ART

 

.

Ο Φρανσουά Πασκάλ Σιμόν Ζεράρ (François Pascal Simon Gérard, 4 Μαΐου 1770 – 11 Ιανουαρίου 1837) ήταν Γάλλος νεοκλασικός ζωγράφος, γνωστός για τις προσωπογραφίες και τις ιστορικές σκηνές του. Γεννήθηκε στη Ρώμη, όπου ο πατέρας του εργαζόταν δίπλα στο Γάλλο πρεσβευτή. Αρχικά σπούδασε κοντά στον γλύπτη Ωγκυστέν Παζού (Augustin Pajou), αργότερα με τον ιστορικό ζωγράφο Νικολά-Γκυ Μπρενέ (Nicolas-Guy Brenet) και τελικά με τον διάσημο ακαδημαϊκό ζωγράφο Ζακ-Λουί Νταβίντ (Jacques-Louis David).

Francois Gerard Painting - Napoleon Bonaparte Premier Consul by Francois Gerard

Napoleon Bonaparte Premier Consul

Francois Gerard Painting - Portrait Of Napoleon In Coronation Robes by Francois Gerard

Portrait Of Napoleon In Coronation Robes

Francois Gerard Painting - Belisarius by Francois Gerard

Belisarius

Francois Gerard Painting - Corinna With Her Harp On Cape Misenus by Francois Gerard

Corinna With Her Harp On Cape Misenus

Francois Gerard Painting - Corinna With Her Harp On Cape Misenus by Francois Gerard and Studio

Corinna With Her Harp On Cape Misenus

Francois Gerard Painting - Homeland In Danger by Francois Gerard

Homeland In Danger

Ossian

Portrait of Queen Hortense

Portrait of Madame Recamier

Portrait of Marie Louise and the King of Rome

Portrait of Joachim Murat

Amor and Psyche

Το 1794 έλαβε μέρος σε διαγωνισμό και κέρδισε το πρώτο βραβείο με τον πίνακά του «Η δεκάτη Αυγούστου», με θέμα την έφοδο στο Ανάκτορο του Κεραμεικού. Το 1795 φιλοτέχνησε τον περίφημο «Βελισάριο». Καθιερώθηκε, όμως, με το αριστουργηματικό έργο του «Ψυχή και Έρως» (Σαλόν του 1798, Μουσείο του Λούβρου). Μεταξύ των ετών 1805 και 1810, φιλοτέχνησε τις προσωπογραφίες διάσημων προσωπικοτήτων, όπως των Μαντάμ Ρεκαμιέ, Ταλλεϋράνδου, Λουδοβίκου ΙΗ', Καρόλου Ι΄, Λουδοβίκου Φιλίππου κ.ά. Ένα από τα καλύτερα έργα του είναι η προσωπογραφία του φίλου του «Ζ. Μπ. Ιζαμπέ και της μικρής κόρης του» (1795, Λούβρο).

Πορτρέτο του Φρανσουά Ζεράρ. Πίνακας του Σερ Τόμας Λώρενς.
Φρανσουά Ζεράρ: "Ψυχή και Έρως" (Μουσείο του Λούβρου, Παρίσι)

Παράλληλα, στράφηκε στη ζωγραφική ιστορικών θεμάτων, όπως «Η Μάχη του Αούστερλιτς» (1810) και «Η είσοδος του Ερρίκου Δ΄ στο Παρίσι» (Μουσείο Ανακτόρου των Βερσαλλιών). Μεταξύ άλλων σημαντικών έργων του περιλαμβάνονται: «Πορτρέτο της Αυτοκράτειρας Ιωσηφίνας» (1801, Μουσείο Ερμιτάζ, Αγία Πετρούπολη), «Τερέζα της Άβιλα» (1827, Θεραπευτήριο Μαρί-Τερέζ, Παρίσι), «Δάφνις και Χλόη» (περ. 1824, Ινστιτούτο Καλών Τεχνών, Ντιτρόιτ Η.Π.Α.). Το 1819, ο Γάλλος βασιλιάς Λουδοβίκος ΙΗ΄ του απένειμε τον τίτλο του βαρόνου. Πέθανε μετά από τριήμερο πυρετό στις 11 Ιανουαρίου 1837, σε ηλικία 66 ετών.


Πηγές

Χέρμπερτ Ρηντ: «Λεξικό Εικαστικών Τεχνών», λήμμα «Ζεράρ, Φρανσουά», σελ. 88, Εκδόσεις Υποδομή Ε.Π.Ε., Αθήνα, 1986.
Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάνικα, λήμμα «Ζεράρ, Φρανσουά», τόμος 26, σελ. 23, Εκδόσεις Πάπυρος, 1996.

Ζωγράφοι

Γάλλοι

Εγκυκλοπαίδεια Γαλλίας

Κόσμος

Αλφαβητικός κατάλογος

Hellenica World - Scientific Library

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License