Η Νέα Σαλαμίνα Αμμοχώστου (επίσημο όνομα: Αθλητικό Σωματείο Νέα Σαλαμίς Αμμοχώστου) είναι κυπριακό αθλητικό σωματείο το οποίο προέρχεται από την πόλη της Αμμοχώστου. Σήμερα διατηρεί τμήματα ποδοσφαίρου και πετοσφαίρισης ανδρών και γυναικών, ενώ παλιότερα λειτουργούσε τμήμα στίβου, θαλάσσιων αθλημάτων και επιτραπέζιας αντισφαίρισης. Πήρε το όνομα του από την αρχαία κυπριακή πόλη Σαλαμίς ή Σαλαμίνα η οποία βρίσκεται δίπλα από τη σύγχρονη Αμμόχωστο.
Το σωματείο ιδρύθηκε στις 7 Μαρτίου 1948 με σκοπό να μείνει μακριά από τις πολιτικές συγκρούσεις, όταν οι άλλοι αθλητικοί σύλλογοι της Αμμοχώστου, ο Γυμναστικός Σύλλογος Ευαγόρας (ΓΣΕ) και η Ανόρθωση, επέβαλαν περιορισμούς στους αθλητές με αριστερή ιδεολογία. Όταν το Μάιο του 1948 οι αθλητές της Νέας Σαλαμίνας αρνήθηκαν να υπογράψουν ότι ήταν «εθνικοφρόνων φρονημάτων» σε δήλωση του ΣΕΓΑΣ, απαγορεύτηκε η είσοδος των αθλητών της Νέας Σαλαμίνας στο στάδιο ΓΣΕ, ενώ παρόμοιες κυρώσεις επιβλήθηκαν και σε άλλα νεοϊδρυθέντα σωματεία, τα οποία ίδρυσαν την Κυπριακή Ερασιτεχνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία (ΚΕΠΟ), η οποία διοργάνωνε αγώνες παράλληλα με την Κυπριακή Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου (ΚΟΠ) που προϋπήρχε. Τελικά οι δύο ομοσπονδίες ενώθηκαν το 1953 και η Νέα Σαλαμίνα έγινε μέλος της ΚΟΠ. Μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο του 1974, και την κατάληψη της Αμμοχώστου η Νέα Σαλαμίνα είναι προσφυγικό σωματείο το οποίο από τότε εδρεύει προσωρινά στη Λάρνακα.
Από τα τμήματα που διατηρεί το σωματείο, το μακροβιότερο είναι το ποδοσφαιρικό (ανδρών), το οποίο ιδρύθηκε το 1948. Η μεγαλύτερη επιτυχία του τμήματος στο πρωτάθλημα ήταν η κατάκτηση της τρίτης θέσης τέσσερις φορές, ενώ έχει κατακτήσει το κύπελλο Κύπρου το 1990 και την Ασπίδα Κύπρου την ίδια χρονιά. Το τμήμα έχει ως έδρα σήμερα το ιδιόκτητο στάδιο Αμμόχωστος στην Λάρνακα. Από το 2006 μέχρι το 2010 λειτουργούσε και τμήμα ποδοσφαίρου γυναικών.
Το τμήμα πετοσφαίρισης θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα στη Κύπρο. Το σωματείο διοργάνωνε τουρνουά πετοσφαίρισης με μεγάλη συμμετοχή από το 1954 στην Αμμόχωστο και τελικά το 1975 αποφασίστηκε η ίδρυση τμήματος πετοσφαίρισης στη Λεμεσό. Το τμήμα έχει έχει κατακτήσει 9 πρωταθλήματα, 8 κύπελλα και 7 ασπίδες, με έξι συνεχόμενα πρωταθλήματα και κύπελλα από 1998 μέχρι το 2003. Η έδρα της πετοσφαιρικής Νέας Σαλαμίνας είναι στη Λεμεσό, το Παλαί ντε σπορ. Από το 1978 μέχρι το 1985 λειτουργούσε τμήμα πετοσφαίρισης γυναικών.
Ιστορία
Η ίδρυση
Την εποχή της ίδρυσης της Νέας Σαλαμίνας, η Ελλάδα διάνυε μια περίοδο ενόπλων συγκρούσεων λόγω της διαμάχης μεταξύ δεξιών και αριστερών στον ελληνικό εμφύλιο. Η κατάσταση στην Ελλάδα μεταφέρθηκε και στην Κύπρο και διείσδυσε τόσο στην πολιτική ζωή του τόπου, όσο και στον αθλητισμό.[1] Οι περισσότεροι αθλητικοί παράγοντες ασχολούνταν και με την πολιτική.
Στην Αμμόχωστο, ο Γυμναστικός Σύλλογος Ευαγόρας (ΓΣΕ) και η Ανόρθωση ήταν οι μόνοι σύλλογοι που ασχολούνταν με τον αθλητισμό. Μέσα στις τάξεις του ο ΓΣΕ είχε αθλητές στίβου αριστερών φρονημάτων, που κατατάσσονταν στους κορυφαίους της Κύπρου, ενώ στην Ανόρθωση αγωνίζονταν επίσης ποδοσφαιριστές που ανήκαν στην αριστερά. Κάτω από την επίδραση του πολιτικού κλίματος της εποχής, τόσο ο ΓΣΕ όσο και η Ανόρθωση άρχισαν να επιβάλλουν περιορισμούς στην εισδοχή αριστερών μελών,[2][3] ή αρνούνταν την προώθηση ποδοσφαιριστών αριστερών φρονημάτων. Επιπρόσθετα, η Ανόρθωση φιλοξενούσε στο οίκημα της το δεξιό κόμμα ΚΕΚ.[4] Από τις αρχές του 1947 μια μερίδα προοδευτικών παραγόντων της Αμμοχώστου που βρίσκονταν εντός και εκτός του ΓΣΕ και της Ανόρθωσης, θεωρούσαν ότι υπήρχε χώρος για τη δημιουργία ενός νέου σωματείου στην πόλη. Μπροστά στους περιορισμούς που επιβάλλονταν, οραματίστηκαν ένα σωματείο το οποίο θα ήταν μακρυά από την πολιτική και θα απευθυνόταν σε όλα τα λαϊκά στρώματα της Αμμοχώστου, με στόχο την εξάπλωση του αθλητισμού.[1][3]
Ύστερα από συσκέψεις, στις 14 Φεβρουαρίου 1948,[1][5] λήφθηκε η οριστική απόφαση για την ίδρυση σωματείου και άρχισαν οι προσπάθειες για την ιδρυτική συνέλευση και για εγγραφή μελών. Οι προσπάθειες αυτές καρποφόρησαν και την Κυριακή 7 Μαρτίου 1948[1][5] στον κινηματογράφο «Χατζηχαμπής» Αμμοχώστου[6][7], πραγματοποιήθηκε η ιδρυτική συνέλευση της Νέας Σαλαμίνας, που αποτέλεσε το πρωτοπόρο αριστερό σωματείο της Κύπρου. Στη συνέλευση προήδρευσε ο Γιώργος Φάνος και πήραν μέρος 146 ιδρυτικά μέλη. Παρών ήταν και ο τότε δήμαρχος Αμμοχώστου, Αδάμος Αδάμαντος.[5]
Το κινηματοθέατρο Χατζηχαμπή στην Αμμόχωστο, ο χώρος ίδρυσης της Νέας Σαλαμίνας.
Στις 8 Μαρτίου 1948 η εφημερίδα «Δημοκράτης», κάτω από τον τίτλο «ΜΙΑ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΣΤΟ ΒΑΡΩΣΙ», ανάγγελλε την ίδρυση του σωματείου με την εξής τρόπο:[1][3]
«Σήμερα στις 11 πμ έγινε στο θέατρο Χατζηχαμπή η ιδρυτική συνέλευση του νέου αθλητικού σωματείου της πόλης μας, Νέα Σαλαμίς. Το προεδρείο αποτελέσθηκε από τους κκ Ανδρέα Πασχαλίδη, Γεώργιο Φάνο, γιατρό, και Κώστα Ελευθερίου. Μιλώντας ο κ. Γ. Φάνος τόνισε ότι η προοδευτικότερη πόλη του νησιού μας, η Αμμόχωστος, δεν έχει μέχρι σήμερα ένα πραγματικό καθαρά αθλητικό σωματείο. Ανάλυσε επίσης το πρόγραμμα του σωματείου, σαν αθλητικού και πνευματικού κέντρου της πόλης μας και κάλεσε όλους τους αθλητές και τους φιλάθλους να μπουν στο νέο σωματείο.»
