Βυζαντινή Αυτοκρατορία
12 Μαρτίου – Ο αυτοκράτορας Μανουήλ Α΄ (Κομνηνός) διατάζει τη σύλληψη όλων των Βενετών στην αυτοκρατορία του και αρπάζει τα πλοία και τα εμπορεύματά τους. Τον Σεπτέμβριο, ο Δόγης Βιτάλε Β' Μιτσιέλ ηγείται ενός βενετσιάνικου στόλου (120 πλοία) εναντίον των Βυζαντινών, κατακτώντας τις πόλεις Τρογκίρ και Ντουμπρόβνικ. Αλλά η πανούκλα παίρνει βαρύ τίμημα στα μέλη του πληρώματος του στόλου. βοήθησε τα πλοία να καούν για να μην πέσουν στα χέρια του εχθρού. Πανούκλα ξεσπά και στη Βενετία, όταν επιστρέφουν τα υπόλοιπα πλοία.
Ευρώπη
Φθινόπωρο - Ο βασιλιάς Αλφόνσος Β' (ο Αγνός) της Αραγονίας κατακτά τις πόλεις Κάσπη και Τερουέλ. Ενισχύει τα νότια σύνορά του αφού οι δυνάμεις των Αλμοχάντ υπό τον Χαλίφη Γιουσούφ Α ́ λυμαίνονται την Καταλονία.
Οι διάδοχοι του Robert Bordet εγκαταλείπουν την Καταλονία για τη Μαγιόρκα, σηματοδοτώντας το τέλος των προσπαθειών για τη δημιουργία ενός νορμανδικού πριγκιπάτου στην Ιβηρία.[1]
Αγγλία
Ιούλιος - Ο βασιλιάς Ερρίκος Β' αποφασίζει να ηγηθεί μιας στρατιωτικής αποστολής στην Ιρλανδία και καλεί τον Ρίτσαρντ ντε Κλερ (Strongbow) να ενώσει τις δυνάμεις του. Τον Σεπτέμβριο, ο Ρίτσαρντ ταξιδεύει στην Αγγλία και υπόσχεται την πίστη του στον Χένρι. Του παραχωρείται το Λέινστερ ως φέουδο και τιμάται με τη θέση του «βασιλικού αστυφύλακα στην Ιρλανδία». Ο στρατός συγκεντρώνεται στο Pembroke - αρκετοί πύργοι πολιορκίας αποστέλλονται, εάν ο Henry χρειαστεί να επιτεθεί στις πόλεις που κατείχαν οι Νορμανδοί (ή άλλες όπως το Κορκ και το Λίμερικ).[2]
17 Οκτωβρίου - Ο Ερρίκος Β' εισβάλλει στην Ιρλανδία και αποβιβάζεται με έναν μεγάλο στρατό από τουλάχιστον 500 έφιππους ιππότες και 4.000 άνδρες και τοξότες στο Γουότερφορντ. Ο Ερρίκος διοικεί τα εμπορικά πλοία ως μέρος της εισβολής του.[3] Διεκδικεί τα λιμάνια του Δουβλίνου, του Γουότερφορντ και του Γουέξφορντ και υπόσχεται προστασία στους Ιρλανδούς αρχηγούς αν τον αναγνωρίσουν ως άρχοντά τους. Ο Ερρίκος αναγνωρίζεται ως "Λόρδος της Ιρλανδίας", οι έμποροι προσκαλούνται στο Δουβλίνο όπου έχει δημιουργηθεί μια αγγλική αποικία.[3]
Ο Ascall mac Ragnaill (ή Torcaill), ο τελευταίος Νορβηγός-Γαελικός βασιλιάς του Δουβλίνου, αιχμαλωτίζεται ενώ προσπαθεί να ανακαταλάβει το Δουβλίνο από τις αγγλικές δυνάμεις υπό τον Richard de Clare, ίσως μαζί με τον Sweyn Asleifsson, και αποκεφαλίζεται. Πριν από το τέλος του έτους, ο Ριχάρδος παραχωρεί την κατοχή της πόλης στον Ερρίκο Β', ο οποίος τη μετατρέπει σε αγγλική βασιλική πόλη.
