.
Ο Ζιλ Λιποβετσκί ( Gilles Lipovetsky) είναι γάλλος φιλόσοφος και κοινωνιολόγος. Έχει σπουδάσει στη Σορβόννη και διδάσκει φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο της Γκρενόμπλ.
Κύριες ιδέες
Ασχολείται με τις αλλαγές που έχει επιφέρει στη ζωή των ανθρώπων η κοινωνία της κατανάλωσης και του θεάματος. Θεωρεί πως έχουν αρθεί οι ταξικοί διαχωρισμοί της κατανάλωσης, αφού όλοι οι άνθρωποι επιθυμούν και καταναλώνουν τα πάντα και πως αυτό που κυριαρχεί είναι ο ατομικισμός[1]. Υποστηρίζει πως οι κοινωνίες αυτές βασίζονται στη δημοκρατική συμφωνία, καθώς οι άνθρωποι που ζουν σε αυτές δεν υπόκεινται σε κάποια αυθεντία, έχουν μαζικοποιήσει τους τρόπους συμπεριφοράς τους και έχουν προμηθευτεί με ένα υψηλότερο επίπεδο αυτονομίας[2].
Αντιλαμβάνεται τον Γαλλικό Μάη του '68 ως το ουσιαστικό λίκνο του σύγχρονου ναρκισσιστικού ατομικισμού[3]. Επίσης, αναλύει τις σχέσεις του ευδαιμονισμού και του υπερκαταναλωτισμού με τις μειονοτικές ομάδες (πχ γκέτο στο Παρίσι)[4].
Βιβλία στα ελληνικά
(1999) Το λυκόφως του καθήκοντος, εκδόσεις Καστανιώτη
(2009) Η εποχή του κενού. Δοκίμια για τον ατομικισμό, εκδόσεις Νησίδες
(2013) Παγκοσμιοποίηση και υπερ-νεωτερικότητα: Κοσμοπολιτισμός και δυτική κουλτούρα, εκδόσεις Νησίδες
Δείτε επίσης
Ατομικισμός
Μεταμοντερνισμός
Καταναλωτισμός
Υπερκαταναλωτισμός
Παραπομπές
«Δεν πρέπει να ζούμε για να καταναλώνουμε. Ευτυχία σημαίνει ν' αγαπάς»
O πολιτισμός του θεάματος ανάμεσα στον Λιόσα και τον Λιποβετσκί
Η κληρονομιά του γαλλικού Μάη
Ο «πολιτικά ορθός» μύθος περί του «μύθου» της
Εξωτερικοί Σύνδεσμοι
Ζιλ Λιποβετσκί στο LinkedIn (Γαλλικά)
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License