.

Γαλλία

Η Ακουιτανία (γαλλ. Aquitaine, «Ακιταίν») είναι περιοχή της νοτιοδυτικής Γαλλίας. Περιλαμβάνει 5 διαμερίσματα: τη Δορδόνη (Dordogne), τη Ζιρόντ (Gironde), τη Λαντ (Landes), το Λο ε Γκαρόν (Lot-et-Garonne) και τα Ατλαντικά Πυρηναία (Pyrénées-Atlantiques). Διατρέχεται από τρία ποτάμια, τον Γκαρόν, τον Ντορντόν και τον Αντούρ.

Έχει συνολική έκταση 41.308 τετραγωνικά χιλιόμετρα ή 7,6% της έκτασης της Γαλλίας. Το 2006 ο πληθυσμός της εκτιμούνταν σε 3.099.000 κατοίκους ή περίπου 5% του πληθυσμού της χώρας. Στην Ακουιτανία, εκτός από τα Γαλλικά, μιλιούνται διάφορες διάλεκτοι της Οξιτανικής γλώσσας, καθώς και η Βασκική γλώσσα στο Νότο. Μεγάλες πόλεις είναι το Μπορντώ, η Παι, η Μπαγιόν, το Μοντ ντε Μπαρσάν, το Μπιαρίτζ και το Μπερζεράκ. Βρέχεται από τον Ατλαντικό και ανάμεσα στις παραλίες της υπάρχει η «Αργυρή Ακτή», από τις πιο γνωστές της Γαλλίας.

Η περιοχή παράγει κυρίως σταφύλια και ονομαστά κρασιά, καθώς και προϊόντα ξυλείας. Υπάρχουν επίσης διυλιστήρια και επιχειρήσεις πετρελαιοειδών, καθώς στην περιοχή υπάρχουν κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου.

Ιστορία

Την εποχή των αρχών της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας η Γαλατική Ακουιτανία περιελάμβανε το τμήμα της Γαλατίας μεταξύ των Πυρηναίων και του ποταμού Γαρούνα. Ο Αύγουστος την ενσωμάτωσε στην Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Σύντομα εκρωμαΐστηκε και έγινε γνωστή ως Gallia Aquitania, επεκτείνοντας σημαντικά τα εδάφη της ωστε να περιλαμβάνουν περίπου το 1/3 της σύγχρονης Γαλλίας. Τον 4ο μ.Χ. αιώνα διαιρέθηκε σε 3 τμήματα. Τον 5ο αι. μ.Χ. μετά την κατάρρευση της Ρωμαικής αυτοκρατορίας η Ακουιτανία δέχτηκε την επίθεση των Βησιγότθων ώσπου το 507 αποκρούσθηκαν από τους Φράγκους με έναν μεικτό στρατό που περιελάμβανε πολλούς μισθοφόρους.

Όταν πέθανε ο Κλοθάριος Β' το 629 το βασίλειο των Φράγκων διαιρέθηκε και η Ακουιτανία έμεινε υπό την ηγεμονία του Χαρίμπερτου Β' που μετέφερε την πρωτεύουσα στην Τουλούζη. Ο έλεγχος των Φράγκων δεν ήταν ασφαλής, αφού ο πληθυσμός της περιοχής ήταν στην πλειοψηφία του πρωτόγονος και δεν μπορούσε να κατανοήσει τον αστικό τρόπο ζωής. Δέχτηκε επίθεση των μουσουλμάνων που διώχθηκαν οριστικά απο τον Κάρολο Μαρτέλο μετά την μάχη του Πουατιέ, και η Ακουιτανία βρέθηκε μέσα στους κόλπους της αυτοκρατορίας των Καρολιγγιδών.Τον 9ο αιώνα διαδοχικά η τοπική αριστοκρατία άρχισε να διαχωρίζεται απο το Φραγκικό στέμμα, και έτσι γεννήθηκε σταδιακά το δουκάτο της Ακουιτανίας με μεγάλη μορφή αυτονομίας του δούκα απο την κεντρική εξουσία.