Κατά την ιδρυτική συνέλευση εκλέγηκε και το πρώτο εννεαμελές διοικητικό συμβούλιο της Νέας Σαλαμίνας, το οποίο καταρτίστηκε σε σώμα ως ακολούθως:[1][5]
Ανδρέας Πασχαλίδης (Πρόεδρος)
Γιώργιος Φάνος (Αντιπρόεδρος)
Κώστας Ελευθερίου (Γενικός Γραμματέας)
Μιχαήλ Δανιήλ Σιαλής (Ταμίας)
Αντώνης Τότσης (Εισπράκτορας)
Λυκούργος Αρχοντίδης (Υπεύθυνος ποδοσφαίρου)
Νίκος Κόκκινος (Υπεύθυνος ποδοσφαίρου)
Παναγιώτης Καλογήρου (Υπεύθυνος στίβου)
Το όνομα
Η ιδρυτική συνέλευση αποφάσισε ως όνομα του νέου σωματείου το «Νέα Σαλαμίς». Η ιδέα για το όνομα αυτό ξεκίνησε από μια εισήγηση του Ευαγόρα Λανίτη, ο οποίος ήλθε σε παγκύπριους αγώνες στίβου στο στάδιο ΓΣΕ και είχε πει ότι η Ανόρθωση έπρεπε να μετονομαστεί σε Σαλαμίνα, λόγω της αρχαίας Σαλαμίνας, κάτι που όμως δεν έγινε. Κάποιο από τα άτομα που βοήθησαν στην ίδρυση της Νέας Σαλαμίνας το κράτησε στη μνήμη του, το ανέφερε και η πλειοψηφία των μελών το υιοθέτησε. Η ιδρυτική συνέλευση αποφάσισε ως επίσημο όνομα το Αθλητικόν Σωματείον «Νέα Σαλαμίς» Αμμοχώστου.[1][5][8]
Δημιουργία τμημάτων
Πολλά άτομα εξέφρασαν την επιθυμία να ενταχθούν στη δύναμη του νεοϊδρυθέντος σωματείου. Δημιουργήθηκαν τμήμα στίβου και ποδοσφαίρου, ώστε να απασχολείται η νεολαία του σωματείου. Η ομάδα στίβου εντάχθηκαν έμπειροι αθλητές, αλλά στο τμήμα ποδοσφαίρου έπρεπε να γίνουν συντονισμένες προσπάθειες για τη δημιουργία ομάδας και τη συμμετοχή της σε αθλητικές συναντήσεις. Οι πρώτοι επίσημοι αγώνες στίβου που έλαβε μέρος η Νέα Σαλαμίνα, ήταν οι διασωματειακοί αγώνες στις 25 Μαρτίου 1948 που έγιναν στο στάδιο ΓΣΕ. Οι αθλητές της Νέας Σαλαμίνας νίκησαν εύκολα τους αντιπάλους τους. Την ομάδα στίβου αποτελούσαν μεταξύ άλλων οι Νικής Γεωργίου, Παναγιώτης Καλογήρου, Αντώνης Τότσης, Κουμής Κκεσές, Κώστας Μανώλη, Νίκος Κόκκινος, Χριστοφή Τσιάκκιρος. Ο λόγος της επιτυχίας ήταν το γεγονός ότι όλοι οι κορυφαίοι αθλητές του ΓΣΕ εντάχθηκαν στη Νέα Σαλαμίνα. Στο ποδοσφαιρικό τμήμα εντάχθηκαν ελάχιστοι αθλητές από την Ανόρθωση και για το λόγο αυτό δεν είχε δημιουργηθεί ακόμη ισχυρή ποδοσφαιρική ομάδα.[9]
Διωγμός από το στάδιο ΓΣΕ και ίδρυση της ΚΕΠΟ
Πριν από τους παγκύπριους αγώνες στίβου το Μάιο του 1948, ο Σύνδεσμος Ελληνικών Γυμναστικών Αθλητικών Σωματείων (ΣΕΓΑΣ), ζήτησε από όλους τους Γυμναστικούς Συλλόγους της Κύπρου, τα μέλη και τους αθλητές τους, να υπογράψουν δημόσια διακήρυξη όπου θα εξεφράζουν την υποστήριξη τους προς τη Δεξιά παράταξη στον ελληνικό εμφύλιο, θα δήλωναν «εθνικοφρόνων φρονημάτων» και θα καταδίκαζαν τη δράση της Αριστεράς.[1][2] Οι Γυμναστικοί Σύλλογοι και οι αθλητές δεξιάς ιδεολογίας υπέγραψαν τις δηλώσεις αυτές. Ο μόνος σύλλογος που αρνήθηκε να υπογράψει τη δήλωση αυτή ήταν ο Γυμναστικός Σύλλογος «Κινύρας» Πάφου και για αυτό αποκλείστηκε από τους αγώνες. Οι αριστεροί αθλητές ήταν αντίθετοι με τη δήλωση που έκαναν οι σύλλογοι τους και αρνήθηκαν να υπογράψουν τις δηλώσεις.[1][2] Από τους πρώτους που αντέδρασαν ήταν οι πρωταθλητές του ΓΣΕ, Αντώνης Τότσης και Νικής Γεωργίου. Ο ΓΣΕ κάλεσε τους δύο αθλητές σε απολογία αλλά εκείνοι επέμεναν στη θέση τους ότι ο αθλητισμός πρέπει να μείνει μακριά από την πολιτική.[10] Επιπρόσθετα, οι αριστεροί αθλητές αποφάσισαν να στηρίξουν το Γυμναστικό Σύλλογο «Κινύρα» Πάφου, αν τελικά δεν του επέτρεπαν να λάβει μέρος στους Παγκύπριους Αγώνες Στίβου. Αν και είχαν πολλές πιθανότητες να καταλάβουν τις πρώτες θέσεις, προτίμησαν να συμπαρασταθούν στον Κινύρα. Ο ΓΣΕ χαρακτηριζόταν ως επικρατέστερος για την κατάκτηση της πρώτης θέσης στους αγώνες,[2] ωστόσο μετά την εξέλιξη αυτή κατέλαβε την τρίτη θέση. Αντιδρώντας για το γεγονός ότι οι αθλητές της Νέας Σαλαμίνας δεν έλαβαν μέρος στους Παγκύπριους Αγώνες Στίβου, ο ΓΣΕ έστειλε επιστολή στο σωματείο που το πληροφορούσε ότι απαγορευόταν η είσοδός του στο στάδιο ΓΣΕ,[1][2][10] επιστολή υπογεγραμμένη από τον πρόεδρο του ΓΣΕ.[11] Ακολούθησαν διαγραφές και άλλων αθλητών από το ΓΣΕ και την Ανόρθωση, οι οποίοι είχαν συμπαρασταθεί στους συναθλητές τους.[10] Η απαγόρευση χρήσης του σταδίου δημιούργησε πρόβλημα στη Νέα Σαλαμίνα, καθώς δεν ήταν σε θέση να το χρησιμοποιήσει για να συμμετάσχει στο νέο πρωτάθλημα ποδοσφαίρου.[12]
Παρόμοια ατμόσφαιρα έναντι αθλητών αριστερών φρονημάτων επικρατούσε και σε άλλες πόλεις της Κύπρου. Στη Λάρνακα είχε ιδρυθεί τον Απρίλιο η Αλκή. Τον επόμενο μήνα, ο Γυμναστικός Σύλλογος Ζήνων (ΓΣΖ) σε γενική συνέλευση, απαγόρευσε από την Αλκή να χρησιμοποιεί το στάδιο ΓΣΖ.[2][10][11] Αντίστοιχη πρόταση για αποκλεισμό Τούρκων και καθολικών απορρίφθηκε. Στην ίδια γενική συνέλευση, τα μέλη του ΓΣΖ, τροποποίησαν σχετικό άρθρο του καταστατικού και απαγόρευαν στο μέλλον την εγγραφή μελών αν προηγουμένως δεν είχαν υπογράψει δήλωση πως «έχουν κλεισμένη μέσα τους την Ελλάδα», απαγορεύοντας ουσιαστικά σε αριστερούς να είναι μέλη του ή να αθλούνται στο γήπεδό του.[10] Στη Λευκωσία είχε ιδρυθεί το Μάιο ο Ορφέας. Τον ίδιο μήνα ο ΑΠΟΕΛ απέστειλε τηλεγράφημα στο ΣΕΓΑΣ, «εγκάρδιο αδελφικό χαιρετισμό σε ολόκληρη την ελληνική αθλούμενη νεολαία» κι ευχόταν, «όπως τερματισθεί η εθνοκτόνος ανταρσία» στην Ελλάδα. Η διοίκηση του σωματείου κάλεσε όλους τους αθλητές και ποδοσφαιριστές του σωματείου να προσυπογράψουν σχετική δήλωση, με την οποία θα συνηγορούσαν με το περιεχόμενο του τηλεγραφήματος. Οι αριστεροί παράγοντες και αθλητές του ΑΠOEΛ θεώρησαν το χαρακτηρισμό «εθνοκτόνος ανταρσία», πρόκληση και κομματική τοποθέτηση του σωματείου τους. Μερικοί ποδοσφαιριστές διαχώρισαν τη θέση τους και αρνήθηκαν να υπογράψουν τις δηλώσεις. Από εκεί και πέρα, ανέλαβε δράση ο Τύπος, ο οποίος με συνεχή ρεπορτάζ και σχόλιά του έριχνε λάδι στη φωτιά, πυροδοτώντας την τελική έκρηξη. Ακολούθησε η επ΄ αόριστον τιμωρία πέντε αθλητών του AΠOEΛ από το σωματείο τους. Έτσι, οι ποδοσφαιριστές αυτοί αποσκίρτησαν από τον AΠOEΛ και μαζί με αρκετούς άλλους ίδρυσαν στις 4 Ιουνίου 1948 νέο σωματείο στη Λευκωσία, τον Αθλητικό Σύλλογο Ομόνοια Λευκωσίας.[2][12] Ακολούθως ιδρύθηκε και ο Α.Σ. Κερύνειας.[11]
Ο εκδιωγμός των αριστερών αθλητών και ποδοσφαιριστών ήταν γεγονός. Τα αριστερά σωματεία προχώρησαν προς την ίδρυση μιας νέας ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας (προϋπήρχε η Κυπριακή Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου), της Κυπριακής Ερασιτεχνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας (ΚΕΠΟ), το Δεκέμβριο του 1948.[13][14][15] Η νέα ομοσπονδία, που διοργάνωνε πρωταθλήματα και κύπελλα,[16] έγινε αφορμή για να στραφούν στα γήπεδα χιλιάδες νέοι φίλαθλοι. Οι αγώνες του πρωταθλήματος της ΚΕΠΟ προσέλκυαν πολύ περισσότερους φιλάθλους από αυτούς της ΚΟΠ.[17][18] Στην ΚΕΠΟ συμμετείχαν έξι ομάδες: η Νέα Σαλαμίνα με έδρα την Αμμόχωστο, η Ομόνοια και ο Ορφέας με έδρα τη Λευκωσία, η Αλκή με έδρα τη Λάρνακα, ο ΑΜΟΛ με έδρα τη Λεμεσό (που το 1951 μετονομάστηκε σε Ανταίο) και ο Νέος Αστέρας με έδρα τη Μόρφου.[16]
Ενοποίηση Κυπριακού Ποδοσφαίρου
Τα σωματεία μέλη της ΚΕΠΟ ήταν υπέρ της ενοποίησης του κυπριακού ποδοσφαίρου. Προσπαθούσαν για τρία συνεχόμενα χρόνια να πείσουν την ΚΟΠ να τα δεχθεί ως μέλη της, αλλά η ΚΟΠ απέρριπτε το αίτημα τους.[10] Δύο ποδοσφαιρικές ομοσπονδίες και η διεξαγωγή δύο πρωταθλημάτων σε μια μικρή χώρα, όπως η Κύπρος, ήταν κάτι το πρωτοφανές. Δημιουργούνταν προβλήματα οικονομικά και γηπεδικά. Ο διαχωρισμός αποτελούσε τροχοπέδη στις προοπτικές για πρόοδο και ανάπτυξη του κυπριακού ποδοσφαίρου.[1][19][20][21] Επιπρόσθετα, τα σωματεία θεωρούσαν ότι το πνεύμα του αθλητισμού είναι η συναδέλφωση και φιλία και όχι διαχωρισμός και διακρίσεις. Οι βάσεις για την ενοποίηση του Κυπριακού Ποδοσφαίρου άρχισαν να μπαίνουν με την πρώτη έκδοση της αθλητικής εφημερίδας «Αθλητική», η οποία άρχισε σταυροφορία υπέρ της ενοποίησης, το Δεκέμβριο του 1952. Μέσω της ίδιας εφημερίδας ακούστηκαν για πρώτη φορά φωνές για ενοποίηση, πέρα από το χώρο της ΚΟΠ (ξένοι προπονητές ομάδων μελών της ΚΟΠ). Η ΚΟΠ καταδίκασε τις δηλώσεις των προπονητών των δικών της σωματείων θεωρώντας πως «ήταν αντίθετες με το πνεύμα της Ομοσπονδίας».[20] Οι παράγοντες της ΚΟΠ αρχικά κράτησαν εχθρική στάση καταδικάζοντας όσους ενεργούσαν υπέρ της ενοποίησης.[20] Το καλοκαίρι του 1953, όλοι σχεδόν οι κορυφαίοι αθλητικοί παράγοντες της εποχής τάσσονταν υπέρ της ενοποίησης του κυπριακού ποδοσφαίρου. Τον Αύγουστο του 1953 η Νέα Σαλαμίνα, η Ομόνοια, η Αλκή και ο Ανταίος υπέβαλλαν κοινή αίτηση στην ΚΟΠ για εγγραφή στη δύναμη της ως σωματεία Α΄ κατηγορίας. Τον επόμενο μήνα, στις 19 Σεπτεμβρίου 1953, η ΚΟΠ έκανε δεκτή την αίτηση[20] της Νέας Σαλαμίνας, της Ομόνοιας και του Ανταίου για ένταξη τους στην ΚΟΠ.[20][22][23] Η ενοποίηση του ποδοσφαίρου ήταν γεγονός. Η πολεμική όμως της ΚΟΠ προς τα σωματεία αυτά συνεχίστηκε.[20] Απέρριψε την αίτηση της Αλκής, του Ορφέα και του Νέου Αστέρα Μόρφου (τα δύο πρώτα εντάχθηκαν ένα χρόνο αργότερα),[22] ενώ επικαλούμενη το καταστατικό της, υποστήριξε ότι μια ομάδα έπρεπε να συμμετάσχει στο πρωτάθλημα Α΄ κατηγορίας και οι άλλες δύο στην Β΄ κατηγορία. Οι ομάδες της ΚΕΠΟ αποδέχτηκαν τις προϋποθέσεις αυτές με σκοπό να επιτευχθεί τελικά η ενοποίηση. Σε ειδική συνεδρία της ΚΕΠΟ αποφασίστηκε να ενταχθεί στην Α΄ κατηγορία η Ομόνοια και στη Β΄ κατηγορία η Νέα Σαλαμίνα και ο Ανταίος.[24] Μετά τις εξελίξεις αυτές, η ΚΕΠΟ αυτοδιαλύθηκε.[19]
Το πρώτο παιχνίδι μεταξύ ομάδων από τις δύο ομοσπονδίες πραγματοποιήθηκε μεταξύ της Νέας Σαλαμίνας και της Ανόρθωσης, οι οποίες συναντήθηκαν στα πλαίσια φιλικού παιχνιδιού στο στάδιο ΓΣΕ, στις 27 Σεπτεμβρίου 1953. Παρουσία 5200 φιλάθλων, το τελικό αποτέλεσμα ήταν 3-1 υπέρ της Ανόρθωσης, σε ένα αγώνα που η Αθλητική χαρακτήρισε «επίδειξη ανώτερου αθλητικού πνεύματος» και «συναδέλφωση των φιλάθλων».[25][26]
Το Δημοτικό Στάδιο Αμμοχώστου
Το Δημοτικό Στάδιο Αμμοχώστου.
