.
Η ανοιχτή οικονομία[1] είναι ένας τύπος οικονομίας όπου όχι μόνο εγχώριοι παράγοντες αλλά και οντότητες σε άλλες χώρες συμμετέχουν στο εμπόριο προϊόντων (αγαθών και υπηρεσιών). Το εμπόριο μπορεί να λάβει τη μορφή ανταλλαγής διευθυντικών στελεχών, μεταφοράς τεχνολογίας και κάθε είδους αγαθών και υπηρεσιών. Υπάρχουν ορισμένες εξαιρέσεις που δεν μπορούν να ανταλλάσσονται. οι σιδηροδρομικές υπηρεσίες μιας χώρας, για παράδειγμα, δεν μπορούν να ανταλλάσσονται με άλλη χώρα για να επωφεληθούν από την υπηρεσία.
Έρχεται σε αντίθεση με μια κλειστή οικονομία στην οποία δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν διεθνές εμπόριο και χρηματοδότηση. Η πράξη της πώλησης αγαθών ή υπηρεσιών σε μια ξένη χώρα ονομάζεται εξαγωγή. Η πράξη αγοράς αγαθών ή υπηρεσιών από μια ξένη χώρα ονομάζεται εισαγωγή. Οι εξαγωγές και οι εισαγωγές ονομάζονται συλλογικά διεθνές εμπόριο.
Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα
Υπάρχει μια σειρά από οικονομικά πλεονεκτήματα για τους πολίτες μιας χώρας με ανοιχτή οικονομία. Ένα πρωταρχικό πλεονέκτημα είναι ότι οι πολίτες καταναλωτές έχουν πολύ μεγαλύτερη ποικιλία αγαθών και υπηρεσιών από τα οποία μπορούν να επιλέξουν. Επιπλέον, οι καταναλωτές έχουν την ευκαιρία να επενδύσουν τις αποταμιεύσεις τους εκτός της χώρας. Υπάρχουν επίσης οικονομικά μειονεκτήματα μιας ανοιχτής οικονομίας. Οι ανοιχτές οικονομίες αλληλοεξαρτώνται από άλλες και αυτό τις εκθέτει σε ορισμένους αναπόφευκτους κινδύνους.
Ιστορία
Η ιδέα της ανοιχτής οικονομίας[2] μοιράζεται μια σχέση με την ιδέα της παγκοσμιοποίησης. Αυτή η διαδικασία ανθρώπων, επιχειρήσεων και κυβερνήσεων που συνδέονται και αλληλεπιδρούν μεταξύ τους σε όλες τις χώρες και τις ηπείρους είναι μια άμεση συσχέτιση με την ιδέα των ανοιχτών οικονομιών.[3] Υπάρχουν πολλά ιστορικά γεγονότα που έχουν επηρεάσει αυτές τις ιδεολογίες ταυτόχρονα. Για παράδειγμα, ο Δρόμος του Μεταξιού, που συνέδεε την Ανατολική Ασία με τη Μέση Ανατολή και την Ευρώπη. Ένα άλλο παράδειγμα θα ήταν οι παγκόσμιοι πόλεμοι όπως ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος και ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, που είχαν ως αποτέλεσμα τη δημιουργία συμμαχιών και εταιρικών σχέσεων μεταξύ των χωρών, συνδέοντάς τες οικονομικά μεταξύ τους.
Οι ανοιχτές οικονομίες επηρεάζονται επίσης από πολιτικές απόψεις. Το οικονομικό άνοιγμα[4] ως πολιτική οικονομική έννοια ξεκίνησε τον 19ο αιώνα και χαρακτηρίστηκε από δύο σχολές σκέψης. Οι πολέμιοι των ανοιχτών οικονομιών πιστεύουν ότι θα μπορούσε να αποδυναμώσει τις εθνικές οικονομίες λόγω της ανταγωνιστικής φύσης του, ενώ οι υποστηρικτές των ανοιχτών οικονομιών πιστεύουν ότι το οικονομικό άνοιγμα[5] θα επηρεάσει θετικά το εμπόριο και θα τονώσει την ανάπτυξη θέσεων εργασίας και τις οικονομικές ευκαιρίες.
