.

Η Ευρωζώνη, με επίσημη ονομασία ζώνη του ευρώ[7], είναι μια οικονομική και νομισματική ένωση που αποτελείται από 20 από τις 27 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι οποίες έχουν οικειοθελώς καταργήσει το εθνικό τους νόμισμα και υιοθετήσει το ευρώ (€) ως κοινό νόμισμά τους και μοναδικό νόμιμο χρήμα.

Η Ευρωζώνη αποτελείται από την Αυστρία, το Βέλγιο, τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Ελλάδα, την Εσθονία, την Ισπανία, την Ιταλία την Ιρλανδία, την Κροατία, την Κύπρο, τη Λετονία, το Λουξεμβούργο, τη Μάλτα, την Ολλανδία, την Πορτογαλία, τη Σλοβακία, τη Σλοβενία, τη Λιθουανία και τη Φινλανδία. Σε διαδικασία προς ένταξη στην Ευρωζώνη είναι η Βουλγαρία. Οι χώρες που επίσημα υιοθετούν το ευρώ χρησιμοποιούν τις δικές τους εθνικές παραστάσεις στην πίσω όψη των κερμάτων ευρώ, ενώ εκδίδουν και συλλεκτικά νομίσματα. Οι 20 χώρες έχουν το δικαίωμα να χρησιμοποιούν τις δικές τους εθνικές παραστάσεις στην εθνική όψη των κερμάτων ευρώ. Τα άλλα κράτη της ΕΕ (εκτός από τη Δανία) είναι υποχρεωμένα να συμμετέχουν μόλις θα πληρούν τα κριτήρια ένταξης.[8]

Εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης, τέσσερα μικροκράτη της Ευρώπης, το Μονακό, ο Άγιος Μαρίνος, το Βατικανό και η Ανδόρρα έχουν επίσημες συμφωνίες με την ΕΕ για να χρησιμοποιούν το ευρώ ως το επίσημο νόμισμα τους και να εκδίδουν τα δικά τους νομίσματα. Χωρίς συμφωνία με την ΕΕ, το ευρώ χρησιμοποιείται μονομερώς από το Μαυροβούνιο[σ 1] αλλά και από το Κόσοβο[σ 2]

Η νομισματική πολιτική της ευρωζώνης είναι ευθύνη της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) η οποία διοικείται από έναν πρόεδρο και το συμβούλιο των επικεφαλής των εθνικών κεντρικών τραπεζών. Το κύριο καθήκον της ΕΚΤ είναι να διατηρεί τον έλεγχο του πληθωρισμού. Αν και δεν υπάρχει κοινή εκπροσώπηση, διακυβέρνηση ή δημοσιονομική πολιτική στη νομισματική ένωση, κάποια συνεργασία λαμβάνει χώρα μέσω του Eurogroup, το οποίο παίρνει πολιτικές αποφάσεις σχετικά με την Ευρωζώνη και το ευρώ. Το Eurogroup αποτελείται από τους υπουργούς οικονομικών των κρατών μελών της Ευρωζώνης, αλλά σε έκτακτες καταστάσεις, οι εθνικοί ηγέτες σχηματίζουν επίσης το Eurogroup.

Από τη διεθνή χρηματοπιστωτική κρίση 2007-2008, η Ευρωζώνη έχει καθιερώσει και χρησιμοποιήσει μέτρα για τη χορήγηση δανείων έκτακτης ανάγκης σε κράτη μέλη ως αντάλλαγμα για τη θέσπιση οικονομικών μεταρρυθμίσεων. Η Ευρωζώνη έχει επίσης θεσπίσει κάποια περιορισμένη δημοσιονομική ενοποίηση, όπως για παράδειγμα την αναθεώρηση των του κάθε ένα εθνικού προϋπολογισμού από τους υπόλοιπους. Το θέμα είναι πολιτικό και βρίσκεται σε ρευστή κατάσταση όσον αφορά στις περαιτέρω διατάξεις που θα συμφωνηθούν για την αναμόρφωση της Ευρωζώνης.
Χώρες που χρησιμοποιούν ως επίσημο νόμισμα το Ευρώ
Χώρες - Μέλη της Ευρωζώνης