Οι ποδοσφαιριστές της Νέας Σαλαμίνας, μετά τον εκδιωγμό τους από το στάδιο ΓΣΕ, έμειναν χωρίς χώρο για προπόνηση. Αρχικά η ομάδα κατέφυγε στο γήπεδο του Αγίου Λουκά (Προόδου)[18][27] και παράλληλα το σωματείο άρχισε τις προσπάθειες για δημιουργία ιδιόκτητου γηπέδου.
Το Δεκέμβρη του 1948, το Ισραήλ είχε κάνει δωρεά στο δημαρχείο Αμμοχώστου τρεις χιλιάδες λίρες, σε ένδειξη ευγνωμοσύνης για τη βοήθεια που πρόσφεραν οι κάτοικοι της Αμμοχώστου σε Εβραίους πρόσφυγες. Η δωρεά προοριζόταν για κοινωφελές έργο. Ο Γαβριήλ Μακρής, δημοτικός σύμβουλος Αμμοχώστου και παράλληλα ποδοσφαιριστής της Νέας Σαλαμίνας, προώθησε την εισήγηση του σωματείου για δημιουργία γηπέδου. Σε απόφαση του το δημοτικό συμβούλιο Αμμοχώστου αποφάσισε όπως «η οικονομική βοήθεια των Εβραίων παραχωρηθεί για τη δημιουργία Δημοτικού Αθλητικού Σταδίου, το οποίο να είναι στη διάθεση των Αμμοχωστιανών για την προώθηση και εξάπλωση του μαζικού λαϊκού αθλητισμού. Το γήπεδο θα τίθεται στη διάθεση της Σαλαμίνας και οποιουδήποτε σωματείου καλλιεργούσε τον αθλητισμό».[28]
Στις αρχές του 1949 αρχίζει να κατασκευάζεται με εθελοντική δουλειά[18][27] το Δημοτικό Στάδιο, στην ενορία Αγίου Ιωάννη, το οποίο ολοκληρώθηκε το 1952 και ήταν το πρώτο γήπεδο της Κύπρου που είχε στέγαστρο στις κερκίδες. Για την κατασκευή του προσέφεραν κάθε μορφή βοήθειας και εργασίας οι φίλαθλοι της Νέας Σαλαμίνας. Ακόμη και οι ίδιοι οι ποδοσφαιριστές εργάζονταν για την οικοδόμηση του.[29] Το 1952 που ολοκληρώθηκε, αποτέλεσε έδρα της Νέας Σαλαμίνας.[1][18] Από 1953 που ενοποιήθηκε το κυπριακό ποδόσφαιρο η Νέα Σαλαμίνα είχε ως έδρα το στάδιο ΓΣΕ.[26][28] Το Δημοτικό Στάδιο χρησιμοποιείτο για τις προπονήσεις της ομάδας.[30][31]
Προσφυγιά και επαναδραστηριοποίηση
Η τραγικότερη ημέρα στην ιστορία του σωματείου ήλθε στις 14 Αυγούστου 1974, με την κατάληψη της Αμμοχώστου από τα τουρκικά στρατεύματα μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο. Η πόλη παραμένει μέχρι και σήμερα στα χέρια των κατακτητών και το σωματείο έγινε προσφυγικό. [1] Οι φίλαθλοι και οι ποδοσφαιριστές της ομάδας διασκορπίσθηκαν σε όλες τις ελεύθερες περιοχές της Κύπρου αλλά και στο εξωτερικό. Μερικοί ποδοσφαιριστές της ομάδας έχασαν τη ζωή τους αγωνιζόμενοι εναντίον των εισβολέων.[32]
Ολόκληρος ο κυπριακός λαός αγωνιζόταν για την επιβίωση του και το ποδόσφαιρο (κυριότερο τμήμα του σωματείου μέχρι την περίοδο εκείνη) φυσικά δεν ήταν μέσα στις προτεραιότητες. Χρειάστηκαν ηρωικές θυσίες και προσπάθειες των φίλων του σωματείου για να επαναδραστηριοποιηθεί στην προσφυγιά. Το Σεπτέμβριο του 1974 τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου Κώστας Νικολάου, Νικής Γεωργίου, Δήμος Φωτίου και Παναγιώτης Καλογήρου συναντήθηκαν και αποφάσισαν τη σύγκληση συνεδρίας του διοικητικού συμβουλίου. Τα περισσότερα μέλη του διοικητικού συμβουλίου βρίσκονταν στη Λεμεσό, οπόταν η συνάντηση προγραμματίστηκε εκεί. Στις 14 Οκτωβρίου 1974 συνεδριάζουν τα 8 από τα 11 μέλη του διοικητικού συμβουλίου (τα υπόλοιπα 3 απουσίαζαν στο εξωτερικό) στο οίκημα του Άρη στη Λεμεσό. Τα μέλη αυτά ήταν οι Κώστας Νικολάου (πρόεδρος), Παντελάκης Βασιλείου, Δήμος Φωτίου, Παναγιώτης Καλογήρου, Πάμπος Χαραλάμπους, Χριστάκης Πολυβίου, Γιώργαρος Κυθρεώτης και Μάκης Κωνσταντίνου. Αποφασίστηκε ότι έπρεπε να επαναδραστηριοποιηθεί η Νέα Σαλαμίνα.[33] Κριτήριο για την τοποθεσία προσωρινής έδρας ήταν η παρουσία του έμψυχου υλικού της ομάδας. Οι περισσότεροι ποδοσφαιριστές της ομάδας βρίσκονταν στη Λάρνακα και έτσι πάρθηκε απόφαση να είναι αυτή η πόλη η προσωρινή βάση της ομάδας.[33] Αρχικά, η Νέα Σαλαμίνα στεγάσθηκε προσωρινά στο οίκημα της Αλκής. Τις μεγαλύτερες ευθύνες ανέλαβαν τα μόνα δύο μέλη του διοικητικού συμβουλίου που διέμεναν στη Λάρνακα, Παντελάκης Βασιλείου και Μάκης Κωνσταντίνου. Σημαντικό ρόλο είχε και ο μετέπειτα πρόεδρος του σωματείου, Τάκης Χριστοφόρου.[34]
Πριν το τέλος του 1974, η ΚΟΠ αποφάσισε τη διεξαγωγή ειδικού πρωταθλήματος. Υπήρχε προβληματισμός από τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου της Νέας Σαλαμίνας για τη συμμετοχή της ομάδας, λόγω των τεράστιων προβλημάτων που δημιούργησε η προσφυγιά, ωστόσο αποφάσισαν να συμμετάσχουν. Στόχος δεν ήταν τόσο η διάκριση όσο η επιβίωση και η παραμονή στην Α΄ κατηγορία.[35] Τα προβλήματα ήταν πάρα πολλά. Οι φίλαθλοι της ομάδας ήταν διασκορπισμένοι σε ολόκληρη την Κύπρο. Η Νέα Σαλαμίνα δεν διέθετε πλέον αθλητικό υλικό και χώρο προπόνησης. Καθώς δεν είχε πλέον μόνιμη έδρα, την περίοδο 1974-75 χρησιμοποίησε το Παλιό ΓΣΖ στη Λάρνακα.[35] Οι ποδοσφαιριστές της ομάδας διέμεναν σε διάφορες πόλεις της Κύπρου. Οι περισσότεροι ήταν στρατεύσιμοι λόγω της κατάστασης που επικρατούσε στο νησί. Μέλη του διοικητικού συμβουλίου ταξίδευαν, με δικά τους έξοδα, σε ολόκληρη την Κύπρο για να μεταφέρουν τους ποδοσφαιριστές από τα στρατόπεδα τους στη Λάρνακα για να λάβουν μέρος στις προπονήσεις και στους αγώνες. Οι ποδοσφαιριστές επέστρεφαν την ίδια μέρα πίσω στα στρατόπεδα τους.[34]
Τον Ιανουάριο του 1975 η Νέα Σαλαμίνα απέκτησε δικό της οίκημα, με ενοίκιο. Στα πρώτα στάδια τα έξοδα της ομάδας καλύπτονταν από εισφορές των μελών και φίλων του σωματείου. Παράλληλα ξεκίνησαν δύο ποδοσφαιρικά κλιμάκια για τις προπονήσεις νεαρών ποδοσφαιριστών της ομάδας.[36] Το πρώτο δημιουργήθηκε στη Λάρνακα με τεχνικό τον πρώην ποδοσφαιριστή της ομάδας Αντρέα Κοντεάτη, ο οποίος στη συνέχεια αποχώρησε και τον διαδέχθηκε ο Νικής Γεωργίου. Στο κλιμάκιο Λάρνακας βοήθησε και ο Νίκος Πιτσιάουλος.[35] Το δεύτερο κλιμάκιο λειτούργησε στη Λεμεσό με προπονητή το Μαυρίκιος Άσπρου.[35]
Παράλληλα, το 1975 ο Νικής Γεωργίου πρότεινε τη δημιουργία πετοσφαιρικής ομάδας στη Λεμεσό, ώστε να διατηρηθεί η οντότητα του σωματείου. Στη Λεμεσό υπήρχε και υπάρχει από το 1974 μεγάλο μέρος των φιλάθλων της Νέας Σαλαμίνας. Η πετοσφαιρική ομάδα δημιουργήθηκε τελικά το 1976.[37]
Έμβλημα και χρώματα
Το έμβλημα της Νέας Σαλαμίνας, μόλις ιδρύθηκε, ήταν ο Πυρσός. Ολοκληρώθηκε με την καθιέρωση των ερυθρόλευκων χρωμάτων, αφού προστέθηκαν στην ασπίδα οι πέντε κύκλοι των Ολυμπιακών Αγώνων και τα ερυθρόλευκα χρώματα.[38] Τα πρώτα χρώματα της Νέας Σαλαμίνας ήταν το κίτρινο και το βυσσινί.[38][39] Με αυτά αγωνίστηκε για δύο χρόνια στο πρωτάθλημα της ΚΕΠΟ. Μετά το 1950 το διοικητικό συμβούλιο αποφάσισε την καθιέρωση του ερυθρόλευκου χρώματος.[38][39] Η εισήγηση στηριζόταν στη σκέψη πως το κόκκινο συμβολίζει τη δύναμη και το άσπρο την ειρήνη. Οι ερυθρόλευκες φανέλες με ρίγες προτιμήθηκαν διότι έμοιαζαν με αυτές του Ολυμπιακού Πειραιώς.[38]
Ύμνος
Ο ύμνος της Νέας Σαλαμίνας είναι ο ακόλουθος:
Κόκκινο το αίμα, κόκκινη η στολή
Σαλαμίς πολέμα σου δίνουμε ψυχή.
