Φόρεστ Γκαμπ είναι το όνομα μιας βραβευμένης με Όσκαρ Αμερικάνικης ταινίας που βγήκε στις αίθουσες το 1994 και που αποτελεί διασκευή του ομώνυμου βιβλίου του Γουίνστον Γκρουμ (1986). Η ταινία αφηγείται την προσωπική ιστορία ενός απλού ανθρώπου και το επικό ταξίδι του στη ζωή, κατά τη διάρκεια του οποίου συνάντησε σημαντικές προσωπικότητες της ιστορίας, επηρέασε την ποπ κουλτούρα και έζησε από κοντά αξιοσημείωτα ιστορικά γεγονότα, των οποίων τη σημασία δεν κατάλαβε ποτέ, καθώς ήταν ένα άτομο χαμηλών νοητικών δυνατοτήτων.

Η ταινία σημείωσε τεράστια εισπρακτική επιτυχία, αποτελώντας την ταινία με τις μεγαλύτερες εισπράξεις για τη χρονιά εκείνη στις ΗΠΑ. Συνολικά συγκέντρωσε 13 υποψηφιότητες για Όσκαρ, από τα οποίες κέρδισε τα 6, ανάμεσα στα οποία τα Βραβεία Καλύτερης Ταινίας, Καλύτερης Σκηνοθεσίας για τον Ρόμπερτ Ζεμέκις και Α’ Ανδρικού Ρόλου για τον ηθοποιό Τομ Χανκς. To 2007, το Αμερικανικό Ινστιτούτο Ταινιών, κατέταξε την ταινία στο # 76 στη λίστα των καλύτερων ταινιών όλων των εποχών.

Η Πλοκή

Η ταινία ξεκινά με τον Φόρεστ να κάθεται σε ένα παγκάκι στην πόλη της Σαβάνα, στη Τζώρτζια των ΗΠΑ, περιμένοντας να φτάσει το λεωφορείο του. Κατά τη διάρκεια της αναμονής, και με αφορμή ένα κουτί με σοκολατάκια που κρατούσε στα χέρια, ο Φόρεστ αφηγείται σε διάφορα άτομα που κάθονται ανά διαστήματα πλάι του, την παράξενη ιστορία της ζωής του. Άλλοι από αυτούς τον αντιμετωπίζουν με σκεπτικισμό και άλλοι εκφράζουν το θαυμασμό και το σεβασμό τους ακούγοντας τα κατορθώματά του.

Σύμφωνα λοιπόν με το Φόρεστ, μεγάλωσε σε μια μικρή πόλη, όπου ζούσε με τη δυναμική μητέρα του, και την οποία αγαπούσε πάρα πολύ. Εκείνη του δίδασκε να μην αισθάνεται διαφορετικός από τα άλλα παιδιά και να μην αφήνει κανέναν να τον θεωρεί ανόητο. Με τη σειρά του εκείνος τη λατρεύει και τη σέβεται απεριόριστα γιατί του εξηγούσε τον κόσμο με τρόπο που να τον καταλαβαίνει και να μην τον φοβίζει.

Στη διάρκεια της ζωής του ο Φόρεστ γνωρίζει μια πληθώρα ανθρώπων, ανάμεσα στους οποίους μεγάλες διασημότητες, όπως ο Τζον Λένον, ο Έλβις Πρίσλεϋ και τρεις Αμερικανοί Πρόεδροι. Τα άτομα που έπαιξαν, όμως, τον πιο καθοριστικό ρόλο στη ζωή του – εκτός φυσικά από τη μητέρα του – ήταν τρία: ο Μπέντζαμιν Μπάφορντ “Μπάμπα” Μπλου, ένας έγχρωμος συμπολεμιστής του στο Βιετνάμ που «ήξερε ό,τι μπορούσε κανείς να ξέρει για τις γαρίδες», ο υπολοχαγός Νταν Τέιλορ, ανώτερος του στο στρατό και κατοπινός του συνεργάτης, και τέλος η Τζένη, μια δυστυχισμένη κοπέλα που τη γνώριζε από μικρός και την οποία δεν έπαψε ούτε στιγμή να αγαπά.