Συνολικά 20 χώρες και εδάφη αυτών χρησιμοποιούν το Ευρώ ως νόμισμα:

Κράτος - μέλος της Ευρωζώνης	Ημερομηνία Υιοθέτησης του Ευρώ ως επίσημο νόμισμα	Πληθυσμός^[1]	Επίσημο νόμισμα που το διαδέχθηκε το Ευρώ	Εξαρτημένα κράτη και Αυτόνομες Περιοχές των χώρων - μελών της Ευρωζώνης, που χρησιμοποιούν ως επίσημο νόμισμα το Ευρώ, γεωγραφικά εντός και εκτός Ευρωζώνης
Αυστρία	1 Ιανουαρίου 1999	8.772.865	Σελίνι	Κανένα
Βέλγιο	1 Ιανουαρίου 1999	11.365.834	Φράγκο	Κανένα
Γαλλία	1 Ιανουαρίου 1999	67.024.459	Φράγκο	Άγιος Βαρθολομαίος Άγιος Μαρτίνος Γαλλικά Νότια και Ανταρκτικά Εδάφη Γαλλική Πολυνησία Γαλλική Γουιάνα Νέα Καληδονία Νήσοι Αγίου Πέτρου και Μιχαήλ Νήσος Κλίπερτον Ουαλίς και Φουτουνά
Γερμανία	1 Ιανουαρίου 1999	82.800.000	Μάρκο	Μπύσινγκεν επί του Άνω Ρήνου^{[σ 3]}
Ελλάδα	1 Ιανουαρίου 2001^[9]	10.757.293	Δραχμή	Άγιο Όρος
Εσθονία	1 Ιανουαρίου 2011	1.315.635	Κορόνα	Κανένα
Ιρλανδία	1 Ιανουαρίου 1999	4.774.833	Λίρα	Κανένα
Ισπανία	1 Ιανουαρίου 1999	46.528.966	Πεσέτα	Κανάριες Νήσοι
Ιταλία	1 Ιανουαρίου 1999	60.589.445	Λιρέττα	Καμπιόνε ντ' Ιτάλια^{[σ 4]}
Κροατία	1 Ιανουαρίου 2023	3.871.883	Κούνα	Κανένα
Κύπρος	1 Ιανουαρίου 2008	854.802	Λίρα	Ακρωτήρι και Δεκέλεια^{[σ 5]} ΤΔΒΚ^{[σ 6]}
Λετονία	1 Ιανουαρίου 2014	1.950.116	Λατς	Κανένα
Λιθουανία	1 Ιανουαρίου 2015	2.847.904	Λίτας	Κανένα
Λουξεμβούργο	1 Ιανουαρίου 1999	590.667	Φράγκο	Κανένα
Μάλτα	1 Ιανουαρίου 2008	440.433	Λίρα	Κανένα
Ολλανδία	1 Ιανουαρίου 1999	17.081.507	Φιορίνι	Άγιος Μαρτίνος Αρούμπα BES νησιά Κουρασάο
Πορτογαλία	1 Ιανουαρίου 1999	10.309.573	Εσκούδο	Αζόρες Μαδέρα
Σλοβακία	1 Ιανουαρίου 2009	5.435.343	Κορόνα	Κανένα
Σλοβενία	1 Ιανουαρίου 2007	2.065.895	Τολάρ	Κανένα
Φινλανδία	1 Ιανουαρίου 1999	5.503.297	Μάρκαα	Νήσοι Ώλαντ
	Ευρωζώνη	341.008.867

