Βυζαντινή Αυτοκρατορία
Τέλη Καλοκαιριού – Ο Αυτοκράτορας Μανουήλ Α΄ (Κομνηνός) στέλνει μια πρεσβεία στην Αίγυπτο για να απαιτήσει φόρο τιμής και απειλεί τη χώρα με πόλεμο όταν αρνούνται να το πληρώσουν. Ο βυζαντινός στόλος υπό τον ναύαρχο Ανδρόνικο Κοντοστέφανο ξεκινά από τον Ελλήσποντο. 60 πολεμικές γαλέρες στέλνονται στην Παλαιστίνη. με χρήματα για «τους ιππότες της Ιερουσαλήμ». Ο Ανδρόνικος με τον υπόλοιπο στόλο φεύγει για την Κύπρο, όπου νικά μια περιπολική μοίρα 6 πλοίων των Φατιμιδών.[1]
Ευρώπη
Άνοιξη - Ο Gerald the Fearless, Πορτογάλος πολεμιστής και ιππότης, λαμβάνει την υποστήριξη του βασιλιά Afonso I (ο Μέγας). Ο χαλίφης Αλμοχάντ, Αμπού Γιακούμπ Γιουσούφ, καταφέρνει να συνάψει συμμαχία με τον βασιλιά Φερδινάνδο Β' εναντίον του Αφόνσο. Οι σύμμαχοι καταφέρνουν να νικήσουν το Badajoz και τελικά να αιχμαλωτίσουν και τον Afonso και τον Gerald.[2]
Ο βασιλιάς Ερρίκος Β' της Αγγλίας και ο Λουδοβίκος Ζ' υπογράφουν μια συνθήκη ειρήνης που περιλαμβάνει τον αρραβώνα των αντίστοιχων κληρονόμων τους, του 11χρονου Ριχάρδου Α' και της 8χρονης Άλις της Γαλλίας (ή Αλίκης).[3]
Ο Αντρέι Μπογκολιούμπσκι, Μέγας Πρίγκιπας του Βλαντιμίρ-Σούζνταλ, λεηλατεί το Κίεβο (με τη βοήθεια συμμάχων) και κάνει τον Βλαντιμίρ πρωτεύουσα της Ρωσίας του Κιέβου. Εγκαθιστά συγγενείς στο θρόνο στο Κίεβο.
Κατά τη διάρκεια του σουηδικού αγώνα για την εξουσία, ο Boleslaw σκοτώνεται, αλλά ο αδελφός του Kol συνεχίζει ως ηγεμόνας της Östergötland (μέχρι το 1173), σε αντίθεση με τον βασιλιά Knut I (Eriksson) της Σουηδίας.
4 Φεβρουαρίου – 1169 Σεισμός στη Σικελία: Ένας σεισμός με εκτιμώμενο μέγεθος περίπου 7 βαθμών πλήττει την ανατολική ακτή της Σικελίας, προκαλώντας περίπου 15.000 θανάτους.
Ο Στέφανος Γ' της Ουγγαρίας συνάπτει κονκορδάτο με τον Πάπα Αλέξανδρο Γ', παραιτούμενος από το δικαίωμά του να επενδυθεί.[4]
Αγγλία
Ο Ερρίκος Β' κάνει μια προσπάθεια να τερματίσει τη διαμάχη μεταξύ αυτού και της συζύγου του, της βασίλισσας Ελεονώρας της Ακουιτανίας, προκειμένου να διασκεδάσει στο δυτικό Χέρεφορντσάιρ με την ερωμένη του, Ρόζαμουντ Κλίφορντ, κόρη του Βάλτερ ντε Κλίφορντ. Μοιράζει τη διαδοχή του βασιλείου του στους τέσσερις γιους του, τον Ερρίκο τον Νεαρό Βασιλιά, τον Ριχάρδο Α', τον Γοδεφρείδο Β' και τον Ιωάννη.
Ιρλανδία
Μάιος - Εισβολή Νορμανδών στην Ιρλανδία: Αγγλο-Νορμανδοί μισθοφόροι αποβιβάζονται κατόπιν αιτήματος του Βασιλιά Ντιάρμαϊντ Μακ Μουρτσάντα (Ντερμότ).[5] Μεταξύ εκείνων που φθάνουν είναι ο Ρίτσαρντ ντε Κλερ (ένας υποτελής του Ερρίκου Β'), ο οποίος έχει κάνει συμμαχία με τον εξόριστο Diarmaid mac Murchadha για να τον βοηθήσει να ανακτήσει τον θρόνο του Λέινστερ. Αυτό ξεκινά την περίοδο της αγγλο-νορμανδικής κυριαρχίας στην Ιρλανδία.
Αίγυπτος
Άνοιξη – Μια αποστολή Zangid υπό τον στρατηγό Shirkuh συνοδευόμενη από τον ανιψιό του Saladin εισβάλλει στην Αίγυπτο. Ο βασιλιάς Amalric I της Ιερουσαλήμ διατάζει τον στόλο του να επιστρέψει στην Άκρα και υποχωρεί με τους Σταυροφόρους πίσω στην Παλαιστίνη.
