Ο Αλφόνς ντε Λαμαρτίν (Alphonse Marie Louis de Prat de Lamartine, 21 Οκτωβρίου 1790 – 28 Φεβρουαρίου 1869), γνωστός στην Ελλάδα ως Λαμαρτίνος, ήταν Γάλλος ποιητής, μυθιστοριογράφος, ιστοριογράφος και πολιτικός, από τα μεγαλύτερα ονόματα του ρομαντισμού στην Γαλλία.
Βιογραφία
Αλφόνς ντε Λαμαρτίν, περ. το 1865
Καταγόμενος από οικογένεια μικροευγενών της Βουργουνδίας, πήρε την πρώτη του εκπαίδευση από την μητέρα του και κατόπιν φοίτησε σε εκκλησιαστικό κολλέγιο. Βαθειά ίχνη της φοίτησης αυτής διακρίνονται στο κατοπινό έργο του.
Φύση αισθηματική και με ζωηρή φαντασία, ταξίδεψε το 1811-12 στην Ιταλία. Στη Νεάπολη ερωτεύτηκε μια φτωχή κοπέλα από οικογένεια ψαράδων της Προτσίντα, την οποία απαθανάτισε αργότερα στο περίφημο μυθιστόρημά του Γκρατσιέλλα.
Το 1816, στην λουτρόπολη Αιξ-λε-Μπαιν, στις όχθες της λίμνης Μπουρζέ, σχετίστηκε με την σύζυγο του φυσικού και εφευρέτη Ζακ Σαρλ, Ζυλί Σαρλ (Julie Charles). Το ότι ήταν παντρεμένη και βαριά άρρωστη δεν εμπόδισε να αναπτυχθεί ένα δυνατό αλλά σύντομο ειδύλλιο. Συμφώνησαν να ξανασυναντηθούν στο Αιξ τον επόμενο χρόνο, αλλά η Ζυλί πέθανε. Ο θάνατός της ενέπνευσε στον Λαμαρτίνο την Λίμνη, ένα από τα αθάνατα ποιήματα της γαλλικής φιλολογίας.
Το 1820 έγινε αμέσως ευρύτατα γνωστός με την πρώτη του συλλογή Ποιητικοί ρεμβασμοί, που χαιρετίστηκε σαν αρχή νέας περιόδου στην γαλλική ποίηση. Το 1823 παντρεύτηκε μιαν Αγγλίδα και δημοσίευσε τους Νέους ρεμβασμούς. Το επόμενο έτος διορίστηκε γραμματέας της γαλλικής πρεσβείας στην Φλωρεντία και το 1829 έγινε μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας.
Το 1832 πραγματοποίησε ταξίδι στην Εγγύς Ανατολή, καρπός του οποίου ήταν το Ταξίδι στην Ανατολή, το πρώτο πεζό έργο του. Στο βιβλίο αυτό διαφαίνεται ήδη (παρά τον θαυμασμό του για την αρχαία ελληνική τέχνη και τα με ελληνικά θέματα έργα του) ο φιλοτουρκισμός του Λαμαρτέν, ο οποίος τον οδήγησε αργότερα (1854) στην συγγραφή της Ιστορίας της Τουρκίας.
Κατά την διάρκεια του παραπάνω ταξιδιού του είχε εκλεγεί βουλευτής και διατήρησε την ιδιότητα αυτή ως το 1848, διακρινόμενος για την ρητορική του δεινότητα. Μετά την επανάσταση του 1848 (22-25 Φεβρουαρίου) διετέλεσε υπουργός των Εξωτερικών και κεντρική μορφή της νέας κατάστασης πραγμάτων. Έχασε όμως την δημοτικότητά του στις ταραχές του Ιουνίου που ακολούθησαν και απομακρύνθηκε από την εξουσία.
Έζησε τα τελευταία του χρόνια σε οικονομική στενοχώρια, αναγκασμένος να γράφει αδιάκοπα και μάλιστα έργα κατά παραγγελίαν.