Ο Φόρεστ λοιπόν, κατά τη διάρκεια της πλούσιας σε εμπειρίες ζωής του, ζει από κοντά γεγονότα που συντάραξαν την Αμερική των δεκαετιών 60’ και 70’, όπως ο Πόλεμος του Βιετνάμ, το κίνημα των Χίπηδων, τα πολιτικά σκάνδαλα και τη δημιουργία του σύγχρονού μας προσώπου του κόσμου. Τελικά καταλήγει να αναρωτιέται κατά πόσο όλοι μας έχουμε κάποιο πεπρωμένο, ή αν αιωρούμαστε εδώ κι εκεί τυχαία με το φύσημα του ανέμου. Ο ίδιος προσωπικά θα ήθελε να συμβαίνουν και τα δύο.

Επιρροές στην Ποπ Κουλτούρα

Κατά τη διάρκεια των περιπετειών του, ο Φόρεστ:

* διδάσκει στον Έλβις Πρίσλεϋ το χορό που έγινε σήμα κατατεθέν του

* εμπνέει τον Τζον Λένον να γράψει τους στίχους του τραγουδιού «Imagine»

* ξεσκεπάζει το Σκάνδαλο του Γουότεργκεϊτ

* λαμβάνει μέρος στη Διπλωματία του Πινγκ Πονγκ, παίζοντας στην εθνική ομάδα που εστάλη στην Κομμουνιστική Κίνα

* ξεκινά την τρέλα για το τζόγκινγκ

* εφευρίσκει το πρώτο “Smiley”, σκουπίζοντας το πρόσωπό του σε μια πετσέτα

* σκέφτεται το σλόγκαν “Shit Happens”

* επενδύει κατόπιν συμβουλής του υπολοχαγού Νταν μέρη από τα κέρδη του σε μια εταιρία, που τελικά γίνεται ο κολοσσός των ηλεκτρονικών υπολογιστών “Apple”, αν και ο ίδιος πιστεύει πως πρόκειται για εταιρία που πουλάει φρούτα.

Συναντήσεις με Διάσημα Πρόσωπα

* Ο Φόρεστ είναι απόγονος του Νέηθαν Μπεντφορντ Φόρεστ, ιδρυτή της Κου Κλουξ Κλαν.

* Σαν παιδί, διδάσκει στον Έλβις Πρίσλεϋ την περίφημη χορευτική κίνησή του με τη λεκάνη, ενώ όντας ακόμη άσημος νοικιάζει ένα δωμάτιο στο σπίτι των Γκάμπ.

* Ενώ προσπαθεί να ξεφύγει από μια παρέα παιδιών που τον κυνηγούν, η ταχύτητά του δεν περνά απαρατήρητη από τον προπονητή Μπέαρ Μπρύαντ του Πανεπιστημίου της Αλαμπάμα. Ο Φόρεστ γίνεται δεκτός στην ομάδα ράγκμπι του πανεπιστημίου για πέντε χρόνια, πράγμα που σημαίνει πως είναι μέλος στην ομάδα που συμμετείχε στο πρωτάθλημα το 1961. Όσο παίζει εντυπωσιάζει τον προπονητή του με την ταχύτητά του, αλλά και τον τρελαίνει με την ανοησία του. Τελικά γίνεται δεκτός στην εθνική ομάδα.

* Σαν μέλος της Εθνικής Ομάδας Ράγκμπι, συναντά τον Πρόεδρο Τζον Κέννεντυ το 1963, όταν εκείνος τους προσκαλεί στο Λευκό Οίκο. Εκεί, παρατηρεί πως τα ποτά είναι δωρεάν και πίνει 15 μπουκάλια αναψυκτικό Dr Pepper. Ενώ κάνει χειραψία με τον Πρόεδρο, εκείνος τον ρωτά πώς αισθάνεται. Ο Φόρεστ απαντά αφοπλιστικά: «Πρέπει να κατουρήσω».

* Στον πόλεμο του Βιετνάμ, ο Φόρεστ αφηγείται πως έψαχναν με τις ώρες στη ζούγκλα έναν τύπο με το όνομα “Τσάρλι” (παρατσούκλι των στρατιωτικών για τους Βιετκόνγκ).

