Βυζαντινή Αυτοκρατορία
Βυζαντινός-Βουλγαρικός Πόλεμος: Ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Ε' χτίζει μια σειρά από οχυρώσεις κατά μήκος των βυζαντινών συνόρων στον Δούναβη και αρχίζει να εγκαθιστά χριστιανούς Αρμένιους και Σύρους στο Θρακησιακό Θέμα. Σε απάντηση, ο Kormisosh, ηγεμόνας (χαγκάν) της Βουλγαρικής Αυτοκρατορίας, απαιτεί την καταβολή φόρου. Ο Κωνσταντίνος αρνείται και οι Βούλγαροι εισβάλλουν στη Θράκη, φτάνοντας στο Αναστασιανό Τείχος που εκτείνεται μεταξύ της Μαύρης Θάλασσας και της Θάλασσας του Μαρμαρά (κοντά στα περίχωρα της Κωνσταντινούπολης).
Μάχη των Μαρκελλών: Ο Κωνσταντίνος Ε΄ στέλνει ένα βυζαντινό εκστρατευτικό σώμα (500 πλοία και 6.000 ιππείς) στη Θράκη και νικά τους Βούλγαρους γύρω από το Δέλτα του Δούναβη και κοντά στην πόλη-φρούριο Μάρκελι (σημερινή Βουλγαρία). Ο Kormisosh αναγκάζεται να αποδεχθεί μια συνθήκη ειρήνης και επιβεβαιώνει τα υπάρχοντα σύνορα.[1] Λόγω της συνεχούς πολιτικής κρίσης, η Βουλγαρική Αυτοκρατορία βρίσκεται στα πρόθυρα της καταστροφής. Ο Kormisosh καθαιρείται κατά τη διάρκεια πραξικοπήματος στο παλάτι και τον διαδέχεται ο Vinekh, μέλος της φυλής Vokil.
Ευρώπη
Ο βασιλιάς Αϊστούλφος των Λομβαρδών απειλεί ξανά τη Ρώμη με σκοπό να την κάνει πρωτεύουσά του, αλλά οι Φράγκοι υπό τον Πεπίνο Γ' ("ο Κοντός") φθάνουν με τους γιους του Κάρολο και Κάρλομαν, νικά τον Αϊστούλφ και παραχωρεί τη Δωρεά του Πεπίνου, η οποία καθιερώνει το Παπικά κράτη (συμπεριλαμβανομένων των εδαφών της Ραβέννας και της Πεντάπολης). Ο Πεπίνος έχει καταλάβει εδάφη που νόμιμα ανήκει στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία. το δίνει στον πάπα Στέφανο Β'.
Ο Αϊστούλφ πεθαίνει σε κυνηγετικό ατύχημα και τον διαδέχεται ο Δεσιδέριος ως βασιλιάς των Λομβαρδών.[2] Ο πρώην βασιλιάς Ράτσις επιχειρεί ανεπιτυχώς να καταλάβει το θρόνο, αλλά αντιτίθεται από τον Στέφανο Β'.
Ο Galla Gaulo καθαιρείται, τυφλώνεται και εξορίζεται. Τον διαδέχεται ο Domenico Monegario ως ο έκτος δόγης της Βενετίας. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του, οι Ενετοί ναυτικοί έμποροι δραστηριοποιούνται όλο και περισσότερο.
Μάιος – Ο πρίγκιπας Abd al-Rahman I και οι οπαδοί του καταλαμβάνουν την πόλη της Σεβίλλης χωρίς βία. Νικά τον Yusuf ibn 'Abd al-Rahman al-Fihri σε μια μάχη για τον έλεγχο των μουσουλμανικών τμημάτων της Ιβηρικής Χερσονήσου (al-Andalus). Ο Abd al-Rahman ιδρύει το Εμιράτο της Κόρδοβα. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του, το εμπόριο και ο πολιτισμός ανθίζουν, μαζί με την κατασκευή της ισλαμικής αρχιτεκτονικής (συμπεριλαμβανομένου του Μεγάλου Τζαμί της Κόρδοβα).
