.
Όθων Α΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας (Otto I. der Große)(23 Νοεμβρίου/912 - 7 Μαίου/973) γιός του Ερρίκου του κυνηγού και της Ματθίλδης του Ρίνγκελχεμ δούκας της Σαξονίας, βασιλιάς της Γερμανίας, βασιλιάς της Ιταλίας και Ρωμαίος αυτοκράτορας (962 - 973) διαδέχθηκε (936) τον πατέρα του στην Σαξονία. Ο αυτοκρατορικός τίτλος είχε μείνει κενός μετά την δολοφονία του Βερεγγαρίου του Φριούλι (924) για 40 περίπου χρόνια εγγονού του Καρλομάγνου. Η τελετή στέψης του έγινε στην θρυλική πρωτεύουσα του Καρλομάγνου Ααχέν απο τον Χιλδελβέρτο αρχιεπίσκοπο του Μαίν με την παρουσία των δουκών της Φρανκονίας, Σουηβίας, Βαυαρίας και Λωρραίνης. Θεωρούσε τον εαυτό του διάδοχου του Καρλομάγνου του οποίου οι τελευταίοι διάδοχοι στην δυτική Φραγκία είχαν πεθάνει απο το 911 ενώ η Νευστρία βρισκόταν κάτω απο την εξουσία των Καρολιδών, παράλληλα είχε ισχυρότατη υποστήριξη απο την εκκλησία. Ο Όθωνας έστρεψε το ενδιαφέρον του στην εκκλησία που είχε πολύ μεγάλη δύναμη με σκοπό να ιδρύσει ένα θεοκρατικό καθεστώς με το οποίο θα μπορέσει να υποτάξει όλους τους ευγενείς. Το 938 μιά πλούσια φλέβα χρυσού που ανακαλύφθηκε στην Σαξονία έφερε τεράστια οικονομικά κέρδη στην αυτοκρατορία για περισσότερο απο δύο αιώνες.
Αντιμέτωπος με τον αδελφό του Ερρίκο και πολλές άλλες εξεγέρσεις
Το 938 ο Όθωνας αντιμετώπισε μιά σειρά απο εξεγέρσεις όπως του Έβερχαρδ νέου δούκα της Βαυαρίας και του Θάνκμαρ που απαιτούσε να πάρει το δουκάτο του του Μέρσεμπουργκ τις κατέστειλε όλες επιτυχώς. Οι εξεγέρσεις συνεχίστηκαν απο τον Γιλβέρτο τον δούκα της Λωρραίνης που ορκίστηκε πίστη στον βασιλιά της Γαλλίας Λουδοβίκο Δ', Ο Όθωνας συμμάχησε με όλους τους εχθρούς του Λουδοβίκου όπως ο Ούγος ο Μέγας, ο Ερβέρ Β' του Βερμανδουά, ο Γουλιέλμος Α' της Νορμανδίαςο Αρνούλφος Α' της Φλάνδρας. Ο Ερρίκος μικρότερος αδελφός του Όθωνα συμμάχησε με τον Γιλβέρτο ο Όθωνας τους πολιόρκησε στο κάστρο του Σεβρεμόν στην συνέχεια κατάφερε να καταδιώξει τον Λουδοβίκο Δ' ώς την πρωτεύουσα του στο Λαόν, ενώ πολιόρκησε και τον δούκα της Φραγκονίας στο κάστρο του στον Ρήνο. Ο Φρειδερίκος αρχιεπίσκοπος του Μένζ συμμάχησε με τον Ερρίκο και τον Γιλβέρτο αλλά ο Όθωνα κατάφερε να καταστείλει την εξέγερση, ο Γιλβέρτος πνίγηκε στον Ρήνο ενώ ο Ερρίκος κατέφυγε στην Γαλλία οπου υποστήριξε τον Ούγο Καπέτο στην διαδοχή του Γαλλικού στέμματος. Το 941 ο Όθωνας συμφιλιώθηκε με τον Ερρίκο λόγω των προσπαθειών της μητέρας του και ο Όθων έφυγε απο την Γαλλία αναγνωρίζοντας την κυριαρχία του Λουδοβίκου στην Λωρραίνη. Αργότερα αντιμετώπισε εξέγερση Σλαβικών φυλών τότε ο Ερρίκος συνομώτησε για άλλη μιά φορά με τον Φρειδερίκο του Μένζ για την δολοφονία του αδελφού του, η συνωμοσία αποκαλύφθηκε αλλά ο Όθωνας τελικά τουέδωσε για άλλη μιά φορά συγχώρεση. Για να εξασφαλίσει τον εαυτό του απο περισσότερες εξεγέρσεις ο Όθωνας στην συνέχεια τοποθέτησε επικεφαλής σε όλα τα δουκάτα συγγενικά του πρόσωπα. Ως το 950 αντιμετώπισε ασταμάτητες Ουγγρικές επιδρομές τότε κατάφερε να τους νικήσει οριστικά. Επιτέθηκε άλλες δύο φορές στην Γαλλία (942, 946) εναντίον του Λουδοβίκου χωρίς να έχει σημαντικές επιτυχίες, μετά απο μιά αποτυχηένη επίθεση στην Νορμανδία επέστρεψε στην Γερμανία.