Η δημιουργία της Ευρωζώνης θεωρείται σημαντικό βήμα για τη δημιουργία της Κοινής Ευρωπαϊκής Αγοράς, καθώς πάνω από 300 εκατομμύρια πολίτες χρησιμοποιούν το ίδιο νόμισμα.
Χώρες της Ευρώπης, που έχουν κάνει επίσημες συμφωνίες με την Ευρωπαϊκή Ένωση για να χρησιμοποιούν το ευρώ ως το επίσημο νόμισμα τους

Κράτος - μέλος της Ευρωζώνης	Ημερομηνία Υιοθέτησης του Ευρώ ως επίσημο νόμισμα	Πληθυσμός	Επίσημο νόμισμα που αντικαταστάθηκε από το Ευρώ
Άγιος Μαρίνος	1 Ιανουαρίου 1999	33.386	Λιρέττα Αγίου Μαρίνου ^{[σ 7]}
Ανδόρρα	1 Ιανουαρίου 1999	80.275	Κανένα Επίσημο ^{[σ 8]}
Βατικανό	1 Ιανουαρίου 1999	826	Κανένα Επίσημο ^{[σ 9]}
Μονακό	1 Ιανουαρίου 1999	37.550	Μονεγασκικό Φράγκο ^{[σ 10]}

Μονομερής χρήση του Ευρώ

Οι συγκεκριμένες χώρες έχουν υιοθετήσει το ευρώ ως το επίσημο νόμισμα τους, αλλά απαγορεύεται ρητά να έχουν τις εθνικές τους όψεις στα κέρματα τους, επειδή δεν αποτελούν μέλη τόσο στην Ευρωζώνη, άλλα και την Ευρωπαϊκή Ένωση, παραβιάζοντας κατάφορα τα Κριτήρια της Κοπεγχάγης, για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, κάτι που έχει επισημανθεί πολλές φορές στις συγκεκριμένες χώρες:

Κράτος	Ημερομηνία Υιοθέτησης του Ευρώ ως επίσημο νόμισμα	Πληθυσμός	Επίσημο νόμισμα
Κόσοβο	1 Ιανουαρίου 1999	1.798.506	Κανένα Επίσημο^{[σ 11]}
Μαυροβούνιο	1 Ιανουαρίου 1999	622.387	Κανένα Επίσημο^{[σ 12]}

Τρίτες Χώρες που χρησιμοποιούν το ευρώ, ανεπίσημα

Πολλές χώρες και εδάφη παγκοσμίως, χρησιμοποιούν ανεπίσημα ή και παράνομα (ειδικότερα εκτός Ευρώπης) το Ευρώ ως νόμισμα. Αντίστοιχα λόγω ισοτιμίας με το εθνικό τους νόμισμα και το ευρώ, δέχονται στις συναλλαγές τους, εναλλακτικά και το ευρώ, και οι εξής χώρες.

Κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εκτός Ευρωζώνης:

Βουλγαρία ^{[σ 13]}
Δανία^{[σ 14]}
Ουγγαρία (έχει την υποχρέωση να υιοθετήσει το ευρώ)
Πολωνία (έχει την υποχρέωση να υιοθετήσει το ευρώ)
Ρουμανία (έχει την υποχρέωση να υιοθετήσει το ευρώ)
Σουηδία ^{[σ 15]}
Τσεχία (έχει την υποχρέωση να υιοθετήσει το ευρώ)

Εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης:

