Pulp Fiction είναι ο τίτλος αμερικανικής κινηματογραφικής σπονδυλωτής ταινίας του 1994 σκηνοθετημένη από τον Κουέντιν Ταραντίνο, ο οποίος και εμφανίζεται ως ηθοποιός σε αυτήν. Το σενάριο είναι γραμμένο από τον Κουέντιν Ταραντίνο και τον Ρότζερ Άβαρυ.
Περίληψη
Η ταινία αποτελείται από 4 ιστορίες (σε πραγματική χρονολογική σειρά):
1. Την ανάκτηση ενός μυστηριώδους χαρτοφύλακα από τους δύο γκάνγκστερ εκτελεστές Βίνσεντ Βέγκα (Τζον Τραβόλτα) και Τζουλς Γουίνφιλντ (Σάμιουελ Λ. Τζάκσον) και "Η Περίπτωση της Μπόνι",
2. "Το Δείπνο" (και τα δύο μισά, όπως εμφανίζονται στην ταινία),
3. "Μία Γουάλας"
4. "Το Χρυσό Ρολόι".
Ο Τζουλς Γουίνφιλντ και ο Βίνσεντ Βέγκα δουλεύουν σαν εκτελεστές για τον γκάνγκστερ Μαρσέλους Γουάλας. Σε μια «δουλειά» σώζονται σαν από θαύμα και ο Τζουλς αποφασίζει να τα παρατήσει. Ο Γουάλας κλείνει συμφωνία με τον μποξέρ Μπουτς Κούλιτζ (Μπρους Γουίλις), να χάσει σε αγώνα που είναι να δώσει και τον πληρώνει γι' αυτό. Τελικά όμως δεν τηρείται η συμφωνία και ο μποξέρ σχεδιάζει να φύγει από την πόλη. Αναγκάζεται όμως να γυρίσει μια τελευταία φορά στο διαμέρισμά του για να πάρει μαζί το ρολόι του πατέρα του γνωρίζοντας ότι πιθανώς θα τον περιμένουν εκεί οι εκτελεστές του Γουάλας.
Βραβέυσεις
| Έτος |
Διαγωνισμός |
Βραβείο |
Υποψηφιότητα |
Βραβευμένοι |
| 1994 |
Festival international du film de Cannes |
Χρυσός Φοίνικας |
|
Κουέντιν Ταραντίνο |
| 1994 |
Los Angeles Film Critics Association Awards |
Καλύτερος πρωταγωνιστής |
|
Τζον Τραβόλτα |
| Καλύτερη σκηνοθεσία |
|
Κουέντιν Ταραντίνο |
| Καλύτερη ταινία |
|
Κουέντιν Ταραντίνο |
| 1994 |
Boston Society of Film Critics Awards |
Καλύτερη σκηνοθεσία |
|
Κουέντιν Ταραντίνο |
| Καλύτερη ταινία |
|
Κουέντιν Ταραντίνο |
| Καλύτερο σενάριο |
|
Κουέντιν Ταραντίνο, Ρότζερ Άβαρυ |
| 1995 |
Academy Awards (Όσκαρ) |
Καλύτερο πρωτότυπο σενάριο |
|
Κουέντιν Ταραντίνο, Ρότζερ Άβαρυ |
|
Καλύτερος Α' Ανδρικός ρόλος |
Τζον Τραβόλτα |
|
Καλύτερος Β' Ανδρικός ρόλος |
Σάμιουελ Λούις Τζάκσον |
|
Καλύτερος Β' Γυναικείος ρόλος |
Ούμα Θέρμαν |
|
Καλύτερη σκηνοθεσία |
Κουέντιν Ταραντίνο |
|
Καλύτερο μοντάζ |
Σάλλυ Μένκε |
|
Καλύτερη ταινία |
Λόρενς Μπέντερ |
| 1995 |
Saturn Awards |
Καλύτερη ταινία (δράσης, περιπέτεια, θρίλερ) |
Κουέντιν Ταραντίνο |
|
| 1995 |
American Cinema Editors |
|
Καλύτερα εφέ |
Σάλλυ Μένκε |
| 1995 |
Japanese Academy Award |
|
Καλύτερη ξενόγλωσση ταινία |
Κουέντιν Ταραντίνο |
| 1995 |
BAFTA Awards |
Καλύτερο πρωτότυπο σενάριο |
|
Κουέντιν Ταραντίνο, Ρότζερ Άβαρυ |
| Καλύτερος Β' Ανδρικός ρόλος |
|
Σάμιουελ Λούις Τζάκσον |
|
Καλύτερος Α' Ανδρικός ρόλος |
Τζον Τραβόλτα |
|
Καλύτερος Γυναικείος ρόλος |
Ούμα Θέρμαν |
|
Καλύτερο μοντάζ |
Σάλλυ Μένκε |
|
Καλύτερη ταινία |
