτζ Γουίλερ, ο οποίος αργότερα δώρισε την πλούσια συλλογή του ελληνικών θησαυρών τέχνης στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Όταν λόγω του εδίκτου του Φονταινεμπλώ αναγκάστηκε να καταφύγει στην Ζυρίχη, ληστεύτηκε καθ' οδόν και έχασε όλη η συλλογή του και τα υπάρχοντά του. Αρρώστησε από φυματίωση και απεβίωσε στις 25 Δεκεμβρίου 1685 στο σανατόριο του Βεβέ.
Συγγράμματα

Έγραψε λεπτομερές οδοιπορικό με το όνομα Voyage d’Italie, de Dalmatie, de Grèce et du Levant που τυπώθηκε το 1679, και σε γερμανική μετάφραση το 1681 και 1690, το οποίο είναι σημαντικο τεκμήριο της ζωής της εποχής του. Στα επόμενα χρόνια κυκλοφόρησε τα συγγράμματα Histoire de la république de Genève (1680), Récherches curieuses d’antiquité (1683) και Miscellanea eruditae antiquitatis (1685).