.
Ο Αντονίν Λέοπολντ Ντβόρζακ (τσέχικα: Antonín Leopold Dvořák, [ˈantɔɲiːn ˈlɛɔpɔld ˈdvɔr̝aːk] (βοήθεια·πολυμέσα) γενν. 8 Σεπτεμβρίου 1841 - θαν. 1 Μαΐου 1904) ήταν Τσέχος συνθέτης της ρομαντικής περιόδου, που χρησιμοποίησε στο έργο του το μουσικό ιδίωμα και τις μελωδίες της Μοραβίας και της γενέτειράς του, Βοημίας. Τα έργα του περιλαμβάνουν όπερες, συμφωνική και χορωδιακή μουσική και μουσική δωματίου. Μερικά από τα γνωστότερα έργα του είναι η Συμφωνία του Νέου Κόσμου, οι Σλαβονικοί Χοροί, το Αμερικάνικο Κουαρτέτο Εγχόρδων και το Κονσέρτο για τσέλο σε Σι ελάσσονα.
Βιογραφία
Πρώιμη καριέρα
Φωτογραφία του Ντβόρζακ το 1868.
Ο Ντβόρζακ γεννήθηκε στις 8 Σεπτεμβρίου στο Νελαχόζεβες κοντά στην Πράγα (τότε στην Αυστριακή Αυτοκρατορία, σήμερα στην Τσεχία), όπου και έζησε κατά το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του. Ο πατέρας του, Φράντισεκ Ντβόρζακ (František Dvořák 1814-1894) ήταν χασάπης, πανδοχέας και επαγγελματίας παίχτης του τσίτερ, (zither). Οι γονείς του αναγνώρισαν νωρίς το μουσικό του ταλέντο και έτσι ξεκίνησε την πρώτη του μουσική εκπαίδευση στο σχολείο του χωριού από το 1847, σε ηλικία 6 ετών. Από το 1857 ως το 1859 [19] φοίτησε στην Εκκλησιαστική Σχολή της Πράγας, και σταδιακά εξελίχθηκε σε ολοκληρωμένο βιολιστή και βιολίστα. Όλη τη διάρκεια της δεκαετίας του 1860 έπαιζε βιόλα στην Επαρχιακή Θεατρική Ορχήστρα της Βοημίας, την οποία από το 1866 διηύθυνε ο Μπέντριχ Σμέτανα. Η ανάγκη του να συμπληρώσει το εισόδημά του διδάσκοντας του περιόριζε τον ελεύθερο χρόνο και έτσι το 1871 παραιτήθηκε από την ορχήστρα για να μπορεί να συνθέτει. Εκείνη την περίοδο ερωτεύτηκε μία από τις μαθήτριές του, τη Γιοζεφίνα Τσερμάκοβα (Josefína Čermáková) και έγραψε για αυτήν τον κύκλο τραγουδιών Κυπαρίσσια, (Cypřiše) [20]. Η Γιοζεφίνα όμως παντρεύτηκε κάποιον άλλον και το 1873 ο Ντβόρζακ παντρεύτηκε την αδερφή της, Άννα, με την οποία απέκτησε εννιά παιδιά.
