.
O Λουδοβίκος Β΄ της Ιταλίας (Ludwig II. von Italien) (825 – 875) ήταν βασιλιάς της Ιταλίας (844 – 875) και αυτοκράτωρ από το 855, μεγαλύτερος γιος του αυτοκράτορα Λοθαρίου Α’ και της Ερμενγάρδης του Τουρ.
Στέφθηκε βασιλιάς στην Ρώμη στις 15 Ιουνίου 844, αργότερα (850) στέφθηκε αυτοκράτορας στην Ρώμη από τον πάπα Λέοντα Δ’. Αργότερα βάδισε στα νότια της Ιταλίας, υποχρεώνοντας τους δούκες Ράντελχις Α' του Μπενεβέντο και Σίκονουλφ του Σαλέρνο να κλείσουν ειρήνη. Με την μεσολάβηση του, το Λομβαρδικό δουκάτο διασπάστηκε στα δύο: ο Ράντελχις πήρε το μερίδιο του με πρωτεύουσα το Μπενεβέντο, ενώ ο Σίκονουλφ πήρε το άλλο μερίδιο με πρωτεύουσα το Σαλέρνο. Ο Ράντελχις δεν είχε πια ανάγκη τους Σαρακηνούς μισθοφόρους του, έτσι τους παρέδωσε στον Λουδοβίκο που τους έσφαξε.
Με τον θάνατο του πατέρα του (855), ο Λουδοβίκος παρέμεινε μόνος αυτοκράτορας. Δυσαρεστημένος που δεν πήρε από την αυτοκρατορία του πατέρα του τίποτε άλλο εκτός από την Ιταλία, συμμάχησε με τον θείο του, Λουδοβίκο τον Γερμανικό, εναντίον των αδελφών του, Λοθάριου της Λοθαριγγίας και Καρόλου. Αλλά αργότερα που ο Λουδοβίκος εξασφάλισε την εκλογή του πάπα Νικόλαου Α’ (858), συμφιλιώθηκε με τον Λοθάριο. Προσπάθησε να επαναφέρει την ισχύ του στην Ιταλία απέναντι στους ταραγμένους πρίγκιπες και τους Σαρακηνούς που λεηλατούσαν την νότια Ιταλία, κυρίευσε μερικούς επιδρομείς (866), αλλά δεν μπόρεσε να συνεχίσει τις επιτυχίες του λόγω της απώλεια του στόλου του. Έστειλε πλοία για να βοηθήσει τον αυτοκράτορα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας Βασίλειο Α’ (869) στην πολιορκία του Μπάρι, πρωτεύουσα του τοπικού Ισλαμικού εμιράτου, που τελικά υποτάχθηκε το 871.
Ο αδελφός του Λοθάριος πέθανε (869), αλλά ο Λουδοβίκος απέτυχε να πάρει μερίδιο στην διαδοχή της Λοθαριγγίας. Η ζήλια που ξέσπασε με τον αυτοκράτορα Βασίλειο Α’ μετά την νίκη στο Μπάρι τον έκανε να αποσυρθεί στο Μπενεβέντο, ώστε να προετοιμάσει μια μεγάλη εκστρατεία, αλλά τον Αύγουστο του 871 μετά από προδοσία αιχμαλωτίστηκε από τον Άντελχις του Μπενεβέντο. Η στρατοπέδευση Σαρακηνών ανάγκασε τον πρίγκιπα Άντελχις να τον ελευθερώσει έναν μήνα αργότερα, αφού τον υποχρέωσε να ορκιστεί ότι δεν θα πάρει εκδίκηση. Επιστρέφοντας στην Ρώμη, απελευθερώθηκε από τον όρκο του και στέφθηκε για δεύτερη φορά αυτοκράτορας στις 18 Μαΐου 872 από τον πάπα Αδριανό Β’. Οι προσπάθειες του να τιμωρήσει τον Άντελχις απέτυχαν και πέθανε στην Μπρέσια στις 12 Αυγούστου 875.
Τον διαδέχθηκε ο πρωτοξάδελφος του, Καρλομάνος της Βαυαρίας, γιος του Λουδοβίκου του Γερμανικού.
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
