Αγγλία
13 Ιουλίου - Μάχη του Alnwick: Ο βασιλιάς William I (το λιοντάρι) υποστηριζόμενος από Φλαμανδούς μισθοφόρους εισβάλλει στην Αγγλία για να βοηθήσει στη μάχη στη βαρωνική εξέγερση κατά του βασιλιά Henry II. Ο William επιτίθεται στο Κάστρο Prudhoe στο Northumberland, αλλά δεν μπορεί να το καταλάβει. Αιχμαλωτίζεται από τον Λόρδο Ranulf de Glanvill και τον φέρνει πίσω στο Newcastle.[1] Ο Ερρίκος καταλαμβάνει ένα μέρος της Σκωτίας, με τα πέντε ισχυρότερα κάστρα: Ρόξμπουργκ, Μπέργουικ, Τζέντμπουργκ, Εδιμβούργο και Στέρλινγκ.
5 Σεπτεμβρίου - Ο καθεδρικός ναός του Καντέρμπουρυ έχει υποστεί σοβαρές ζημιές σε πυρκαγιά.[2]
30 Σεπτεμβρίου - Η εξέγερση του 1173-1174: Μετά από ενάμιση χρόνο εξέγερσης, ο Ερρίκος Β΄ επιτυγχάνει ειρηνευτικές συμφωνίες με τους γιους του Ερρίκο τον Νεαρό Βασιλιά, Ριχάρδο, Γοδεφρέι και Ιωάννη στο Montlouis, με βάση το προπολεμικό status quo .[3] Πριν επιστρέψει στη Νορμανδία, ο Ερρίκος διατάζει να καταστραφούν τα κάστρα των επαναστατών στην Αγγλία και την Ακουιτανία.[4]
Οκτώβριος – Μάχη του Θέρλες: Γελο-ιρλανδικές δυνάμεις υπό τον βασιλιά Domnall Mór Ua Briain νικούν μια αγγλο-νορμανδική εισβολή στο Thurles στην Ιρλανδία. Η αγγλική αποστολή με επικεφαλής τον Earl Richard de Clare (Strongbow) αιφνιδιάζεται ενώ στρατοπεδεύει στην περιοχή της Lognafola και αναγκάζεται να υποχωρήσει στο Waterford.[5]
8 Δεκεμβρίου - Η Συνθήκη του Φαλαίζ: Συνελήφθη από τους Άγγλους, ο Γουλιέλμος Α' αναγκάζεται να υπογράψει συμφωνία ειρήνης. Η συνθήκη καθιστά τη Σκωτία φεουδαρχική κατοχή της Αγγλίας, ο Γουλιέλμος και οι ευγενείς του ορκίζονται πίστη στον Ερρίκο ΙΙ. Πρέπει να παραδώσει πολλά κάστρα στον Ερρίκο σε αντάλλαγμα για την ελευθερία του.[1]
Ευρώπη
Καλοκαίρι - Γαλλικές δυνάμεις υπό τον βασιλιά Λουδοβίκο Ζ', υποστηριζόμενες από τον Ερρίκο τον νεαρό βασιλιά και τον Φίλιππο της Αλσατίας, περικυκλώνουν τη Ρουέν. Η πόλη αντέχει στις πολεμικές μηχανές αρκετό καιρό ώστε ο Ερρίκος Β' να φτάσει στα μέσα Αυγούστου για να οργανώσει μια διάσωση. Οι πολιορκητές φοβούνται ότι ο Ερρίκος θα εισβάλει στη Γαλλία και η πολιορκία αρθεί.
29 Οκτωβρίου - Ο αυτοκράτορας Φρειδερίκος Α' (Μπαρμπαρόσα), στην πέμπτη ιταλική εκστρατεία του, ξεκινά την πολιορκία της Αλεσάνδρειας στη βόρεια Ιταλία. Αντιτίθεται στη Λομβαρδική Συμμαχία (τώρα στην οποία προσχωρούν η Βενετία, η Σικελία και η Κωνσταντινούπολη).[6]
Εγγύς Ανατολή
15 Μαΐου - Ο Νουρ αλ-Ντιν, Σελτζούκος ηγεμόνας (ατάμπεγ) της Συρίας, πεθαίνει στη Δαμασκό μετά από 28 χρόνια βασιλείας. Τον διαδέχεται ο 11χρονος γιος του As-Salih Ismail al-Malik. Στο μεταξύ, ο Σαλαντίν δηλώνει αντιβασιλέας και υποτελής του.
11 Ιουλίου - Ο βασιλιάς Amalric I πεθαίνει από δυσεντερία μετά από 11 χρόνια βασιλείας. Τον διαδέχεται ο 13χρονος γιος του Βαλδουίνος Δ' (ο Λεπρός), ο οποίος γίνεται ηγεμόνας της Ιερουσαλήμ. Αντιβασιλέας του ορίζεται ο κόμης Ραϋμόνδος της Τρίπολης.
