Εμίλ Εγκέ

Ο Εμίλ Εγκέ (γαλ. Émile Egger) (18 Ιουλίου 1813 - 1 Σεπτεμβρίου 1885) ήταν Γάλλος λόγιος και ελληνιστής φιλέλληνας.

Βιογραφικά στοιχεία

Γεννήθηκε στις 18 Ιουλίου 1813 στο Παρίσι και σε ηλικία μόλις είκοσι ετών αναγορεύτηκε διδάκτορας της φιλολογίας. Δίδαξε ελληνικά από το 1834 σε διάφορα εκπαιδευτήρια του Παρισιού. Το 1840 ονομάστηκε καθηγητής agrégé της Ελληνικής φιλολογίας στην Σορβόνη και από το 1855 έγινε τακτικός καθηγητής. Διατέλεσε μέλος της Ακαδημίας των Επιγραφών και ισόβιος επίτιμος πρόεδρος του Συλλόγου προς διάδοση των Ελληνικών γραμμάτων στην Γαλλία.

Πέθανε στις 30 Αυγούστου του 1885 στη Ρουαγιά (Royat) και τάφηκε στο κοιμητήριο του Μονπαρνάς, κοντά στον τάφο του Αδαμάντιου Κοραή.

Εργογραφία

Ο Εγκέ ήταν πολυγραφότατος, έχοντας δύο μόνιμους γραφείς στους οποίους υπαγόρευε τα έργα του. Στα σημαντικότερα έργα του κατατάσσονται τα εξής:

Essai sur l'histoire de la critique chez les Grecs (Δοκίμιο για την ιστορία της κριτικής από τους Έλληνες)(1849)
Notions élémentaires de grammaire compare (Βασικές έννοιες συγκριτικής γραμματικής της ελληνικής γλώσσας) (1852)
Apollonius Dyscole, essai sur l'histoire des théories grammaticales dans l'Antiquité (Απολλώνιος ο Δύσκολος, δοκίμιο για την ιστορία των θεωριών για τη γραμματική στην αρχαιότητα) (1854)
Mémoires de littérature ancienne (Απομνημονεύματα της αρχαίας γραμματείας) (1862)
Mémoires d'histoire ancienne et de philologie (1863)
Les Papyrus grecs du Musée du Louvre et de la Bibliothèque Impériale (Οι ελληνικοί παπυροι του Μουσείου του Λούβρου και της Αυτοκρατορικής Βιβλιοθήκης) (1865)
Études sur les traits publics chez les Grecs et les Romains (1866)
L'Hellénisme en France (Ο ελληνισμός στη Γαλλία) (1869)
Observations et réflexions sur le développement de l'intelligence et du langage chez les enfants (1879).
La Littérature grecque (Η ελληνική λογοτεχνία) (1890).

Ενδεικτική βιβλιογραφία

Bailly, Anatole (1886). Notice sur Émile Egger: sa vie et ses travaux. Paris: Pedone-Lauriel.

Πηγές
Παύλος Διομήδης (1885). Εικονογραφημένη Εστία. Αθήνα: Γεώργιος Δροσίνης, Τυπογραφείο της Εστίας. Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2010.