* Αργότερα συναντά τον Πρόεδρο Λίντον Τζόνσον, που του απονείμει το Μετάλλιο της Τιμής για την ηρωική διάσωση των συμπατριωτών του στο Βιετνάμ. Αφού αναφέρει στον Πρόεδρο ότι τραυματίστηκε, εκείνος του λέει πως θα ήθελε κάποια στιγμή να δει το τραύμα. Ο Φόρεστ διστακτικά αλλά πειθήνια κατεβάζει το παντελόνι του και δείχνει ένα τραύμα στα οπίσθιά του. Ο Πρόεδρος απομακρύνεται μουρμουρίζοντας “God damn, son”.

* Αφού λαμβάνει μέρος στην Εθνική Ομάδα του Πινγκ Πονγκ, συναντά τον Πρόεδρο Ρίτσαρντ Νίξον, που τον ρωτά πού μένει και του προσφέρει ένα δωμάτιο σε ένα καλύτερο ξενοδοχείο, που αποδεικνύεται να είναι το Συγκρότημα Γουότεργκεϊτ. Το βράδυ τηλεφωνεί στην ασφάλεια (σε έναν τύπο που λέγεται Φρανκ Γουίλις), αναφέροντας πως δεν μπορεί να κοιμηθεί γιατί σε ένα γραφείο απέναντι υπάρχουν άντρες με φακούς που τον ενοχλούν. Έτσι έγιναν αντιληπτοί από τον Γουίλις οι διαρρήκτες, ξέσπασε το περίφημο σκάνδαλο Γουότεργκεϊτ και ο Νίξον οδηγήθηκε σε πτώση.

* Επίσης ο Φόρεστ παρεβρέθη κατά τύχη σε συγκέντρωση των Μαύρων Πανθήρων.

* Ο Φόρεστ συναντά τον Ντικ Κάβετ και τον Τζον Λένον στο τοκ σόου του Κάβετ, συνάντηση όπου όλοι οι διάλογοι είναι οι φράσεις που αργότερα – υποτίθεται – συμπεριλήφθησαν στο τραγούδι “Imagine” ("No possessions", "No religion too", "It's easy if you try...").

* Σε μια διαμαρτυρία για τον πόλεμο στην Ουάσινγκτον, ο Φόρεστ, ως φαντάρος που μόλις επέστρεψε, συναντά τον Άμπι Χόφμαν που του ζητά να πει δυο λόγια στα πλήθη για την εμπειρία του. Η ομιλία δεν ακούστηκε ποτέ εξαιτίας τεχνικής βλάβης, καθώς ένας αξιωματικός τράβηξε το βύσμα των μεγαφώνων. Η τελευταία του φράση ακούστηκε μόνο να σβήνει στον αέρα, όταν όλο το πλήθος απογοητευμένο, είδε τον πρωτεργάτη της διαμαρτυρίας, Χόφμαν, να ξεσπά σε λυγμούς μετά τον επίλογο. Σύμφωνα με τον ηθοποιό Τομ Χανκς τα λόγια που δεν ακούστηκαν ήταν: "Sometimes when people go to Vietnam, they go home to their mommas without any legs. Sometimes they don't go home at all. That's a bad thing. That's all I have to say about that." ("Μερικές φορές όταν οι άνθρωποι πάνε στο Βιετνάμ, γυρνούν σπίτι στις μαμάδες τους χωρίς να έχουν πια πόδια. Μερικές φορές δεν γυρίζουν καθόλου. Αυτά ήταν όσα έχω να πω γι΄αυτό").

Πληροφορίες

Γυρίσματα

* Τη μέρα που γυρίζονταν οι σκηνές στο γήπεδο του ράγκμπι ο Τομ Χανκς υπέφερε από γρίπη.

* Οι σκηνές του Βιετνάμ γυρίστηκαν στην τοποθεσία όπου σήμερα είναι το Ocean Creek Golf Course στο νησί Φριπ.