Ο Αντονίν Ντβόρζακ με τη γυναίκα του, Άννα, στο Λονδίνο το 1886
Εκείνη περίπου την περίοδο άρχισε ο Ντβόρζακ να αναγνωρίζεται ως σημαντικός συνθέτης. Έγινε οργανίστας στον ναό του Αγίου Άνταλμπερτ στην Πράγα, ενώ μπήκε σε μία παραγωγική περίοδο σύνθεσης. Το 1875 συνέθεσε το δεύτερο του κουιντέτο εγχόρδων και το 1877 ο κριτικός Έντουαρντ Χάνσλικ τον πληροφόρησε ότι η μουσική του τράβηξε την προσοχή του Γιοχάνες Μπραμς, με τον οποίο έγιναν αργότερα φίλοι. Ο Μπραμς επικοινώνησε με τον μουσικό εκδότη Σίμροκ, ο οποίος ως εκ τούτου παρήγγειλε στον Ντβόρζακ το πρώτο σετ Σλαβονικών Χορών, οι οποίοι εκδόθηκαν το 1878 με άμεση επιτυχία. Το Στάμπατ Μάτερ (1880) του παρουσιάστηκε στο εξωτερικό και μετά από επιτυχείς παραστάσεις στο Λονδίνο το 1883, ο Ντβόρζακ προσκλήθηκε να επισκεφθεί την Αγγλία όπου και εμφανίστηκε με μεγάλη επιτυχία το 1884. Η 7η Συμφωνία του γράφτηκε στο Λονδίνο και πρωτοπαρουσιάστηκε εκεί το 1885. Επισκέφθηκε την Αγγλία συνολικά 9 φορές[20] συχνά διευθύνοντας εκεί ο ίδιος τα έργα του. Το 1890, επηρεασμένος από τον Πιότρ Ιλίτς Τσαϊκόφσκι επισκέφθηκε και τη Ρωσία, και διηύθυνε ορχήστρες στη Μόσχα και την Αγία Πετρούπολη.[20] Το 1891 έλαβε τιμητικό τίτλο από το Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ και το Ρέκβιεμ (Ντβόρζακ) του πρωτοπαρουσιάστηκε στο Τριετήσιο Μουσικό Φεστιβάλ του Μπέρμιγχαμ
Ηνωμένες Πολιτείες (1892–1895)
Από το 1892 μέχρι το 1895, ο Ντβόρζακ ήταν διευθυντής του Εθνικού Ωδείου της Αμερικής στη Νέα Υόρκη, με ετήσιο μισθό 15.000 δολάρια. Εκεί ο Ντβόρζακ γνώρισε τον μετέπειτα μαθητή του, Χάρι Μπάρλεϊ (Harry Burleigh), έναν από τους πρώτους αφροαμερικανούς συνθέτες, ο οποίος κατόπιν επιθυμίας του Ντβόρζακ τον έφερε σε επαφή με τα παραδοσιακά αμερικανικά Σπιρίτσουαλς.
Τον χειμώνα και την την άνοιξη του 1893, και ενώ έμενε στη Νέα Υόρκη, ο Ντβόρζακ συνέθεσε την 9η Συμφωνία, «Από τον Νέο Κόσμο». Πέρασε το καλοκαίρι του 1893 με την οικογένεια του στην τσεχόφωνη κοινότητα του Σπίλβιλ της Αϊόβας, όπου είχαν μεταναστεύσει παλαιότερα και κάποια ξαδέρφια του. Όσο ήταν εκεί συνέθεσε το Κουαρτέτο Εγχόρδων σε Φα μείζονα («Αμερικάνικο»), το Κουιντέτο Εγχόρδων σε Μι ύφεση μείζονα καθώς και μία σονατίνα για βιολί και πιάνο.
Σε ένα διάστημα τριών μηνών το 1895, ο Ντβόρζακ συνέθεσε το Κονσέρτο για βιολοντσέλο σε Σι ελάσσονα. Εντούτοις προβλήματα σχετικά με τον μισθό του, η αυξανόμενη αναγνώρισή του στην Ευρώπη (είχε γίνει επίτιμο μέλος του Gesellschaft der Musikfreunde στη Βιέννη) καθώς και η νοσταλγία για την πατρίδα του τον έκαναν να αποφασίσει να επιστρέψει στη Βοημία. Έφυγε από τη Νέα Υόρκη πριν το τέλος της άνοιξης.
Μετέπειτα καριέρα
Η κηδεία του Ντβόρζακ στις 5 Μαΐου του 1904
Κατα τη διάρκεια των τελευταίων ετών της ζωής του ο Ντβόρζακ αφοσιώθηκε στη σύνθεση όπερας και μουσικής δωματίου. Το 1896 επισκεφθηκε το Λονδίνο για τελευταία φορά για να παραστεί στην πρεμιέρα του Κονσέρτου του για βιολοντσέλο σε Σι ελάσσονα. Το 1897 η κόρη του παντρεύτηκε τον μαθητή του, Γιόζεφ Σουκ. Διαδέχτηκε τον Αντονίν Μπένεβιτς ως διευθυντής του Ωδείου της Πράγας από το 1901 μέχρι τον θάνατό του από καρδιακή ανεπάρκεια το 1904.[21] Τα 60α του γενέθλια είχαν εορταστεί ως εθνικό γεγονός. Βρίσκεται θαμμένος στο Κοιμητήριο Βίσεχραντ στην Πράγα, και τον τάφο του κοσμεί προτομή του από τον τσέχο γλύπτη Λάντισλαβ Σάλουν. Άφησε πολλά έργα του ημιτελή, όπως το Κονσέρτο για βιολοντσέλο σε Λα μείζονα.
