.
Η φυγή κεφαλαίων, στα οικονομικά, συμβαίνει όταν περιουσιακά στοιχεία ή χρήματα ρέουν γρήγορα από μια χώρα, λόγω γεγονότος οικονομικής συνέπειας ή ως αποτέλεσμα πολιτικού γεγονότος όπως η αλλαγή καθεστώτος ή η οικονομική παγκοσμιοποίηση. Τέτοια γεγονότα θα μπορούσαν να είναι μια αύξηση στους φόρους επί του κεφαλαίου ή των κατόχων κεφαλαίων ή της κυβέρνησης της χώρας που αθετεί το χρέος της που ενοχλεί τους επενδυτές και τους αναγκάζει να μειώσουν την αποτίμηση των περιουσιακών στοιχείων σε αυτήν τη χώρα ή αλλιώς να χάσουν την εμπιστοσύνη τους στην οικονομική της ισχύ.
Αυτό οδηγεί σε εξαφάνιση του πλούτου και συνήθως συνοδεύεται από απότομη πτώση της συναλλαγματικής ισοτιμίας της πληγείσας χώρας — υποτίμηση σε καθεστώς μεταβλητής συναλλαγματικής ισοτιμίας ή αναγκαστική υποτίμηση σε καθεστώς σταθερής συναλλαγματικής ισοτιμίας. Αυτή η πτώση είναι ιδιαίτερα επιζήμια όταν το κεφάλαιο ανήκει στους κατοίκους της πληγείσας χώρας, επειδή όχι μόνο οι πολίτες επιβαρύνονται τώρα από την απώλεια της οικονομίας και την υποτίμηση του νομίσματός τους, αλλά τα περιουσιακά τους στοιχεία έχουν χάσει μεγάλο μέρος της ονομαστικής τους αξίας. Αυτό οδηγεί σε δραματικές μειώσεις της αγοραστικής δύναμης των περιουσιακών στοιχείων της χώρας και καθιστά όλο και πιο δαπανηρή την εισαγωγή αγαθών και την απόκτηση οποιασδήποτε μορφής ξένων διευκολύνσεων, π.χ. ιατρικές εγκαταστάσεις.
