.
Το Σιμιγδάλι είναι ονομασία που αναφέρεται στα θραύσματα του κόκκου των σιτηρών ιδιαίτερα του σκληρού σταριού, τα οποία παρασκευάζονται με την άλεση κόκκων που είχαν αρχικά διαβραχεί , διαδικασία η οποία ακολουθείται από ξήρανση και κοσκίνισμα. Ο όγκος των κόκκων ποικίλει από πολύ μικρός(όπως ένας κόκκος αλατιού) έως αρκετά μεγάλος(όπως ένας κόκκος ζάχαρης). Το σιμιγδάλι διακρίνεται σε αυτό που προέρχεται από την περιφέρεια του κόκκου και είναι γνωστό ως ντυμένο και σε αυτό που προέρχεται από το κέντρο του κόκκου, το οποίο δε φέρει μέρος τού περιβλήματος και είναι γνωστό ως γυμνό. Εξαιτίας του περιβλήματος το πρώτο είναι πιο σκουρόχρωμο από το δεύτερο.
Περιεκτικότητα σε ουσίες
Κάθε 100 γραμμάρια σιμιγδαλιού περιέχουν :
Ενέργεια σε θερμίδες = 360
12,68 γρ. πρωτείνη
1,05 γρ. λίπος
72,83 γρ. Υδατάνθρακες
3,9 γρ. φυτικές ίνες.
Σε μικρές ποσότητες : Θειαμίνη, Ριβοφλαβίνη, Νιασίνη.
Βιταμίνη B6 .
Ιχνοστοιχεία όπως : Μαγνήσιο, Φώσφορο, Ψευδάργυρο.
Νερό 12,67 γρ.
Χρήση στην Ελληνική & Διεθνή Κουζίνα
Το σημαντικότερο προιόν που κατασκευάζεται, κυρίως από σιμιγδάλι, είναι τα προιόντα της μακαρονοποιίας όπως το σπαγγέτι και άλλα. Επίσης στη ζαχαροπλαστική γλυκά που παρασκευάζονται με βάση το σιμιγδάλι είναι τα παραδοσιακά στην Ελλάδα μελομακάρονα το ρεβανί το σάμαλι το γαλακτομπούρεκο και ένας τύπος ελληνικού χαλβά. Τέλος στη διεθνή κουζίνα το σιμιγδάλι είναι η βάση του κουσκούς.
Πηγές
Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα, τόμος 54, σελίδα 65.
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