Ακτή Ελεφαντοστού
Αλβανία (υποψήφια για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση από το 2019)
Βοσνία και Ερζεγοβίνη (υποψήφια για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση από το 2022)
Βόρεια Κορέα ^{[σ 16]}
Βόρεια Μακεδονία (υποψήφια για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση από το 2019)
Γουινέα-Μπισσάου
Γκαμπόν
Δημοκρατία του Κονγκό
Ζιμπάμπουε^{[σ 17]}
Ισημερινή Γουινέα
Ισλανδία (μέλος της ΕΖΕΣ)
Καμερούν
Κομόρες
Κεντροαφρικανική Δημοκρατία
Μάλι
Μαρόκο (δέχεται στις συναλλαγές και το Ευρώ, αν και νομικά απαγορεύεται βάσει του νόμου της χώρας)
Μπενίν
Μπουρκίνα Φάσο
Νέα Καληδονία (δεκτό στις συναλλαγές και το Ευρώ, υπό την πολιτική ανοχή της Γαλλίας)
Νήσοι Φερόες (δεκτό στις συναλλαγές και το Ευρώ, υπό την πολιτική ανοχή της Δανίας)
Νίγηρας
Ουκρανία ^{[σ 18]}
Πράσινο Ακρωτήριο
Σάο Τομέ και Πρίνσιπε
Σερβία (δεκτό στις συναλλαγές και το Ευρώ, κυρίως για πολιτικούς λόγους)
Σενεγάλη
Τόγκο
Τσαντ
Τουρκία (δεκτό στις συναλλαγές και το Ευρώ, κυρίως για πολιτικούς λόγους)

Έξοδος μιας χώρας από το Ευρώ

Δεν υπάρχει κάποια πρόβλεψη, βάσει της ισχύουσας ευρωπαϊκής νομοθεσίας, για έξοδο κάποιας χώρας από την Ευρωζώνη. Η πιθανότητα εξόδου από την Ευρωζώνη εξετάστηκε το 2012 και ιδιαίτερα το 2015 για την περίπτωση της Ελλάδας, εντούτοις δεν έγινε πράξη. Το δίκαιο της ΕΕ δεν κωδικοποιεί κάποια διαδικασία εξόδου, ούτε και μετά την πιθανότητα του Grexit. Όποια πιθανή έξοδος θα αντιμετωπιστεί ad hoc.
Παραπομπές

«Total population as of 1 January». Epp.eurostat.ec.europa.eu. Ανακτήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 2017.
«Gross domestic product at market prices». Epp.eurostat.ec.europa.eu. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2011.
Key ECB interest rates, ECB
HICP – all items – annual average inflation rate Eurostat
Harmonised unemployment rate by gender – total – [teilm020,; Total % (SA) Eurostat
For the whole of 2012. Euroindicators 15 February 2013, Eurostat
«Countries, languages, currencies». Interinstitutional style guide. the EU Publications Office. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Οκτωβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 2 Φεβρουαρίου 2009.
The euro area, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα
«Who can join and when?». European Commission. Ανακτήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 2012.

Μετάβαση στο ευρώ Αρχειοθετήθηκε 2016-06-23 στο Wayback Machine., Τράπεζα της Ελλάδος.

