.
Η Μακάρσκα (Makarska) είναι πόλη της Κροατίας στις δαλματικές ακτές της Αδριατικής, περίπου 60 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά του Σπλιτ και 140 χιλιόμετρα βορειοδυτικά του Ντουμπρόβνικ. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011, έχει 13.834 κατοίκους.[1] Διοικητικά υπάγεται στη κομητεία Σπλιτ-Δαλματίας.
Η πόλη αποτελεί τουριστικό θέρετρο, κτισμένο σε ένα κλειστό κόλπο της Αδριατικές στους πρόποδες του όρους Βιόκοβο. Η πόλη χαρακτηρίζεται από τον πεζόδρομο με τους φοίνικες, στον οποίο βρίσκονται πολλοί χώροι εστίασης, ενώ σε μικρή απόσταση βρίσκεται η παραλία. Το ιστορικό κέντρο της Μακάρσκα αποτελείται από στενούς λιθόστρωτους δρόμους και εκεί βρίσκεται ο καθεδρικός της πόλης, καθώς και ένα παλιό Φραγκισκανικό μοναστήρι.
Η πόλη αποτελεί το επίκεντρο της ριβιέρας της Μακάρσκα, της ακτογραμμής μήκους 60 χιλιομέτρων ανάμεσα στις πόλεις Μπρέλα και Γκράντατς.
Ιστορία
Στην περιοχή υπήρχε οικισμός των Ιλλυριών, οι οποίοι είχαν συνασπιστεί υπό την καθοδήγηση των Αρδιαίων. Η συμμαχία αυτή έλεγχε την έκταση από τις εκβολές του Τσέτινα, στο σημερινό Όμιτς, μέχρι τις εκβολές του Αώου.[2] Οι Ρωμαίοι κατέλαβαν την περιοχή το 228 π.Χ. Μετά τη διάσπαση της Αυτοκρατορίας το 395, η περιοχή βρέθηκε υπό την κυριαρχία της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Λόγω των συχνών επιδρομών, οι κάτοικοι της περιοχής μετακινήθηκαν στο Μούκκουρουμ, ένα μεγάλο οικισμό κτισμένο πάνω στο Βιόκοβο. Το Μούκουρουμ αναφέρεται στον χάρτη του Πόιτινγκερ και στα έγγραφα του συνόδου της Σαλώνας, της 4ης Μαΐου 533,[2] με την οποία το Μούκουρουμ έγινε έδρα επισκοπής. Στη συνέχεια, το Μούκουρουμ καταστράφηκε από επιδρομές διάφορων λαών, όπως οι Οστρογότθοι. Κατά τον Μεσαίωνα, η κομητεία Μόκρο ήταν τμήμα του δουκάτου Νέρετβα και ήταν καταφύγιο πειρατών. Οι Ενετοί θέλησαν να καταστείλουν τις πειρατικές δραστηριότητες του στόλου της πόλης, αλλά ηττήθηκαν σε ναυμαχία στις 2 Σεπτεμβρίου 877[2] και αναγκάστηκαν να πληρώνουν φόρο για το δικαίωμα της ελεύθερης ναυσιπλοΐας. Η περιοχή τον 12ο αιώνα πέρασε στην κατοχή του βασιλείου των Κροατών και ένα αιώνα αργότερα των Ενετών και την περίοδο 1324-6 την κατέλαβαν οι Βόσνιοι μέχρι που προσαρτήθηκε στην Οθωμανική Αυτοκρατορία τον 15ο αιώνα.
