Η Εμανουέλ Ριβά (γαλλικά: Emmanuelle Riva), γεννημένη στις 24 Φεβρουαρίου 1927, είναι Γαλλίδα ηθοποιός. Είναι περισσότερο γνωστή για τους ρόλους της στις ταινίες Χιροσίμα, Αγάπη μου (Hiroshima mon amour, 1959), Ο Εφημέριος (Léon Morin, Prêtre, 1961), Τρία Χρώματα: Η Μπλε Ταινία (Trois Couleurs: Bleu, 1993) και Venus Beaute: Ινστιτούτο Ομορφιάς (Vénus Βeauté (institut), 1999). Το 2012 πρωταγωνίστησε στη δραματική ταινία Αγάπη (Amour). Για την ερμηνεία της έλαβε υποψηφιότητα για Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου.[1] Στην ηλικία των 85 ετών είναι η γηραιότερη ηθοποιός που λαμβάνει υποψηφιότητα για το συγκεκριμένο βραβείο.[2]

Ζωή και καριέρα

Η Ριβά γεννήθηκε στην πόλη Σενιμενίλ, στα Βοζ της Γαλλίας. Ξεκίνησε την καριέρα της στο Παρίσι αφού πρώτα εργάστηκε ως μοδίστρα. Ένας από τους πιο γνωστούς της ρόλους είναι αυτός στην ταινία Χιροσίμα, Αγάπη μου (Hiroshima mon amour, 1959), για τον οποίο έλαβε υποψηφιότητα για το βραβείο BAFTA A' Γυναικείου Ρόλου. Έχει εμφανιστεί επίσης στις ταινίες Ο Εφημέριος (Léon Morin, Prêtre, 1961), Τα Μάτια του Μίσους (Thérèse Desqueyroux, 1962) για την οποία βραβεύτηκε με το Κύπελλο Βόλπι Καλύτερης Ηθοποιού στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας, Thomas l'imposteur (1964), Τρία Χρώματα: Η Μπλε Ταινία (Trois Couleurs: Bleu, 1993) και Venus Beaute: Ινστιτούτο Ομορφιάς (Vénus Βeauté (institut), 1999). Το 2012 πρωταγωνίστησε στο αισθηματικό δράμα Αγάπη (Amour) σε σκηνοθεσία Μίχαελ Χάνεκε. Για την ερμηνεία της έλαβε υποψηφιότητα για Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου.[1] Το κατόρθωμα αυτό έκανε τη Ριβά τη γηραιότερη ηθοποιό που λαμβάνει υποψηφιότητα για το συγκεκριμένο βραβείο.[2] Επίσης κέρδισε το BAFTA Α' Γυναικείου Ρόλου για την ίδια ταινία.[3]

Η Ριβά είναι επίσης ποιήτρια.
Φιλμογραφία

1958: Μεγάλες Οικογένειες (Les Grandes Familles)
1959: Χιροσίμα, Αγάπη μου (Hiroshima mon amour)
1960: Le Huitième Jour
1960: Μια Φωνή από το Παρελθόν (Recours en grâce)
1960: Κοκκότες Πολυτελείας ([Adua et ses compagnes)
1961: Σκλάβοι Χωρίς Αλυσίδες (Κapò)
1961: Ο Εφημέριος (Léon Morin, Prêtre)
1962: Νύχτα και Πειρασμός (Climats)
1962: Τα Μάτια του Μίσους (Thérèse Desqueyroux)
1963: Caterina
1963: Οι Ώρες του Έρωτα (Les Heures de l'amour)
1964: Το Μεγάλο Κόλπο (Le Gros coup)
1964: Le Coup de grâce
1965: Thomas l'imposteur
1966: L'Or et le plomb
1967: Οι Κίνδυνοι του Επαγγέλματος (Les risques du Μétier)
1967: Fruits amers
1970: La Modification
1971: L'Homme de désir
1972: Les Portes de feu
1973: J'irai comme un cheval fou
1974: Ariane
1975: Au long de rivière Fango
1976: Le Diable au cœur
1981: Les Jeux de la comtesse Dolingen de Gratz
1982: Y a-t-il un Français dans la salle?
1982: Τα Μάτια, το Στόμα (Les Yeux, la bouche)
1983: Liberté, la nuit
1983: Un homme à ma taille
1987: Funny Boy
1988: Les Tribulations de Balthasar Kober
1989: La Passion de Bernadette
1991: Pour Sacha
1992: Loin du Brésil
1993: Τρία Χρώματα: Η Μπλε Ταινία (Trois Couleurs: Bleu)
1993: L'Ombre du doute
1997: XXL
1999: Venus Beaute: Ινστιτούτο Ομορφιάς (Vénus Βeauté (institut))
2001: C'est la vie
2003: Vert paradis
2004: Éros thérapie
2006: Οικογενειακό Άβατο (Mon fils à moi)
2008: Το Ακλόνητο Άλλοθι (Le Grand Alibi)
2008: Un Homme et Son Chien
2009: Je ne dis pas non
2011: Le Skylab
2012: Αγάπη (Amour)

Παραπομπές

«85th Academy Awards Nominations». oscar.go.com. Ανακτήθηκε στις 10 Ιανουαρίου 2013.
Seth Abramovitch (10 Ιανουαρίου 2013). «Oscars 2013: Records Broken for Oldest, Youngest Nominees». The Hollywood Reporter. Ανακτήθηκε στις 10 Ιανουαρίου 2013.

«British Academy Film Awards Nominations in 2013». bafta.org. Ανακτήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 2013.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Εμανουέλ Ριβά στο IMDb