* Το παγκάκι όπου κάθεται ο Φόρεστ τοποθετήθηκε στη Σαβάνα της Τζώρτζια (ΗΠΑ), στην πλατεία Τσίπουα. Σήμερα βρίσκεται στο ιστορικό μουσείο της πόλης για να μην φθαρεί από τις καιρικές συνθήκες.

* Ορισμένες σκηνές γυρίστηκαν στο ξενοδοχείο Αμπάσαντορ, στο Λος Άντζελες της Καλιφόρνια, όπως και το ιστορικό υλικό από την εκλογική νίκη του Ρόμπερτ Κέννεντυ. Ο τελευταίος πυροβολήθηκε στην κουζίνα του ξενοδοχείου λίγα λεπτά αργότερα.

* Όλες οι σκηνές σε πλοίο γυρίστηκαν εκτός στούντιο, έξω από τις ακτές της Νότιας Καρολίνας. Η μηχανή ενός τζετ χρησιμοποιήθηκε για να παράγει τους ανέμους του τυφώνα. Το υλικό με τις καταστροφές του τυφώνα είναι πραγματικό και προέρχεται από τις καταστροφές που προκάλεσε στην ίδια περιοχή ο τυφώνας Χιούγκο, το 1989.

* Η σκηνή όπου ο Φόρεστ στέκεται στο διάδρομο του σχολείου ενώ η μητέρα του μιλά με το διευθυντή είναι αναπαράσταση του πίνακα του Νόρμαν Ρόκγουελ, «Κορίτσι με Μαυρισμένο Μάτι».

* Το Γκρίνμποου, η πόλη της Αλαμπάμα όπου ζούσε ο Φόρεστ, δεν υπάρχει. Υπάρχει όμως στην Αλαμπάμα μια πόλη με το όνομα Bayou LaBatre, από όπου καταγόταν ο Μπάμπα.

Ηθοποιοί

* Ο νεότερος αδερφός του Τομ Χανκς, Τζιμ, τον αντικαθιστά σε πολλά από τα πλάνα όπου τρέχει άσκοπα.

* Ο Τομ Χανκς εμπνεύστηκε την προφορά του από το μικρό Μάικλ Κόννερ Χάμφρεϊ, το παιδί που παίζει το μικρό Φόρεστ, και που μιλά πράγματι με τον τρόπο αυτό.

* Ο Γκάρι Σινίζ λέει σε μια σκηνή στον Τομ Χανκς πως ο Φόρεστ θα δουλέψει σε γαριδάδικο όταν εκείνος γίνει αστροναύτης. Οι δύο ηθοποιοί συμπρωταγωνίστησαν τον επόμενο χρόνο ως αστροναύτες στην ταινία “Apollo 13”.

* Ο Τομ Χανκς δέχτηκε να κάνει την ταινία με την προϋπόθεση να μείνει πιστή στα ιστορικά γεγονότα.

* Η Σάλλυ Φίλντ, που υποδύεται τη μητέρα του Τομ Χανκς, είναι μόλις δέκα χρόνια μεγαλύτερή του.

* Το πρώτο αγοράκι στο σχολικό, αυτό που εμποδίζει το Φόρεστ να κάτσει πλάι του, είναι ο Αλεξάντερ Ζεμέκις, γιος του σκηνοθέτη. Το κοριτσάκι με τα κόκκινα μαλλιά είναι η κόρη του Τομ Χανκς, η Ελίζαμπεθ.

* Ο ηθοποιός που υποδύεται τον ρεπόρτερ στην Ουάσινγκτον, όπου ο Φόρεστ παρευρέθη μετά τον πόλεμο, είναι στην πραγματικότητα κάποιος τουρίστας από την Ατλάντα. Έτυχε να βρεθεί εκείνη τη μέρα στην περιοχή με τη γυναίκα του και του ζητήθηκε να πει μερικές ατάκες.

Τεχνικά στοιχεία

* Ο Κεν Ράλστον και η ομάδα του είναι υπεύθυνοι για τα οπτικά εφέ της ταινίας. Χρησιμοποιώντας τεχνικές CGI, έδωσαν τη δυνατότητα στον Τομ Χανκς να συναντήσει νεκρούς προέδρους, ακόμη και να ανταλλάξει μαζί τους χειραψία.

