.
Ο Κάρολος ο Φαλακρός (Karl der Kahle) (Φραγκφούρτη 13 Ιουνίου 823 – 877) ήταν βασιλιάς της Δυτικής Φραγκίας (843 – 877) και αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας (875 – 877), νεώτερος γιος του αυτοκράτορα Λουδοβίκου του ευσεβούς από την δεύτερη Εβραία σύζυγο του Ιουδήθ, εγγονός του Καρλομάγνου. Όταν οι μεγαλύτεροι αδελφοί του ενηλικιώθηκαν, απαίτησαν από τον πατέρα τους να τους δώσει το μερίδιο τους. Ο Λουδοβίκος ο ευσεβής αναζητούσε και για τον μικρότερο Κάρολο ένα βασίλειο αρχικά στην Αλαμανία και στην συνέχεια στα Πυρηναία. Τελικά αποφάσισε να του δώσει μερίδιο την Γαλατία, την περιοχή στην οποία βρίσκεται η σημερινή Γαλλία. Σε μια Δίαιτα στο Κρεμιέ (837) όρισε τον Κάρολο διάδοχο του, κάτι που έκανε τους μεγαλύτερους αδελφούς του να εξεγερθούν. Ο Πεπίνος Α' της Ακουιτανίας πέθανε (838) και το δουκάτο ορίστηκε στον Κάρολο.
Μερισμός της μεγάλης αυτοκρατορίας του Καρολομάγνου
Ο θάνατος του αυτοκράτορα Λουδοβίκου του ευσεβούς (840) έφερε πολλές διαμάχες ανάμεσα στους γιους του για την διαδοχή. Ο Κάρολος συμμάχησε με τον Λουδοβίκο τον Γερμανικό νικώντας τον Λοθάριο και τον ανιψιό του Πεπίνο Β' της Ακουιτανίας, γιό του Πεπίνου Α' που διεκδικούσε την Ακουιτανία στις 25 Ιουνίου 841 στην μάχη του Φοντενέ-αν-Πουισάι. Τα επόμενα χρόνια τα δύο αδέλφια επιβεβαίωσαν την συμμαχία τους με τον όρκο του Στρασβούργου: ο πόλεμος τελικά κατέληξε στην συνθήκη του Βερντέν τον Αύγουστο του 843. Σύμφωνα με την τελική συμφωνία, ο μικρότερος αδελφός, Κάρολος ο Φαλακρός, θα κληρονομούσε την Δυτική Φραγκία, δηλαδή την σημερινή Γαλλία μέχρι τον Ισπανικό ποταμό Έβρο, ο Λουδοβίκος την Ανατολική Φραγκία, την σημερινή Γερμανία. Ο Λοθάριος τέλος θα κρατούσε τον αυτοκρατορικό τίτλο, την Λομβαρδία, την Φλάνδρα και περιοχές της κεντρικής Φραγκίας, όπως η Βουργουνδία.
Τα πρώτα χρόνια της βασιλείας τους μέχρι τον θάνατο του Λοθάριου (855) ήταν σχετικά ειρηνικά, με τα 3 αδέλφια να συνεργάζονται άψογα μεταξύ τους. Το (858), ο Λουδοβίκος ο Γερμανικός δέχθηκε πρόσκληση ευγενών να επιτεθεί στην Γαλατία και να εκθρονίσει τον Κάρολο, που ήταν τόσο αντιπαθής στον κόσμο που δεν μπορούσε να συγκεντρώσει στρατό και δραπέτευσε για την Βουργουνδία. Τελικά ο Κάρολος σώθηκε χάρη στην υποστήριξη των επισκόπων, που αρνήθηκαν να στέψουν τον Λουδοβίκο βασιλιά, και των Ουέλφων, που υποστήριζαν την μητέρα του, Ιουδήθ. Όταν πέθανε ο ανιψιός του, Λοθάριος Β' της Λοθαριγγίας (869), επιχείρησε να καταλάβει τα εδάφη του, αλλά με την συνθήκη του Μέρσεν (870) αναγκάστηκε να τα μοιράσει με τον αδελφό του Λουδοβίκο τον Γερμανικό.
Πόλεμοι με τους Βίκινγκς
Κάρολος ο φαλακρός σε προχωρημένη ηλικία – από το ψαλτήριό του
Εκτός από τις οικογενειακές διαφορές, ο Κάρολος είχε να αντιμετωπίσει τις εξεγέρσεις στην Ακουιτανία και των Βρετόνων, που με τους αρχηγούς τους Νομενόε και Ερισπόε τον νίκησαν δύο φορές (845, 851) αναγκάζοντας τον να αναγνωρίσει την ανεξαρτησία τους. Δέχθηκε συνεχείς επιθέσεις από τους Βίκινγκς, που λεηλατούσαν συνέχεια τα βόρεια της χώρας στις κοιλάδες του Σηκουάνα και του Λίγηρα, πιέστηκε για να αποφύγει τα χειρότερα να κλείσει μαζί τους ειρήνη με βαρύ τίμημα. Τότε με το έδικτο του Πιστρ (864) αποφάσισε να εφοδιάσει τον στρατό του με ιππικό και να ξεκινήσει την κατασκευή γεφυρών ανάμεσα στα ποτάμια για να σταματήσεις τις πορείες των Βίκινγκς. Δύο από αυτές τις γέφυρες έσωσαν το Παρίσι στην πολιορκία (885 – 886).
Με τον θάνατο του αυτοκράτορα Λουδοβίκου Β’, γιου του ετεροθαλούς αδελφού του, Λοθάριου, ταξίδεψε στην Ρώμη, προκειμένου να δεχτεί από τον πάπα Ιωάννη Η’ το αυτοκρατορικό στέμμα στις 29 Δεκεμβρίου. Ο αδελφός του Λουδοβίκος ο Γερμανικός ενοχλημένος από την στάση του πάπα άρχισε να λεηλατεί τις περιοχές του στην Γαλατία. Με τον θάνατο του Γερμανικού στις 28 Αυγούστου 876, επιχείρησε να λεηλατήσει τις περιοχές του, αλλά υπέστη συντριπτική ήττα. Στην Λομβαρδία έγινε με ελάχιστο ενθουσιασμό δεκτός από τους ευγενείς. Ο Κάρολος άρρωστος και εξαντλημένος πέθανε στις 6 Οκτωβρίου 877 στον δρόμο της επιστροφής του προς την Γαλατία.
Κληρονόμοι
Με την πρώτη σύζυγο του Ερμεντρούδη της Ορλεάνης (842), κόρη του κόμητος Όντο Α' της Ορλεάνης (πέθανε το 869) παιδιά του ήταν :
* Ιουδήθ της Φλάνδρας
* Λουδοβίκος ο τραυλός
* Κάρολος το Παιδί
* Λοθάριος (848 – 865)
* Καρλομάν (849 – 876)
* Ροτρούδη (852 – 912)
* Ερμεντρούδη (854–877)
* Χίλντεγκαρντ (856-;)
* Γκιζέλα (857 – 874)
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
