Ευρώπη
Μάχη της Αβινιόν: Φραγκικές δυνάμεις υπό τον Charles Martel, Μεροβίγγειο Δήμαρχο του Παλατιού, ανακτούν την Αβινιόν από τις μουσουλμανικές δυνάμεις και καταστρέφουν το οχυρό των Ομαγιάδων. Ο Κάρολος στέλνει τον αδελφό του Τσάιλμπραντ Α', δούκα της Βουργουνδίας, να νικήσει την πόλη. Μετά την άφιξή του, ο Κάρολος οδηγεί τα φράγκικα στρατεύματα χρησιμοποιώντας σκάλες από σχοινί και κριάρια για να επιτεθεί στα οχυρωμένα τείχη, τα οποία καίγονται ολοσχερώς μετά τη σύλληψή του.[1][2]
Μάχη της Narbonne: Οι Φραγκικές δυνάμεις υπό τον Charles Martel νικούν τη Narbonne, που καταλαμβάνεται από μια φρουρά των Umayyad, αλλά δεν μπορούν να ανακαταλάβουν την πόλη-φρούριο. Ένας Λομβαρδικός στρατός υπό τον βασιλιά Λιουτπράνδο διασχίζει τις Άλπεις, για να βοηθήσει τον Κάρολο να εκδιώξει τους Μουσουλμάνους από τη Σεπτιμανία. Εν τω μεταξύ, ο Μαυρόντος, δούκας ή κόμης της Προβηγκίας, εγείρει μια εξέγερση από την ακατάκτητη πόλη του τη Μασσαλία και απειλεί τα μετόπισθεν των Φράγκων.[3]
Μάχη του ποταμού Berre: Φραγκικές δυνάμεις που στάλθηκαν από τον Charles Martel αναχαιτίζουν έναν μεγάλο μουσουλμανικό στρατό που εστάλη από την Al-Andalus, (σύγχρονη Ισπανία) που εστάλη από τον Uqba ibn al-Hajjaj για να ανακουφίσει την πολιορκία της Narbonne. Και οι δύο πλευρές υφίστανται μεγάλες απώλειες στο πεδίο της μάχης κοντά στις εκβολές του ποταμού Berre (σε μικρή απόσταση νότια της Narbonne). Μερικοί από τους Μουσουλμάνους ορμούν πίσω στα πλοία τους, και κάποιοι διεισδύουν μέσω των Φράγκων δυνάμεων και φθάνουν στην πόλη, σώζοντάς την ουσιαστικά από τους Φράγκους.[4]
Μετά τον θάνατο του Θευδερίκου Δ', βασιλιά των Φράγκων, ο θρόνος μένει κενός για επτά χρόνια. Ο Κάρολος Μαρτέλ εξόρισε τον γιο του Childeric III σε ένα μοναστήρι και γίνεται ο μοναδικός ηγεμόνας του Φραγκικού Βασιλείου.
Ο βασιλιάς Πελάγιος της Αστουρίας πεθαίνει και τον διαδέχεται ο γιος του Φαβίλα.[5] Ιδρύει την εκκλησία της Santa Cruz, στην πρωτεύουσά του Cangas de Onís (βορειοδυτική Ισπανία).
Ο Όρσο Ιπάτο δολοφονείται μετά από παρότρυνση του Ευτυχίου, εξάρχου της Ραβέννας. Τον διαδέχεται ο Domenico Leoni, ο οποίος εκλέγεται magister militum της Βενετίας.
Ο βασιλιάς Ongendus των Δανών ενισχύει τις οχυρώσεις Danevirke στο Schleswig-Holstein. Παραγγέλνει ένα παλάτι που χτίστηκε στα σύνορα της Σαξονίας.
Βρετανία
Ο βασιλιάς Ceolwulf της Northumbria παραιτείται υπέρ του ξαδέλφου του, Eadberht, και γίνεται μοναχός στο Lindisfarne Priory.
Αφρική
Αίγυπτος: Εισβολή Χριστιανών από τα νότια, με σκοπό την προστασία του πατριάρχη Αλεξανδρείας (κατά προσέγγιση ημερομηνία).
