Πέτρος Αβελάρδος

Ο Γουλιέλμος ντυ Βαιρ (γαλλ. Guillaume Du Vair, 7 Μαρτίου 1556 - 3 Αυγούστου 1621) ήταν Γάλλος κληρικός, νομικός, πολιτικός, φιλόσοφος και ελληνιστής. Χρημάτισε επίσης υπουργός, δικαστής και επίσκοπος λαμβάνοντας και τον τίτλο του Κόμητος.

Γεννήθηκε στο Παρίσι το 1556 και από νωρίς ακολούθησε το καθολικό ιερατικό σχήμα. Σπούδασε νομικά και σύντομα ασχολήθηκε τόσο με τη δικηγορία όσο και με την πολιτική όπου και αναδείχθηκε σπουδαίος ρήτορας. Το 1584 ανέλαβε σύμβουλος της γαλλικής Βουλής όπου και υπερασπίστηκε έντονα τα συμφέροντα του γαλλικού θρόνου επί του Σαλικού κώδικα, έναντι του ισπανικού όπου είχαν εγερθεί αξιώσεις διαδοχής. Ο Βασιλιάς Ερρίκος Δ΄ της Γαλλίας αναγνωρίζοντας την προσφορά του τον διόρισε δικαστή στη Μασσαλία.
Το 1595 εξέδωσε ειδικό σύγγραμμα επί της ρητορικής "Εγχειρίδιο της γαλλικής ευγλωττίας" στο οποίο κατέκρινε τους ρήτορες της εποχής του που ακολουθούσαν αθέμιτους τρόπους καλώντας τους να παραδειγματιστούν από τους αρχαίους Έλληνες ρήτορες. Το 1599 ανέλαβε πρόεδρος της Βουλής της Προβηγκίας. Το 1616 ο Βασιλιάς Λουδοβίκος ΙΓ΄ του απένειμε τον τίτλο του Κόμη.

Το φιλολογικό έργο του Γ. ντυ Βαιρ παρουσιάζει μεγαλύτερο ενδιαφέρον από το αξιόλογο πολιτικό του. Υπήρξε λάτρης των αρχαίων ελληνικών γραμμάτων. Μετέφρασε μεταξύ άλλων το "Εγχειρίδιον" του Επικτήτου, τους "Λόγους" του Δημοσθένη και του Κικέρωνα καθώς επίσης και τα "Έργα" του Αγίου Βασιλείου. Εκτός από το "Εγχειρίδιο της γαλλικής ευγλωττίας" έγραψε επίσης "Σκέψεις επί των ψαλμών" καθώς και "Ποιήματα". Εκείνο όμως που υπήρξε περισσότερο σπουδαίο ήταν το "Εγχειρίδιο Ευσταθείας" στο οποίο εξέθεσε τις φιλοσοφικές του ιδέες τις οποίες και ανέπτυξε ευρύτερα στο νεότερο έργο του "Η ηθική φιλοσοφία των Στωικών", το οποίο και τον κατέταξε στους νεοστωικούς φιλοσόφους.

Ο Γουλιέλμος ντυ Βαιρ πέθανε το 1621 στη πόλη Τονέν (Tonneins).
Πηγές

"Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια" τομ.Στ΄, σελ.484.