Νεράκ

.

Γαλλία

Το Νεράκ (γαλλικά: Nerac) είναι κοινότητα στα νοτιοδυτικά της Γαλλίας, στο νομό Λοτ-ε-Γκαρόν, στην περιοχή της Νέας Ακουιτανίας. Είναι υπονομαρχία του νομού, με πληθυσμό 6.898 κατοίκους (2016).

Οι κάτοικοί του ονομάζονται Νερασαί (ζ).[6]
Γεωγραφικά στοιχεία

Το Νεράκ βρίσκεται στα νοτιοδυτικά του νομού Λοτ-ε-Γκαρόν, στη διοικητική περιοχή της Νέας Ακουιτανίας.

Η πόλη είναι χτισμένη στις όχθες του ποταμού Μπαΐζ, στο ανατολικό άκρο του δρυμού των Λαντ, σε υψόμετρο 38 έως 191 μέτρα πάνω από τη στάθμη της θάλασσας.

Είναι υπονομαρχία του νομού, με πληθυσμό 6.898 κατοίκους (2016). Η έκτασή της είναι 62,68 τετραγωνικά χιλιόμετρα.

Απέχει 30 χιλιόμετρα, στα νοτιοδυτικά, από την πρωτεύουσα του νομού Αζέν.
Η κοινότητα Νεράκ και το διαμέρισμά της

Η πόλη διασχίζεται από τον ποταμό Μπαΐζ και στα δυτικά της ρέει ο ποταμός Γκελίζ. Αυτοί οι δύο ποταμοί συμβάλουν στη γειτονική κοινότητα Μπαρμπάστ, και έπειτα ο Μπαΐζ συμβάλλει με τον ποταμό Γκαρόν περίπου δέκα χιλιόμετρα βόρεια της πόλης.
Ιστορία
Το κάστρο του Νεράκ

Η πόλη έφτασε στην ακμή της τον 16ο αιώνα,[7] όταν οι άρχοντες του Αλμπρέ, που είχαν εγκατασταθεί στην πόλη από τον 11ο αιώνα, έγιναν βασιλείς της Ναβάρας το 1484 μετά τον γάμο του Ιωάννη Γ΄ της Ναβάρρας με την Αικατερίνη της Ναβάρρας.
Το 1527 ο γιος τους Ερρίκος Β΄ της Ναβάρρας παντρεύτηκε την αδελφή του Φραγκίσκου Α΄ της Γαλλίας, Μαργαρίτα της Ναβάρρας, προστάτιδα λογίων και ποιητών και μιας από τις πρώτες γυναίκες συγγραφείς στη γαλλική γλώσσα (Το Επταήμερο, 1558). Προσέλκυσε πολλούς ανθρωπιστές και συγγραφείς στο Νεράκ, όπως τους Ζακ Λεφέβρ ντ' Ετάπλ και Κλεμάν Μαρό.
Η κόρη της, Ιωάννα του Αμπρέ, παντρεύτηκε τον Αντώνιο της Ναβάρρας το 1548 και μεταστράφηκε στον Προτεσταντισμό. Από το 1530 και μετά, υπό την επιρροή της Ιωάννας, ο πληθυσμός του Νεράκ την ακολούθησε και η πόλη έγινε προπύργιο των Ουγενότων στην αρχή των Θρησκευτικών πολέμων.[8] Μετά την παραμονή του στην Ανγκουλέμ, ο Καλβίνος έμεινε στο Νεράκ τον Απρίλιο του 1534, όπου συνάντησε τον Ζακ Λεφέβρ ντ' Ετάπλ.[9]

