ART

 

Γεγονότα, Hμερολόγιο

Η Μεγάλη Ληστεία του Καζίνο (γαλλ. Melodie En Sous Sol, Any Number Can Win) είναι μια αστυνομική περιπέτεια Γαλλικής παραγωγής του 1963 σε σκηνοθεσία Ανρί Βερνέιγ και πρωταγωνιστές τον Ζαν Γκαμπέν και τον Αλέν Ντελόν.
Πλοκή

Ο κατάδικος Σαρλ (Ζαν Γκαμπέν) αποφυλακίζεται μετά από 5ετή φυλάκιση, αλλά στο μυαλό του έχει την τέλεια νέα ιδέα, που θα του επιτρέψει να τα παρατήσει και να περάσει άνετα τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του.

Την "δουλειά" θα την κάνει σε ένα καζίνο στις Κάννες με βοηθό τον νεαρό Φρανσίς (Αλέν Ντελόν) που είχαν μοιραστεί ένα κελί στην φυλακή.

Η δουλειά απαιτεί φινέτσα, οργάνωση, ταχύτητα και απόλυτο συτνονισμό. Το ταλέντο υπάρχει και η διάθεση να τα καταφέρουν και έτσι βάζουν μπροστά το σχέδιο τους.

Ο Σαρλ λέει στον Φρανσίς να πάει στο Καζίνο και να δημιουργήσει μια ιστορία κάλυψης ως ένας εύπορος νεαρός της υψηλής κοινωνίας, και να βρει έναν τρόπο για να αποκτήσει πρόσβαση στα παρασκήνια της αίθουσας δεξιώσεων, η οποία είναι ζωτικής σημασίας για την πορεία προς το φρεάτιο του ανελκυστήρα, που είναι και το μόνο μέσο για να φτάσουν στο θησαυροφυλάκιο που βρισκέται στο υπόγειο του κτίριου, και στο οποίο φυλάσσονται όλα τα έσοδα του καζίνο.

Ο Φρανσίς θα κάνει αυτό που του είπε ο Σαρλ και θα αρχίσει ένα ειδύλλιο με την ομόρφη χορεύτρια Μπριγκίτε.

Τη νύχτα της ληστείας, ο Φρανσίς θα διαλύσει υπεροπτικά την σχέση με την Μπριγκίτε. Αφού τελειώσει η παράσταση, θα κρύφτει στα παρασκήνια, έπειτα πηγαίνει στην οροφή του καζίνο και θα μπει μέσα στο σύστημα εξαερισμού του καζίνο και τελικά στο φρεάτιο του ανελκυστήρα. Άπο έκει θα περάσει στο δωμάτιο όπου γίνεται η καταμέτρηση, και θα ακινητοποίησει τους υπαλλήλους με την απειλή όπλου και στη συνέχεια θα ανοίξει την πόρτα και θά μέσα και ο Σαρλ, ο οποίος θα βάλει τα χρήματα σε δύο σάκους. Οι δυο τους θα φύγουν με συνολική λεία ένα δισεκατομμύριο φράγκα και ο Φρανσίς θα αναλάβει να κρύψει τα χρήματα σε ένα αποδυτήριο δίπλα από την πισίνα.
Διανομή

Ζαν Γκαμπέν ως κύριος Σαρλ
Αλέν Ντελόν ως Φρανσίς Βερλό

Διακρίσεις
Η ταινία είχε κερδίσει μια υποψηφιότητα για το Διεθνές Βραβείο Σάμιουελ Γκόλντγουιν το 1964.