23 Νοεμβρίου – Ο Σαλαντίν φτάνει στη Δαμασκό και διανυκτερεύει στο παλιό σπίτι του πατέρα του, έως ότου του ανοίξουν οι πύλες της Ακρόπολης της Δαμασκού, μετά από μια σύντομη πολιορκία από τον αδελφό του Tughtakin ibn Ayyub.[7]
Αίγυπτος
25 Ιουλίου - Ο στόλος της Σικελίας (περίπου 250 πλοία) υπό τον ναύαρχο Tancred εξαπολύει μια αποτυχημένη επίθεση κατά της Αλεξάνδρειας. Όμως στερείται υποστήριξης και αναγκάζεται να αποπλεύσει μετά από επταήμερο αποκλεισμό την 1η Αυγούστου[8].
Ο Saladin στέλνει τον αδελφό του Turan-Shah με στρατό και υποστηρικτικό στόλο για να κατακτήσει την Υεμένη. Αυτό για να εδραιώσει τον μουσουλμανικό έλεγχο στην Ερυθρά Θάλασσα προστατεύοντας παράλληλα τη διαδρομή του προσκυνήματος από την Αίγυπτο στη Μέκκα.[9]
Ασία
Ο Kilij Arslan II, Σελτζούκος ηγεμόνας του Σουλτανάτου του Ρουμ, ολοκληρώνει την κατάκτηση των Δανισμενέντων Τούρκων στην Ανατολική Ανατολία. Συμμαχεί με τους ηγεμόνες των Ζανγκήδων κατά της Μοσούλης.[10]
Ανά θέμα
θρησκεία
7 Απριλίου - Ο Πάπας Αλέξανδρος Γ' χειροτονεί τον Ριχάρδο του Ντόβερ ως αρχιεπίσκοπο του Καντέρμπουρυ στο Anagni. Ο Ριχάρδος επιστρέφει στην Αγγλία κουβαλώντας το παλλιό του που έλαβε απευθείας από τον πάπα.[11]
7 Ιουλίου - Ο Ερρίκος Β' μετανοεί στο Καντέρμπουρυ για τη δολοφονία του Τόμας Μπέκετ (βλ. 1170), έστω και έμμεσα. Μαστιγώνεται από τους μοναχούς ως τιμωρία.
γεννήσεις
Edmund of Abingdon, Άγγλος αρχιεπίσκοπος (π. 1240)
Έμερικ, βασιλιάς της Ουγγαρίας και της Κροατίας (π. 1204)
Gerard of Villamagna, Ιταλός ερημίτης (π. 1242)
Hedwig της Σιλεσίας, δούκισσα της Μεγάλης Πολωνίας (π. 1243)
Ingeborg της Δανίας, βασίλισσα της Γαλλίας (π. 1237)
Liu Songnian, Κινέζος τοπιογράφος (π. 1224)
Robert de Gresle, Άγγλος γαιοκτήμονας (π. 1230)
Σάβα (ο Διαφωτιστής), Σέρβος πρίγκιπας (π. 1236)
θάνατοι
18 Ιανουαρίου - Βλαδίσλαος Β', δούκας της Βοημίας (γεν. 1110)
15 Μαΐου – Νουρ αλ Ντιν, Σελτζούκος ηγεμόνας της Συρίας (γεν. 1118)
28 Ιουνίου - Αντρέι Μπογκολιούμπσκι, πρίγκιπας του Βλαντιμίρ
11 Ιουλίου - Amalric I, βασιλιάς της Ιερουσαλήμ (γεν. 1136)
17 Σεπτεμβρίου - Πιέτρο ντι Μίσο, Ιταλός καρδινάλιος
22 Σεπτεμβρίου - Uhtred, Άρχοντας του Galloway
Ananda Thuriya, Βιρμανός υπουργός και ποιητής
Arnau Mir (ή Arnal), κόμης του Pallars Jussà
Ενγκεράν (ή Ίνγκραμ), επίσκοπος Γλασκώβης
Everard des Barres, Γάλλος Μέγας Διδάσκαλος
Gilla Mo Chaidbeo, Ιρλανδός μοναχός και ηγούμενος
Miles of Plancy (ή Milo), Γάλλος ευγενής
Mu'ayid al-Din Ai-Aba, ηγεμόνας της Νισαπούρ
Πέτρος Β' της Ταρεντάζ, Γάλλος επίσκοπος (γεν. 1102)
Shin Panthagu, Βιρμανός μοναχός (γεν. 1083)
Walter of Mortagne, Γάλλος φιλόσοφος
Walter του Saint Omer, πρίγκιπας της Γαλιλαίας
William de Chesney, Άγγλος ευγενής
William de Turbeville, Άγγλος επίσκοπος
|
◄ | 11ος αιώνας | 12ος αιώνας | 13ος αιώνας | ► ◄◄ | ◄ | 1170 | 1171 | 1172 | 1173 | 1174 | 1175 | 1176 | 1177 | 1178 | ► | ►► |
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
