Ασία
5 Φεβρουαρίου - Ο αυτοκράτορας Kanmu πεθαίνει μετά από 25 χρόνια βασιλείας, που είδε τον κορεατικό πολιτισμό και την τεχνολογία να εισαχθεί στην Ιαπωνία. Τον διαδέχεται ο γιος του Heizei, ως ο 51ος αυτοκράτορας της Ιαπωνίας.[1]
Ο ναός Hōzen-ji ιδρύθηκε στη Wakakusa, στην περιοχή Nakakoma, στην Ιαπωνία (τώρα Minami-Alps, Νομός Yamanashi). Ο ναός ακολουθεί την αίρεση Σινγκόν του ιαπωνικού βουδισμού.
Χαλιφάτο των Αββασιδών
Αραβοβυζαντινοί πόλεμοι: Ο χαλίφης Χαρούν αλ-Ρασίντ ηγείται μιας τεράστιας στρατιωτικής αποστολής, συγκεντρώνοντας άνδρες από τη Συρία, την Παλαιστίνη, την Περσία και την Αίγυπτο. Ο στρατός εισβολής (σύμφωνα με πληροφορίες 135.000 άνδρες) αναχωρεί από τη Ράκα, την κατοικία του Χαρούν, και εισέρχεται στην Καππαδοκία μέσω των Κιλικιακών Πυλών, λεηλατώντας αρκετά βυζαντινά φρούρια και πόλεις. Η Ηράκλεια καταλαμβάνεται μετά από πολιορκία ενός μήνα (Αύγουστος/Σεπτέμβριος). Η πόλη λεηλατείται και ισοπεδώνεται. οι κάτοικοί του υποδουλώνονται και εκτοπίζονται στο Χαλιφάτο των Αββασιδών.[2][3]
Ντιράμ του χαλίφη των Αββασιδών Χαρούν αλ-Ρασίντ που κόπηκε στην Τασκένδη (Μαντ'αν αλ-Σας) το 190 ΑΧ (805/806 Κ.Χ.)
Αραβοβυζαντινοί πόλεμοι: Ένας στόλος των Αββασιδών υπό τον Humayd ibn Ma'yuf al-Hajuri επιδρομές στην Κύπρο, μεταφέροντας ως σκλάβους 16.000 κατοίκους.[3]
Ο Χαρούν αλ-Ρασίντ διορίζει τον Άσοτ Μσάκερ («ο Σαρκοφάγος») ως νέο προεδρεύοντα πρίγκιπα της Αρμενίας. Οι Μπαγκρατίδες αναδεικνύονται ως μία από τις δύο πιο ισχυρές οικογένειες ευγενών της χώρας. Ο Χαρούν αναγνωρίζει έναν άλλο κλάδο των Βαγκρατιδών, υπό τον Ασώτ Α' Κουροπαλάτη, ως πρίγκιπες της Καυκάσιας Ιβηρίας.[4][5]
Ο Rafi ibn al-Layth, ένας Άραβας ευγενής, ηγείται μιας εξέγερσης μεγάλης κλίμακας ενάντια στην καταπιεστική φορολογία από τον κυβερνήτη των Abbasid Ali ibn Isa ibn Mahan. Ξεκινά μια εξέγερση στη Σαμαρκάνδη, η οποία εξαπλώνεται γρήγορα σε όλη τη Χορασάν.
Βρετανία
Οι Βίκινγκς σφαγιάζουν τους μοναχούς του Columba και όλους τους κατοίκους στο νησί Iona (Σκωτία). Άλλοι μοναχοί καταφεύγουν ασφαλείς στο μοναστήρι του Kells (Ιρλανδία). Παίρνουν μαζί τους το Book of Kells.
Ο βασιλιάς Eardwulf της Northumbria εκδιώκεται από το βασίλειό του από τον αντίπαλό του Ælfwald II, ο οποίος παίρνει το θρόνο. Ο Eardwulf καταφεύγει στη Φραγκική αυλή του Καρλομάγνου και αργότερα επισκέπτεται τον Πάπα Λέοντα Γ' στη Ρώμη.
Ευρώπη
Νοέμβριος – Ο Al-Hakam I, ο Umayyad εμίρης της Κόρδοβα, επαναβεβαιώνει τον έλεγχό του στην πόλη του Τολέδο, αυτόνομη από το 797. Για το σκοπό αυτό, ο Al-Hakam έχει πάνω από 72 ευγενείς (λογαριάζεται για 5.000) σφαγιάστηκαν σε ένα συμπόσιο, σταυρώθηκαν και εκτέθηκαν μαζί τις όχθες του ποταμού Γουαδαλκιβίρ (σημερινή Ισπανία), σε αυτό που γίνεται γνωστό ως η «Ημέρα της Τάφρου».[6]
Ο αυτοκράτορας Καρλομάγνος διαιρεί τη Φραγκική Αυτοκρατορία υπό τους τρεις γιους του, που ονομάζονται Divisio Regnorum. Για τον Κάρολο τον νεότερο ορίζει τον αυτοκρατορικό τίτλο, Αυστρασία και Νευστρία, Σαξονία, Βουργουνδία και Θουριγγία. Στον Πεπίν δίνει την Ιταλία, τη Βαυαρία και τη Σουηβία. Ο μικρότερος γιος του Λουδοβίκος ο Ευσεβής λαμβάνει την Ακουιτανία, την Ισπανική Πορεία και την Προβηγκία.
Ο Γκριμόαλντ Γ', Λομβαρδός δούκας του Μπενεβέντο, πεθαίνει χωρίς κληρονόμους. Τον διαδέχεται ο Grimoald IV, ο οποίος αναγκάζεται να αποτίσει φόρο τιμής στον βασιλιά Κάρολο τον νεότερο.
Ανά θέμα
Θρησκεία
12 Απριλίου - Ο Νικηφόρος Α' εκλέγεται πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, διαδεχόμενος τον Ταράσιο.
Η εκκλησία (ορατόριο) στο Germigny-des-Prés χτίστηκε από τον επίσκοπο Theodulf της Ορλεάνης.
26 Ιουλίου – Ο Wulfred εκλέγεται Αρχιεπίσκοπος του Canterbury.[7]
Γεννήσεις
Hincmar, αρχιεπίσκοπος της Reims (π. 882)
Leuthard II, Φράγκος αριθμός (κατά προσέγγιση ημερομηνία)
Ralpacan, βασιλιάς του Θιβέτ (κατά προσέγγιση ημερομηνία)
Θάνατοι
5 Φεβρουαρίου - Κανμού, αυτοκράτορας της Ιαπωνίας (γεν. 737)
11 Φεβρουαρίου - Σουν Ζονγκ, αυτοκράτορας της δυναστείας των Τανγκ (γεν. 761)
25 Φεβρουαρίου – Ταράσιος, πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως
19 Ιουλίου - Λι Σίγκου, στρατηγός της δυναστείας των Τανγκ (γεν. 778)
Grimoald III, Λομβαρδός πρίγκιπας του Μπενεβέντο
Miliduch, πρίγκιπας (knyaz) των Σορβών (κατά προσέγγιση ημερομηνία)
Muhammad ibn Ibrahim al-Fazari, μουσουλμάνος φιλόσοφος (ή 796)
Γιαχία ιμπν Χαλίντ, Πέρσης βεζίρης της Βαγδάτης
|
◄ | 8ος αιώνας | 9ος αιώνας | 10ος αιώνας | ► ◄◄ | ◄ | 802 | 803 | 804 | 805 | 806 | 807 | 808 | 809 | 810 | ► | ►► |
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