Σημειώσεις

Το Μαυροβούνιο δεν έχει επίσημο νόμισμα. Από το 1996 το γερμανικό μάρκο ήταν το ντε φάκτο νόμισμα στο σύνολο των ιδιωτικών και τραπεζικών συναλλαγών, της χώρας και εγκρίθηκε επίσημα ως το νόμισμα του Μαυροβουνίου τον Νοέμβριο του 1999. Το μάρκο αντικαταστάθηκε από το ευρώ το 2002, χωρίς αντιρρήσεις από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), και παρέμεινε το Ευρώ σε κυκλοφορία και από ανεξαρτησία της χώρας το 2006 μέχρι και σήμερα. (δείτε επίσης Μαυροβούνιο και ευρώ). Το Μαυροβούνιο πιθανέστατα μελλοντικά να δημιουργήσει υποχρεωτικά δικό του εθνικό νόμισμα, προκειμένου να ευθυγραμμιστεί με την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ώστε να ξεκινήσουν οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις και να ενταχθεί σε αυτή.
Πριν την υιοθέτηση του ευρώ, το Κόσοβο χρησιμοποιούσε το γερμανικό μάρκο, το οποίο χρησιμοποιούνταν ανεπίσημα από το 1996 έως το 2002. Από το 2002, το Κόσοβο χρησιμοποιεί το ευρώ. Το σερβικό δηνάριο δεν χρησιμοποιείται από το 1996, ενώ με την ανεξαρτητοποίηση του Κοσόβου το 2008, δεν αναγνωρίζεται από τις κοσοβαρικές αρχές σερβικός νόμος που να υποχρεώνει τη χρήση του δηναρίου στην επικράτεια της Δημοκρατίας του Κοσσυφοπεδίου. Το δηνάριο χρησιμοποιείται ωστόσο ντε φάκτο σε κάποιες περιπτώσεις στο Βόρειο Κόσοβο, καθότι στην πλειοψηφία η περιοχή κατοικείται από Σέρβους αντίθετους στην εξουσία της Πρίστινας. Η ανεξαρτησία του Κοσόβου αποτελεί διμερή διαφορά Βελιγραδίου-Πρίστινας. Ντε φάκτο η Σερβία δεν έχει εξουσία στο Κόσοβο, ενώ αναγνωρίζει την κυβένρησή του, αλλα όχι την κρατική του υπόσταση. 101 από τα 193 κράτη μέλη του ΟΗΕ αναγνωρίζουν την ανεξαρτησία του Κοσόβου.
Το Μπύσινγκεν είναι η μοναδική πόλη της Γερμανίας όπου το κυρίαρχο νόμισμα σε κυκλοφορία είναι το ελβετικό φράγκο, επειδή βρίσκεται εντός της Ελβετικής Επικράτειας αν και από τεχνικής πλευράς το ευρώ αποτελεί το επίσημο νόμισμα, όπως και στην υπόλοιπη Γερμανία. Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1980 το Γερμανικό Μάρκο δεν ήταν αποδεκτό στο Μπύσινγκεν, με το παράδοξο φαινόμενο της αγοράς γερμανικών γραμματοσήμων με ελβετικό νόμισμα. Η κατάσταση διευθετήθηκε με τη δια νόμου επιβολή του μάρκου και αργότερα του ευρώ, αν και το φράγκο παραμένει το κυρίαρχο νόμισμα σε κυκλοφορία. Οι περισσότεροι κάτοικοι της πόλης εργάζονται σε ελβετικό έδαφος και συνεπώς πληρώνονται τον μισθό τους σε ελβετικό φράγκο.
Το ευρώ είναι αποδεκτό στην ιταλική πόλη Καμπιόνε ντ' Ιτάλια, αλλά το επίσημο νόμισμά της είναι το Ελβετικό Φράγκο, επειδή βρίσκεται εντός της Ελβετικής Επικράτειας.
Οι Περιοχές Κυρίαρχων Βάσεων Ακρωτηρίου και Δεκέλειας, υιοθέτησαν το ευρώ στις 1 Ιανουαρίου 2008 μαζί με την υπόλοιπη Κύπρο, παρότι δεν είναι μέρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι ΠΚΒ είναι οι μοναδικές περιοχές υπό Βρετανική κυριαρχία οι οποίες χρησιμοποιούν αποκλειστικά το Ευρώ - όλα τα υπόλοιπα 13 Βρετανικά Υπερπόντια Εδάφη, χρησιμοποιούν είτε το εκάστοτε τοπικό νόμισμα τους, είτε τη Λίρα Αγγλίας, είτε το Δολάριο ΗΠΑ.