Κουέντιν Ταραντίνο, Λόρενς Μπέντερ |
|
Καλύτερος ήχος |
Στήβεν Χάντερ Φλικ, Κεν Κιννγκ, Ρικ Ας, Ντην Α. Ζουπάντσιτς |
| 1995 |
David Lean Award |
Καλύτερη σκηνοθεσία |
|
Κουέντιν Ταραντίνο |
| 1995 |
Blue Ribbon Awards |
Καλύτερη ξενόγλωσση ταινία |
|
Κουέντιν Ταραντίνο |
| 1995 |
Brit Awards |
Καλύτερη μουσική επένδυση |
|
|
| 1995 |
Chicago Film Critics Association Awards |
Καλύτερη σκηνοθεσία |
|
Κουέντιν Ταραντίνο |
| Καλύτερο πρωτότυπο σενάριο |
|
Κουέντιν Ταραντίνο, Ρότζερ Άβαρυ |
| 1995 |
Chlotrudis Awards |
|
Καλύτερος ηθοποιός |
Σάμιουελ Λούις Τζάκσον |
|
Καλύτερη ταινία |
|
|
Καλύτερος Β' Ανδρικός ρόλος |
Σάμιουελ Λούις Τζάκσον, Μπρους Γουίλις |
|
Καλύτερος Β' Γυναικείος ρόλος |
Ούμα Θέρμαν |
| 1995 |
César |
|
Καλύτερη ξενόγλωσση ταινία |
Κουέντιν Ταραντίνο |
| 1995 |
David di Donatello |
Καλύτερος ξενόγλωσσος ηθοποιός |
|
Τζον Τραβόλτα |
| Καλύτερη ξενόγλωσση ταινία |
|
Κουέντιν Ταραντίνο |
| 1995 |
Directors Guild of America |
DGA Award για ιδιαίτερες επιδόσεις |
|
Κουέντιν Ταραντίνο |
| 1995 |
Edgar Allan Poe Awards |
Καλύτερη ταινία |
|
Κουέντιν Ταραντίνο |
| 1995 |
Golden Globes |
Καλύτερο σενάριο |
|
Κουέντιν Ταραντίνο |
|
Καλύτερη σκηνοθεσία |
Κουέντιν Ταραντίνο |
|
Καλύτερη ταινία - δράμα |
|
|
Καλύτερος Α' ρόλος - δράμα |
Τζον Τραβόλτα |
|
Καλύτερος Β' Ανδρικός ρόλος |
Σάμιουελ Λούις Τζάκσον |
|
Καλύτερος Β' Γυναικείος ρόλος |
Ούμα Θέρμαν |
| 1995 |
Independent Spirit Awards |
Καλύτερη σκηνοθεσία |
|
Κουέντιν Ταραντίνο |
| Καλύτερα εφέ |
|
Λόρενς Μπέντερ |
| Καλύτερος πρωταγωνιστής |
|
Σάμιουελ Λούις Τζάκσον |
| Καλύτερο πρωτότυπο σενάριο |
|
Κουέντιν Ταραντίνο, Ρότζερ Άβαρυ |
|
Καλύτερος Β' Ανδρικός ρόλος |
Έρικ Στολτς |
| 1995 |
Kansas City Film Critics Circle Awards |
Καλύτερη Σκηνοθεσία |
|
Κουέντιν Ταραντίνο |
| Καλύτερη ταινία |
|
|
| 1995 |
Kinema Junpo Awards |
Καλύτερη ξενόγλωσση ταινία |
|
Κουέντιν Ταραντίνο |
| 1995 |
London Critics Circle Film Awards |
Πρωταγωνιστής της χρονιάς |
|
Τζον Τραβόλτα |
| Σεναριογράφος της χρονιάς |
|
Κουέντιν Ταραντίνο |
|
Σκηνοθέτης της χρονιάς |
Κουέντιν Ταραντίνο |
|
Ταινία της χρονιάς |
|
| 1999 |
Golden Trailer Awards |
|
Καλύτερη ταινία της δεκαετίας |
|
| 2003 |
DVD Exclusive Awards |
|
Καλύτερο menu design |
Hunter Sauleda |
Λεπτομέρειες
Ιεζεκιήλ 25:17
Ο Τζουλς χρησιμοποιεί στο σύνολο δυο φορές ένα δήθεν εδάφιο της Αγίας Γραφής που αναφέρει (Ιεζεκιήλ 25:17): μια φορά πριν πυροβολήσει τον Μπρετ και μια άλλη όταν εξηγεί τον Πάμπκιν γιατί αποφάσισε να αλλάξει την ζωή του. Στην πραγματικότητα δεν πρόκειται για εδάφιο της Αγίας Γραφής αλλά για υπαινιγμό για την ταινία Karate Kiba όπου αναφέρεται το ίδιο κείμενο ως εδάφιο του Βιβλίου Ιεζεκιήλ.