Παραπομπές
Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2014.
Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb13893562g. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
«Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Antonin-Dvorak. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2015.
Czech National Authority Database. jn19981000826. Ανακτήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2019.
«Studenti pražských univerzit 1882–1945». Students of the Universities of Prague 1882–1945.
(Αγγλικά) SNAC. w6pz57bz. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
«Archiv hl. m. Prahy, Matrika zemřelých u sv. Štěpána, sign. ŠT Z13, s. 172». Prague City Archives.
(Αγγλικά) BillionGraves. 16786255.
«Доктор музыки» (Ρωσικά)
«Česká divadelní encyklopedie». Česká divadelní encyklopedie. 889. Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2021.
«Česká divadelní encyklopedie». Česká divadelní encyklopedie. 923. Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2021.
The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/13125. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2021.
«Česká divadelní encyklopedie». Česká divadelní encyklopedie. 923. Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2021.
«Česká divadelní encyklopedie». Česká divadelní encyklopedie. Dvořák,_Antonín. Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2021.
Czech National Authority Database. jn19981000826. Ανακτήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 2022.
www.antonin-dvorak.cz/nahravky/orchestralni-skladby. Ανακτήθηκε στις 30 Μαρτίου 2015.
Ανακτήθηκε στις 24 Ιανουαρίου 2022.
Μεγάλη Μουσική Βιβλιοθήκη της Ελλάδας
New Grove Dictionary of Music and Musicians: Dvořák, Antonín
Famous Why Αρχειοθετήθηκε 2011-08-17 στο Wayback Machine. (Ανακτήθηκε 1 Μαΐου 2011)
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Ελεύθερες παρτιτούρες από τον Dvořák στο International Music Score Library Project
Ρομαντισμός
18ος αιώνας - 19ος αιώνας
Ρομαντική μουσική
Μπετόβεν Παγκανίνι Σούμπερτ Μπερλιόζ Μέντελσον Σοπέν Σούμαν Λιστ Βάγκνερ Βέρντι Μπραμς Τσαϊκόφσκι Η Ομάδα των Πέντε Ντβόρζακ Γκρηγκ Αλμπενίθ Μπιζέ Πουτσίνι Ραβέλ Σιμπέλιους Γκλίνκα Γκέρσουιν
Ρομαντική λογοτεχνία
Μπλέικ Μπερνς Μπάυρον Κόλριτζ Γκαίτε Ουγκώ Κητς Λαμαρτίνος Λεοπάρντι Λέρμοντοφ Μιτσκιέβιτς Νερβάλ Νοβάλις Πούσκιν Σέλλεϋ Σλοβάτσκι Γουόρντσγουορθ
Εικαστικές τέχνες και αρχιτεκτονική
Ιβάν Αϊβαζόφσκι Ουίλιαμ Μπλέικ Τεοντόρ Σασεριώ Καρλ Μπριουλόφ Τζον Κόνσταμπλ Ζαν-Μπατίστ Καμίλ Κορό Ευγένιος Ντελακρουά Πιερ-Ζαν Νταβίντ ντ' Ανζέ Τεοντόρ Ζερικώ Γιόχαν Χάινριχ Φίσλι Αν-Λουί Ζιροντέ-Τριοζόν Φραντσέσκο Άγιετς Τζον Μάρτιν Φρανσουά Ρυντ Αντουάν Βιέρτς Ουίλλιαμ Τέρνερ Κάσπαρ Ντάβιντ Φρίντριχ Ζαν-Λουί-Τεοντόρ Ζερικώ Νεογοτθική Αρχιτεκτονική Φρανθίσκο Γκόγια Τόμας Κόουλ Σχολή του ποταμού Χάντσον Εμάνουελ Λετζ Κίνηση των Ναζαρηνών Σάμουελ Πάλμερ
Ρομαντική διανόηση
Βοημιανισμός Ρομαντικός εθνικισμός
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