Αναλυτικά οι κυβερνήτες της Ακουιτανίας την εποχή που έγινε ανεξάρτητο δουκάτο ήταν :

* Ρανούλφ Α' της Ακουιτανίας (852 - 866)

* Προσαρτήθηκε στο Γαλλικό στέμμα (866 - 887)

* Ρανούλφ Β' της Ακουιτανίας (887 - 890)

* Ιμπάλι της Ακουιτανίας (890 - 935)

* Προσαρτήθηκε στο Γαλλικό στέμμα (935 - 962)

* Γουλιέλμος Γ' της Ακουιτανίας (962 - 963)

* Γουλιέλμος Δ' της Ακουιτανίας (963 - 990)

* Γουλιέλμος Ε' της Ακουιτανίας (990 - 1030)

* Γουλιέλμος Στ' της Ακουιτανίας (1030 - 1038)

* Όθων της Γασκωνίας (1038 - 1039)

* Γουλιέλμος Ζ' της Ακουιτανίας (1039 - 1058)

* Γουλιέλμος Η' της Ακουιτανίας (1058 - 1086)

* Γουλιέλμος Θ' της Ακουιτανίας (1086 - 1126)

* Γουλιέλμος Ι' της Ακουιτανίας (1126 - 1137)

Ο τελευταίος παραχώρησε το δουκάτο στην κόρη του Ελεονώρα της Ακουιτανίας που παντρεύτηκε διαδοχικά τους βασιλείς της Γαλλίας Λουδοβίκο Ζ' και της Αγγλίας Ερρίκο Β'. Απο τον δεύτερο σύζυγο της Ελεονώρας η περιοχή της Ακουιτανίας περιήλθε στην κατοχή των βασιλέων της Αγγλίας της δυναστείας των Πλανταγενετών. Ο βασιλιάς της Γαλλίας Φίλιππος Στ' απαίτησε την περιοχή της Ακουιτανίας απο τους Πλανταγενέτες, και σε ανταπόδοση ο βασιλιάς της Αγγλίας Εδουάρδος Γ' απαίτησε το Γαλλικό στέμμα για λογαριασμό της μητέρας του. Οι απαιτήσεις και απο τις δύο πλευρές είχαν σάν αποτέλεσμα το ξέσπασμα του Εκατονταετή Πόλεμο, κατά τηνδιάρκεια του οποίου οι Πλανταγενέτες και οι Βαλουά ήθελαν την Ακουιτανία δική τους. Οι δύο πλευρές υπέγραψαν την συνθήκη της Βρεττάνης (1360) σύμφωνα με την οποία ο Εδουάρδος Γ' αποκήρυξε τα δικαιώματα του απο το Γαλλικό στέμμα, αλλά εξακολουθούσε να παραμένει κύριος της Ακουιτανίας. Ο Εδουάρδος Γ' κήρυξε δούκα της Ακουιτανίας τον μεγαλύτερο γιό του Εδουάρδο τον μαύρο πρίγκηπα, ενώ το 1390 ο Ριχάρδος Β' κήρυξε δούκα της Ακουιτανίας τον θείο του Ιωάννη της Γάνδης.

Από τότε πέρασε στα χέρια των απογόνων του Ιωάννη της Γάνδης και συγκεκριμένα τους βασιλείς της Αγγλίας Ερρίκο Δ', Ερρίκο Ε', Ερρίκο Στ'. Η ανικανότητα του τελευταίου είχε σάν αποτέλεσμα την ανακατάληψη της Ακουιτανίας απο τους Γάλλους (1453). Από τότε η περιοχή συνταυτίστηκε με την Γαλλία μέχρι σήμερα

Χώρες της Ευρώπης

1. Κράτος μερικώς σε ασιατικό έδαφος. 2. Γεωγραφικά ανήκει στην Ασία, αλλά θεωρείται ευρωπαϊκό κράτος για ιστορικούς και πολιτισμικούς λόγους. 3. Βρετανικό έδαφος μέσα στην Κυπριακή Δημοκρατία.

Εγκυκλοπαίδεια Γαλλίας

Κόσμος

Αλφαβητικός κατάλογος

Hellenica World - Scientific Library

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License