Οι Κόρες της Ντροπής (αγγλικά: The Magdalene Sisters) είναι βρετανική/ιρλανδική δραματική ταινία, παραγωγής 2002. Τη σκηνοθεσία και το σενάριο ανέλαβε ο Πίτερ Μούλαν. Η ταινία περιγράφει τη ζωή τριών γυναικών —την Μάργκαρετ, την Ρόουζ και την Μπερναντέτ— που στάλθηκαν στα Άσυλα της Μαγδαληνής, γνωστά και ως Πλυντήρια της Μαγδαληνής, στην Ιρλανδία, διότι διέπραξαν αμαρτίες σεξουαλικής φύσης, που αφορούν το βιασμό, το "ξελόγιασμα" αντρών και την απόκτηση εξώγαμου παιδιού. Η ταινία καταγράφει την άφιξη των κοριτσιών στα ιδρύματα, τα οποία είναι Ρωμαιοκαθολικά μοναστήρια που κερδίζουν χρήματα ως πλυντήρια ρούχων, τις εμπειρίες τους εκεί και τους τρόπους τελικά που διαφεύγουν από εκεί. Πολλά από τα κορίτσια υφίστανται σεξουαλική παρενόχληση, σωματική και σεξουαλική κακοποίηση από τις καλόγριες και τον ιερέα του μοναστηριακού ιδρύματος.
Η ταινία αποτελεί δραματοποιημένη ιστορία που βασίζεται σε πραγματικές αφηγήσεις κοριτσιών που στάλθηκαν σε αυτά τα άσυλα. Ο Πίτερ Μιούλαν ανέφερε σχετικά με την ταινία ότι γυρίστηκε βασικά λόγω των θυμάτων των Ασύλων της Μαγδαληνής, τα οποία δεν είχαν αναγνωριστεί ως θύματα, δεν αποζημιώθηκαν ούτε τους ζητήθηκε συγνώμη, ενώ πολλές από αυτές παρέμειναν σε όλη τους τη ζωή ευσεβείς Καθολικές.[3] Η πρώην τρόφιμος Μέρι-Τζο ΜακΝτόνα είπε στον Μούλαν ότι τα Άσυλα της Μαγδαληνής ήταν πολύ χειρότερα από ότι απεικονίστηκαν στην ταινία.[4]
Η πρεμιέρα της ταινίας πραγματοποιήθηκε στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας το 2002 όπου και βραβεύτηκε με το Χρυσό Λέοντα.[5] Κυκλοφόρησε στους κινηματογράφους στις 25 Οκτωβρίου 2002 στην Ιρλανδία, στις 21 Φεβρουαρίου 2003 στο Ηνωμένο Βασίλειο και την 1η Αυγούστου στις Ηνωμένες Πολιτείες. Απέσπασε διθυραμβικά σχόλια από τους κριτικούς[6] και έλαβε δύο υποψηφιότητες για BAFTA.[7]
Η ταινία
Στην Ιρλανδία του 1964, τρεις νεαρές γυναίκες, θεωρούνται αμαρτωλές που έχουν ανάγκη από τη λύτρωση της κοινωνίας ή των οικογενειών τους και στέλνονται στο Άσυλο της Μαγδαληνής. Η Μάργκαρετ, η οποία βιάστηκε από τον ξάδερφό της σε ένα γάμο, τη Μπερναντέτ η οποία φλερτάρει με αγόρια και η Ρόουζ η οποία αποκτά παιδί εκτός γάμου. Η Ηγουμένη Αδελφή Μπρίτζετ τους λέει ότι η φιλοσοφία του Ασύλου της Μαγδαληνής είναι να βοηθά τις νέες γυναίκες να επιστρέψουν στο δρόμο του Θεού μέσω της σκληρής δουλειάς, της προσευχής και άλλων μορφών μετάνοιας. Το άσυλο πήρε το όνομα από τη Μαρία Μαγδαληνή, την αμαρτωλή γυναίκα που συγχώρεση ο Ιησούς και η οποία αφοσίωσε τη ζωή της στον ασκητισμό για να διασφαλίσει ότι θα παέι στον Παράδεισο.
Την πρώτη της νύχτα στο Άσυλο, η Ρόουζ τρομάζει καθώς το γάλα πετρώνει στο στήθος της. Μια άλλη τρόφιμος του ασύλου της λέει να αντέξει τον πόνο γιατί οι καλόγριες θα θυμώσουν. Προειδοποιεί επίσης τη Ρόουζ και τη Μπερναντέτ ότι αν οι καλόγριες υποπτευθούν ότι έρχονται πιο κοντά, θα τιμωρηθούν αυστηρά. Το επόμενο πρωί, η Κέιτι μια από τις παλιότερες τροφίμους, δίνει κηρύγματα στις Μπερναντέτ και Κρισπίνα για την αναισθησία τους παρά να πλένει ρούχα χωρίς να μιλάει. Τις αποκαλυψε ότι μία από τις καλόγριες βρήκε τον μπελά της επειδή επέτρεψε σε μια τρόφιμο, την Ούνα να δραπετεύσει.