Βρετανία
Μάχη του Newanbirig: Οι βασιλιάδες Óengus I των Picts και Eadberht της Northumbria επιτίθενται στον βασιλιά Dumnagual III του Strathclyde, στο Κάστρο Dumbarton (σημερινή Σκωτία). Ωστόσο, ολόκληρη η δύναμη του Eadberht εξαφανίζεται στη συνέχεια, πιθανώς από τους Βρετανούς.
Ο βασιλιάς Κάθρεντ του Γουέσεξ πεθαίνει μετά από 16 χρόνια βασιλείας. Τον διαδέχεται ο μακρινός συγγενής του Sigeberht.
Χαλιφάτο των Αββασιδών
Ο Ibn al-Muqaffa', μουσουλμάνος συγγραφέας και στοχαστής, βασανίζεται στη Βασόρα (σύγχρονο Ιράκ), κατόπιν εντολής του χαλίφη αλ-Μανσούρ. Τα άκρα του κόβονται και τον ρίχνουν, ζωντανό ακόμα, σε φλεγόμενο φούρνο (κατά προσέγγιση ημερομηνία).
Κινεζική Αυτοκρατορία
18 Ιανουαρίου[3] – Μια εξέγερση των Λουσάν: Η ανατολική πρωτεύουσα του Λουογιάνγκ πέφτει στον στρατό των 200.000 ατόμων του αντάρτικου στρατηγού Αν Λουσάν, ο οποίος νικά τις πιστές δυνάμεις υπό τον Φενγκ Τσανγκκίνγκ. Οι αντάρτες διασχίζουν τον Κίτρινο Ποταμό και βαδίζουν για να καταλάβουν τις πόλεις Τσενλίου και Γινγκγιάνγκ (σημερινό Ζενγκζού, Χενάν).
Μάχη του Yongqiu: Μια φρουρά Tang (2.000 άνδρες), υπό τον Zhang Xun, υπερασπίστηκε με επιτυχία το φρούριο τους ενάντια στον επαναστατικό στρατό στο Yongqiu. Ο Zhang πετυχαίνει μια νίκη μετά από μια πολιορκία 4 μηνών και εμποδίζει τους αντάρτες να καταλάβουν την εύφορη περιοχή Tang νότια του ποταμού Huai.
5 Φεβρουαρίου - Ένας Λουσάν δηλώνει αυτοκράτορας στο Λουογιάνγκ, ιδρύοντας μια νέα αυτοκρατορία, που ονομάζεται Μεγάλος Γιαν. Προχωρά προς την πρωτεύουσα της Τανγκ στο Τσανγκάν (τώρα Σιάν). Ο Αν αποφασίζει να καταλάβει τη νότια Κίνα, για να κόψει τις ενισχύσεις των πιστών. Εν τω μεταξύ, πολλοί στρατιώτες εντάσσονται στην εξέγερση.
Μάιος – Ο αυτοκράτορας Xuan Zong προσλαμβάνει 4.000 Μουσουλμάνους μισθοφόρους για να βοηθήσουν στην υπεράσπιση του Chang'an ενάντια στους αντάρτες. Οι πιστές δυνάμεις παίρνουν υπερασπιστές θέσεις στα ορεινά περάσματα, αλλά ο καγκελάριος Yang Guozhong δίνει εντολή να εγκαταλείψουν τις θέσεις τους.
7 Ιουλίου [4][σημείωση 1] – Ένας Λουσάν συντρίβει τα στρατεύματα των Τανγκ στο πέρασμα Τονγκ, αφήνοντας τον δρόμο προς την πρωτεύουσα ορθάνοιχτο.
14 Ιουλίου - Ο Xuan Zong φεύγει από την πρωτεύουσα του Chang'an (μαζί με την αυτοκρατορική αυλή) για το Sichuan, καθώς οι δυνάμεις των ανταρτών προχωρούν μέσω του περάσματος Tongguan προς την πόλη. Εν τω μεταξύ, η An Lushan πάσχει, ίσως με διαβήτη. Είναι σχεδόν τυφλός και πάσχει από υπερβολικό οξύθυμο.