Η οικία των διασκέψεων

Ο Κάρολος Θ΄ της Γαλλίας πέρασε από την πόλη κατά τη διάρκεια της βασιλικής του περιοδείας στη Γαλλία (1564-1566), συνοδευόμενος από την Αυλή του και τους ισχυρούς του βασιλείου: τον αδελφό του, δούκα του Ανζού, τον Ερρίκο της Ναβάρρας και τους καρδινάλιους Κάρολο των Βουρβόνων και Κάρολο της Λωρραίνης.[10]
Η Ιωάννα Γ΄, βασίλισσα της Ναβάρας (Προτεστάντισσα) και η Αικατερίνη των Μεδίκων, βασίλισσα της Γαλλίας (Καθολική), πάντρεψαν το 1572 τα παιδιά τους: τον Ερρίκο Γ' της Ναβάρρας και τη Μαργαρίτα των Βαλουά (Βασίλισσα Μαργκώ). Η Ιωάννα Γ' πέθανε πριν τους «Ματωμένους Γάμους»: Είναι πιθανό ότι η Αικατερίνη των Μεδίκων διέταξε τη σφαγή των Προτεσταντών ηγετών τη νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου εκμεταλλευόμενη την άφιξή τους στο Παρίσι για το γάμο, αλλά υπάρχουν και διαφορετικές ιστορικές απόψεις επί του θέματος. Μετά από αυτό το τραγικό γεγονός, κράτησε το γαμπρό της στο Λούβρο μέχρι το 1576, ο οποίος μετά την απελευθέρωσή του επέστρεψε στο Νεράκ όπου ήρθε και η Αικατερίνη των Μεδίκων (1578-1579) και ακολούθησαν διασκέψεις από τις οποίες προέκυψε το Διάταγμα του Νεράκ,[11] πρόδρομος του Διατάγματος της Νάντης (1598), το οποίο ρύθμιζε κάπως την ελευθερία της θρησκείας.
Αργότερα, ο Ερρίκος Γ' της Ναβάρρας έγινε βασιλιάς της Γαλλίας, με το όνομα του Ερρίκος Δ ', όταν ο Ερρίκος Γ' πέθανε χωρίς απογόνους (1589) και μεταστράφηκε στον Καθολικισμό. Είναι γνωστή η ρήση του: «Το Παρίσι αξίζει μια Θεία λειτουργία».
Τον 17ο αιώνα, η πόλη επαναστάτησε κατά τη βασιλεία του Λουδοβίκου ΙΓ', κατελήφθη από τον Ερρίκο του Μαγιέν το 1621 και τα τείχη της κατεδαφίστηκαν.
Κατά τον 18ο αιώνα, η πόλη γνώρισε οικονομική ευημερία μέσω του εμπορίου αλεύρων προς τις «Νήσους της Αμερικής».
Μια πολύ σημαντική ιταλική κοινότητα εγκαταστάθηκε στην πόλη στη δεκαετία του 1920.[12]

Οικονομία
Το Δημαρχείο του Νεράκ

Γεωργία: καλλιέργειες (δημητριακά, ελαιούχοι σπόροι), πεπόνια, φράουλες.
Βιομηχανία: Babcock Wanson (βιομηχανικοί λέβητες).
Βιοτεχνία: βιοτεχνικό εργοστάσιο σοκολάτας «La Cigale».[13]
Παράρτημα του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου του νομού Λοτ-ε-Γκαρόν.

Αξιοθέατα
Περίπτερο Τα μπάνια του βασιλιά, δίπλα στον ποταμό Μπαϊζ, 16ος αιώνας

Το ιστορικό κέντρο της πόλης
Το κάστρο του Νεράκ, το οποίο λειτουργεί ως μουσείο.[14]
Το ίδρυμα των Ναϊτών Ιπποτών, 13ος αιώνας
Το μεσαιωνικό Δημαρχείο
Η οικία Συλλύ
Η οικία των διασκέψεων. Μέγαρο όπου διεξήχθησαν οι διασκέψεις του 1578-1579 μεταξύ Καθολικών και Προτεσταντών, αλλά είναι πιθανό ότι οι περισσότερες συζητήσεις έγιναν στο κάστρο του Νεράκ, όπου φιλοξενήθηκε η Αικατερίνη των Μεδίκων.

Παραπομπές

«Base officielle des codes postaux» La Poste. 1 Οκτωβρίου 2018.
(Γαλλικά) Code INSEE.
«Populations légales 2022» (Γαλλικά) Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής και Οικονομικών Μελετών. 19 Δεκεμβρίου 2024.
répertoire géographique des communes. Institut national de l'information géographique et forestière. Ανακτήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2015.
répertoire géographique des communes. Institut national de l'information géographique et forestière. 2015. wxs-telechargement.ign.fr/83edtfdyqte031y0ra49d2e3/telechargement/inspire/RGC-2015-01$RGC2015/file/RGC2015.7z.
. «habitants.fr».
Hubert Delpont, La cour de Nérac au xvie siècle, Bull. Amis du Vieux Nérac, no 1, p. 5-30.
Pierre Miquel,Les Guerres de Religion , Paris, Club France Loisirs, 1980 (ISBN 2-7242-0785-8)., p. 245
. «gallica.bnf.fr».
↑ Pierre Miquel,Les Guerres de Religion , Paris, Club France Loisirs, 1980 (ISBN 2-7242-0785-8)., p. 258
Tachouzin Patrick, Henri de Navarre à Nérac, les marches du trône, 1989, Nérac, 320 p.
Hubert Delpont, Luigi et Ernesta Campolonghi, immigration italienne et antifascisme en Albret, 1991, Nérac, 190 p.
. «chocolaterie-la-cigale.fr».
. «nerac.fr/chateau-henri-iv».

Εγκυκλοπαίδεια Γαλλίας

Κόσμος

Αλφαβητικός κατάλογος

Hellenica World - Scientific Library

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License