Ευρώπη
Άνοιξη - Ο αυτοκράτορας Λουδοβίκος Β' (ο νεότερος) βαδίζει με φραγκικό στρατό εναντίον της Ρώμης. Καθώς ταξιδεύει για την παπική πόλη, αρρωσταίνει και αποφασίζει να κάνει ειρήνη με τον Πάπα Νικόλαο Α'.
25 Ιουλίου - Διάταγμα του Πίστρες: Ο βασιλιάς Κάρολος ο Φαλακρός διατάζει αμυντικά μέτρα κατά των Βίκινγκς. Δημιουργεί μια μεγάλη δύναμη ιππικού, που εμπνέει την αρχή του γαλλικού ιπποτισμού.
Επιδρομείς Βίκινγκ, με επικεφαλής τον Όλαφ τον Λευκό, φτάνουν στη Σκωτία από τον οικισμό των Βίκινγκ του Δουβλίνου (Ιρλανδία). Μαινιάζει τη χώρα, μέχρι την ήττα του στη μάχη από τον βασιλιά Κωνσταντίνο Α'.
Ο Ρόμπερτ ο Ισχυρός, μαργράβος της Νευστρίας, επιτίθεται στους Βίκινγκς του Λίγηρα σε μια επιτυχημένη εκστρατεία. Άλλοι επιδρομείς Βίκινγκ λεηλατούν τις πόλεις Λιμόζ και Κλερμόν, στην Ακουιτανία.
Ο βασιλιάς Λουδοβίκος ο Γερμανός εισβάλλει στη Μοραβία, διασχίζοντας τον ποταμό Δούναβη για να πολιορκήσει το civitas Dowina (που ταυτίζεται, αν και όχι ομόφωνα, με το Κάστρο Devín στη Σλοβακία).[1][2]
Ο Πεπίνος Β' ενώνεται με τους Βίκινγκς σε μια επίθεση στην Τουλούζη. Αιχμαλωτίζεται ενώ πολιορκούσε τη Φραγκική πόλη. Ο Πεπίνος καθαιρείται ως βασιλιάς της Ακουιτανίας και φυλακίζεται στο Σενλίς.
13 Σεπτεμβρίου - Ο Πιέτρο Τραντόνικο πεθαίνει μετά από 28 χρόνια βασιλείας. Τον διαδέχεται ο Orso I Participazio, ο οποίος γίνεται δόγης της Βενετίας.
Ο βασιλιάς Αλφόνσος Γ' κατακτά το Πόρτο από το Εμιράτο της Κόρδοβα. Αυτό είναι το τέλος της άμεσης μουσουλμανικής κυριαρχίας στην περιοχή Douro.[3]
Ασία
Το όρος Φούτζι, που βρίσκεται στο νησί Honshu, εκρήγνυται για 10 ημέρες, σε ένα γεγονός γνωστό ως έκρηξη Jōgan (Ιαπωνία).
Ο Χασάν ιμπν Ζαΐντ ιδρύει τη Δυναστεία των Ζαϊντίν και αναγνωρίζεται ως ηγεμόνας του Ταμπαριστάν (Βόρειο Ιράν).[4]
Ανά θέμα
Θρησκεία
Αρχίζει ο εκχριστιανισμός της Βουλγαρίας: ο Μπόρις Α', ηγεμόνας (χάν) της Βουλγαρικής Αυτοκρατορίας, ασπάζεται τον Ορθόδοξο Χριστιανισμό. Η οικογένειά του και οι υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι αποδέχονται την Ορθόδοξη πίστη στην πρωτεύουσα, την Πλίσκα - από αυτό το σημείο και μετά οι ηγεμόνες της Βουλγαρικής Αυτοκρατορίας είναι γνωστοί ως «Τσάροι» και όχι ως «Χαν»[5].
Γεννήσεις
Gu Quanwu, στρατηγός της δυναστείας Τανγκ (π. 931)
Khumarawayh ibn Ahmad ibn Tulun, ηγεμόνας της δυναστείας των Τουλουνιδών (π. 896)
Λουδοβίκος Γ΄, βασιλιάς του Δυτικού Φραγκικού Βασιλείου (ή 863)
Muhammad ibn Ya'qub al-Kulayni, μουσουλμάνος λόγιος (π. 941)
Συμεών Α', ηγεμόνας (χάν) της Βουλγαρικής Αυτοκρατορίας (ή 865)
Yúnmén Wényǎn, Κινεζικός Δάσκαλος Ζεν (ή 862)
Θάνατοι
13 Σεπτεμβρίου – Πιέτρο Τραντόνικο, δόγης της Βενετίας
Al-Fadl ibn Marwan, μουσουλμάνος βεζίρης
Al-Fadl ibn Qarin al-Tabari, μουσουλμάνος κυβερνήτης
Άρνολδος της Γασκώνης, Φράγκος ευγενής
Μπι Σιάν, καγκελάριος της δυναστείας των Τανγκ (γεν. 802)
Ένιν, Ιάπωνας ιερέας και ταξιδιώτης
Hucbert, Φράγκος ευγενής (γεν. 820)
Λάουρα, Ισπανίδα ηγουμένη
Lorcán mac Cathail, βασιλιάς του Uisneach (Ιρλανδία)
Muhammad ibn al-Fadl al-Jarjara'i, μουσουλμάνος βεζίρης (ή 865)
Πέι Σιού, καγκελάριος της δυναστείας των Τανγκ (γεν. 791)
Sancho II, κόμης της Γασκώνης (κατά προσέγγιση ημερομηνία)
Σέργιος Α΄, δούκας της Νάπολης
Trpimir I, δούκας (knez) της Κροατίας
Γιαχία ιμπν Μωάμεθ, μουσουλμάνος σουλτάνος
Yahya ibn Umar, μουσουλμάνος ιμάμης (ή 865)
|
◄ | 8ος αιώνας | 9ος αιώνας | 10ος αιώνας | ► ◄◄ | ◄ | 860 | 861 | 862 | 863 | 864 | 865 | 866 | 867 | 868 | ► | ►► |
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