15 Ιουλίου - Ο Xuan Zong λαμβάνει εντολή από τους Αυτοκρατορικούς Φρουρούς του να εκτελέσει τον Yang Guozhong, αναγκάζοντάς τον να αυτοκτονήσει ή να αντιμετωπίσει μια ανταρσία. Επιτρέπει στη σύζυγό του Yang Guifei να στραγγαλιστεί από τον αρχιευνούχο του. Ένας Λουσάν σκοτώνει και άλλα μέλη της οικογένειας του αυτοκράτορα.
12 Αυγούστου - Ο Σουάν Ζονγκ παραιτείται από τον θρόνο μετά από 44 χρόνια βασιλείας. Τον διαδέχεται ο γιος του Σου Ζονγκ, ως αυτοκράτορας της δυναστείας των Τανγκ. Προσλαμβάνει 22.000 Μουσουλμάνους μισθοφόρους για να ενισχύσουν τον αποδεκατισμένο στρατό του στο Lingzhou.
19 Νοεμβρίου [7] - Ο στρατηγός Tang Fang Guan ηττάται στο Xianyang. Οι αυτοκρατορικές δυνάμεις αποτελούνταν από δύο χιλιάδες βοϊδάμαξες με ιππείς και πεζούς σε δύο μέτωπα, αλλά οι επαναστάτες εκμεταλλεύτηκαν την αντίθετη θέση τους και επιτέθηκαν με πυρά. Οι αυτοκρατορικές δυνάμεις που σκοτώθηκαν ή τραυματίστηκαν αριθμούσαν περισσότερους από 40.000 άνδρες.
Ιαπωνία
4 Ιουνίου - Ο αυτοκράτορας Shōmu (συνταξιούχος από το 749) πεθαίνει στη Νάρα. Η σύζυγός του Kōmyō αφιερώνει πάνω από 600 αντικείμενα στον Μεγάλο Βούδα και δωρίζει μεγάλα χρηματικά ποσά στον θησαυρό Shōsō-in (αποθήκη) στο Tōdai-ji.
Γεννήσεις
Abo of Tiflis, χριστιανός μάρτυρας (κατά προσέγγιση ημερομηνία)
Abu Nuwas, μουσουλμάνος ποιητής (π. 814)
Fujiwara no Uchimaro, Ιάπωνας ευγενής (π. 812)
Hisham I, μουσουλμάνος εμίρης της Κόρδοβας (π. 796)
Ιμπραήμ Α', μουσουλμάνος εμίρης των Αγλαμπιδών (π. 812)
Ισμαήλ ιμπν Ιμπραήμ, μουσουλμάνος λόγιος (π. 810)
Li Yijian, καγκελάριος της δυναστείας των Τανγκ (π. 822)
Νικηφόρος, γιος του Κωνσταντίνου Ε' (ή 758)
Θάνατοι
4 Ιουνίου - Shōmu, αυτοκράτορας της Ιαπωνίας (γεν. 701)
15 Ιουλίου - Yang Guifei, σύζυγος του Xuan Zong (γεν. 719)
Aistulf, δούκας του Friuli και βασιλιάς των Λομβαρδών
Κάθρεντ, βασιλιάς του Γουέσεξ (κατά προσέγγιση ημερομηνία)
Dantidurga, ιδρυτής της αυτοκρατορίας Rashtrakuta (γεν. 735)
Φενγκ Τσανγκκίνγκ, στρατηγός της δυναστείας των Τανγκ
Forggus mac Cellaig, βασιλιάς του Connacht (Ιρλανδία)
Gao Xianzhi, στρατηγός της δυναστείας των Τανγκ
Ibn al-Muqaffa', μουσουλμάνος συγγραφέας (κατά προσέγγιση ημερομηνία)
Ισαάκιος Α' Αντιοχείας, Σύρος Ορθόδοξος Πατριάρχης Αντιοχείας.[8]
Wang Changling, Κινέζος ποιητής και αξιωματούχος (γεν. 698)
Yang Guozhong, καγκελάριος της δυναστείας Τανγκ
Σημειώσεις
1) Άλλοι το χρονολογούν στις 9 Ιουλίου[5][6]
|
◄ | 7ος αιώνας | 8ος αιώνας | 9ος αιώνας | ► ◄◄ | ◄ | 752 | 753 | 754 | 755 | 756 | 757 | 758 | 759 | 760 | ► | ►► |
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