Της Ολυμπίας τους κύκλους φωτίζεις με πυρσό
στη δοξασμένη ασπίδα του σαρανταοχτώ.
Τα ερυθρόλευκά σου τα χρώματα θα δω
ξανά να ζωντανεύουν στην άδεια Αμμόχωστο.
Πύρινος ο κόσμος λεβέντες οι αθλητές,
μαζί πανηγυρίζουν νίκες παντοτινές.
Κόκκινο το αίμα, κόκκινη στολή
Σαλαμίς πολέμα σου δίνουμε ψυχή.
Μεγάλη Σαλαμίνα ποτέ μη σταματάς
μες τη προσφυγιά σου για μας να πολεμάς.
Στη καρδιά μας είσαι η μία, Σαλαμίνα
Ποδόσφαιρο
Κύριο λήμμα: Νέα Σαλαμίνα Αμμοχώστου (ποδόσφαιρο)
Το ποδοσφαιρικό τμήμα αντρών είναι το σημαντικότερο και μακροβιότερο του σωματείου. Έδρα της ομάδας αποτελεί το στάδιο Αμμόχωστος Επιστροφή. Μεγαλύτερες επιτυχίες της ομάδας αποτελούν η κατάκτηση του κυπέλλου Κύπρου και της Ασπίδας το 1990. Ψηλότερη θέση που κατέκτησε στο παγκύπριο πρωτάθλημα ήταν η τρίτη θέση.
Τα πρώτα πέντε χρόνια (1948-53) συμμετείχε στα πρωταθλήματα της Κυπριακής Ερασιτεχνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας. Το 1953 η ομάδα έγινε μέλος της Κυπριακής Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου (ΚΟΠ) συμμετέχοντας ανελλιπώς στα πρωταθλήματα και κύπελλα υπό την αιγίδα της ομοσπονδίας. Η ποδοσφαιρική ομάδα έχει περισσότερες από 55 συμμετοχές στην Α΄ κατηγορία Κύπρου. Η ποδοσφαιρική ομάδα ανδρών διεκδίκησε ανεπιτυχώς τέσσερις φορές να κατακτήσει το πρωτάθλημα, τερματίζοντας και τις τέσσερις φορές στην τρίτη θέση. Συμμετείχε συνολικά σε τρεις τελικούς κυπέλλου.
Ως κυπελλούχος 1989-90, η Νέα Σαλαμίνα έπαιξε για πρώτη φορά σε ευρωπαϊκά κύπελλα το 1990, όπου αποκλείστηκε από τον πρώτο γύρο του Κυπέλλου Κυπελλούχων Ευρώπης από την Αμπερντίν ΦΚ.[40][41][42][43]
Η ομάδα συμμετείχε στο Κύπελλο Ιντερτότο το 1995 και το 1997,[44][45] όπου αποκλείστηκε. Στο Ιντερτότο 2000 η Νέα Σαλαμίνα, μετά από δύο νίκες απέναντι στην αλβανική ΚΦ Βλάζνια Σκόδρα προκρίθηκε στο δεύτερο γύρο του, όπου κέρδισε την Αούστρια Βιέννης εντός έδρας, αλλά αποκλείστηκε μετά το 3-0 εκτός στη Βιέννη.[46]
Η ομάδα της περιόδου 1965-66.
Σημαντική περίοδο στην ιστορία της ομάδας αποτελεί η περίοδος 1965-66, όντας μια από τις καλύτερες και συνάμα οδυνηρές περιόδους στην ιστορία της Νέας Σαλαμίνας, η οποία παραμένει ορόσημο για ομάδας μέχρι σήμερα. Σύμφωνα με μαρτυρίες και με τον τύπο της εποχής, η Νέα Σαλαμίνα έπαιζε το καλύτερο ποδόσφαιρο στην Κύπρο. Διεκδίκησε το πρωτάθλημα μέχρι το τελευταίο παιχνίδι της χρονιάς και παράλληλα έπαιξε για πρώτη φορά στον τελικό του Κυπέλλου, αλλά απέτυχε να το κατακτήσει. Στην τελευταία αγωνιστική του πρωταθλήματος, η Νέα Σαλαμίνα με νίκη επί του Ολυμπιακού κατακτούσε το πρωτάθλημα αφού είχε καλύτερη διαφορά τερμάτων από την Ομόνοια. Ωστόσο, ηττήθηκε με 6-3 χάνοντας την ευκαιρία να στεφθεί πρωταθλήτρια.[47][48] Η ομάδα τερμάτισε τελικά στην τρίτη θέση. Η ήττα αυτή προκάλεσε προβλήματα και μερικοί παίχτες δεν εμφανίστηκαν ξανά στην ομάδα. Λόγω του γεγονότος αυτού η ομάδα παρουσιάστηκε αποδυναμωμένη στο τελικό κυπέλλου με αντίπαλο τον Απόλλωνα και παρόλο που ήταν φαβορί για την κατάκτηση του κυπέλλου, ηττήθηκε με 4-2.[48][49] Την περίοδο αυτή η Νέα Σαλαμίνα είχε την καλύτερη άμυνα του πρωταθλήματος με 21 τέρματα σε 20 παιχνίδια, για πρώτη και μοναδική φορά.
Το 2006, η Νέα Σαλαμίνα δημιούργησε γυναικεία ποδοσφαιρική ομάδα η οποία συμμετείχε στις γυναικείες διοργανώσεις. Κατέλαβε 2 φορές τη δεύτερη θέση στο κυπριακό πρωτάθλημα. Την περίοδο 2006-07 προκρίθηκε στο τελικό του κυπέλλου,[50] όπου έχασε 1-3 από την ΑΕΚ Κοκκινοχωρίων στο νέο ΓΣΠ.[51] Το 2007 κατέκτησε το Super Cup κερδίζοντας την ΑΕΚ Κοκκινοχωρίων με 2-1 στο στάδιο Αμμόχωστος.[52][53][54]
Το σωματείο αναγκάστηκε να κλείσει το γυναικείο ποδοσφαιρικό τμήμα το 2010 για οικονομικούς λόγους.
Στάδιο Αμμόχωστος Επιστροφή
Κύριο λήμμα: Στάδιο Αμμόχωστος Επιστροφή
Η κεντρική κερκίδα του Σταδίου Αμμόχωστος.
Η τυπική έδρα της Νέας Σαλαμίνας είναι το Στάδιο ΓΣΕ (Γυμναστικός Σύλλογος Ευαγόρας) στην Αμμόχωστο, όμως λόγω της τουρκικής εισβολής, από το 1974 δεν μπορεί να τη χρησιμοποιεί ως έδρα. Από το 1974 μέχρι το 1991 η Νέα Σαλαμίνα χρησιμοποίησε τα γήπεδα Παλιό ΓΣΖ στη Λάρνακα, Στάδιο Εθνικού Άχνας στο Δασάκι Άχνας, το Στάδιο Αναγέννησης Δερύνειας στη Δερύνεια και το Αντώνης Παπαδόπουλος στη Λάρνακα.[35][55][56][57]
Σήμερα η έδρα της ομάδας είναι το στάδιο Αμμόχωστος το οποίο έχει χωρητικότητα 5000 θέσεων και βρίσκεται στη Λάρνακα. Το στάδιο Αμμόχωστος χρησιμοποιείται κυρίως για ποδοσφαιρικούς αγώνες. Ιδιοκτήτης του σταδίου είναι η Νέα Σαλαμίνα. Στον ίδιο χώρο βρίσκεται και το οίκημα του σωματείου.[1][58] Το στάδιο Αμμόχωστος πήρε το όνομα του από την πόλη της Αμμοχώστου η οποία ήταν η αρχική έδρα της Νέας Σαλαμίνας πριν την τουρκική εισβολή. Κατασκευάστηκε το 1991 και κτίστηκε μέσα στους προσφυγικούς συνοικισμούς της Λάρνακας. Η απόφαση για τη δημιουργία του σταδίου πάρθηκε το 1989 και το Δεκέμβριο του ίδιου έτους άρχισε η κατασκευή. Μετά από πολλές εισφορές των φιλάθλων της Νέας Σαλαμίνας στην Κύπρο και το εξωτερικό, του κυπριακού οργανισμού αθλητισμού και εθελοντική εργασία επιτεύχθηκε η κατασκευή του σε σύντομο χρονικό διάστημα.[1][58]
Το στάδιο εγκαινιάστηκε το 1992 με τη διεξαγωγή του τελικού του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος U16 στις 17 Μαΐου, μεταξύ της Γερμανίας και της Ισπανίας όπου η Γερμανία κέρδισε με 2-1.[59] Το πρώτο επίσημο παιχνίδι της Νέας Σαλαμίνας στο στάδιο Αμμόχωστος έγινε το Σάββατο 12 Οκτωβρίου 1991 με αντίπαλο τον Ευαγόρα Πάφου, τον οποίο νίκησε με 4-1.[60]
Πετοσφαίριση
Κύριο λήμμα: Νέα Σαλαμίνα Αμμοχώστου (πετοσφαίριση ανδρών)
Πετοσφαίριση ανδρών
Η πετοσφαιρική ομάδα είναι μια από τις πιο δυνατές ομάδες στην Κύπρο. Με 9 πρωταθλήματα, 8 κύπελλα και 8 ασπίδες είναι η δεύτερη ομάδα στις κατακτήσεις τροπαίων μετά την Ανόρθωση Αμμοχώστου.[61] Η έδρα της πετοσφαιρικής Νέας Σαλαμίνας είναι στη Λεμεσό, το Αθλητικό Κέντρο Σπύρος Κυπριανού.