8 Ιανουαρίου - Ο Σίρκουχ εισέρχεται στο Κάιρο, αφήνοντας τον στρατό των Ζανγκιδών στρατοπεδευμένο έξω από την πόλη. Πηγαίνει στο παλάτι, όπου ο 18χρονος Φατιμίδης χαλίφης Αλ-Αντίντ τον υποδέχεται με τελετουργικά δώρα και υποσχόμενα χρήματα.[6]
18 Ιανουαρίου - Ο Shawar, Φατιμιδικός βεζίρης και de facto ηγεμόνας, προσκαλείται να ενωθεί με τον Shirkuh σε ένα προσκύνημα στον τάφο του Al-Shafi'i. Σε εξέλιξη, αυτός και η συνοδεία του αιχμαλωτίζονται. Κατόπιν εντολής του Al-Adid, ο Shawar αποκεφαλίζεται.[7]
23 Μαρτίου - Ο Shirkuh πεθαίνει από υπερφαγία μετά από 2 μήνες βασιλείας.[8] Τον διαδέχεται ο Σαλαντίν, ο οποίος διορίζεται επικεφαλής βεζίρης του Χαλιφάτου των Φατιμιδών. Αναλαμβάνει διοικητής των δυνάμεων του Νουρ αλ Ντιν στην Αίγυπτο.[9]
Καλοκαίρι - Ο Σαλαντίν προσκαλεί τον αδελφό του Τουράν-Σαχ να έρθει μαζί του στο Κάιρο. Φέρνει μαζί του την οικογένειά του και τη συνοδεία του, αλλά και έναν σημαντικό στρατό που του παρείχε ο Nur al-Din. Ο Τουράν-Σαχ καλωσορίζεται από τον Αλ-Αντιντ ως φίλο.[10]
21-23 Αυγούστου - Στη Μάχη των Μαύρων, ο Σαλαντίν συντρίβει μια εξέγερση από τις σουδανικές δυνάμεις (50.000 άνδρες) του στρατού των Φατιμιδών, μαζί με αρκετούς Αιγύπτιους εμίρηδες και απλούς κατοίκους. Δεν χρειάζεται ποτέ ξανά να αντιμετωπίσει μια στρατιωτική εξέγερση από το Κάιρο.[11]
Χειμώνας - Ο Σαλαντίν υποστηριζόμενος από ενισχύσεις από τον Νουρ αλ-ντίν, νικά μια σταυροφοροβυζαντινή δύναμη υπό τον Αμαλρίκο Α' κοντά στη Νταμιέττα. Κατά τη διάρκεια της 3μηνης πολιορκίας, οι Σταυροφόροι αναγκάζονται να υποχωρήσουν στην Παλαιστίνη.[12]
Ανά θέμα
Τέχνη και Επιστήμη
Η Ελεονόρα της Ακουιτανίας εγκαταλείπει την αγγλική αυλή του Ερρίκου Β', για να ιδρύσει τη δική της αυλή στο Πουατιέ. Θα γίνει γνωστό ως κέντρο αυλικής αγάπης. Ο Ριχάρδος Α' συνοδεύει τη μητέρα του και γίνεται κληρονόμος της Ακουιτανίας.
γεννήσεις
10 Σεπτεμβρίου – Αλέξιος Β΄ Κομνηνός, Βυζαντινός αυτοκράτορας (π. 1183)
Ahi Evren, κήρυκας και φιλόσοφος Μπεκτασή Σούφι (π. 1261)
Al-Afdal ibn Salah ad-Din, Αγιουβίδης ηγεμόνας της Δαμασκού (π. 1225)
Eustace de Vesci, Άγγλος ευγενής και στρατιωτικός ηγέτης (π. 1216)
Ibn al-Mustawfi, Αγιουμπίδης κυβερνήτης και ιστορικός (π. 1239)
Fujiwara no Yoshitsune, Ιάπωνας ευγενής (π. 1206)
Μωάμεθ Β', αντιβασιλέας και ηγεμόνας Χβαρεζμίδης (π. 1220)
Nasu no Yoichi, Ιάπωνες σαμουράι (κατά προσέγγιση ημερομηνία)
Taira no Atsumori, Ιάπωνας σαμουράι (π. 1184)
θάνατοι
13 Ιανουαρίου – Μπερτράν ντε Μπλανσφόρ, Γάλλος Μεγάλος Μάγιστρος
18 Ιανουαρίου - Shawar, Φατιμιδικός βεζίρης και de facto ηγεμόνας
4 Φεβρουαρίου - Ιωάννης του Ajello, Ιταλός επίσκοπος της Κατάνης
6 Φεβρουαρίου - Θόρος Β' (ο Μέγας), πρίγκιπας της Αρμενίας
23 Μαρτίου - Shirkuh, στρατηγός και αρχιβεζίρης των Zangid[13]
21 Μαΐου – Berthold of Zwiefalten, Γερμανός ηγούμενος
9 Ιουλίου – Γκουίντο της Πίζας, Ιταλός γεωγράφος
Abu'l-Hasan Bayhaqi, Πέρσης πολυμαθ
Basil bar Shumna, αρχιεπίσκοπος Έδεσσας
Bohemond II, Ιταλός κόμης του Manoppello
Boleslaw, Σουηδός συγκυβερνήτης της Östergötland
Gerhouh του Reichersberg, Γερμανός θεολόγος
Ιλαρί του Τσίτσεστερ, Άγγλος Επίσκοπος (γεν. 1110)
Hillin of Falmagne, Γερμανός αρχιεπίσκοπος
Λουκάς Χρυσοβέργης, Βυζαντινός Πατριάρχης
Mujir al-Din Abaq, κυβερνήτης της Δαμασκού
Otomae, Γιαπωνέζα τραγουδίστρια (γεν. 1085)
Ramiro Fróilaz, Λεονέζος στρατιωτικός ηγέτης
Stephen du Perche, καγκελάριος της Σικελίας
|
◄ | 11ος αιώνας | 12ος αιώνας | 13ος αιώνας | ► ◄◄ | ◄ | 1165 | 1166 | 1167 | 1168 | 1169 | 1170 | 1171 | 1172 | 1173 | ► | ►► |
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
