Ο Ερρίκος Β΄ της Καμπανίας ή Ερρίκος Α΄ των Ιεροσολύμων (Henri II de Champagne, 29 Ιουλίου 1166 - 10 Σεπτεμβρίου 1197) ήταν κόμης της Καμπανίας (1181 - 1197) και βασιλιάς της Ιερουσαλήμ (1192 - 1197), μεγαλύτερος γιος του Ερρίκου Α΄ της Καμπανίας και της Μαρίας της Γαλλίας, κόρης του βασιλιά της Γαλλίας Λουδοβίκου Ζ΄ Καπέτων και της Ελεονώρας της Ακουιτανίας. Ανήκε στον οίκο των Μπλουά. Ο πατέρας του πέθανε το 1181 και η μητέρα του ήταν συμβασιλέας ως το 1187.
Συμμετοχή του στην Γ΄ Σταυροφορία
Ο Ερρίκος αποφάσισε να ταξιδέψει για την Ανατολή, αφήνοντας την κομητεία στον μικρότερο αδελφό του Θεοβάλδο ως διάδοχο και βάζοντας τους βαρόνους να τον αναγνωρίσουν. Τελικά δεν επρόκειτο να επιστρέψει ποτέ, αφού ενώθηκε στην Γ΄ Σταυροφορία υπό τον βασιλιά της Γαλλίας Φίλιππο Β΄ Καπέτων και τον βασιλιά της Αγγλίας Ριχάρδο Α΄ Ανζού τον Λεοντόκαρδο. Ήταν ένας από τους στρατιωτικούς αρχηγούς στην επιτυχημένη πολιορκία της Άκρας. Λέγεται ότι περιπλέχτηκε στην απαγωγή της Ισαβέλλας των Ιεροσολύμων που ήθελαν να της επιβάλουν να χωρίσει από τον 1ο σύζυγό της Χάμφρεϋ του Τορόν, προκειμένου να παντρευτεί τον Κορράδο τον Μομφερατικό. Ο Κορράδος ήταν εξάδελφος της μητέρας του Ερρίκου, Μαρίας Καπέτων[1].
Kατά τον Μπαχά-αλ-ντίν τραυματίστηκε στην Άκρα. Δήλωσε πίστη και υποταγή στον βασιλιά της Αγγλίας Ριχάρδο Α΄ που ήταν (ετεροθαλής) αδελφός της μητέρας του Μαρίας Καπέτων, και τον Απρίλιο του 1192 στάλθηκε εκ μέρους του από την Άκρα στην Τύρο προκειμένου να πληροφορήσει τον Κορράδο τον Μομφερατικό για την στέψη του ως βασιλιά των Ιεροσολύμων. Ο Ερρίκος επέστρεψε πίσω στην Άκρα, ενώ ο Κορράδος δολοφονήθηκε από δύο Ασασίνους λίγες μέρες μετά την στέψη του. Ο Ερρίκος επανήλθε στην Τύρο δύο ημέρες μετά την δολοφονία χωρίς να γνωρίζει τίποτα γι αυτήν, προκειμένου να προετοιμάσει την τελετή της βασιλικής του στέψης. Εκεί, προς μεγάλη του έκπληξη, είδε την προετοιμασία της κηδείας. Αρραβωνιάστηκε αμέσως την βασίλισσα Ισαβέλλα και την παντρεύτηκε οκτώ ημέρες μετά τον θάνατο του Κορράδου.
Βασιλιάς των Ιεροσολύμων, μετά την δολοφονία του Κορράδου
Ο γάμος έγινε με μεγάλη μεγαλοπρέπεια, με την Ισαβέλλα να είναι ενθουσιασμένη από τα φυσικά χαρίσματα του Ερρίκου, που ήταν 20 χρόνια μικρότερος από τον προηγούμενο υποψήφιο σύζυγό της Κορράδο. Η Ισαβέλλα ήταν ήδη έγκυος με το παιδί του Κορράδου, την μετέπειτα Μαρία Μομοφερατική και αυτό θεωρήθηκε από πολλούς σκάνδαλο. Τελικά το ζευγάρι απέκτησε δύο κόρες, την Αλίκη της Καμπανίας και την Φιλίππη.