* Χρησιμοποιήθηκε παλιό αρχειακό υλικό και με τη βοήθεια τεχνικών όπως το chroma key και η μορφοποίηση, ο Τομ Χανκς ενσωματώθηκε σε αυτό. Η δουλειά αυτή βραβεύτηκε με το Όσκαρ Καλύτερων Οπτικών Εφέ.

* Το κάτω μέρος των ποδιών του Γκάρι Σινίζ τυλίχτηκε με ειδικό μπλε πανί το οποίο αφαιρέθηκε με ηλεκτρονικό υπολογιστή αργότερα.

* Κατά τη διάρκεια των αγώνων πινγκ πονγκ δεν υπήρχε πραγματικό μπαλάκι. Προστέθηκε κατόπιν ψηφιακά ενώ χτυπούσε τις ρακέτες των παικτών.

* Το φτερό που ανοίγει και κλείνει την ταινία δεν κατασκευάστηκε εξ ολοκλήρου ψηφιακά. Κινηματογραφήθηκε αληθινό φτερό ενώ αιωρούταν μπροστά σε μπλε οθόνη, και κατόπιν προστέθηκαν οι εικόνες στο φόντο για να κατευθυνθεί εκεί που πρέπει.

Μουσική

* Η μουσική που ακούγεται όταν ο Φόρεστ χρησιμοποιεί το μπάνιο στο Λευκό Οίκο κατά τη διαμονή των Κέννεντυ, είναι από το σάουντρακ της ταινίας “Camelot” (1967), ένα όνομα που συχνά χρησιμοποιόταν όταν γινόταν αναφορά στα χρόνια της προεδρίας του Κέννεντυ.

* Ενώ παίζει μουσική στο κλαμπ, η Τζένη έχει δώσει το ψευδώνυμο Μπόμπι Ντίλαν. Το τραγούδι της είναι το “Blowin’ in the Wind” του Μπομπ Ντίλαν.

* Στη διάρκεια της ταινίας ακούγονται έξι τραγούδια των “The Doors”.

Άλλα

* Σε όλες του τις φωτογραφίες, ο Φόρεστ έχει κλειστά μάτια.

* Κάθε φορά που ο Φόρεστ εμφανίζεται σε διαφορετική ηλικία, στην πρώτη σκηνή κάθε μετάβασης φορά ένα μπλε πουκάμισο.

* Το επώνυμο της Τζένη, Κάρραν, δεν αναφέρεται ποτέ στην ταινία. Το μόνο μέρος όπου είναι ορατό είναι σε έναν φάκελο που ο Φόρεστ έστειλε στη Τζένη από το Βιετνάμ.

[Επεξεργασία] Διανομή

Ηθοποιός Ρόλος

Τομ Χανκς Φόρεστ Γκαμπ

Ρόμπιν Ράιτ Πεν Τζένη

Γκάρι Σινίζ Υπολοχαγός Νταν Τέιλορ

Μίκελτι Γουίλιαμσον Μπέντζαμιν Μπάφορντ “Μπάμπα” Μπλου

Σάλλυ Φιλντ η μητέρα του Φόρεστ

Μάικλ Κόννερ Χάμφρεϊ μικρός Φόρεστ Γκάμπ

Χάννα Χωλ μικρή Τζένη

Χάλεϋ Τζόελ Όσμεντ Φόρεστ Γκάμπ Τζούνιορ

Κέρτ Ράσελ Φωνή του Έλβις Πρίσλεϋ

Αποσπάσματα

Ακολουθούν φράσεις που είτε επαναλαμβάνονται πολλές φορές στην ταινία, είτε έμειναν σήμα κατατεθέν της.

* My momma always said, "Life was like a box of chocolates. You never know what you're gonna get."

( = Η μητέρα μου πάντα έλεγε, “Η ζωή είναι σαν ένα κουτί από σοκολατάκια. Ποτέ δεν ξέρεις τι θα σου πετύχει”.)