Προέλευση
Πράγματι υπάρχει στο Κεφάλαιον ΚΕ' του Βιβλίου Ιεζεκιήλ της Αγίας Γραφής το εδάφιο 17, το κείμενο του οποίου όμως είναι το εξής: «καὶ ποιήσω ἐν αὐτοῖς ἐκδικήσεις μεγάλας, καὶ ἐπιγνώσονται διότι ἐγὼ Κύριος ἐν τῷ δοῦναι τὴν ἐκδίκησίν μου ἐπ' αὐτούς.». Το κείμενο του Pulp Fiction προφανώς αποτελεί σύνθεση διάφορων φράσεων από διαφορετικά σημεία της Αγίας Γραφής:
«Το μονοπάτι των ενάρετων ανθρώπων (Ψαλμοί 1:6, 23:3, 37:5, Παροιμίαι 2:20) περιστοιχίζεται απ' όλες τις μεριές από τις αδικίες των εγωϊστών και την τυραννία των σατανικών ανθρώπων (Ψαλμοί 52:3, 53:2 και 6:71). Ευλογημένος είναι αυτός, που στο όνομα της φιλανθρωπίας και της καλής θελήσεως, οδηγεί τους αδύναμους (Παροιμίαι 14:21) ανάμεσα από την κοιλάδα του σκότους (Ψαλμοί 23:4), γιατί είναι πραγματικά ο φύλακας του αδερφού του (Γένεσις 4:9) και ο ευρετής χαμένων παιδιών (Ψαλμοί 79:11, 102:21, Ιερεμίας 3:14 και 22) [βλ. επίσης Ιεζεκιήλ 34:16] Και θα κεραυνοβολήσω αυτούς με μεγάλη εκδικητικότητα και μανιώδη θυμό αυτούς που επιχειρούν να δηλητηριάσουν και να καταστρέψουν τα αδέρφια Μου! (Δευτερονόμιον 32:40), Και θα ξέρεις ότι το όνομά Μου, είναι Κύριος όταν θα στρέψω την εκδικητικότητα Μου πάνω σ' αυτούς!» (Ιεζεκιήλ 25:17).
Μουσική και soundtrack
Η επιλογή της μουσικής είναι σημαντική στις ταινίες του Ταραντίνο. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για την ταινία Pulp Fiction, αφού το soundtrack της είναι το ίδιο cult όπως και η ταινία. Πολλοί ερμηνευτές του απέκτησαν απρόσμενα νέα διασημότητα. Επίσης με την επιτυχία της ταινίας είχε ριβάιβαλ και το μουσικό στιλ της Surf rock, το κυρίαρχο στιλ του soundtrack. Στο CD της ταινίας βρίσκονται επίσης αποσπάσματα διάλογων όπως π.χ. η γνωστή συζήτηση για τα ευρωπαϊκά χάμπουργκερ ή το εδάφιο Ιεζεκιήλ.
Περιεχόμενο του soundtrack:
1. Pumpkin And Honey Bunny 2:27 ομιλητές: Tim Roth & Amanda Plummer Misirlou μουσική: Dick Dale & His Del-Tones
2. Royale With Cheese 1:42 ομιλητές: Samuel L. Jackson & John Travolta
3. Jungle Boogie 3:05 μουσική: Kool & The Gang
4. Let's Stay Together 3:15 μουσική: Al Green
5. Bustin' Surfboards 2:26 μουσική: The Tornadoes
6. Lonesome Town 2:13 μουσική: Ricky Nelson
7. Son of a Preacher Man 2:25 μουσική: Dusty Springfield
8. Zed's Dead, Baby 2:39 ομιλητές: Maria de Medeiros & Bruce Willis Bullwinkle Part II μουσική: The Centurians
9. Jack Rabbit Slims Twist Contest 3:12 You never can tell ομιλητές: Jerome Patrick Hoban & Uma Thurman μουσική: Chuck Berry
10. Girl, You'll be a Woman Soon 3:09 μουσική: Urge Overkill
11. If Love is a Red Dress (Hang me in rags) 4:55 μουσική: Maria McKee
12. Bring Out The Gimp 2:10 ομιλητές: Peter Green & Duane Whitaker Comanche μουσική: The Revels
13. Flowers on the Wall 2:23 μουσική: The Statler Brothers
14. Personality Goes A Long Way 1:00 gesprochen von: Samuel L. Jackson & John Travolta
15. Surf Rider 3:18 μουσική: The Lively Ones
16. Ezekiel 25:17 0:51 ομιλητές: Samuel L. Jackson
Διάφορα
* Η λέξη «fuck» χρησιμοποιείται 257 φορές. Στην μέτρηση αυτή δεν συνυπολογίζονται αυτά του Μαρσέλους στη σκηνή που του έχουν δέσει το στόμα.