Ο βασιλιάς Ριχάρδος Α' ήταν ύποπτος για τον φόνο του Κορράδου. Ο κόμης Ερρίκος, γνωστός στους Άραβες σαν "αλ-κόντ-Ενρί", έκανε συμμαχία με τους Ασασίνους, που τον προσκάλεσαν να επισκεφθεί το ισχυρό τους φρούριο Αλ-Κάφ. Για να δείξει την εξουσία του, ο αρχηγός των Ασασίνων έκανε νόημα σε δύο άνδρες του και εκείνοι έπεσαν από τις επάλξεις αυτοκτονώντας. Ο ίδιος, για να τον τιμήσει, πρότεινε στον φιλοξενούμενό του να διαπραχθεί ένας φόνος. Ο Ερρίκος αρνήθηκε, ολοκλήρωσε τη συμφωνία και αναχώρησε. Ο P. Williams υποστήριξε ότι ο Ερρίκος είναι ύποπτος για τον φόνο του Κορράδου, αλλά αυτό θα ήταν δύσκολο χωρίς την υποστήριξη του βασιλιά Ριχάρδου Α'.
Απεβίωσε μετά από πτώση από το μπαλκόνι του πρώτου ορόφου των ανακτόρων της Άκρας, καθώς παραπάτησε και το κιγκλίδωμα υποχώρησε. Η χήρα του Ισαβέλλα παντρεύτηκε για τέταρτη και τελευταία φορά με τον βασιλιά της Κύπρου Αμαλρίκ των Λουζινιάν.
Η πρώτη κόρη τους, Αλίκη, παντρεύτηκε τον (ετεροθαλή) αδελφό του βασιλιά της Κύπρου Ούγο Α΄. Ο Ερρίκος, ξοδεύοντας πολλά χρήματα στις εκστρατείες του στα Ιεροσόλυμα, άφησε πίσω του πολλές δυσκολίες στην Καμπανία. Το 1213 υποστηρικτές του ανεψιού του Θεοβάλδου, που ήθελε να κληρονομήσει την κομητεία της Καμπανίας, υποστήριξαν ότι η ακύρωση του 1ου γάμου της Ισαβέλλας με τον Χάμφρεϋ του Τορόν (που ζούσε ακόμη) ήταν παράτυπη. Έτσι οι δύο κόρες του Ερρίκου Β' θα ήταν νόθες και δεν θα μπορούσαν να κληρονομήσουν εκείνες την κομητεία, αλλά ο ανεψιός του. Αλλά οι ισχυρισμοί δεν είχαν ισχύ. Τελικά ο Θεοβάλδος αγόρασε ακριβά τα δικαιώματα της Αλίκης και της Φιλίππης και έγινε κόμης ως Θεοβάλδος Δ'.
Παραπομπές
Η μητέρα της Μαρίας Καπέτων, Αδελαίδα ήταν κόρη της Γκιζέλας Ιβρέας-Βουργουνδίας (από τον 1ο της γάμο) και ο πατέρας του Κορράδου, Γουλιέλμος Ε' ήταν γιος της Γκιζέλας Ιβρέας-Βουργουνδίας (από τον 2ο της γάμο)
Πηγές
Morgan, M. R. The Chronicle of Ernoul and the Continuations of William of Tyre,1973
Payne, Robert. The Dream and the Tomb, 1984
Runciman, Steven. A History of the Crusades, vol. 3, 1954
Wheeler, Bonnie. Eleanor of Aquitaine: Lord and Lady, 2002
Williams, Patrick A. "The Assassination of Conrad of Montferrat: Another Suspect?", Traditio, vol. XXVI, 1970.
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License