Εγγύς Ανατολή
10 Μαρτίου – Ο βασιλιάς Amalric I της Ιερουσαλήμ αναχωρεί με ένα μεγάλο επιτελείο για την Κωνσταντινούπολη. Στην Καλλίπολη τον συναντά ο πεθερός του, Ιωάννης Δούκας Κομνηνός, στρατιωτικός κυβερνήτης (doux) της Κύπρου. Ο Amalric εισέρχεται στη βυζαντινή πρωτεύουσα και τον υποδέχεται ο Manuel I. Τον Ιούνιο, υπογράφεται μια συνθήκη, ο Amalric αναγνωρίζει την επικυριαρχία του Manuel στην Ιερουσαλήμ.[4]
Αίγυπτος
13 Σεπτεμβρίου - Ο χαλίφης Αλ-Αντιντ πεθαίνει από φυσικά αίτια (ή δηλητηρίαση) μετά από 11 χρόνια βασιλείας. Ο Σαλαντίν ανατρέπει το Χαλιφάτο των Φατιμιδών και αναλαμβάνει κυβερνήτης (ατάμπεγ) της Αιγύπτου - κυβερνώντας στο όνομα του Εμίρη Νουρ αλ-Ντιν.
25 Σεπτεμβρίου - Ο Σαλαντίν οδηγεί έναν αιγυπτιακό στρατό για να συμμετάσχει σε μια κοινή επίθεση στα κάστρα των Σταυροφόρων Κεράκ και Μόντρεαλ, νότια της Νεκράς Θάλασσας. Τον Νοέμβριο, ο Σαλαντίν αποσύρει τις δυνάμεις του στο Κάιρο για να καταστείλει ένα πραξικόπημα.
Ασία
Ο Yesugei (Baghatur), Μογγόλος αρχηγός, κανονίζει έναν γάμο μεταξύ του 9χρονου γιου του Temujin (Τζένγκις Χαν) και της κόρης του αρχηγού μιας κοντινής φυλής, του Börte. Δηλητηριάζεται από τους Τατάρους ενώ μοιράζεται ένα γεύμα κατά τη διάρκεια του γάμου.[5]
γεννήσεις
15 Αυγούστου – Αλφόνσο Θ΄, βασιλιάς της Λεόν και της Γαλικίας (π. 1230)
Agnes of France (ή Anna), Βυζαντινή αυτοκράτειρα (π. 1220)
Al-Aziz Uthman, Αιγύπτιος ηγεμόνας και γιος του Saladin (π. 1198)
Matilda of Chester (ή Maud), Αγγλίδα ευγενής (π. 1233)
Minamoto no Michitomo, Ιάπωνας ευγενής (π. 1227)
Muhammad Aufi, Πέρσης ιστορικός και φιλόλογος (π. 1242)
Saionji Kintsune, Ιάπωνας ευγενής και ποιητής (π. 1244)
Stephen de Segrave, Άγγλος Αρχιδικαστής (π. 1241)
θάνατοι
20 Φεβρουαρίου - Conan IV (ο Νέος), δούκας της Βρετάνης (γεν. 1138)
29 Μαρτίου - Achard του Αγίου Βίκτωρ, Νορμανδός επίσκοπος (γεν. 1100)
3 Απριλίου - Φίλιππος του Μίλι, Γάλλος ευγενής και ιππότης (γεν. 1120)
1 Μαΐου - Diarmaid mac Murchadha, βασιλιάς του Leinster (γεν. 1110)
9 Ιουνίου - Jacob ben Meir Tam, Γάλλος Εβραίος ραβίνος (γεν. 1100)
8 Αυγούστου – Ερρίκος του Μπλουά, επίσκοπος του Γουίντσεστερ (γεν. 1096)
13 Σεπτεμβρίου – Αλ-Αντιντ, τελευταίος χαλίφης Φατιμιδών (γεν. 1151)[6]
8 Νοεμβρίου - Baldwin IV, κόμης του Hainaut (γεν. 1108)
27 Δεκεμβρίου - Peter Ua Mórda, επίσκοπος του Clonfert
Abu'l-Hasan al-Hasan ibn Ali, ηγεμόνας Zirid (γεν. 1109)
Ascall mac Ragnaill (ή Torcaill), βασιλιάς του Δουβλίνου
Gleb του Κιέβου (Yuryevich), Μέγας Πρίγκιπας του Κιέβου
Iorwerth Goch ap Maredudd, Ουαλός ευγενής
Narathu, ηγεμόνας του Παγανικού Βασιλείου (γεν. 1118)
Vladimir III Mstislavich, Μέγας Πρίγκιπας του Κιέβου
William de Courcy, Νορμανδός ευγενής και ιππότης
Yesugei (Baghatur), Μογγόλος οπλαρχηγός (γεν. 1134)
|
◄ | 11ος αιώνας | 12ος αιώνας | 13ος αιώνας | ► ◄◄ | ◄ | 1167 | 1168 | 1169 | 1170 | 1171 | 1172 | 1173 | 1174 | 1175 | ► | ►► |
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