Η πρώτη αναφορά της πόλης με το σημερινό της όνομα έγινε το 1502.[2] Κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας, η πόλη οχυρώθηκε με τρία φρούρια, ενώ ένα ακόμη κτίστηκε το 1568 για την εναντίον των Ενετών άμυνα. Κατά τη διάρκεια του Κρητικού πολέμου, το 1646, οι Ενετοί κατέλαβαν την ακτογραμμή, για να περάσει αργότερα πάλι στην κατοχή των Τούρκων, μέχρι το 1684 και τη συνθήκη του Κάρλοβιτς το 1699.[2] Μετά την πτώση της Δημοκρατίας της Βενετίας το 1797, η Μακάρσκα με τη συνθήκη του Κάμπο Φόρμιο δόθηκε στην Αυστρία. Η πόλη πέρασε στην κατοχή της Γαλλίας του Ναπολέοντα στις 8 Μαρτίου 1806 και παρέμεινε υπό γαλλική κατοχή μέχρι το 1813. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η πόλη αναπτύχθηκε πολιτιστικά και οικονομικά. Ο πληθυσμός της Μακάρσκα υπολογίστηκε εκείνη την εποχή σε 1.580 κατοίκους.[2] Μετά το 1813, η περιοχή πέρασε πάλι στην κατοχή των Αυστριακών και η οικονομική και πολιτιστική ανάπτυξή της συνεχίστηκε.[3] Το πρώτο ξενοδοχείο στην πόλη κατασκευάστηκε το 1914. Κατά τη διάρκεια του Β΄ΠΠ, η πόλη ήταν η έδρα της Κεντρικής Διοίκησης του στόλου της Αδριατικής, μέχρι που αυτή μεταφέρθηκε στο Σπλιτ.[4]
Αξιοθέατα
Στην πόλη λειτουργούν τρία μουσεία:[5]
Το μουσείο της πόλης Μακάρσκα, το οποίο στεγάζεται στη Βίλα Τονόλι.
Το μαλακιολογικό μουσείο, το οποίο στεγάζεται σε Φραγκισκανικό μοναστήρι του 16ου αιώνα. Το μουσείο ιδρύθηκε από τον μοναχό Γιούρε Ράντιτς (1920-1990) και στα εκθέματά του περιλαμβάνονται 3.000 όστρακα και απολιθώματα ασπόνδυλων.[6]
Το Μουσείο Ψαριών, Καβουριών και Οστράκων.
Παραπομπές
Croatian Census 2011/Popis stanovništva 2011
Naklada Naprijed, The Croatian Adriatic Tourist Guide, pgs. 299-301, Zagreb (1999), ISBN 953-178-097-8
«Makarska - history». makarska-info.hr. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2016.
Nigel Thomas, K. Mikulan, Darko Pavlovic. Axis Forces in Yugoslavia 1941-45, pg. 18, Osprey Publishing, 1995.
Museums makarska-info.hr
The Malacological Museum (Malakološki muzej Makarska) In your pocket
|
Χώρες της Ευρώπης Άγιος Μαρίνος | Αζερμπαϊτζάν1 | Αλβανία | Ανδόρρα | Αρμενία2 | Αυστρία | Βατικανό | Βέλγιο | Βοσνία και Ερζεγοβίνη | Βουλγαρία | Γαλλία | Γερμανία | Γεωργία2 | Δανία | Δημοκρατία της Ιρλανδίας | Ελβετία | Ελλάδα | Εσθονία | Ηνωμένο Βασίλειο | Ισλανδία | Ισπανία | Ιταλία | Κροατία | Κύπρος2 | Λεττονία | Λευκορωσία | Λιθουανία | Λιχτενστάιν | Λουξεμβούργο | Μάλτα | Μαυροβούνιο | Μολδαβία | Μονακό | Νορβηγία | Ολλανδία | Ουγγαρία | Ουκρανία | ΠΓΔΜ | Πολωνία | Πορτογαλία | Ρουμανία | Ρωσία1 | Σερβία | Σλοβακία | Σλοβενία | Σουηδία | Τουρκία1 | Τσεχία | Φινλανδία Κτήσεις: Ακρωτήρι3 | Δεκέλεια3 | Νήσοι Φερόες | Γιβραλτάρ | Γκέρνσεϋ | Τζέρσεϋ | Νήσος Μαν 1. Κράτος μερικώς σε ασιατικό έδαφος. 2. Γεωγραφικά ανήκει στην Ασία, αλλά θεωρείται ευρωπαϊκό κράτος για ιστορικούς και πολιτισμικούς λόγους. 3. Βρετανικό έδαφος μέσα στην Κυπριακή Δημοκρατία. |
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