Σε σύγκρουση με τον γιό του Λιούντολφ
Την εποχή εκείνη η Ιταλία έπεσε σε μεγάλο πολιτικό χάος, μετά τον θάνατο απο δηλητηρίαση του Λοθαρίου του Άρλ (950) ο Ιταλικός θρόνος καταλήφθη απο μιά γυναίκα την Αδελαίδα της Ιταλίας κόρη, νύφη και χήρα των 3 τελευταίων βασιλέων. Ένας ευγενής ο Βερεγκάριος της Ιρβέα σφετερίστηκε εκείνη την εποχή τον Ιταλικό θρόνο πιέζοντας την Αδελαίδα να παντρευτεί τον γιό του Αδαλβέρτο, η Αδελαίδα δραπέτευσε στην Κανόσα αναζητώντας Γερμανική βοήθεια. Ο Λιούντολφ και ο Ερρίκος γιός και αδελφός αντίστοιχα του αυτοκράτορα Όθωνα επιτέθηκαν στην Νότια Ιταλία αλλά το 951 οίδιος προσωπικά ο Όθωνας έκανε εκστρατεία στην Ιταλία. Δέχθηκε την υποταγή όλης της τοπικής αριστοκρατίας αναγκάζοντας τον Βερεγκάριο και τον γιό του να του δηλώσουν υποτέλεια αναγνωρίζοντας του τον τίτλο του "βασιλιά των Λομβαρδών" (952) τους επέτρεψε να κυβερνήσουν την Ιταλία σάν υποτελείς του. Χήρος ο αυτοκράτορας απο το 946 παντρεύτηκε ο ίδιος την Αδελαίδα, αλλά όταν έκανε γιό ο Λιούντολφ φοβήθηκε την θέση του και εξεγέρθηκε κατά του πατέρα του (953) με την βοήθεια του Κονράδου δούκα της Λωρραίνης. Αρχικά κατάφεραν να αιχμαλωτίσουν τον Όθωνα αλλά αργότερα έκαναν το λάθος να συμμαχήσουν με τους Μαγυάρους πράξη που συσπείρωσε εναντίον τους ολόκληρη την Γερμανική αριστοκρατία (954), αποτέλεσμα να ηττηθούν και να καθαιρεθούν απο τους τίτλους τους. Ο Όθωνας προσπάθησε με κάθε τρόπο να ενισχύσει τις εκκλησιαστικές εξουσίες απέναντι στην εξουσία των ευγενών, μετά την αφαίρεση του δουκάτου της Λωρραίνης απο τον Κονράδο τον ερυθρό διόρισε νέο δούκα τον νεώτερο αδελφό του Μπρούνο ο οποίος διορίστηκε και αρχιεπίσκοπος Κολωνίας.
Αυτοκράτορας της Ρώμης
Η Ιταλία βρισκόταν πάλι σε πολιτικές αναταραχές όταν ο Βερεγκάριος ενοχλούσε τα βόρεια παπικά εδάφη ο πάπας Ιωάννης ΙΒ' κάλεσε τον Όθωνα για βοήθεια. Ο Όθωνας επέστρεψε στην Ιταλία στις 2 Φεβρουαρίου/962 οπου ο πάπας τον έστεψε Ρωμαίο αυτοκράτορα παράλληλα τον έχρισε φύλακα της περιουσίας των εκκλησιαστικών εδαφών. Όταν ο Όθων ανακατέλαβε τα παπικά εδάφη απο τον Βερεγκάριο και εγκατέλειψε την Ρώμη ο πάπας φοβήθηκε την ισχύ του αυτοκράτορα και συνομώτησε εναντίον του με το Βυζάντιο και τους Μαγυάρους. Ο Όθων επέστρεψε στην Ρώμη τον Νοέμβριο του 963 συγκάλεσε Σύνοδο με την οποία κήρυξε έκπτωτο τον πάπα Ιωάννη ΙΒ' τοποθετώντας στην θέση του τον Λέων Θ', όταν ο αυτοκράτορας εγκατέλειψε την Ρώμη ξέσπασε εμφύλιος πόλεμος ανάμεσα στους οπαδούς του και σε αυτούς του Ιωάννη. Ο Ιωάννης επέστρεψε στην Ρώμη μέσω αιματοχυσίας άρχισε να αφορίζει όσους τον εκθρόνισαν αναγκάζοντας τον αυτοκράτορα να επανέλθει για τρίτη φορά. Τον Ιούλιο του 964 εκθρόνισε τον πάπα Βενέδικτο Ε' που τον είχε τοποθετήσει ο Ιωάννης ο οποίος είχε πεθάνει δύο μήνες νωρίτερα, πήρε υπόσχεση απο τους κατοίκους της Ρώμης να μήν εκλέξουν ποτέ νέο πάπα χωρίς την αυτοκρατορική έγκριση. Εξακολούθησε να κάνει εκστρατείες στην Ιταλία (966 - 972) το 972 ο Βυζαντινός αυτοκράτορας Ιωάννης Α' Τσιμισκής του αναγνώρισε τον αυτοκρατορικό τίτλο ενώ συμφώνησε να δώσει την ανιψιά του Θεοφανώ σύζυγο στον υιό και διάδοχο του Όθωνα Β'.
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
