.
Ο Κλωντ Προσπέρ Ζολιό ντε Κρεμπιγιόν (Claude-Prosper Jolyot de Crébillon, επονομαζόμενος Crébillon fils, Κρεμπιγιόν υιός, 1707-1777) ήταν Γάλλος πεζογράφος.
Βιογραφία
Ονομάστηκε Κρεμπιγιόν υιός προς διάκρισιν από τον πατέρα του Προσπέρ Ζολιό ντε Κρεμπιγιόν. Ο πατέρας αποκαλούνταν επίσης Crébillon le tragique (ο τραγικός), ενώ ο γιος Crébillon le gai (ο εύθυμος). Ο πατέρας έγραφε αυστηρές και αιματηρές τραγωδίες, ο γιος άσεμνα (για την εποχή) μυθιστορήματα. Κατά τον πατέρα Κρεμπιγιόν ο υιός ήταν «το χειρότερο από όλα τα έργα μου».
Το 1734 έγραψε το L'Écumoire (Η κουτάλα του ξαφρίσματος), έργο που υποτίθεται ότι διαδραματίζεται στην Ιαπωνία. Αλλά ήταν τόσο φανερή η σάτιρά του κατά θεσμών και ισχυρών προσώπων, που του στοίχισε πενταετή εξορία από το Παρίσι.
Μόλις επέστρεψε το 1740, δημοσίευσε το σκανδαλωδέστερο έργο του, τον Σοφά : Ο αυλικός ενός σουλτάνου, που διετέλεσε σοφάς σε μια προηγούμενη ενσάρκωσή του, διηγείται «μερικάς από τας αμαρτίας αι οποίαι έθεσαν εις δοκιμασίαν τας σούστας του». Νέα εξορία, μικρότερης πάντως διάρκειας.
Υπήρξε η ψυχή της Société du Caveau (Εταιρείας του Υπογείου), μιας λέσχης σε υπόγεια ταβέρνα όπου δειπνούσε με τους φίλους του εν μέσω ευφυολογημάτων και πειραγμάτων.
Το 1744 συνδέθηκε ερωτικά με την Ενριέττα Στάφφορντ, Αγγλίδα αριστοκράτισσα, το 1746 απέκτησε παιδί μαζί της και το 1748 την παντρεύτηκε. Το παράδοξο, δεδομένης της ιδιοσυγκρασίας του Κρεμπιγιόν και της ασχήμιας της Ενριέττας, ήταν ότι υπήρξε υποδειγματικός σύζυγος. Το ακόμη πιο παράδοξο είναι ότι το 1759 διορίστηκε βασιλικός λογοκριτής !
Πέραν των αρεσκομένων σε σκανδαλώδη αναγνώσματα, πολλοί ήταν οι συγγραφείς, συγχρονοί του και μεταγενέστεροι, που δήλωσαν ότι επηρεάστηκαν από τα έργα του και ότι τα προτιμούσαν από πολλά άλλα.
Ενδεικτική εργογραφία
Tanzaï et Néadarné [L'Écumoire, histoire japonaise] (Τανζάι και Νεανταρνέ [Η κουτάλα του ξαφρίσματος, ιστορία γιαπωνέζικη], 1734)
Les Égarements du cœur et de l'esprit (Τα παραστρατήματα του νου και της καρδιάς, 1736–1738)
Le Sopha, conte moral (Ο σοφάς, διήγημα ηθικό, 1742)
Le dialogue des morts (Ο διάλογος των νεκρών, 1745)
Ah quel conte ! Conte politique et astronomique (Α, τι διήγημα ! Διήγημα πολιτικό και αστρονομικό -1754)
Les Heureux Orphelins, histoire imitée de l'anglais (Οι ευτυχισμένες ορφανές, ιστορία κατά μίμησιν του αγγλικού, 1754)
Lettres athéniennes. Extraites du porte-feuille d'Alcibiade (Αθηναϊκές επιστολές. Αποσπάσματα από το χαρτοφυλάκιο του Αλκιβιάδη, 1771)
Ελληνικές μεταφράσεις
Τα παραστρατήματα του νου και της καρδιάς : Έφη Κορομηλά (Κανάκης 1994)
Ο σοφάς : Αγγελική Τσέλιου (Δελφίνι 1995)
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