* (Ενώ ο Φόρεστ προσπαθεί να τρέξει για να σωθεί, φορώντας ειδικά στηρίγματα στα πόδια – τα «μαγικά του παπούτσια» σύμφωνα με τη μητέρα του: ) Jenny: Run Forrest, Run!

( = Τρέξε Φόρεστ, τρέξε!)

* That's all I have to say about that.

( = Αυτά ήταν όλα που είχα να πω γι’ αυτό.)

* Hello. I'm Forrest, Forrest Gump.

( = Γεια. Είμαι ο Φόρεστ, Φόρεστ Γκάμπ.)

Επιλεγμένες Φράσεις

* Mama always said, dying was a part of life.

( = Η μαμά πάντα έλεγε, το να πεθαίνεις είναι μέρος της ζωής.)

* I don't know if we each have a destiny, or if we're all just floating around accidental-like on a breeze, but I, I think maybe it's both. Maybe both is happening at the same time.

( = Δεν γνωρίζω αν ο καθένας έχει ένα πεπρωμένο, ή αν αιωρούμαστε όλοι απλά εδώ και εκεί κατά τύχη στο αεράκι, ωστόσο εγώ, πιστεύω πως ίσως είναι και τα δύο. Ίσως συμβαίνουν και τα δύο ταυτόχρονα.)

* You know it's funny what a young man recollects? 'Cause I don't remember bein' born. I don't recall what I got for my first Christmas and I don't know when I went on my first outdoor picnic. But I do remember the first time I heard the sweetest voice in the wide world.

( = Το ξέρετε πως είναι παράξενο το τι θυμάται τελικά ένας νεαρός άντρας; Γιατί δεν μπορώ να θυμηθώ τη γέννησή μου. Δεν θυμάμαι τι δέχτηκα για δώρο στα πρώτα μου Χριστούγεννα και δεν θυμάμαι πότε πήγα στο πρώτο μου υπαίθριο πικνίκ. Αλλά θυμάμαι την πρώτη φορά που άκουσα τη γλυκύτερη φωνή στον κόσμο. )

* Jenny: Have you ever been with a girl, Forrest?

Forrest: I sit next to them in my Home Economics class all the time.

( = Τζένη: Έχεις πάει ποτέ με κορίτσι, Φόρεστ; Φόρεστ: Κάθομαι στο πλάι τους στο μάθημα της Οικιακής Οικονομίας όλη την ώρα.)

* (Περιγράφοντας το Βιετνάμ) We was always taking long walks, and we was always looking for a guy named "Charlie".

( = Κάναμε συνέχεια μακρινούς περιπάτους, και πάντα ψάχναμε για ένα τύπο που τον λέγανε «Τσάρλι».)

* (Αναφερόμενος στην εταιρία υπολογιστών Apple) Lieutenant Dan got me invested in some kind of fruit company. So then I got a call from him, saying we don't have to worry about money no more. And I said, that's good! One less thing.

( = Ο υπολοχαγός Νταν με έβαλε να επενδύσω σε κάποια εταιρία που πουλούσε φρούτα, Έτσι μου τηλεφώνησε μια μέρα, λέγοντας πως δεν είναι ανάγκη να ανησυχούμε πλέον για τα χρήματα. Και εγώ απάντησα, αυτό είναι καλό! Ένα πράγμα λιγότερο.)

* Mama always had a way of explaining things so I could understand them.

( = Η μαμά είχε πάντα έναν τρόπο να εξηγεί τα πράγματα έτσι ώστε να τα καταλαβαίνω.)

* Jenny: Were you scared in Vietnam? Forrest: Yes. Well, I-I don't know. Sometimes it would stop raining long enough for the stars to come out... and then it was nice. It was like just before the sun goes to bed down on the bayou. There was always a million sparkles on the water... like that mountain lake. It was so clear, Jenny, it looked like there were two skies one on top of the other. And then in the desert, when the sun comes up, I couldn't tell where heaven stopped and the earth began. It's so beautiful. Jenny: I wish I could've been there with you. Forrest: You were.