Απονομή του τροπαίου για το πρωτάθλημα πετοσφαίρισης Κύπρου 2012-2013 στη Νέα Σαλαμίνα Αμμοχώστου στο κλειστό Σπύρος Κυπριανού
Η Νέα Σαλαμίνα έδειξε ενδιαφέρον για το άθλημα της πετοσφαίρισης από την ίδρυσή της.[62] Από το 1954, η Νέα Σαλαμίνα διοργάνωνε κάθε καλοκαίρι ερασιτεχνικά πρωταθλήματα και κύπελλα, τα οποία προσέλκυαν πλήθος κόσμου. Στα πρωταθλήματα λάμβαναν μέρος ομάδες της επαρχίας (Νέα Σαλαμίνα, Ανόρθωση, Αναγέννηση, Μαραθώνας Κάτω Βαρωσίων, ΕΝΑΔ Αγίου Μέμνονος).[37] Μετά την εισβολή και την προσφυγιά του 1974, ο Νικής Γεωργίου πρότεινε το 1975 τη δημιουργία πετοσφαιρικής ομάδας στη Λεμεσό, ώστε να διατηρηθεί η οντότητα του σωματείου. Στη Λεμεσό υπήρχε και υπάρχει από το 1974 μεγάλο μέρος των φιλάθλων της Νέας Σαλαμίνας. Η πετοσφαιρική ομάδα δημιουργήθηκε το 1976. Αποτελεί ένα από τα 20 ιδρυτικά σωματεία της Κυπριακής Ομοσπονδίας Πετοσφαίρισης (ΚΟΠΕ) το 1978. Στην πρώτη συμμετοχή της στην Α΄ κατηγορία κατετάγη στη δεύτερη θέση. Την ίδια θέση κατέλαβε το 1981 και το 1983. Το 1981 έχασε το πρωτάθλημα στη διαφορά σετ.[63] Το 1983 κατέκτησε το πρώτο της κύπελλο, κερδίζοντας στον τελικό την Ανόρθωση με 3-1. Ήταν ο πρώτος τελικός που συμμετείχε η πετοσφαιρική ομάδα και το πρώτο τρόπαιο που κατακτούσε το σωματείο σε επίπεδο ανδρών. Την περίοδο 1989-90 κατέκτησε το πρώτο πρωτάθλημα στην ιστορία της. Παράλληλα κατέκτησε και το κύπελλο για δεύτερη φορά. Ακολούθησε ένα ακόμα πρωτάθλημα την επόμενη περίοδο και ένα κύπελλο τη μεθεπόμενη.[61]
Απονομή του τροπαίου για το κύπελλο πετοσφαίρισης Κύπρου 2010-2011 στη Νέα Σαλαμίνα Αμμοχώστου στο κλειστό του Απόλλωνα
Την περίοδο 1998 με 2003 η Νέα Σαλαμίνα κατέκτησε έξι πρωταθλήματα στη σειρά. Αυτή η επίδοση αποτελεί το απόλυτο ρεκόρ στην ιστορία του κυπριακού πρωταθλήματος πετοσφαίρισης. Τα τελευταία τέσσερα πρωταθλήματα ήτανε τρεμπλ καθώς η ομάδα κατέκτησε πρωτάθλημα, κύπελλο και ασπίδα και τα τελευταία πέντε double.[61] Προπονητής της ομάδας την περίοδο αυτή ήταν ο Αντώνης Κωνσταντίνου. Συνολικά η πετοσφαιρική ομάδα έχει κατακτήσει 9 πρωταθλήματα (τελευταίο την περίοδο 2012-13), 8 κύπελλα και 8 Σούπερ Καπ (πολυνίκης του θεσμού). Ακόμη ήταν δευτεραθλήτρια 6 φορές και φιναλίστ του κυπέλλου 6 φορές.[61]
Η ομάδα έχει πολλές ευρωπαϊκές συμμετοχές.[64] Μεγαλύτερη επιτυχία της είναι η πρόκριση στις 16 ομάδες του Challenge Cup, επικρατώντας στον κυπριακό εμφύλιο τη συμπολίτισσα Ανόρθωση, με δύο νίκες, την περίοδο 2011-12.[65] Θεωρείται η μεγαλύτερη επιτυχία των κυπριακών ομάδων στα κύπελλα Ευρώπης (την ίδια επιτυχία σημείωσε και η ΑΕΚ Καραβά την ίδια περίοδο).
Πετοσφαίριση γυναικών
Το 1978 αποφασίστηκε η δημιουργία γυναικείας ομάδας πετοσφαίρισης στη Λεμεσό, με στόχο «πρώτο να ασχολούνται οι κοπέλες με την πετοσφαίριση και δεύτερο να διατηρείται η οντότητα του σωματείου», η οποία απειλείτο μετά την προσφυγιά και το διασκορπισμό των φιλάθλων της ομάδας. Πρώτος προπονητής της ομάδας ήταν ο Νικής Γεωργίου.[66]
Με τη λήξη της περιόδου 1984-85, το διοικητικό συμβούλιο αποφάσισε να αναστείλει τις δραστηριότητες της γυναικείας ομάδας για οικονομικούς λόγους.[66][67] Η Νέα Σαλαμίνα την τελευταία της περίοδο ήταν φιναλίστ του κυπέλλου. Συνολικά, στα 7 χρόνια παρουσίας της, η γυναικεία η ομάδα ήταν τρεις φορές δευτεραθλήτρια (1980-81, 1981-82, 1982-83) και τρεις φορές φιναλίστ του κυπέλλου (1979-80, 1982-83, 1984-85).[68] Μάλιστα, την περίοδο 1981-82 είχε ισοβαθμήσει στην πρώτη θέση με την ΑΕΛ Λεμεσού, αλλά υστερούσε στην αναλογία των σετ, κατά μόλις δύο σετ.[66]
Το 2011 έχει δραστηριοποιηθεί ξανά το τμήμα της γυναικείας πετόσφαιρας. Έχουν δημιουργηθεί τμήματα κορασίδων και παγκορασίδων που αγωνίζονται στα πρωταθλήματα της ΚΟΠΕ.
Πρωταθλήματα υποδομής
Η Νέα Σαλαμίνα διατηρεί επίσης τμήματα πετοσφαίρισης εφήβων, παίδων και παμπαίδων. Η ομάδα εφήβων έχει κερδίσει 9 πρωταθλήματα (πολυνίκης του πρωταθλήματος), οι παίδες 8 πρωταθλήματα (πολυνίκης του πρωταθλήματος) και οι παμπαίδες 7 πρωταθλήματα (πολυνίκης του πρωταθλήματος). Η ομάδα εφήβων έχει κατακτήσει επίσης 6 κύπελλα (πολυνίκης του θεσμού).[69]
Στίβος
Η Νέα Σαλαμίνα από την ίδρυση της και μέχρι το 1974, ανέπτυξε πλούσια και συνεχή δραστηριότητα στον κλασσικό αθλητισμό. Για τη δημιουργία ομάδας στίβου πρωτοστάτησαν οι τότε παγκυπριονίκες Νικής Γεωργίου και Αντώνης Τότσης, οι οποίοι είχαν εκδιωχθεί από το ΓΣΕ. Η πρώτη συμμετοχή της Νέας Σαλαμίνας σε αγώνες στίβου έγινε το Μάρτιο του 1948, λίγες μέρες μετά την ίδρυση του σωματείου. Συμμετείχε στους επαρχιακούς αγώνες της Αμμοχώστου, καταλαμβάνοντας την πρώτη θέση. Ακολούθησε η δεύτερη θέση στους διασωματειακούς της Αμμοχώστου το 1952, όπως και το 1958. Το 1970 ξεκινά ο θεσμός των Παγκύπριων Διασωματειακών. Η Νέα Σαλαμίνα κατακτά την 5η θέση ανάμεσα σε 13 ομάδες. Το 1971 κατέλαβε την 3η θέση όπως και το 1972. Το 1973 τερμάτισε στην 4η θέση και το 1974, στους τελευταίους Παγκύπριους Διασωματειακούς αγώνες, πάλι την 4η θέση.[70]
Άλλες δραστηριότητες
Πριν το 1974 η Νέα Σαλαμίνα είχε να επιδείξει πλούσια δραστηριότητα και σε πολλούς άλλους τομείς. Αθλητές της Νέας Σαλαμίνας επιδόθηκαν σε θαλάσσια σπορ (κολύμβηση, λεμβοδρομίες) κατά τη διάρκεια αγώνων που γίνονταν στην Αμμόχωστο. Επιπρόσθετα, το σωματείο είχε δημιουργήσει και ομάδα επιτραπέζιας αντισφαίρισης. Το σωματείο διοργάνωνε ενδοσωματειακό πρωτάθλημα. Πλούσια δράση είχε και στα πολιτιστικά δρώμενα της Αμμοχώστου με υπαίθριους χορούς, δημιουργία θεατρικού ομίλου και διοργάνωση θεατρικών παραστάσεων. Επιπρόσθετα, το σωματείο έπαιρνε μέρος στους γιορτασμούς των εθνικών επετείων συμμετέχοντας στις παρελάσεις με το λάβαρο του σωματείου.[71]
Πρόεδροι σωματείου
Πρόεδροι του σωματείου έχουν διατελέσει οι εξής:
Ανδρέας Πασχαλίδης (7 Μαρτίου 1948-Νοέμβριου 1948)[72]
Γιώργος Φάνος (Νοέμβριος 1948-1951)[72]
Ανδρέας Πούγιουρος (1951-1953)[72]
Νίκος Φλουρέντζος (1953-1973)[72]
Κώστας Νικολάου (1973-2 Ιουλίου 1979)[72]
Τάκης Χριστοφόρου (2 Ιουλίου 1979-1982)[72]
Διόφαντος Χρυσοστόμου (1982-27 Ιανουαρίου 1996)[72]
Κίκης Καζαμίας (27 Ιανουαρίου 1996-15 Σεπτεμβρίου 1996)[72]
Χριστάκης Πολυβίου (15 Σεπτεμβρίου 1996-7 Μαΐου 2000)[72][73]
Δήμος Τάκη (7 Μαΐου 2000-20 Δεκεμβρίου 2000)[73][74]
Διόφαντος Χρυσοστόμου (20 Δεκεμβρίου 2000-9 Απριλίου 2006)[74][75]
Γιώργος Αλεξάνδρου (9 Απριλίου 2006-26 Μαρτίου 2008)[75][76]
Κυριάκος Σοφοκλέους (26 Μαρτίου 2008-26 Μαΐου 2011)[76]
Γιώργος Γεναγρίτης (7 Ιουνίου 2011-4 Δεκεμβρίου 2012)[77][78]
Σίμος Ιωάννου (4 Δεκεμβρίου 2012-4 Ιουνίου 2013)[78][79]
Ανδρέας Βύρας (4 Ιουνίου 2013-24 Σεπτεμβρίου 2013)[79][80]
Ανδρέας Παρασκευά (2 Οκτωβρίου 2013-18 Ιουνίου 2015)[81][82]
Παρασκευάς Ανδρέου (22 Ιουνίου 2015-31 Μαΐου 2017)[83][84]
Θουκύς Θουκυδίδης (31 Μαΐου 2017-σήμερα)[85]
Νέα Σαλαμίνα Λονδίνου, Νέα Σαλαμίνα Νέας Υόρκης και Νέα Σαλαμίνα Γκάνας
Το 1971, μια ομάδα Σαλαμιναίων που ζούσαν στο Λονδίνο, αποφάσισε να ιδρύσουν ένα σωματείο στο Λονδίνο με το όνομα Νέα Σαλαμίνα Λονδίνου (New Salamis), προς τιμή της ομάδας τους στην Κύπρο.[86][87] Η Νέα Σαλαμίνα Λονδίνου αγωνίζεται στο παροικϊακό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου της Κυπριακής Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου Αγγλίας (ΚΟΠΑ). Την περίοδο 2015-16 η Νέα Σαλαμίνα Λονδίνου έγινε η πρώτη αγγλοκυπριακή ομάδα που κατέκτησε το FA Sunday Cup, την κορυφαία ερασιτεχνική διοργάνωση της Αγγλίας. Η Νέα Σαλαμίνα Λονδίνου κέρδισε στον τελικό την Barnes AFC στο Σέλχαρστ Παρκ.[88][89][90][91][92][93][94][95][96]
Η ομάδα διατηρεί στενές σχέσεις με τη Νέα Σαλαμίνα Αμμοχώστου. Μερικοί παίχτες της Νέας Σαλαμίνας Αμμοχώστου προέρχονταν από τη Νέα Σαλαμίνα Λονδίνου, με σημαντικότερους τους Κένι Ντάιερ και Νάιτζελ Μακνίλ.[86][97] Επιπλέον, όταν η Νέα Σαλαμίνα Λονδίνου συμμετείχε στον τελικό του FA Sunday Cup, οπαδοί της Νέας Σαλαμίνας Αμμοχώστου ταξίδεψαν από την Κύπρο στο Λονδίνο για να βρίσκονται στον τελικό.[98][99][100]
Επίσης, το 1999, στη Νέα Υόρκη των ΗΠΑ, ιδρύθηκε, από Κυπρίους, η Νέα Σαλαμίνα Νέας Υόρκης (New York Salamina S.C.). Οι ιδρυτές της ήταν υποστηριχτές της ποδοσφαιρικής ομάδας της Νέα Σαλαμίνα Αμμοχώστου. Συμμετέχει στα τοπικά ερασιτεχνικά πρωταθλήματα της πόλης της Νέας Υόρκης.[101]
Επιπλέον, τη δεκαετία του '00, μια ομάδα της Γκάνας, η Juapong All Stars, μετονομάστηκε σε Nea Salamina FC Ghana. Η μετονομασία έγινε κατόπιν εισήγησης του πρώην Γκανέζου ποδοσφαιριστή της Νέας Σαλαμίνας Αμμοχώστου, Μοχάμεντ Καμάρα, ο οποίος όταν επέτρεψε στην πατρίδα του εισηγήθηκε την αλλαγή του ονόματος. Κατόπιν έγκρισης της Νέας Σαλαμίνας Αμμοχώστου, η γκανέζικη ομάδα μπορεί να χρησιμοποιεί το όνομα και το έμβλημα της. Επιπρόσθετα, η κυπριακή ομάδα παραχωρεί ανά τακτά διαστήματα ρουχισμό στην ομάδα της Γκάνας.[102][103][104]
Το έμβλημα της Νέας Σαλαμίνας Λονδίνου.
