«Οι Δώδεκα Πίθηκοι» (Twelve Monkeys) είναι αμερικανική ταινία επιστημονικής φαντασίας του 1995, σε σκηνοθεσία Τέρι Γκίλιαμ, γνωστού ως μέλους των Μόντι Πάιθονς και για τις ταινίες του Το Αδελφάτο των Ιπποτών της Ελεεινής Τραπέζης, Οι Αδελφοί Γκριμ, Μπραζίλ, Ο φανταστικός κόσμος του Δρ Παρνάσους και άλλες. Η ταινία «Δώδεκα πίθηκοι» είναι εμπνευσμένη από μια ασπρόμαυρη γαλλική ταινία μικρού μήκους, το έργο «La Jetée» (Η προκυμαία), που είχε γράψει και γυρίσει ο Κρις Μαρκέ (1962). Στην αμερικανική ταινία[1] πρωταγωνιστούν ο Μπρους Γουίλις με την Μαντλίν Στόου, ενώ βασικούς ρόλους ερμηνεύουν επίσης οι Μπραντ Πιτ και Κρίστοφερ Πλάμερ. Η ταινία παρακολουθεί τις προσπάθειες που γίνονται το 2035 να βρεθεί αντίδοτο για έναν ιό που διεσπάρη επίτηδες το 1996 και ο οποίος μεταλλάχτηκε και σχεδόν αφάνισε την ανθρωπότητα.

Σύνοψη

Στην ταινία η ανθρωπότητα αποδεκατίζεται από έναν ιό που διασπείρεται επίτηδες και μεταλλάσσεται πολύ γρήγορα σε φονικό και ανίκητο. Οι άνθρωποι το 2035 ζουν πλέον σε υπόγεια βαθιά κάτω από τη γη και σε σπήλαια, γιατί στην επιφάνεια κυριαρχούν τα ζώα και η ατμόσφαιρα εξάλλου είναι μολυσμένη από τον ιό. Οι επιστήμονες έχουν καταφέρει να κατασκευάσουν πρόσφατα μια «μηχανή του χρόνου» που έστω και ατελής, πάντως λειτουργεί. Αποφασίζουν να στείλουν στο παρελθόν έναν άνδρα δυναμικό, παρατηρητικό και ικανό να τους εφοδιάσει με στοιχεία ώστε να εντοπίσουν την πηγή του ιού. Αν βρουν δείγμα του προτού αυτός μεταλλαχθεί, θα παρασκευάσουν εμβόλιο και έτσι θα σώσουν όσους απομένουν ζωντανοί στο μέλλον. Επίσης, θα μπορέσουν επιτέλους να επανέλθουν στην επιφάνεια της γης χωρίς το φόβο του θανατηφόρου ιού. Η αποστολή ανατίθεται σε έναν κατάδικο στον οποίο υπόσχονται ότι αν τα καταφέρει, θα του απονεμηθεί χάρη. Ο άνδρας αυτός ταξιδεύει απρόθυμα σε διάφορες χρονικές στιγμές γιατί η μηχανή του χρόνου δεν είναι απόλυτα τελειοποιημένη αλλά τελικά καταφέρνει να βρεθεί στο 1996 και αρχίζει να ιχνηλατεί τον ή τους διασπορείς του ιού.

Ρόλοι και Ηθοποιοί

* Μπρους Γουίλις στον πρωταγωνιστικό ρόλο του Τζέιμς Κόουλ
* Μαντλίν Στόου στο ρόλο της ψυχιάτρου Κάθριν Ρέιλι
* Μπραντ Πιτ στο ρόλο του παρανοϊκού ακτιβιστή Τζέφρι Γκόινς
* Κρίστοφερ Πλάμερ στο ρόλο του διάσημου ιολόγου δρ. Γκόινς
* Ντέιβιντ Μορς στο ρόλο του παρανοϊκού μικροβιολόγου δρ. Πήτερς
* Κάρολ Φλόρενς στο ρόλο της αστροφυσικού αλλά και της «ασφαλίστριας» Τζόουνς
* Τζον Σίντα στο ρόλο του κατάδικου Χοσέ

Κριτική και Διακρίσεις

Η ταινία είχε πολύ καλές κριτικές και θεωρείται μια από τις καλύτερες ταινίες επιστημονικής φαντασίας. Κάποια στοιχεία της μένουν σε μια πρώτη ανάγνωση κενά[2] γιατί ο σκηνοθέτης ήθελε το θεατή να ταυτιστεί με τον πρωταγωνιστή που ακούει φωνές και χάνει τη λογική του στην προσπάθειά του να λογικέψει τους άλλους.

Η ταινία ήταν υποψήφια για συνολικά 10 βραβεία, μεταξύ των οποίων και δύο υποψηφιότητες για Οσκαρ, για την ηθοποιία του Μπραντ Πιτ και τα κοστούμια της Julie Weiss[3]. Επίσης ήταν υποψήφια για την Χρυσή Άρκτο στο Φεστιβάλ του Βερολίνου. Τελικά ο Γκίλιαμ πήρε το βραβείο καλύτερης σκηνοθεσίας στο βρετανικό Empire Awards και το βραβείο Saturn για την καλύτερη ταινία επιστημονικής φαντασίας[4]. Ο Μπραντ Πιτ κέρδισε τη Χρυσή Σφαίρα και ένα βραβείο Saturn για την ερμηνεία του[5]. Βραβείο Saturn για τα κοστούμια πήρε και η Julie Weiss. Επίσης βραβεύθηκε η μουσική του Μπακμάστερ.

Πηγές

1. ↑ Twelve Monkeys (1995)
2. ↑ http://movies.nytimes.com/movie/review?res=9D03E7DF1239F934A15751C1A963958260
3. ↑ 1995 (68) Academy Awards. Academy of Motion Picture Arts and Sciences (ανακτήθηκε 2009-04-04 )
4. ↑ Christie, Gilliam, pp.231-233
5. ↑ 12 Monkeys. Hollywood Foreign Press Association (ανακτήθηκε 2009-04-04 )

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License