Την επόμενη νύχτα, η Ούνα επιστρέφει πίσω στο Άσυλο από τον ίδιο τον πατέρα της. Η Ούνα δραπέτευσε επειδή της έλειψε η οικογένειά της. Ο πατέρας της, της λέει ότι θα τη σακατέψει την επόμενη φορά που θα τη δει στα μάτια του. Παρά το γεγονός ότι η Αδελφή Μπρίτζετ της μιλάει τρυφερά εκείνο το βράδυ, την επόμενη μέρα της κόβει τα μακριά μαύρα μαλλιά της. Η Κρισπίνα και η Μπερναντέτ τιμωρούνται επειδή μίλησαν δυνατά στα δωμάτιο πλυντηρίων.
Η Μπερναντέτ προσπαθεί να αποπλανήσει τον Μπρέντνα, ένα από τα αγόρια που παίρνουν και επιστρέφουν τα πλυμμένα ρούχα στο άσυλο, ελπίζοντας να τη βοηθήσει να δραπετεύσει. Ο Μπρένταν όμως χάνει το θάρρος του και αφήνει τη Μπερναντέτ να τιμωρηθεί, χάνοντας τα μαλλιά της. Συνεχίζει να δέχεται την τιμωρία των καλογριών τόσο αυτή όσο και τα υπόλοιπα κορίτσια, συμπεριλαμβανομένης και της κοροϊδίας των γυμνών κορμιών τους από τις καλόγριες. Η Κρισπίνα προσπαθεί να αρρωστήσει με γρίπη βρέχοντας το νυχτικό της και πέφτοντας μετά για ύπνο. Οταν χάνει το φυλαχτό του Άγιου Χριστόφορου, πιστεύει ότι ο Θεός την τιμωρεί και επιχειρεί να κρεμαστεί. Τη σώζουν όμως οι Μάργκαρετ, Ρόουζ και Μπερναντέτ. Η Μάργκαρετ προσπαθεί να παρηγορήσει την Κρισπίνα λέγοντάς της ότι σύντομα θα μπορέσει να φύγει από το άσυλο και να δει το γιο της. Η Μπερναντέτ, κοροϊδεύοντας τα παρηγορητικά λόγια της Μάργκαρετ, είναι αυτή που έχει το φυλαχτό και αποφασίζει να το κρατήσει αντί να το επιστρέψει στην Κρισπίνα.
Την επόμενη μέρα, η Μάργκαρετ βλέπει την Κρισπίνα να κάνει στοματικό έρωτα στον Πάτερ Φίτζροϊ, λίγο πριν τη λειτουργία. Λέει στην Κρισπίνα να μη θεωρεί τον Φίτζροϊ ως άνθρωπο του Θεού και μαλώνει με τη Μπερναντέτ ότι ανακαλύπτει το φυλαχτό του Αγίου Χριστόφορου κάτω από το κρεβάτι της. Η Μάργκαρετ επίσης πλένει τα ρούχα του Φίτζροϊ με ένα καυστικό φυτό που προκαλεί σοβαρά εξανθήματα σε όλο του το σώμα. Όταν η Κρισπίνα συνειδητοποιεί ότι έχει το ίδιο εξάνθημα ανάμεσα στα πόδια της και ότι η Αδελφή Μπρίτζετ δεν θα τη βοηθήσει, ουρλιάζει για δέκα λεπτά στον Φίτζροϊ "Δεν είσαι άνθρωπος του Θεού!" Την νύχτα, η Κρισπίνα οδηγείται σε ένα νοσοκομείο για τους ψυχικά άρρωστος για να μην αποκαλύψει τη σεξουλαική κακοποίηση που υπέστη από τον Φίτζροϊ.
Ένα Πλυντήριο της Μαγδαληνής στην Ιρλανδία στις αρχές του 20ού αιώνα
Τα Χριστούγεννα, ο Ίμον, αδερφός της Μάργκαρετ πηγαίνει στο άσυλο για να τη βγάλει έξω. Η Μάργκαρετ ήταν τρόφιμος στο άσυλο για τέσσερα χρόνια και δυσκολεύεται να πιστέψει ότι θα φύγει. Καθώς οδεύει προς την έξοδο, βλέπει την Αδελφή Μπρίτζετ και τον Επίσκοπο. Όταν η Μάργκαρετ ξεκινά να προσεύχεται ως απάντηση σε μια συγκεκαλυμμένη απειλή της Αδελφής Μπρίτζετ, ο Επίσκοπος πηγαίνει προς το μέρος της και της επιτρέπει να περάσει. Η Μπερναντέτ βρίσκει την Κέιτι νεκρή. Όταν πηγαίνει να το πει στην Αδελφή Μπρίτζετ, βλέπει τη Ρόουζ να τιμωρείται με ξύλο επειδή είπε στην αδερφή της Κρισπίνα ότι βρίσκεται σε ψυχιατρική κλινική. Τη νύχτα, λέει στη Ρόουζ ότι πρέπει να το σκάσουν. Μπαίνουν κρυφά στο γραφείο της Αδελφής Μπρίτζετ και αφού έρχονται αντιμέτωπες με την Μπρίτζετ και άλλες καλόγριες, δραπετεύουν από το άσυλο. Με τη βοήθεια της θείας της Μπερναντέτ, η οποία ζει σε μια κοντινή πόλη, θα μπορέσουν να κάνουν μια νέα αρχή.