Το έμβλημα της Νέας Σαλαμίνας Νέας Υόρκης.
Σχέσεις με Τουρκοκύπριους
H Νέα Σαλαμίνα με την τουρκοκυπριακή Γενίτζαμι ΑΚ, σε ένα φιλικό ποδοσφαιρικό αγώνα στο Στάδιο Αμμόχωστος. Ήταν ο πρώτος αγώνας μεταξύ ελληνοκυπριακής και τουρκοκυπριακής ομάδες μετά από 50 χρόνια.
Από την ίδρυση της, η Νέα Σαλαμίνα επιδίωξε να αναπτύξει φιλικές σχέσεις με την τουρκοκυπριακή κοινότητα της Αμμοχώστου. Σημαντικό στοιχείο αποτελεί η αποδοχή συμμετοχής Τουρκοκύπριων ποδοσφαιριστών στην ποδοσφαιρική ομάδα. Στις αρχές της δεκαετίας του 1950 αγωνίσθηκαν με τα χρώματα της Νέας Σαλαμίνας Τουρκοκύπριοι ποδοσφαιριστές (Σιεκκερής, Νιταής, Μουσταφάς κ.α.). Όταν εντάχθηκε στην ΚΟΠ, αγωνίστηκε για δύο περιόδους στη Β΄ κατηγορία και είχε ως αντιπάλους τουρκοκυπριακά σωματεία (π.χ. Ντεμίρσπορ Λάρνακας, Κενσγίκ Κιουτζιού, Τουρκ Κουτζιούκ). Όταν τα τουρκοκυπριακά σωματεία άρχισαν στα τέλη του 1955 να αποχωρούν από τα πρωταθλήματα της ΚΟΠ, η Νέα Σαλαμίνα έκανε προσπάθειες να μεταπεισθούν και να συνεχίσουν. Παρά την αποχώρηση των τουρκοκυπριακών συλλόγων από την ΚΟΠ, οι Τουρκοκύπριοι ποδοσφαιριστές παρέμειναν ευπρόσδεκτοι στη Νέα Σαλαμίνα. Το 1962 μετεγγράφηκαν στη Νέα Σαλαμίνα ο Καλλικάς και το 1970 ο τουρκικής καταγωγής Νεζιάκ.[105] Το 2004 μετεγγράφηκαν στη Νέα Σαλαμίνα οι Τουρκοκύπριοι Ιμάμ και Ουλούσοϊ, οι οποίοι με την παρουσία τους στη Νέα Σαλαμίνα έγιναν οι πρώτοι Τουρκοκύπριοι ποδοσφαιριστές που έλαβαν μέρος στα πρωταθλήματα της ΚΟΠ μετά από τριάντα χρόνια.[106][107]
Στις 26 Μαρτίου 2005 η Νέα Σαλαμίνα έδωσε φιλικό ποδοσφαιρικό αγώνα με την τουρκοκυπριακή Γενί Τζαμί (στο πλαίσιο της μεταγραφής του τουρκοκύπριου ποδοσφαιριστή Ουλούσοϊ στη Νέα Σαλαμίνα) στο στάδιο Αμμόχωστος, επικρατώντας με 6-0. Ήταν ο πρώτος αγώνας μεταξύ ελληνοκυπριακής και τουρκοκυπριακής ομάδας μετά από 50 χρόνια. Την αναμέτρηση παρακολούθησαν 2500 φίλαθλοι που κάθισαν μαζί στις κερκίδες στέλνοντας μήνυμα ειρήνης. Στην αναμέτρηση παρευρέθηκαν εκπρόσωποι της πολιτικής ηγεσίας και από τις δύο κοινότητες, των δημοτικών και αθλητικών αρχών και της Εκκλησίας της Κύπρου.[108][109][110][111]
Στις 19 Μαρτίου 2019 η Νέα Σαλαμίνα έδωσε φιλικό αγώνα με τη Μαγούσα Τουρκ Γκιουτζού στο Κοινοτικό Στάδιο Πύλας στα πλαίσια της εκδήλωσης Ημέρα Φιλικού Ποδοσφαίρου. Η εκδήλωση διοργανώθηκε από τον διεθνή οργανισμό Ειρήνη και Αθλητισμός σε συνεργασία με το ίδρυμα Στέλιος Χατζηϊωάννου, με τη στήριξη της Ειρηνευτικής Δύναμης των Ηνωμένων Εθνών στην Κύπρο. Επιπλέον, η εκδήλωση είχε τη στήριξη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Eleven Campaign. Αποτέλεσε την έναρξη της παγκόσμιας ψηφιακής εκστρατείας #WhiteCard. Σκοπός της εκδήλωσης ήταν η προώθηση της ειρήνης, της φιλίας και της συνεργασίας μεταξύ της ελληνοκυπριακής και της τουρκοκυπριακής κοινότητας. Στον αγώνα παρευρέθηκε ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, η εκπρόσωπος του ΟΗΕ στην Κύπρο, ο Σερ Στέλιος Χατζηιωάννου, αρχηγοί κομμάτων και βουλευτές, ο πρόεδρος του ΚΟΑ και ο δήμαρχος Αμμοχώστου. Επιπλέον, στον αγώνα παρευρέθηκε και ο αντιπρόεδρος του οργανισμού Ειρήνη και Αθλητισμός, πρώην ποδοσφαιριστής, Ντιντιέ Ντρογκμπά.[112][113][114][115][116][111][110]
Τίτλοι
Ποδόσφαιρο
Ανδρών
Κύπελλο Κύπρου:
Κυπελλούχος (1): 1990
Ασπίδα Κύπρου:
Νικήτρια (1): 1990
Β΄ κατηγορία:
Πρωταθλήτρια (4): 1955, 1980, 2002, 2004
Γυναικών
Super Cup:
Νικήτρια (1): 2007
Πετοσφαίριση
Ανδρών
Πρωτάθλημα:
Πρωταθλήτρια (9): 1989-90, 1990-91, 1997-98, 1998-99, 1999-00, 2000-01, 2001-02, 2002-03, 2012-13
Κύπελλο Κύπρου:
Κυπελλούχος (8): 1982-83, 1989-90, 1991-92, 1999-00, 2000-01, 2001-02, 2002-03, 2010-11
Σούπερ Καπ:
Νικητής (8): 1998, 1999, 2000, 2001, 2002, 2003, 2011, 2013
Έφηβοι
Πρωτάθλημα:
Πρωταθλήτρια (9): 1994-95, 1998-99, 2004-05, 2005-06, 2006-07, 2007-08, 2010-11, 2011-12, 2012-13
Κύπελλο:
Κυπελλούχος (6): 1996-97, 1998-99, 2005-06, 2006-07, 2007-08, 2009-10
Παίδες
Πρωτάθλημα:
Πρωταθλήτρια (8): 1991-92, 2002-03, 2004-05, 2006-07, 2009-10, 2011-12, 2012-13, 2016-17
Παμπαίδες
Πρωτάθλημα:
Πρωταθλήτρια (7): 1991-92, 2002-03, 2005-06, 2006-07, 2011-12, 2013-14, 2016-17
Φωτογραφίες
Οι φίλαθλοι της Νέας Σαλαμίνας (ποδόσφαιρο)
Οι φίλαθλοι της Νέας Σαλαμίνας στο Στάδιο Αμμόχωστος σε ένα παιχνίδι με αντίπαλο την Αλκή Λάρνακας την περίοδο 2011-12.
Οι φιλάθλοι της Νέας Σαλαμίνας στο Στάδιο Αμμόχωστος σε ένα παιχνίδι με αντίπαλο την Αλκή Λάρνακας την περίοδο 2011-12.
Οι φίλαθλοι της Νέας Σαλαμίνας στο Στάδιο Αμμόχωστος σε ένα παιχνίδι με αντίπαλο την ΑΕΚ Λάρνακας την περίοδο 2009-10.
Οι φιλάθλοι της Νέας Σαλαμίνας στο Στάδιο Αμμόχωστος σε ένα παιχνίδι με αντίπαλο την ΑΕΚ Λάρνακας την περίοδο 2009-10.
