.
Στα οικονομικά, η σπανιότητα «αναφέρεται στο βασικό γεγονός της ζωής ότι υπάρχει μόνο μια πεπερασμένη ποσότητα ανθρώπινων και μη ανθρώπινων πόρων, τους οποίους η καλύτερη τεχνική γνώση μπορεί να χρησιμοποιήσει για να παράγει μόνο περιορισμένες μέγιστες ποσότητες κάθε οικονομικού αγαθού».[1] συνθήκες σπανιότητας δεν υπήρχαν και "ένα άπειρο ποσό κάθε αγαθού μπορούσε να παραχθεί ή να ικανοποιηθούν πλήρως οι ανθρώπινες ανάγκες... δεν θα υπήρχαν οικονομικά αγαθά, δηλαδή αγαθά που είναι σχετικά σπάνια..."[1] Η σπανιότητα είναι ο περιορισμένος διαθεσιμότητα ενός εμπορεύματος που μπορεί να είναι σε ζήτηση στην αγορά ή από τα κοινά. Η σπανιότητα περιλαμβάνει επίσης την έλλειψη πόρων ενός ατόμου για να αγοράσει εμπορεύματα.[2] Το αντίθετο της σπανιότητας είναι η αφθονία. Η σπανιότητα διαδραματίζει βασικό ρόλο στην οικονομική θεωρία και είναι ουσιαστική για έναν «σωστό ορισμό της ίδιας της οικονομίας».[3]