* Όποτε ο Βίνσεντ πάει τουαλέτα, συμβαίνει κάτι καταστροφικό: Η υπέρδοση της Μία, η ληστεία στο εστιατόριο, ο θάνατός του.
* Στην αρένα γίνονται διαφημήσεις για τους εξής αγώνες μποξ: Coolidge vs. Wilson και Vossler vs. Martinez. Στον πρώτο αγώνα χρησιμοποιούνται ονόματα αμερικανών προέδρων. Οι Rand Vossler και Jerry Martinez ήταν φίλοι του Ταραντίνο όταν αυτός δούλευε ακόμα σε βιντεοκλάμπ. Μάλωναν μεταξύ τους για το ποιός λεει τα καλύτερα ανέκδοτα.
* Ο Ταραντίνο είναι από το Νόξβιλ του Τεννεσσή, από όπου είναι και το χρυσό ρολόι του Μπουτς και όπου επίσης τελικά θα καταφύγει.
* Ο Ταραντίνο αρχικά δεν είχε αποφασίσει εάν παίξει τον ρόλο του Τζίμι ή του Λανς. Επέλεξε τελικά τον Τζίμι για να βρίσκεται πίσω από την κάμαρα στη σκηνή με την υπέρδοση.
* Ο Τραβόλτα και ο Ταραντίνο συναντήθηκαν στο διαμέρισμα του Ταραντίνο στο Λος Άντζελες. Στο διαμέρισμα αυτό ζούσε ο Τραβόλτα στην αρχή της καριέρας του.
* Οι ρόλοι των Χάνι Μπάνι και Πάμπκιν γράφτηκαν ειδικά για τους Αμάντα Πλάμερ και Τιμ Ροθ.
* Στο μαγαζί του Μάιναρντ έχει πάνω δεξιά σε ράφι μια πινακίδα με γράμματα από νέον, απο τα οποία μερικά δεν λειτουργούν. Τα υπόλοιπα γράμματα σχηματίζουν την λέξη «kill ed». Μαζί με το "Z" στα κλειδιά του Ζεντ σχηματίζουν «Kill Zed». Ανάλογοι υπαινιγμοί με ρεκλάμες από νέον βρίσκονται και στην ταινία «Jackie Brown».
* Στη σκηνή όπου η Μία και ο Βίνσεντ κάθονται στο αυτοκίνητο μπροστά στο Jack Rabbit Slim's, η Μία λεει: «Don't be a …» και σχηματίζει με τα δάχτυλά της ένα ορθογόνιο (square) στον αέρα. Στα αγγλικά Don't be a square σημαίνει περίπου Μην είσαι βαρετός.
* Το κεφάλαιο «Το Χρυσό Ρολόι» αρχίζει με μια παράξενη ταινία κινουμένων σχεδίων, όπου ένας μικρός Εσκιμώος μιλά με το σκύλο του. Η εικόνα είναι παγωμένη και κουνιούνται μονάχα τα χείλη του μικρού. Πρόκειται για σκηνή από την αμερικανική σειρά κινουμένων σχεδίων με τίτλο Clutch Cargo από το 1959 (βάσει IMDB). Το πρωτότυπο ήταν ότι στους διάλογους της σειράς αυτής χρησιμοποιούσαν ανθρώπινα χείλη και τα συνδύαζαν με τις ζωγραφιές, που κατά τα άλλα δεν κινούνταν. Ο επίσημος λόγος για αυτό ήταν να μπορούν και κωφάλαλα παιδιά να παρακολουθήσουν το παιδικό, διαβάζοντας τα χείλη.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
* Pulp Fiction στο cine.gr
* Το σενάριο