Ασία
Δεύτερος Αραβο-Χαζαρικός Πόλεμος: Οι Χαζάροι με επικεφαλής τον Χαζέρ Ταρκάν ηττούνται από μια μουσουλμανική δύναμη, που εστάλη από τον Μαρουάν ιμπν Μοχάμεντ ιμπν Μαρουάν κοντά στον ποταμό Βόλγα, η οποία κατέστρεψε ό,τι είχε απομείνει από τις δυνάμεις των Χαζάρων. Το Χαλιφάτο των Ομαγιάδων έχει τώρα τον πλήρη έλεγχο του Καυκάσου αφού κατέστρεψε ολοσχερώς την αυτοκρατορία των Χαζάρων. Μετά την καταστροφή του, οι πόλεμοι Αραβο-Χαζάρων σταμάτησαν, μουσουλμανικές πηγές αναφέρουν ότι ο Χαζάρ Χαν απέτισε φόρο τιμής στον Μαρουάν και ασπάστηκε το Ισλάμ.
30 Σεπτεμβρίου - Μάχη των Αποσκευών: Οι Τούργκες διώχνουν μια εισβολή των Ομαγιάδων στο Khuttal, τους καταδιώκουν νότια του ποταμού Oxus (βόρειο Αφγανιστάν) και αιχμαλωτίζουν το τρένο με τις αποσκευές τους. Το χειμώνα, οι Turgesh και οι Υπεροξιανοί σύμμαχοί τους εξαπολύουν μια μεγάλη αντεισβολή αλλά σταματούν και ο στρατός τους καταστρέφεται. Στη συνέχεια, το Khuttal κατακτάται από τους Άραβες.
Ο αυτοκράτορας Σουάν Ζονγκ απορρίπτει την πολιτική στρατολόγησης ανδρών στον κινεζικό στρατό που θα αντικαθίστανται κάθε τρία χρόνια, αντικαθιστώντας τους με στρατιώτες μακροχρόνιας υπηρεσίας που είναι πιο σκληραγωγημένοι και αποτελεσματικοί στη μάχη (κατά προσέγγιση ημερομηνία).
Ανά θέμα
καταστροφή
Μια μεγάλη ιαπωνική επιδημία ευλογιάς που ξεκίνησε το 735 τελικά ολοκληρώνεται, αλλά μόνο αφού προκάλεσε περίπου 25% έως 35% θνησιμότητα στον ενήλικο πληθυσμό της χώρας.[6]
γεννήσεις
Fujiwara no Tanetsugu, Ιάπωνας ευγενής (π. 785)
Hisham ibn al-Kalbi, μουσουλμάνος ιστορικός (π. 819)
Huaisu, Κινέζος βουδιστής μοναχός (π. 799)
Kanmu, αυτοκράτορας της Ιαπωνίας (π. 806)
θάνατοι
Ermin of Lobbes, Φράγκος ηγούμενος
Μπροστά, Αγγλοσάξωνας επίσκοπος (κατά προσέγγιση ημερομηνία)
Fujiwara no Fusasaki, Ιάπωνας σύμβουλος (γεν. 681)
Fujiwara no Maro, Ιάπωνας πολιτικός (γεν. 695)
Fujiwara no Muchimaro, Ιάπωνας υπουργός (γεν. 680)
Fujiwara no Umakai, Ιάπωνας πολιτικός (γεν. 694)[7]
Mu, βασιλιάς του Balhae (Κορέα)
Mu'awiya ibn Hisham, μουσουλμάνος στρατηγός
Όρσο Ιπάτο, δόγης της Βενετίας
Πελάγιος, βασιλιάς της Αστούριας (Ισπανία) (γ. 685)
Σονγκ Τζινγκ, Καγκελάριος της δυναστείας των Τανγκ (γεν. 663)
Θευδερίκος Δ', βασιλιάς των Φράγκων
|
◄ | 7ος αιώνας | 8ος αιώνας | 9ος αιώνας | ► ◄◄ | ◄ | 733 | 734 | 735 | 736 | 737 | 738 | 739 | 740 | 741 | ► | ►► |
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