( = Τζένη: Φοβήθηκες στο Βιετνάμ; Φόρεστ: Ναι. Δηλαδή, δεν-δεν ξέρω. Μερικές φορές σταματούσε η βροχή αρκετά για να βγουν τα άστρα... και ήταν ωραία. Ήταν όπως στιγμές πριν ο ήλιος πάει για ύπνο στην επιφάνεια της λίμνης. Υπήρχαν πάντα εκατομμύρια λάμψεις στο νερό... όπως σε εκείνη τη λίμνη στο βουνό. Ήταν τόσο καθαρό, Τζένη, έμοιαζε σαν δύο ουρανοί να είχαν αγγίξει ο ένας τον άλλο. Και μετά στην έρημο, όταν ο ήλιος ανέτελλε, δεν μπορούσα να πω που τελείωναν οι ουρανοί και που άρχιζε η γη. Ήταν πολύ όμορφα. Τζένη: Εύχομαι να μπορούσα να ήμουν εκεί μαζί σου. Φόρεστ: Κι όμως ήσουν.)

Βραβεύσεις

1994 67η Απονομή των Βραβείων Όσκαρ

* Κέρδισε – Βραβείο Καλύτερης Ταινίας — Γουέντυ Φίνερμαν, Στηβ Στάρκλεϋ, Στηβ Τίσκ

* Κέρδισε – Βραβείο Α’ Ανδρικού Ρόλου — Τομ Χανκς

* Κέρδισε – Βραβείο Καλύτερης Σκηνοθεσίας — Ρόμπερτ Ζεμέκις

* Κέρδισε – Βραβείο Καλύτερου Μοντάζ — Άρθουρ Σμιντ

* Κέρδισε – Βραβείο Οπτικών Εφέ — Κεν Ράλστον, Τζώρτζ Μέρφι, Στήβεν Ρόζενμπαουμ, Άλεν Χωλ

* Κέρδισε – Βραβείο Καλύτερου Διασκευασμένου Σεναρίου — Έρικ Ροθ

* Υποψηφιότητα – Βραβείο Β’ Ανδρικού Ρόλου — Γκάρι Σινίζ

* Υποψηφιότητα – Βραβείο Καλύτερης Καλλιτεχνικής Διεύθυνσης — Ρικ Κάρτερ, Νάνσυ Χέι

* Υποψηφιότητα – Βραβείο Καλύτερης Κινηματογράφισης — Ντον Μπέργκες

* Υποψηφιότητα – Βραβείο Καλύτερου Μακιγιάζ — Ντανιέλ Σ. Στρίπικ, Χάλι ντ’ Αμόρε

* Υποψηφιότητα – Βραβείο Καλύτερης Πρωτότυπης Μουσικής — Άλαν Συλβέστρι

* Υποψηφιότητα – Βραβείο Καλύτερης Μίξης Ήχου — Ράντυ Τομ, Τομ Τζόνσον, Ντένις Σάντς, Γουίλιαμ Κάπλαντ

* Υποψηφιότητα – Βραβείο Ηχητικού Μοντάζ — Γκλόρια Σ. Μπόρντερς, Ράντυ Τομ

1995 Academy of Science Fiction, Fantasy & Horror Films (Βραβεία SATURN)

* Κέρδισε – Βραβείο Β’ Ανδρικού Ρόλου — Γκάρι Σινίζ

* Κέρδισε – Βραβείο Καλύτερης Ταινίας Φαντασίας

* Υποψηφιότητα – Βραβείο Καλύτερου Ηθοποιού — Τομ Χανκς

* Υποψηφιότητα – Βραβείο Καλύτερης Μουσικής — Άλαν Σιλβέστρι

* Υποψηφιότητα – Βραβείο Καλύτερων Ειδικών Εφέ — Κεν Ράλστον

* Υποψηφιότητα – Βραβείο Καλύτερης Γραφής — Έρικ Ροθ

1995 American Society of Cinematographers

* Υποψηφιότητα – Εξαιρετική Επίδοση στην Κινηματογραφική σε Ταινίες — Ντον Μπέργκες

1995 British Academy of Film and Television Arts / BAFTA Film Awards

* Κέρδισε – Εξαιρετική Επίδοση στα Οπτικά Εφέ — Κεν Ράλστον, Τζώρτζ Μέρφι, Στήβεν Ρόζενμπαουμ, Ντουγκ Τσιανγκ, Άλεν Χωλ