Δεκτό και στις συναλλαγές και το Ευρώ, και στις κατεχόμενες περιοχές της Κύπρου, μαζί με την Τουρκική Λίρα, η οποία είναι εκ των πραγμάτων το επίσημο νόμισμα, από το 1974.
Πριν την υιοθέτηση του Ευρώ, ως επίσημου νομίσματος, ο Άγιος Μαρίνος, χρησιμοποιούσε ως επίσημο νόμισμα, την Λίρα Αγίου Μαρίνου, η οποία διέθετε μόνο κέρματα, και ήταν συνδεδεμένη με την Λίρα Ιταλίας, και τα δύο νομίσματα ήταν επίσημα σε κυκλοφορία στο κρατίδιο.
Πριν την υιοθέτηση του Ευρώ, ως επίσημου νομίσματος, η Ανδόρρα χρησιμοποιούσε ως επίσημα νομίσματα, σε ταυτόχρονη κυκλοφορία, τα νομίσματα των γειτονικών της χωρών το Γαλλικό Φράγκο και την Ισπανική Πεσέτα.
Πριν την υιοθέτηση του Ευρώ, ως επίσημου νομίσματος, το Βατικανό, χρησιμοποιούσε ως επίσημο νόμισμα, τη Λίρα Ιταλίας.
Πριν την υιοθέτηση του Ευρώ, ως επίσημου νομίσματος, το Μονακό, χρησιμοποιούσε ως επίσημο νόμισμα, το Φράγκο Μονακό, το οποίο διέθετε αποκλειστικά κέρματα, και ταυτόχρονα και το νόμισμα της Γαλλίας, το Γαλλικό Φράγκο. Και τα δύο νομίσματα ήταν επίσημα σε κυκλοφορία στο Πριγκιπάτο.
Πριν την υιοθέτηση του ευρώ, το Κόσοβο χρησιμοποιούσε το γερμανικό μάρκο, το οποίο χρησιμοποιούνταν ανεπίσημα από το 1996 έως το 2002. Από το 2002, το Κόσοβο χρησιμοποιεί το ευρώ. Το σερβικό δηνάριο δεν χρησιμοποιείται από το 1996, ενώ με την ανεξαρτητοποίηση του Κοσόβου το 2008, δεν αναγνωρίζεται από τις κοσοβαρικές αρχές σερβικός νόμος που να υποχρεώνει τη χρήση του δηναρίου στην επικράτεια της Δημοκρατίας του Κοσσυφοπεδίου. Το δηνάριο χρησιμοποιείται ωστόσο ντε φάκτο σε κάποιες περιπτώσεις στο Βόρειο Κόσοβο, καθότι στην πλειοψηφία η περιοχή κατοικείται από Σέρβους αντίθετους στην εξουσία της Πρίστινας. Η ανεξαρτησία του Κοσόβου αποτελεί διμερή διαφορά Βελιγραδίου-Πρίστινας. Ντε φάκτο η Σερβία δεν έχει εξουσία στο Κόσοβο, ενώ αναγνωρίζει την κυβένρησή του, αλλα όχι την κρατική του υπόσταση. 101 από τα 193 κράτη μέλη του ΟΗΕ αναγνωρίζουν την ανεξαρτησία του Κοσόβου.
Το Μαυροβούνιο δεν έχει επίσημο νόμισμα. Από το 1996 το γερμανικό μάρκο ήταν το ντε φάκτο νόμισμα στο σύνολο των ιδιωτικών και τραπεζικών συναλλαγών, της χώρας και εγκρίθηκε επίσημα ως το νόμισμα του Μαυροβουνίου τον Νοέμβριο του 1999. Το μάρκο αντικαταστάθηκε από το ευρώ το 2002, χωρίς αντιρρήσεις από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), και παρέμεινε το Ευρώ σε κυκλοφορία και από ανεξαρτησία της χώρας το 2006 μέχρι και σήμερα. (δείτε επίσης Μαυροβούνιο και ευρώ). Το Μαυροβούνιο πιθανέστατα μελλοντικά να δημιουργήσει υποχρεωτικά δικό του εθνικό νόμισμα, προκειμένου να ευθυγραμμιστεί με την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ώστε να ξεκινήσουν οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις και να ενταχθεί σε αυτή.
