Γοδεφρείδος Β΄ Βιλλεαρδουίνος

Ο Γοδεφρείδος Β΄ Βιλλεαρδουίνος (Γαλλικά: Geoffroi II de Villehardouin) (π 1194 - 1246) ήταν ηγεμόνας της Αχαΐας (1229-46), γιος και διάδοχος του Γοδεφρείδου Α΄ Βιλλεαρδουίνου. Στα πρώτα χρόνια της διακυβέρνησής του συγκρούστηκε με την Καθολική εκκλησία. Έκτισε το φρούριο Χλεμούτσι κοντά στη Γλαρέντζα και μεγάλωσε σημαντικά τα εδάφη του Πριγκιπάτου επεκτείνοντάς το μέχρι την Εύβοια και είχε υποτελείς του τον Μιχαήλ Δούκα του Δεσποτάτου της Ηπείρου και τον Παλατινό Κόμητα της Κεφαλληνίας και Ζακύνθου Ματθαίο Α΄ Ορσίνι.

Τα πρώτα χρόνια διακυβέρνησης - Σύγκρουση με την Εκκλησία

Τα πρώτα χρόνια της διακυβέρνησής του διαταράχθηκαν από τη ρήξη του με το λατινικό κλήρο της Πελοποννήσου. Ο Γοδεφρείδος επικαλέστηκε την άρνησή τους να τον βοηθήσουν στην ολοκλήρωση της κατάκτησης της Πελοποννήσου και έτσι δήμευσε τα εκκλησιαστικά κτήματα. Με τα χρήματα που συγκέντρωσε έκτισε το μεγάλο φρούριο Χλεμούτσι (στο σημερινό Κάστρο Ηλείας) κοντά στη Γλαρέντζα (τη σημερινή Κυλλήνη). Για αυτήν του την πράξη ο Γοδεφρείδος αφορίστηκε από την Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία. Το 1223, όμως, ο Πάπας Ονώριος Γ΄ αναίρεσε τον αφορισμό και ο Γοδεφρείδος συμβιβάστηκε με τον κλήρο που απαλλάχτηκε από κάθε φόρο. Ο ηγεμόνας κρατούσε τους θησαυρούς και την κινητή περιουσία της εκκλησίας, αλλά ο ίδιος και οι βαρώνοι του αναλάμβαναν την υποχρέωση να πληρώνουν 1.000 υπέρπυρα κάθε χρόνο στον κλήρο.
Πολεμικές επιχειρήσεις και αύξηση της δύναμης του Πριγκηπάτου

Το 1236 όταν ο αυτοκράτορας της Νίκαιας, Ιωάννης Γ΄ Δούκας Βατάτζης από κοινού με το Βούλγαρο ηγεμόνα Ιβάν Ασέν Β΄ επιχείρησαν να καταλάβουν την Κωνσταντινούπολη, ο Γοδεφρείδος διέσπασε με πλοία το βυζαντινοβουλγαρικό αποκλεισμό, σώζοντας με αυτόν τον τρόπο τη Λατινική Αυτοκρατορία υπό τον αντιβασιλέα Ιωάννη ντε Μπριεν (επίτροπο του ανήλικου ακόμη Βαλδουίνου Β΄). Ως ανταμοιβή για τις πολύτιμες υπηρεσίες του ο αυτοκράτορας του πρόσφερε την επικυριαρχία του Δουκάτου του Αρχιπελάγους, της Εύβοιας και της μαρκιονίας της Βοδονίτσας. Τόση ήταν η φήμη και η αίγλη που απέκτησε ο ηγεμόνας της Αχαΐας, ώστε ο δεσπότης της Ηπείρου Μανουήλ Δούκας, καθώς και ο Ιταλός Παλατινός Κόμης της Κεφαλληνίας και Ζακύνθου Ματθαίος Α΄ Ορσίνι έγιναν εκούσια υποτελείς του.

Προς τους Έλληνες υπηκόους του, ο Γοδεφρείδος φέρθηκε με σύνεση και διπλωματικότητα, ακολουθώντας το παράδειγμα του πατέρα του, και απάλλαξε τον κατώτερο ορθόδοξο κλήρο από τους φόρους.
Οικογένεια
Το 1217 παντρεύτηκε την Αγνή του Κουρτεναί, κόρη του Λατίνου αυτοκράτορα της Κωνσταντινούπολης Πέτρου του Κουρτεναί και της συζύγου του Γιολάντας της Φλάνδρας. Από το γάμο αυτό δεν απέκτησε παιδιά. Όταν πέθανε ετάφη στη λατινική μητρόπολη της Ανδραβίδας. Στην εξουσία τον διαδέχθηκε ο αδελφός του Γουλιέλμος Β'.

Γενεαλογία Βιλλεαρδουίνων, πριγκίπων Αχαΐας

Γοδεφρείδος Α'
1210-1229