Οι φίλαθλοι της Νέας Σαλαμίνας στο Στάδιο Αμμόχωστος σε ένα παιχνίδι με αντίπαλο την Ένωσις Νέων Παραλιμνίου την περίοδο 2006-07.
Οι φιλάθλοι της Νέας Σαλαμίνας στο Στάδιο Αμμόχωστος σε ένα παιχνίδι με αντίπαλο την Ένωσις Νέων Παραλιμνίου την περίοδο 2006-07.
Οι φίλαθλοι της Νέας Σαλαμίνας στο Στάδιο Αμμόχωστος σε ένα παιχνίδι με αντίπαλο την Αθλητική Ένωση Πάφου την περίοδο 2006-07.
Οι φιλάθλοι της Νέας Σαλαμίνας στο Στάδιο Αμμόχωστος σε ένα παιχνίδι με αντίπαλο την Αθλητική Ένωση Πάφου την περίοδο 2006-07.
Οι φίλαθλοι της Νέας Σαλαμίνας στο Τσίρειο Στάδιο σε ένα παιχνίδι με αντίπαλο τον Άρη Λεμεσού την περίοδο 2010-11.
Οι φίλαθλοι της Νέας Σαλαμίνας στο Τσίρειο Στάδιο σε ένα παιχνίδι με αντίπαλο τον Άρη Λεμεσού την περίοδο 2010-11.
Οι φίλαθλοι της Νέας Σαλαμίνας στον τελικό Κυπέλλου Κύπρου 2000-2001, στο Νέο Γ.Σ.Π.
Οι φιλάθλοι της Νέας Σαλαμίνας στον τελικό Κυπέλλου Κύπρου 2000-2001, στο Νέο Γ.Σ.Π.
Οι φίλαθλοι της Νέας Σαλαμίνας (πετοσφαίριση)
Οι φίλαθλοι της Νέας Σαλαμίνας στον τελικό του κυπέλλου πετοσφαίρισης 2010-11, όπου η ομάδα τους κατέκτησε το τρόπαιο.
Οι φιλάθλοι της Νέας Σαλαμίνας στον τελικό του κυπέλλου πετοσφαίρισης 2010-11, όπου η ομάδα τους κατέκτησε το τρόπαιο.
Οι φίλαθλοι της Νέας Σαλαμίνας στον τελικό του κυπέλλου πετοσφαίρισης 2010-11, όπου η ομάδα τους κατέκτησε το τρόπαιο.
Οι φιλάθλοι της Νέας Σαλαμίνας στον τελικό του κυπέλλου πετοσφαίρισης 2010-11, όπου η ομάδα τους κατέκτησε το τρόπαιο.
Οι φίλαθλοι της Νέας Σαλαμίνας στον τελικό του κυπέλλου πετοσφαίρισης 2010-11, όπου η ομάδα τους κατέκτησε το τρόπαιο.
Οι φιλάθλοι της Νέας Σαλαμίνας στον τελικό του κυπέλλου πετοσφαίρισης 2010-11, όπου η ομάδα τους κατέκτησε το τρόπαιο.
Οι φίλαθλοι της Νέας Σαλαμίνας στο Κλειστό Σπύρος Κυπριανού, γιορτάζωντας την κατάκτηση του πρωταθλήματος πετοσφαίρισης Κύπρου 2012-2013.
Οι φίλαθλοι της Νέας Σαλαμίνας στο Κλειστό Σπύρος Κυπριανού, γιορτάζωντας την κατάκτηση του πρωταθλήματος πετοσφαίρισης Κύπρου 2012-2013.
Οι φίλαθλοι της Νέας Σαλαμίνας στο Κλειστό Σπύρος Κυπριανού, γιορτάζοντας την κατάκτηση του πρωταθλήματος πετοσφαίρισης Κύπρου 2012-2013.
Οι φίλαθλοι της Νέας Σαλαμίνας στο Κλειστό Σπύρος Κυπριανού, γιορτάζοντας την κατάκτηση του πρωταθλήματος πετοσφαίρισης Κύπρου 2012-2013.
Δείτε επίσης
εικονίδιο Ποδόσφαιρο
Πύλη Ποδόσφαιρο
Α΄ κατηγορία ποδοσφαίρου ανδρών Κύπρου
Πορεία των κυπριακών ομάδων στα ευρωπαϊκά κύπελλα ποδοσφαίρου
Σημειώσεις
Αρχική έδρα ήταν η Αμμόχωστος. Από το 1974, έπειτα από την τουρκική εισβολή, προσωρινή έδρα αποτελεί η Λάρνακα .
Παραπομπές
«ΝΕΑ ΣΑΛΑΜΙΝΑ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ». Αθλητισμός. Δήμος Αμμοχώστου. Ανακτήθηκε στις 2 Αυγούστου 2012.
Μελετίου 2011, σελ. 97
Στυλιανού & Γεωργίου 1988, σελ. 16
Στυλιανού, Πάμπος (2017-02-05). «Ιστορίες μιας άλλης εποχής…» (PDF). Χαραυγή. σελ. 28. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 2017-02-17. Ανακτήθηκε στις 2017-02-17.
Στυλιανού & Γεωργίου 1988, σελ. 17
«H κινηματογραφική αίθουσα «Χατζηχαμπή» και η γέννηση της Νέας Σαλαμίνας». sentragoal.philenews.com. 2014-06-01. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-02-17. Ανακτήθηκε στις 2015-02-14.
«Eδώ γεννήθηκε». Balla.com.cy. 2016-03-07. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-05-25. Ανακτήθηκε στις 2016-05-25.
«Όταν η αρχαία Σαλαμίνα «γέννησε» το «αθλητικό σωματείο Νέα Σαλαμίς»». ΚΟΠ. 6 Ιουνίου 2014. Ανακτήθηκε στις 14 Απριλίου 2015.
Στυλιανού & Γεωργίου 1988, σελ. 20
Γαβριηλίδης & Παπαμωυσέως 2001, σελ. 19
Στυλιανού & Γεωργίου 1988, σελ. 23
Στυλιανού & Γεωργίου 1988, σελ. 21
Στυλιανού & Γεωργίου 1988, σελ. 23
Μελετίου 2011, σελ. 98
Γαβριηλίδης & Παπαμωυσέως 2001, σελ. 51
Μελετίου 2011, σελ. 140
Στυλιανού & Γεωργίου 1988, σελ. 24
Μελετίου 2011, σελ. 141
Μελετίου 2011, σελ. 142
Γαβριηλίδης & Παπαμωυσέως 2001, σελ. 61
Γαβριηλίδης & Παπαμωυσέως 2001, σελ. 23
Μελετίου 2011, σελ. 204
Γαβριηλίδη 2001, σελ. 59
Στυλιανού & Γεωργίου 1988, σελ. 37-41
Στυλιανού & Γεωργίου 1988, σελ. 42
Μελετίου 2011, σελ. 212
Μελετίου 2011, σελ. 199
Στυλιανού & Γεωργίου 1988, σελ. 25
Στυλιανού & Γεωργίου 1988, σελ. 189
Στυλιανού & Γεωργίου 1988, σελ. 78
«Ο χρόνος πάγωσε στα κατεχόμενα στάδια» (PDF). 2011-06-05. σελ. 41. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 2016-08-07. Ανακτήθηκε στις 2016-06-04.
«Νέα Σαλαμίνα: Οι νεκροί της». Balla.com.cy. 2016-03-07. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-05-25. Ανακτήθηκε στις 2016-05-25.
Στυλιανού & Γεωργίου 1988, σελ. 90
Στυλιανού & Γεωργίου 1988, σελ. 91
Στυλιανού & Γεωργίου 1988, σελ. 92
Στυλιανού & Γεωργίου 1988, σελ. 126
Στυλιανού & Γεωργίου 1988, σελ. 165
Στυλιανού & Γεωργίου 1988, σελ. 4
Μελετίου 2011, σελ. 196
Στεφανίδης 2003, σελ. 206
Γαβριηλίδης & Παπαμωυσέως 2001, σελ. 157
«Season 1990 - 1991». UEFA CUP WINNERS' CUP (στα Αγγλικά). UEFA. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2012.
Στεφανίδης 2003, σελ. 207
«Season 1997». UEFA INTERTOTO CUP. UEFA. 21 Αυγούστου 2008. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2012.
«Season 1995». UEFA INTERTOTO CUP. UEFA. 21 Αυγούστου 2008. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2012.
«Season 2000». UEFA INTERTOTO CUP. UEFA. 16 Ιανουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2012.
Στυλιανού & Γεωργίου 1988, σελ. 73
Γαβριηλίδης & Παπαμωυσέως 2001, σελ. 78
Στυλιανού & Γεωργίου 1988, σελ. 74
«ΓΥΝΑΙΚΕΣ: ΑΕΚ-ΣΑΛΑΜΙΝΑ ΤΕΛΙΚΟ». www.kerkida.net. 2007-05-06. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2007-11-07. Ανακτήθηκε στις 2007-05-06.
«ΕΚΑΝΕ ΤΟ ΝΤΑΜΠΛ Η ΑΕΚ». www.kerkida.net. 2007-05-13. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2007-11-07. Ανακτήθηκε στις 2007-11-07.
«Σούπερ πρωταθλήτρια η Νέα Σαλαμίνα». www.politis-sports.com. 2007-10-28. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-12-27. Ανακτήθηκε στις 2016-01-03.
«ΕΓΡΑΨΕ... ΙΣΤΟΡΙΑ». www.kerkida.net. 2007-10-29. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2007-10-31. Ανακτήθηκε στις 2007-10-29.
«ΣΟΥΠΕΡ ΚΑΠ ΓΥΝΑΙΚΩΝ». www.kerkida.net. 2007-10-23. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2007-10-25. Ανακτήθηκε στις 2007-10-23.
Στυλιανού & Γεωργίου 1988, σελ. 91
Στυλιανού & Γεωργίου 1988, σελ. 95
Στυλιανού & Γεωργίου 1988, σελ. 96
Στυλιανού 1998, σελ. 188
«European U-16 Championship 1992». RSSSF. 28 Ιουνίου 2006. Ανακτήθηκε στις 2 Αυγούστου 2012.
Στυλιανού 1998, σελ. 191
«Τίτλοι Κυπριακής Πετόσφαιρας». Κυπριακή Ομοσπονδία Πετοσφαίρισης. Ανακτήθηκε στις 5 Αυγούστου 2012.
Στυλιανού 1998, σελ. 194
Στυλιανού 1998, σελ. 195
«Nea Salamina FAMAGUSTA». Confédération Européenne de Volleyball. Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2012.
«Στους 16 η Νέα Σαλαμίνα». 24sports.com.cy. 18 Ιανουαρίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Jan 2013. Ανακτήθηκε στις 5 Αυγούστου 2012.
Στυλιανού & Γεωργίου 1988, σελ. 168
Στυλιανού 1998, σελ. 199
«Ιστορία του κυπριακού βόλλεϋ: Χρυσή Βίβλος Γυναικών». Κυπριακή Ομοσπονδία Πετοσφαίρισης. Ανακτήθηκε στις 5 Αυγούστου 2012.
«Ιστορία του κυπριακού βόλλεϋ: Χρυσή Βίβλος Υποδομής». Κυπριακή Ομοσπονδία Πετοσφαίρισης. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-05-08. Ανακτήθηκε στις 2012-08-05.
