Περσική αυτοκρατορία
Έχοντας καταλάβει με επιτυχία πολλές από τις επαναστατημένες ελληνικές πόλεις-κράτη, οι Πέρσες υπό τον Αρταφέρνη πολιόρκησαν τη Μίλητο. Η αποφασιστική μάχη της Λάδης διεξάγεται στο νησί Λάδη, κοντά στο λιμάνι της Μιλήτου. Αν και ξεπερασμένος, ο ελληνικός στόλος φαίνεται να κερδίζει τη μάχη μέχρι να υποχωρήσουν τα πλοία από τη Σάμο και τη Λέσβο. Η ξαφνική αποστασία αλλάζει το ρεύμα της μάχης και ο ελληνικός στόλος που έχει απομείνει καταστρέφεται ολοσχερώς. Η Μίλητος παραδίδεται λίγο αργότερα και η Ιωνική Επανάσταση φτάνει στο τέλος της.[1]
Οι Πέρσες ηγέτες Αρταφέρνης και Μαρδόνιος παραχωρούν ένα βαθμό αυτονομίας στις ιωνικές πόλεις. Απέχουν από οικονομικά αντίποινα και απλώς τηρούν τα προηγούμενα επίπεδα φόρου τιμής. Οι Πέρσες καταργούν τις ελληνικές τυραννίες στην Ιωνία και επιτρέπουν τις δημοκρατίες.
Οι Πέρσες καίνε τον ναό του Απόλλωνα στα Δίδυμα.[2]
Ελλάδα
Οι Φοίνικες σύμμαχοι των Περσών λαμβάνουν άγρια αντίποινα εναντίον των Ελλήνων, τους οποίους οι Φοίνικες θεωρούν πειρατές.
Οι Θράκες και οι Σκύθες διώχνουν τον Μιλτιάδη τον νεότερο από τη Χερσόνησο. Ο Μιλτιάδης φορτώνει πέντε βάρκες με τους θησαυρούς του και κάνει για την Αθήνα. Ένα από τα σκάφη, με καπετάνιο τον μεγαλύτερο γιο του Μιλτιάδη, τον Μετίοχο, αιχμαλωτίζεται. Ο Μετίοχος οδηγείται ως ισόβιος κρατούμενος στην Περσία.[3]
Ο Σπαρτιάτης βασιλιάς Κλεομένης Α' επιφέρει βαριά ήττα στο Άργος στη Σεπεία κοντά στην Τίρυνθα (κατά προσέγγιση ημερομηνία).[4]
ρωμαϊκή δημοκρατία
Η Γερουσία διορίζει τον Manius Valerius Maximus στο αξίωμα του δικτάτορα για να αντιμετωπίσει μια σειρά από στρατιωτικές απειλές και μια λαϊκή εξέγερση.
Ο δικτάτορας Valerius νικά τους Sabines και του απονέμεται ένας θρίαμβος συν την τιμή μιας καρέκλας curule στο τσίρκο maximus.
Ο Ρωμαίος πρόξενος Aulus Verginius Tricostus Caeliomontanus νικά τους Volsci και μια ρωμαϊκή αποικία φυτεύεται στο Velitrae.
Ο Ρωμαίος πρόξενος Titus Veturius Geminus Cicurinus νικά τους Aequi κατόπιν αιτήματος των Λατίνων συμμάχων της Ρώμης.
Στο τέλος των στρατιωτικών εκστρατειών, το plebs αποσύρεται στο Ιερό Όρος έξω από τη Ρώμη στο Secession of the Plebs. Για να τερματιστεί η απόσχιση, οι πληβείοι κερδίζουν την αποδοχή από τους πατρικίους ότι μπορούν να επιλέξουν δύο ηγέτες στους οποίους δίνουν τον τίτλο των Τριβώνων. Ιδρύεται έτσι το γραφείο της κερκίδας.
Οι αιδίλιοι, δικαστές της αρχαίας Ρώμης που είναι υπεύθυνοι για το ναό και τη λατρεία της Δήμητρας, ιδρύονται για πρώτη φορά. Είναι δύο αξιωματικοί των πληβείων, δημιουργημένοι ταυτόχρονα με τις κερκίδες, των οποίων την ιερότητα μοιράζονται.
Γεννήσεις
Θάνατοι
Ιστιαίος, τύραννος της Μιλήτου
|
◄ | 6ος αιώνας π.Χ. | 5ος αιώνας π.Χ. | 4ος αιώνας π.Χ. | ► ◄◄ | ◄ | 497 π.Χ. | 496 π.Χ. | 495 π.Χ. | 494 π.Χ. | 493 π.Χ. | 492 π.Χ. | 491 π.Χ. | ► | ►► |
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
