.
Τα εφαρμοσμένα οικονομικά είναι η μελέτη σχετικά με την εφαρμογή της οικονομικής θεωρίας και της οικονομετρίας σε συγκεκριμένα περιβάλλοντα. Ως ένα από τα δύο σύνολα πεδίων της οικονομίας (το άλλο σύνολο είναι ο πυρήνας),[1] χαρακτηρίζεται τυπικά από την εφαρμογή του πυρήνα, δηλαδή της οικονομικής θεωρίας και της οικονομετρίας για την αντιμετώπιση πρακτικών ζητημάτων σε μια σειρά πεδίων, συμπεριλαμβανομένων των δημογραφικών οικονομικών , οικονομία της εργασίας, οικονομία επιχειρήσεων, βιομηχανική οργάνωση, αγροτική οικονομία, οικονομία ανάπτυξης, οικονομία της εκπαίδευσης, οικονομία μηχανικής, χρηματοοικονομική οικονομία, οικονομία υγείας, νομισματική οικονομία, δημόσια οικονομία και οικονομική ιστορία. Από την προοπτική της οικονομικής ανάπτυξης, σκοπός της εφαρμοσμένης οικονομίας είναι η βελτίωση της ποιότητας των επιχειρηματικών πρακτικών και της χάραξης εθνικής πολιτικής.[2]
Η διαδικασία συχνά περιλαμβάνει μείωση του επιπέδου αφαίρεσης αυτής της βασικής θεωρίας. Υπάρχει μια ποικιλία προσεγγίσεων που περιλαμβάνουν όχι μόνο εμπειρική εκτίμηση με χρήση οικονομετρίας, ανάλυση εισροών-εκροών ή προσομοιώσεων αλλά και περιπτωσιολογικές μελέτες, ιστορική αναλογία και τη λεγόμενη κοινή λογική ή τη «δημόσια γλώσσα».[3] Αυτή η σειρά προσεγγίσεων είναι ενδεικτική αυτού που υποστηρίζουν οι Roger Backhouse και Jeff Biddle ότι είναι η διφορούμενη φύση της έννοιας της εφαρμοσμένης οικονομίας. Είναι μια έννοια με πολλαπλές έννοιες.[4] Μεταξύ των ευρειών μεθοδολογικών διακρίσεων, μια πηγή δεν την τοποθετεί ούτε στα θετικά ούτε στα κανονιστικά οικονομικά αλλά στην τέχνη των οικονομικών, που αποκαλύπτεται ως «αυτό που κάνουν οι περισσότεροι οικονομολόγοι».[5]
