Κελτική θάλασσα

 

 

.

Η Κελτική θάλασσα (αγγλικά: Celtic Sea, ιρλανδικά: An Mhuir Cheilteach, ουαλικά: Y Môr Celtaidd, κορνουαλικά: An Mor Keltek, βρετονικά: Ar Mor Keltiek, γαλλικά: La mer Celtique) είναι η περιοχή του Ατλαντικού Ωκεανού ανοικτά της νότιας ακτής της Ιρλανδίας, οριοθετείται από τον πορθμό του Αγίου Γεωργίου[1], το Κανάλι του Μπρίστολ, τη Μάγχη και τον Βισκαϊκό κόλπο, καθώς και τα γειτονικά τμήματα της Ουαλίας, Κορνουάλης, Ντέβον, και Βρετάνης. Τα νότια και τα δυτικά όρια οριοθετούνται από την υφαλοκρηπίδα, η οποία διακόπτεται απότομα.

Βαθυμετρικός χάρτης της Κελτική θάλασσας που βρίσκεται στον Ατλαντικό.

Ιστορία

Η Κελτική θάλασσα παίρνει το όνομά της από την κελτική κληρονομιά των βόρειων και ανατολικών εδαφών που την περικλείουν.[2] Το όνομα προτάθηκε για πρώτη φορά από τον Ernest William Lyons Holt σε μία συνεδρίαση εμπειρογνωμόνων αλιέων από την Αγγλία, την Ιρλανδία, τη Σκωτία και τη Γαλλία που έγινε στο Δουβλίνο το 1921.[2] Το βόρειο τμήμα της θάλασσας αυτής προηγουμένως θεωρούνταν τμήμα του πορθμού του Αγίου Γεωργίου και το νότιο τμήμα, ήταν ένα γενικό μέρος των «Southwest Approaches» της Βρετανίας. Η ανάγκη για ένα κοινό όνομα άρχισε να γίνεται αισθητή λόγω της κοινής θαλάσσιας βιολογίας, γεωλογίας και υδρολογίας. Η χρήση του νέου ονόματος υιοθετήθηκε πρώτα στη Γαλλία, και έπειτα στις λοιπές αγγλόφωνες χώρες ενώ αργότερα υιοθετήθηκε από θαλάσσιους βιολόγους, ωκεανογράφους, και από τις επιχειρήσεις εξερεύνησης πετρελαίου.[3]
Γεωγραφική θέση

Επειδή δεν υπάρχουν τα χαρακτηριστικά της γης για να διακριθεί η Κελτική θάλασσα από τον ανοιχτό Ατλαντικό ωκεανό προς τα νότια και τα δυτικά γι΄ αυτό, για τα όρια αυτά ο Holt πρότεινε ένα θαλάσσια περίγραμμα 200 οργιών (366 μέτρα) και το νησί της Ουεσάν στην άκρη της Βρετάνης.[4] Ο ορισμός αυτός εγκρίθηκε μόλις το 1974 από την υδρογραφική υπηρεσία του Βρετανικού Βασιλικού Ναυτικού για χρήση. Ο Διεθνής Υδρογραφικός Οργανισμός καθορίζει τα όρια της Κελτικής θάλασσας ως εξής:

Από το Βορρά: Το νότιο όριο της Ιρλανδικής θάλασσας (η γραμμή που ενώνει το St David's Head με το Carnsore Point), η νότια ακτή της Ιρλανδίας και από το Mizen Head μία γραμμή που φτάνει έως τη θέση 51°00′N 11°30′W.
Από δυτικά και νότια: Μια γραμμή από τη θέση 51°00′N 11°30′W προς τα νότια έως τον 49ο βόρειο παράλληλο και από εκεί έως το γεωγραφικό πλάτος 46°30'N δηλαδή το δυτικό όριο του Βισκαϊκού κόλπου (η γραμμή που ενώνει το Cape Ortegal με το Penmarch Point) και από εκεί κατά μήκος της γραμμής έως το Penmarch Point.
Από Ανατολικά: Το δυτικό όριο της Μάγχης (η γραμμή που ενώνει το Île Vierge με το Land's End) και το δυτικό όριο του καναλιού του Μπρίστολ (η γραμμή που ενώνει το Hartland Point έως το St. Govan's Head).

Παραπομπές

C.Michael Hogan. 2011. Celtic Sea. eds. P.saundry & C.Cleveland. Encyclopedia of Earth. National Council for Science and the /environment. Washington DC.
Haslam, D. W. (Hydrographer of the Royal Navy) (29 March 1976). «It's the Celtic Sea—official». The Times (59665): σελ. 15 (Letters to the Editor), col G.
Cooper, L. H. N. (2 February 1972). «In Celtic waters». The Times (58391): σελ. 20; col G (Letters to the Editor).
Celtic Sea, 883, 16 December 1974