Η Βουλγαρία είναι υποψήφια για ένταξη στην Ευρωζώνη, ή οποία θα ενταχθεί πλήρως την 1η Ιανουαρίου 2024. Από τον Σεπτέμβριο του 2023, θα γίνει εναλλάξ κυκλοφορία στην αγορά, τόσο του εθνικού της νομίσματος, του Λεβ όσο και του Ευρώ, όπως έγινε και στις υπόλοιπες 20 χώρες μέλη της ΟΝΕ όταν ήταν στην διαδικασία πλήρους ένταξης στην Ευρωζώνη.
Η Δανία δέχεται στις συναλλαγές και το Ευρώ, ωστόσο η ίδια έχει εξαιρεθεί από την υποχρέωση να το υιοθετήσει κατόπιν του Δημοψηφίσματος του 2000. Στις συναλλαγές προτιμάται κυρίως το εθνικό νόμισμα, η Κορόνα.
Η Σουηδία έχει την υποχρέωση να υιοθετήσει το ευρώ, ωστόσο η Σουηδική Κυβέρνηση δεν έχει την πρόθεση και την υποχρέωση να το υιοθετήσει, ενώ αντίστοιχα οι Σουηδοί είναι ενάντια της υιοθέτησης του Ευρώ σε ποσοστό 55%, βάσει του Δημοψηφίσματος του 2003. Αντίστοιχα στις συναλλαγές προτιμάται περισσότερο κυρίως το εθνικό νόμισμα η Κορόνα και καθόλου το Ευρώ.
Λόγω του ιδιότυπου και αρκετά αυταρχικού καθεστώτος της Βόρειας Κορέας, η χρήση του Γουόν προορίζεται αποκλειστικά και μόνο για Βορειοκορεάτες πολίτες, καθώς για τους επισκέπτες τυπώθηκε αυτόνομο νόμισμα (ή πιστοποιητικά για διεθνείς συναλλαγές), από την Εμπορική Τράπεζα της χώρας (무역은행). Τα πιστοποιητικά αυτά είναι κόκκινου χρώματος για τους επισκέπτες που προέρχονται από "σοσιαλιστικές χώρες" και κυανά ή πράσινα για εκείνους από "καπιταλιστικές χώρες". Πιο πρόσφατα, η χρήση των πιστοποιητικών περιορίστηκε και επιτράπηκε η χρήση του Ευρώ και άλλων νομισμάτων, αλλά και αυτό δεν εξακριβώνεται ξεκάθαρα με σαφήνεια, καθαρά για πολιτικούς λόγους.
Η Ζιμπάμπουε χρησιμοποιούσε μέχρι το 2019 επτά διαφορετικά νομίσματα, γειτονικών χωρών της Ζιμπάμπουε και χωρών με ισχυρή οικονομία: Μεταξύ των οποίων, ήταν το Ευρώ, το Δολάριο ΗΠΑ, το Πούλα της Μποτσουάνα, το Νοτιοαφρικανικό Ραντ, η Λίρα Αγγλίας, το Γιεν Ιαπωνίας. Για όλες τις κυβερνητικές συναλλαγές έχει υιοθετηθεί το Δολάριο ΗΠΑ, με απόφαση της νέας κυβέρνησης συνεργασίας. Για τις εμπορικές συναλλαγές, υιοθετήθηκε επίσης και το Κινεζικό γουάν. Το δικό της νόμισμα, το Δολάριο Ζιμπάμπουε, λόγω πληθωρισμού από το 2009, περισσότερο χρησιμοποιούνταν ανεπίσημα στις συναλλαγές. Πλέον η χώρα χρησιμοποιεί, από το 2019, το νέο δικό της νόμισμα το Δολάριο RTGS.
Στην Ουκρανία είναι δεκτό και ανεκτικό στις συναλλαγές τόσο το Ευρώ, όσο και το Δολάριο ΗΠΑ, κυρίως για πολιτικούς λόγους, επειδή το εθνικό της νόμισμα, η Χρίβνια, έχει χάσει κατά πολύ την αξία της λόγω πληθωρισμού αλλά και λόγω της εισβολής της Ρωσίας, ενώ αντίστοιχα στις περιοχές της Κριμαίας και του Ντονμπάς, είναι δεκτό στις συναλλαγές ακόμα και το Ρούβλι Ρωσίας, το οποίο θεωρείται κυρίως από τους Ρωσόφωνους κατοίκους το επιπρόσθετο νόμισμα.