Έργα
Ποίηση
Méditations poétiques (Ποιητικοί ρεμβασμοί, 1820, όπου περιλαμβάνεται Η Λίμνη)
La Mort de Socrate (Ο θάνατος του Σωκράτη, 1823)
Nouvelles Méditations poétiques (Νέοι Ποιητικοί ρεμβασμοί, 1823)
Le Dernier Chant du pèlerinage d'Harold (Το τλευταίο άσμα του προσκυνήματος του Χάρολντ, 1825)
Épîtres (Επιστολές, 1825)
Harmonies poétiques et religieuses (Ποιητικές και θρησκευτικές αρμονίες, 1830)
Recueillements poétiques (Ποιητικές περισυλλογές, 1839)
Le Désert, ou l'Immatérialité de Dieu (Η έρημος, ή Η εξαϋλωση του Θεού, 1856)
La Vigne et la Maison (Το αμπέλι και το σπίτι, 1857)
Έμμετρα μυθιστορήματα
Jocelyn (Ζοσλέν, 1836)
La Chute d'un ange (Η πτώση ενός αγγέλου, 1838)
Μυθιστορήματα
Raphaël (Ραφαέλ, 1849)
Graziella (1849)
Le Tailleur de pierre de Saint-Point (Ο οικοδόμος του Σαιν Πουάν, 1851)
Geneviève, histoire d'une servante (Ζενεβιέβ, ιστορία μιας υπηρέτριας, 1851)
Fior d'Aliza (1863)
Antoniella (Αντονιέλλα, 1867)
Θέατρο
Médée (Μήδεια, γραφ. 1813 ; δημοσ. 1873)
Saül (Σαούλ, γραφ. 1818, δημοσ. 1861)
Toussaint Louverture (Τουσσαίν Λουβερτύρ, 1850)
Ιστορικά, αυτοβιογραφικά
Voyage en Orient (Ταξίδι στην Ανατολή, 1835)
Histoire des Girondins (Ιστορία των Γιρονδίνων, 1847)
Trois Mois au pouvoir (Τρεις μήνες στην εξουσία, 1848)
Histoire de la révolution de 1848 (Ιστορία της επανάστασης του 1848, 1849)
Nouveau Voyage en Orient (Νέο ταξίδι στην Ανατολή 1850)
Histoire de la Restauration (Ιστορία της Παλινόρθωσης, 1851)
Histoire des Constituants (Ιστορία των Συντακτικών, 1853)
Histoire de la Turquie (Ιστορία της Τουρκίας, 1853-1854), όπου περιέχεται και ο Βίος του Μωάμεθ (Vie de Mahomet)
Histoire de la Russie (Ιστορία της Ρωσίας, 1855)
Mémoires inédits (Ανέκδοτα απομνημονεύματα, 1870)
Ελληνικές μεταφράσεις
Γκρατσιέλλα : Γιώργος Τσουκαλάς (¨΄Αγκυρα 1969)
Ταξίδι στην Ανατολή : Πωλίνα Πεφάνη ως Οδοιπορικό ψυχής (Στοχαστής 2002)
Την Λίμνη μετέφρασαν οι Αριστοτέλης Βαλαωρίτης (βλ. Βικιθήκη), Γ.Σημηριώτης, Κλέων Παράσχος, Λεωνίδας Πολυδεύκης.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[4]
Σύνδεσμοι σε καταλόγους καθιερωμένων όρων
WorldCat VIAF: 95150108 ΕΒΕ: 131683 BiblioNet: 4393 LCCN: n79127759 ISNI: 0000 0001 2144 1161 GND: 118726056 SELIBR: 229688 SUDOC: 026962284 BNF: cb119108008 (data) BPN: 46423484 HDS: 47859 MusicBrainz: c699b762-8609-4775-99dd-ecaf85bb5966 NLA: 36520328 NDL: 00446694 NKC: jn19990004825 Léonore: LH/2220/73 ICCU: IT\ICCU\CFIV\008289 BNE: XX948112
Γερμανική Εθνική Βιβλιοθήκη, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουνίου 2015.
«Краткая литературная энциклопедия». (Ρωσικά) Συνοπτική Λογοτεχνική Εγκυκλοπαίδεια. Great Russian Entsiklopedia, JSC. Μόσχα. 1962.
Zinaida Vengerova, d:Q4231253: «Ламартин, Альфонс» (Ρωσικά)
Ζαχαροπούλου, Κλεοπάτρα (11/10/2017). ««Η αριστουργηματική Λίμνη του Alphonse de Lamartine και η μεταφραστική της τύχη στα ελληνικά γράμματα»». Fractal. H γεωμετρία των ιδεών.
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