Στυλιανού & Γεωργίου 1988, σελ. 158-162
Στυλιανού & Γεωργίου 1988, σελ. 214
Στυλιανού 1998, σελ. 216-229
«Αναλαμβάνει ο Δήμος Τάκη». Ο Φιλελεύθερος: σελ. 30. 8 Μαΐου 2000.
«Πρόεδρος ο Διόφαντος Χρυσοστόμου». Ο Φιλελεύθερος: σελ. 21. 22 Δεκεμβρίου 2000.
«Νέα διοίκηση». Ο Φιλελεύθερος: σελ. 31. 10 Απριλίου 2006.
«Αλλαγή διοίκησης». Ο Φιλελεύθερος: σελ. 24. 28 Μαρτίου 2008.
«Γεναγρίτης ο νέος πρόεδρος». www.24sports.com.cy. 2011-06-07. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-06-11. Ανακτήθηκε στις 2017-08-31.
«Νέα Σαλαμίνα: Παραιτήθηκε ο Γεναγρίτης». Χαραυγή. 2012-12-05. σελ. 40. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 2017-08-31. Ανακτήθηκε στις 2017-08-31.
«Μπήκε σε νέα εποχή από χθες η Ν. Σαλαμίνα». Χαραυγή. 2013-06-05. σελ. 40. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 2017-08-31. Ανακτήθηκε στις 2017-08-31.
«Νέα Σαλαμίνα: Η... Τρόικα αλλάζει τη Διοίκηση». Χαραυγή. 2013-09-25. σελ. 40. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 2017-08-31. Ανακτήθηκε στις 2017-08-31.
«Οι καλές εμφανίσεις θα φέρουν τα θετικά αποτελέσματα». Χαραυγή. 2013-10-03. σελ. 21. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 2017-08-31. Ανακτήθηκε στις 2017-08-31.
«Η Συνέλευση ανέδειξε το νέο διοικητικό συμβούλιο». www.sigmalive.com. 2015-06-18. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-08-31. Ανακτήθηκε στις 2017-08-31.
«Νέος πρόεδρος ο Πάρις Ανδρέου». Χαραυγή. 2015-06-23. σελ. 32. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 2017-08-31. Ανακτήθηκε στις 2017-08-31.
«Νέος πρόεδρος ο Θουκής Θουκυδίδης». 2017-05-31. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-08-31. Ανακτήθηκε στις 2017-08-31.
«Νέος πρόεδρος της Νέας Σαλαμίνας ο Θουκής Θουκυδίδης!». 2017-05-31. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-08-31. Ανακτήθηκε στις 2017-08-31.
Στυλιανού & Γεωργίου 1988, σελ. 155
««Κερδίστε το τρόπαιο για την Κύπρο»…». Χαραυγή: σελ. 27-28. 2016-04-17. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-04-17.
Association, The Football. «New Salamis lift FA Sunday Cup after shootout victory - The FA Sunday Cup». www.thefa.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-04-17. Ανακτήθηκε στις 2016-04-17.
Hajiloizis, Mario. «New Salamis FC win the FA Sunday Cup News». www.sigmalive.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-04-17. Ανακτήθηκε στις 2016-04-17.
«Νέα Σάλαμις: Μικτή ομάδα Ε/κ και Τ/κ στην Αγγλία». www.politis-news.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-04-17. Ανακτήθηκε στις 2016-04-17.
«Κυπριακή ομάδα κέρδισε το αγγλικό Κύπελλο στα πέναλτι! (photos/videos)». Newsbomb.com.cy. 2016-04-17. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-04-17. Ανακτήθηκε στις 2016-04-17.
«Κυπελλούχος στην Αγγλία η Νέα Σαλαμίνα». dialogos.com.cy. 2016-04-17. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-04-17. Ανακτήθηκε στις 2016-04-17.
«Good luck to New Salamis». Parikiaki. 2016-04-16. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-04-17. Ανακτήθηκε στις 2016-04-17.
«New Salamis are champions of England». Parikiaki. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-04-17. Ανακτήθηκε στις 2016-04-17.
«Η Σαλαμίνα Λονδίνου κατέκτησε το FA Sunday Cup». www.cfa.com.cy. 2016-04-20. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-04-22. Ανακτήθηκε στις 2016-04-22.
Στεφανίδης, Γιώργος (2016-04-25). «Η ιστορία του F.A. Sunday Cup». Χαραυγή: σελ. 14. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-06-04.
«Αναζητώντας νέους... Ντάιερ και Μακνίλ». Goal Κύπρου. 2016-04-14. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-04-17. Ανακτήθηκε στις 2016-04-17.
«Στο Λονδίνο οι Σαλαμιναίοι!». ΡΕΠΟΡΤΕΡ. 2016-04-16. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-04-17. Ανακτήθηκε στις 2016-04-17.
«Νέα Σαλαμίνα: Στο Λονδίνο για τον τελικό!». Balla.com.cy. 2016-04-15. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-04-17. Ανακτήθηκε στις 2016-04-17.
«Νέα Σαλαμίνα... On tour! (Φώτος)». www.kerkida.net. 2016-04-16. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-04-17. Ανακτήθηκε στις 2016-04-17.
«New York Salamina S.C.». Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2012.
«Πρωταθλήτρια στην Γκάνα η Νέα Σαλαμίνα!». ΡΕΠΟΡΤΕΡ. 2016-02-02. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-01-29. Ανακτήθηκε στις 2017-01-29.
«Το σήκωσε στην Γκάνα!». 24sports.com.cy. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-01-29. Ανακτήθηκε στις 2017-01-29.
«ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΡΙΑ στην Γκάνα η Νέα Σαλαμίνα!». www.kerkida.net. 2016-12-02. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-01-29. Ανακτήθηκε στις 2017-01-29.
Στυλιανού 1998, σελ. 149
«Κύπρος : Ο αθλητισμός ενώνει ...». SportNet. 26 Μαρτίου 2005. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Απριλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 2012.
«Ο καλύτερος Τουρκοκύπριος ποδοσφαιριστής πάει Αλκή». Η Καθημερινή. 13 Ιουνίου 2011. Ανακτήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 2012.
«Πενήντα χρόνια μετά, το ποδόσφαιρο μας ένωσε...». typos.com.cy. 26 Μαρτίου 2005. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 19 Αυγούστου 2012.
«Τείχη, καλά κτισμένα». 24sports.com.cy. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-05-05. Ανακτήθηκε στις 2016-05-25.
«Έπαιξαν ποδόσφαιρο και μίλησαν τη γλώσσα της ειρήνης» (PDF). Χαραυγή. 2019-03-24. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 2019-03-25. Ανακτήθηκε στις 2019-03-25.
«Φιλικό Σαλαμίνας με τ/κ ομάδα με πρεσβευτή τον Ντρογκμπά!». 2019-03-12. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2019-03-25. Ανακτήθηκε στις 2019-03-25.
«Ο Διεθνής Οργανισμός Peace and Sport και το Stelios Philanthropic Foundation φέρνουν πιο κοντά την ελληνοκυπριακή και τουρκοκυπριακή κοινότητα». gnomionline.com.cy. 2019-03-18. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2019-03-25. Ανακτήθηκε στις 2019-03-25.
«Ιστορικός αγώνας με νικήτρια την ειρήνη στην Κύπρο!». www.gazzetta.gr. 2019-03-20. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2019-03-25. Ανακτήθηκε στις 2019-03-25.
«Ο φιλικός αγώνας της ελπίδας και της ειρήνης!». ΚΥΠΕ. 2019-03-19. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2019-03-25. Ανακτήθηκε στις 2019-03-25.
«Νέας Σαλαμίνας – Magusa, στην παρουσία του Προέδρου Αναστασιάδη». www.typos.com.cy. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2019-03-25. Ανακτήθηκε στις 2019-03-25.
«Iστορικό φιλικό στην Πύλα, στο γήπεδο Αναστασιάδης και Ντρογκμπά». 2019-03-19. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2019-03-25. Ανακτήθηκε στις 2019-03-25.
Βιβλιογραφία
Γαβριηλίδης, Μιχάλης. Παπαμωυσέως, Στέλιος (2001). Ένας αιώνας Κυπριακό ποδόσφαιρο. Λευκωσία: Ο Συγγραφέας. ISBN 9963-8720-1-8.
Μελετίου, Γιώργος (2011). Κυπριακό ποδόσφαιρο 1900-1960. Λευκωσία: Power Publishing. ISBN 978-9963-688-87-6.
Στυλιανού, Πάμπος. Γεωργίου, Νεόφυτος (1988). Νέα Σαλαμίνα, 40 χρόνια πρωτοπόρας αθλητικής πορείας. Κύπρος: Νέα Σαλαμίνα Αμμοχώστου.
Στυλιανού, Πάμπος (1998). 50 χρόνια Νέα Σαλαμίνα 1948-1998. Κύπρος: Νέα Σαλαμίνα Αμμοχώστου. ISBN 9963-8370-0-Χ.
Στεφανίδης, Γιώργος (2003). 40 χρόνια κυπριακές ομάδες στην Ευρώπη. Λευκωσία: Χαραυγή. ISBN 9963-8841-1-3.
Στυλιανού, Πάμπος (2018). Νέα Σαλαμίνα Αμμοχώστου 1948-2018. Κύπρος: Αθλητικό Σωματείο Νέα Σαλαμίνα Αμμοχώστου. ISBN 978-9925-559-17-6.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επίσημος ιστότοπος
Νέα Σαλαμίνα στο Facebook
Νέα Σαλαμίνα, επίσημος λογαριασμός στο Twitter.
Νέα Σαλαμίνα, επίσημος λογαριασμός στο Instagram.
Νέα Σαλαμίνα, επίσημος λογαριασμός στο YouTube.
Ο παλαιότερος ύμνος της Νέας Σαλαμίνας στο YouTube
Επίσημη ιστοσελίδα της Νέας Σαλαμίνας Νέας Υόρκης
«Η ιστορία και η εξέλιξη στα σήματα των κυπριακών ομάδων». ΡΕΠΟΡΤΕΡ. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-07-04. Ανακτήθηκε στις 2017-07-04.
ε Νέα Σαλαμίνα Αμμοχώστου
Ιδρύθηκε στις 7 Μαρτίου 1948 - Βάση σωματείου: Αμμόχωστος, Λάρνακα, Λεμεσός
Τμήματα
Ποδόσφαιρο · Πετοσφαίριση
Πρόεδροι τμημάτων
Θουκής Θουκυδίδης (ποδόσφαιρο) · Σίμος Ιωάννου (πετοσφαίριση)
Έδρες τμημάτων
Στάδιο Αμμόχωστος Επιστροφή · Αθλητικό Κέντρο Σπύρος Κυπριανού
Αθλητές
Ποδοσφαιριστές · Πετοσφαιριστές · Στίβου
Προπονητές
Ποδοσφαίρου · Πετοσφαίρισης
Προσωπικότητες
Νικής Γεωργίου · Διόφαντος Χρυσοστόμου
Ιστορικές έδρες
Στάδιο ΓΣΕ · Δημοτικό Στάδιο Αμμοχώστου
Ντέρμπι
Βαρωσιώτικο ντέρμπι (ποδόσφαιρο)
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
