Φρανσουά Μωριάκ

Ο Φρανσουά Μωριάκ (François Mauriac, 1885-1970) ήταν Γάλλος μυθιστοριογράφος, δοκιμιογράφος, ποιητής και θεατρικός συγγραφέας που τιμήθηκε το 1952 με το βραβείο Νόμπελ για την Λογοτεχνία.

Καταγόταν από βαθιά θρησκευόμενη και αυστηρή μεγαλοαστική οικογένεια. Μετά τις σπουδές του στο πανεπιστήμιο του Μπορντώ ασχολήθηκε αποκλειστικά με την συγγραφή. Το πρώτο του έργο ήταν η ποιητική συλλογή Τα ενωμένα [σε προσευχή] χέρια (1909). Καθιερώθηκε ως μυθιστοριογράφος πρώτης σειράς με το έργο του Το φιλί στον λεπρό (1922) και έφτασε στο απόγειο με τον Κόμπο των εχιδνών. Έγραψε επίσης θεατρικά έργα, με σημαντικότερο τον Ασμοδαίο, και πολλά αυτοβιογραφικά. Το 1933 εξελέγη μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας.

Καταδίκασε κάθε μορφής ολοκληρωτισμό, και κατά την Γερμανική κατοχή έγραφε για την Αντίσταση. Έγραψε ένα βιβλίο εξυμνητικό του στρατηγού Ντε Γκωλ και υποστήριξε την ανεξαρτησία των γαλλικών αποικιών.

Ο Μωριάκ θεωρείται από πολλούς ο μεγαλύτερος Γάλλος μυθιστοριογράφος του 20ου αιώνα μετά τον Μαρσέλ Προυστ. Ανατέμνει ανελέητα την ανθρώπινη ψυχή. Τα έργα του είναι αυστηρά ψυχολογικά δράματα, με κλίμα αμείωτης έντασης, έλλειψη αγάπης και πάθη αρρωστημένα. Υπάρχει βέβαια σε κάθε έργο του μια μορφή με συναίσθηση της αμαρτίας, πίστη στον Θεό και στην τελική σωτηρία, αλλά η γενική εικόνα είναι σκοτεινή. Αν και ο σημαντικότερος καθολικός συγγραφέας του 20ου αιώνα, κατηγορήθηκε από καθολικούς συγγραφείς για την απαισιοδοξία των έργων του και για το αντιδογματικό των απόψεών του.

Επιλογή έργων
Μυθιστορήματα και νουβέλες

L'Enfant chargé de chaînes (Το αλυσσοδεμένο παιδί, 1913)
Le Baiser au lépreux (Το φιλί στον λεπρό 1922)
Le Fleuve de feu (Ο ποταμός της φωτιάς, 1923)
Le Mal (Το κακό, 1924)
Le Désert de l'amour (Η ερημιά του έρωτα, 1925)
Thérèse Desqueyroux (Τερέζα Ντεκερού, 1927)
Le Nœud de vipères (Ο κόμπος των εχιδνών, 1932)
Le Mystère Frontenac (Το μυστήριο Φροντενάκ, 1933)
La Fin de la nuit (Το τέλος της νύχτας, 1935)
Les Anges noirs (Οι μαύροι άγγελοι, 1936)
Les Chemins de la mer (Οι δρόμοι της θάλασσας, 1939)
La Pharisienne (Η Φαρισαία, 1941)
L'Agneau (Ο Αμνός, 1954)

Θέατρο

Asmodée (Ασμοδαίος, 1938)
Les Mal Aimés (Οι Κακοαγαπημένοι, 1945)
Passage du malin (Το πέρασμα του κακού, 1948)
Le Feu sur la terre (Η φωτιά πάνω στη γη, 1951)

Ποίηση

Les Mains jointes (Τα ενωμένα χέρια, 1909)
L'Adieu à l'adolescence (Αποχαιρετισμός στην εφηβεία, 1911)
Orages (Θύελλες, 1925)
Le Sang d'Atys (Το αίμα του Άττη, 1940)

Δοκίμια

La Vie de Jean Racine (Η ζωή του Ρακίνα, 1928)
Dieu et Mammon (Ο Θεός και ο Μαμμωνάς, 1929)
Souffrances et bonheur du chrétien (Βάσανα και ευτυχία του χριστιανού, 1931)
Le Romancier et ses personnages (Ο μυθιστοριογράφος και οι ήρωές του, 1933)
La Vie de Jésus (Η ζωή του Ιησού, 1936)

Αυτοβιογραφικά

Le Cahier noir (Το μαύρο τετράδιο, 1943, λαθραία έκδοση με το ψευδώνυμο Forez)
Mémoires intérieurs (Εσωτερικά απομνημονεύματα, 1959)
Ce que je crois (Αυτό που πιστεύω, 1962)
Nouveaux mémoires intérieurs (Νέα εσωτερικά απομνημονεύματα, 1964)
Mémoires politiques (Πολιτικά απομνημονεύματα, 1967)
Commencements d'une vie (Απαρχές μιας ζωής, 1932)
Écrits intimes (Ενδόμυχα γραπτά, 1953)

Ελληνικές μεταφράσεις

Το φιλί στον λεπρό : Δ.Π.Κωστελένος ("Κονιδάρη", 1993)
Η ερημιά του έρωτα : Γιώργος Γεραλής ("ΒΙΠΕΡ", 1971)
Τερέζα Ντεκερού : Δημήτρης Ζορμπαλάς ως Τερέζα ("Άγκυρα", 1978)
Ο κόμπος των εχιδνών : Δημήτρης Ζορμπαλάς ως Οι οχιές ("Ψυχογιός", 1983)
Το τέλος της νύχτας :
Σοφία Μαυρόχη ("Γ.Σίσκος", χχ)
Δ.Π.Κωστελένος ("Κονιδάρη", 1995)
Οι μαύροι άγγελοι : Λίνα Κάσδαγλη ("Οι Εκδόσεις των Φίλων", 1964)
Η ζωή του Χριστού : Τάκης Μπαρλάς (εκδόσεις Μαρή)

Παραπομπές

«François Mauriac - Facts». Nobelprize.org. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2013.