* Υποψηφιότητα – Βραβείο Α’ Ανδρικού Ρόλου — Τομ Χανκς

* Υποψηφιότητα – Βραβείο Β’ Γυναικείου Ρόλου — Σάλλυ Φιλντ

* Υποψηφιότητα – Βραβείο Καλύτερης Ταινίας — Γουέντυ Φίνερμαν, Στηβ Στάρκλεϋ, Στηβ Τίσκ, Ρόμπερτ Ζεμέκις

* Υποψηφιότητα – Βραβείο Κινηματογράφησης — Ντον Μπέργκες

Υποψηφιότητα – Βραβείο David Lean για τη Σκηνοθεσία — Ρόμπερτ Ζεμέκις Υποψηφιότητα – Βραβείο Καλύτερου Μοντάζ — Άρθουρ Σμιντ Υποψηφιότητα – Βραβείο Καλύτερου Διασκευασμένου Σεναρίου — Έρικ Ροθ

1995 Chicago Film Critics Association Awards

* Νίκησε – Βραβείο Καλύτερου Ηθοποιού — Τομ Χανκς

1995 Directors Guild of America

* Κέρδισε – Βραβείο Εξαιρετικής Επίδοσης στη Σκηνοθεσία Ταινίας — Ρόμπερτ Ζεμέκις, Τσάρος Νιούγουιρθ, Μπρους Μοριάριτι, Σέριλιν Μάρτιν, Ντάνα Κούζνιτσκοφ

1995 52η Απονομή Χρυσών Σφαιρών

* Κέρδισε – Χρυσή Σφαίρα Καλύτερου Ηθοποιού – Δραματική Ταινία — Τομ Χάνκς

* Κέρδισε – Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Σκηνοθεσίας για Ταινία — Ρόμπερτ Ζεμέκις

* Κέρδισε – Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Δραματικής Ταινίας

* Υποψηφιότητα – Χρυσή Σφαίρα Β’ Ανδρικού Ρόλου – Γκάρι Σινίζ

* Υποψηφιότητα – Χρυσή Σφαίρα Β’ Γυναικείου Ρόλου — Ρόμπιν Ράιτ Πεν

* Υποψηφιότητα – Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Πρωτότυπης Μουσικής — Άλαν Σιλβέστρι

* Υποψηφιότητα – Χρυσή Σφαίρα Καλύτερου Σεναρίου — Έρικ Ροθ

1994 National Board of Review of Motion Pictures

* Κέρδισε – Βραβείο Καλύτερου Ηθοποιού — Τομ Χανκς

* Κέρδισε – Βραβείο Καλύτερου Συμπρωταγωνιστή — Γκάρι Σινίζ

* Κέρδισε – Βραβείο Καλύτερης Ταινίας

Δείτε τον Πλήρη Κατάλογο Βραβείων

Soundtrack

Συνθέτης της πρωτότυπης μουσικής που γράφτηκε για την ταινία ήταν ο Άλαν Σιλβέστρι, δουλειά που του εξασφάλισε μια υποψηφιότητα για Όσκαρ (τελικά έχασε το βραβείο από τη μουσική του "Lion King"). To Soundtrack περιλαμβάνει μια πληθώρα μουσικών κομματιών από τις δεκαετίες του 50', 60', 70' και 80', όλα από Αμερικανούς καλλιτέχνες. Ανάμεσά τους ο Έλβις Πρίσλεϋ, η Αρίθα Φράνκλιν, The Doors, o Μπομπ Ντίλαν, ο Ράντι Νιούμαν, The Supremes κ.ά.

Το άλμπουμ πούλησε πάνω από 12 εκατομμύρια αντίτυπα και είναι ένα από τα πιο επιτυχημένα εμπορικά στις ΗΠΑ. Ακολούθησε ένα δεύτερο άλμπουμ με τη μουσική του Άλαν Σιλβέστρι αποκλειστικά.

Κινηματογράφος, Ηθοποιοί, Σκηνοθέτες, Ταινίες

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License