Η Ρόουζ παίρνει το πλοίο για τη Λίβερπουλ. Ως ενήλικη, θα παντρευτεί και θα αποκτήσει δύο κόρες πριν βρει το γιο που της πήρανε το 1964. Η Μπερναντέτ γίνεται κομμώτρια όπως η θεία της και μετακομίζει στη Σκωτία αλλά δεν καταφέρνει να διατηρήσει μια ευτυχισμένη και σταθερή σχέση. Παντρεύεται και χωρίζει τρεις φορές. Η Μάργκαρετ έγινε διευθύντρια σχολείου και δεν παντρεύτηκε ποτέ. Την Κρισπίνα τη βρήκε η αδερφή της στο ψυχιατρείο, με την ψυχική της υγεία να έχει χειροτερέψει. Πέθανε από ανορεξία το 1971.
Ηθοποιοί και Χαρακτήρες
Ανν-Μαρί Νταφ στο ρόλο της Μάργκαρετ ΜακΓκουάιρ
Νόρα Τζέιν Νουν στο ρόλο της Μπερναντέτ Χάρβεϊ
Ντόροθι Ντάφι στο ρόλο της Πατρίσια/Ρόουζ Νταν
Αϊλίν Γουόλς στο ρόλο της Κρισπίνα/Χάριετ
Τζεραλντίν ΜακΓιούαν στο ρόλο της Αδελφής Μπρίτζετ
Ντάνιελ Κοστέλο στο ρόλο του Πάτερ Φίτζροϊ
Μέρι Μάρεϊ στο ρόλο της Ούνα Ο' Κόνορ
Φράνσις Χίλι στο ρόλο της Αδελφής Τζουντ
Ίθνε ΜακΓκίνες στο ρόλο της Αδελφής Κλεμεντίν
Φίλις ΜακΜάον στο ρόλο της Αδελφής Ογκούστα
Μπρίτα Σμιθ στο ρόλο της Κέιτι
Ρεμπέκα Γουόλς στο ρόλο της Τζοσεφίν
Ίμον Όοουενς στο ρόλο του Ίμον
Κρις Πάτρικ-Σίμσον στο ρόλο του Μπρένταν
Box office
Η ταινία απέφερε 20,9 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως.[8] Από αυτά, τα 4,8 εκατομμύρια δολάρια προήλθαν από το αμερικανικό box office και τα 3,3 εκατομμύρια δολάρια από το Ηνωμένο Βασίλειο.[8]
Βραβεία & Υποψηφιότητες
Οργάνωση Κατηγορία Υποψήφιος Αποτέλεσμα
Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας[5] Χρυσός Λέοντας Νίκη
BAFTA[7] Καλύτερη Βρετανική Ταινία Υποψηφιότητα
Πρωτότυπο Σενάριο Πίτερ Μούλαν Υποψηφιότητα
Παραπομπές
europeanfilmawards.eu. 8842. Ανακτήθηκε στις 8 Μαΐου 2021.
www.europeanfilmacademy.org/2002.100.0.html. Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2019.
«Interview with Peter Mullan». Movie Chicks. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2013. «It was initially because it was unfinished. They hadn't received any recognition, they hadn't received any compensation, and they hadn't been given an apology. And they remained devout Catholics. So initially, it was as a means to get their story in the public domain.»
Gibbons, Fiachra (7 Φεβρουαρίου 2003). «In God's Name». Λονδίνο: The Guardian. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2013. «"It was worse in the Magdalenes, much worse than what you see. I don't like to say it, but the film is soft on the nuns," says McDonagh, who spent five years in one in Galway after being molested by a neighbour. She was spirited away early one morning by a priest and told she had "brought shame on her family".»
«Scottish director wins Golden Lion». BBC News. 8 Σεπτεμβρίου 2002. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2013.
«Οι Κόρες της Ντροπής στο Rotten Tomatoes». Rotten Tomatoes. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2013.
«BAFTA Awards 2003». bafta.org. IMDb. 23 Φεβρουαρίου 2003. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2013.
«Οι Κόρες της Ντροπής στο Box Office Mojo». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2013.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Πληροφορίες για την ταινία από το Internet Movie Database, στα αγγλικά
Επισκόπηση της ταινίας από την Miramax, στα αγγλικά
Επιζήσασες από τα Πλυντήρια της Μαγδαληνής, στα αγγλικά
Άρθρο της εφημερίδας Guardian: Στο Όνομα του Θεού (In God's Name), στα αγγλικά
Κινηματογράφος, Ηθοποιοί, Σκηνοθέτες, Ταινίες
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
