.
Ο Πιέρ Ελλιό Τρυντώ ή Πιέρ Τρυντώ (Pierre Elliot Trudeau: Μόντρεαλ, 18 Οκτωβρίου 1919 – Μόντρεαλ, 28 Σεπτεμβρίου 2000) ήταν διεκεκριμένος Καναδός πολιτικός, ο οποίος διετέλεσε και πρωθυπουργός στην χώρα του κατά τις περιόδους 1968–1979 και 1980–1984.
Βιογραφικά στοιχεία
Υπήρξε ένας από τους πλέον δημοφιλείς και τους πλέον αμφιλεγόμενους δημόσιους άνδρες της εποχής του. Γόνος πλούσιας γαλλόφωνης, καθολικής οικογένειας του Μόντρεαλ, στα νεανικά του χρόνια, υπήρξε οπαδός του φασίζοντος γαλλοκαναδικού εθνικιστικού κινήματος, το οποίο είχε ως στόχο την απόσχιση του Κεμπέκ από την Καναδική Συνομοσπονδία και τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου γαλλόφωνου κράτους στην Βόρεια Αμερική. Κατά την περίοδο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου αποπέμφθηκε από τον Καναδικό Στρατό για ανυπακοή και έτσι δε συμμετείχε στον πόλεμο, όπως και πολλοί άλλοι κάτοικοι του Κεμπέκ.
Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο του Μόντρεαλ και πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ των ΗΠΑ. Σπούδασε επίσης στο Παρίσι και στο Λονδίνο. Στα χρόνια μετά τον πόλεμο, στράφηκε προς τον σοσιαλισμό και άρχισε να εκδίδει το περιοδικό Cité Libre (Ελεύθερη Πόλη), μέσα από το οποίο αρθρογραφούσε κατά της τότε πολιτικής και θρησκευτικής ηγεσίας του Κεμπέκ. Πάντως ο ίδιος παρέμεινε πιστός καθολικός σε όλη του την ζωή.
Από το 1961 έως το 1965, δίδαξε Δίκαιο στο Πανεπιστήμιο του Μόντρεαλ, το οποίο το εγκατέλειψε για να στραφεί προς την πολιτική. Το 1965 εκλέχθηκε βουλευτής του Φιλελεύθερου Κόμματος του Καναδά και το 1967 ανέλαβε το Υπουργείο Δικαιοσύνης της χώρας. Ως υπουργός Δικαιοσύνης κατάργησε τους νόμους κατά των ομοφυλόφιλων και αναμόρφωσε τους νόμους για τα διαζύγια.
Το 1968 ανέλαβε την ηγεσία του Φιλελεύθερου Κόμματος του Καναδά και την πρωθυπουργία της χώρας. Αν και πολύ δημοφιλής στον αγγλόφωνο Καναδά, στο Κεμπέκ ήταν πάντα μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα για τη σκληρή του στάση απέναντι στους γαλλόφωνους εθνικιστές. Τον Οκτώβριο του 1970, η τρομοκρατική οργάνωση «Μέτωπο Απελευθέρωσης του Κεμπέκ» (Front de Libération du Québec ή FLQ) απήγαγε τον Τζέιμς Κρος, εμπορικό ακόλουθο της Βρετανίας στον Καναδά, και τον Πιέρ Λαπόρτ, επαρχιακό υπουργό Εργασίας του Κεμπέκ. Λίγες ημέρες αργότερα το FLQ δολοφόνησε τον Λαπόρτ. Για να αντιμετωπίσει την κατάσταση, ο Τρυντώ κήρυξε στρατιωτικό νόμο στο Κεμπέκ και προχώρησε σε μαζικές συλλήψεις υπόπτων.
Το 1980, όταν στο Κεμπέκ έγινε δημοψήφισμα για την απόσχιση της επαρχίας από την Καναδική Συνομοσπονδία, ο Τρυντώ υποσχέθηκε στους κατοίκους της επαρχίας μία νέα συνταγματική συμφωνία που θα επέτρεπε στο Κεμπέκ να βρει τη θέση που του άξιζε στον Καναδά. Ωστόσο, το 1982, η επαρχιακή κυβέρνηση του Κεμπέκ, υπό τον εθνικιστή Ρενέ Λεβέκ, αρνήθηκε να υπογράψει το νέο σύνταγμα του Καναδά, εκτιμώντας ότι δεν ικανοποιούνταν τα αιτήματα των γαλλόφωνων της χώρας. Μέχρι σήμερα, το Κεμπέκ παραμένει η μοναδική επαρχία του Καναδά που δεν έχει συνυπογράψει το καναδικό Σύνταγμα του 1982.
Στην εξωτερική πολιτική, ο Τρυντώ ακολούθησε μια ανεξάρτητη γραμμή, αν και ο Καναδάς παρέμεινε πιστό μέλος της Ατλαντικής Συμμαχίας. Ήταν φίλος με τον Φιντέλ Κάστρο και επισκέφθηκε την Κίνα του Μάο Τσε Τουνγκ, πολύ πριν αρχίσουν τα ανοίγματα των ΗΠΑ προς την Κίνα.
Στην οικονομική πολιτική, ακολούθησε μέτρα κρατικού παρεμβατισμού με αποτέλεσμα να διογκωθεί το δημόσιο χρέος του Καναδά. Το Εθνικό Πρόγραμμα Ενέργειας του 1980, το οποίο στόχευε στον έλεγχο των τιμών του πετρελαίου και την πετρελαϊκή αυτάρκεια της χώρας, έκαναν τον Τρυντώ να χάσει μεγάλο μέρος της δημοτικότητάς του στον δυτικό Καναδά, και κυρίως στην επαρχία της Αλμπέρτας, όπου παράγεται πολύ πετρέλαιο.
Ο Τρυντώ ήταν επίσης γνωστός για την κοσμική και πολυτάραχη προσωπική ζωή του. Το 1971 παντρεύτηκε την κατά τριάντα χρόνια νεότερή του Μάργκαρετ Σινκλαίρ, με την οποία απέκτησε τρεις γιους. Ο πιο μικρός του γιος σκοτώθηκε σε δυστύχημα το 1998, σε ηλικία 23 ετών. Το ζεύγος Τρυντώ–Σινκλαίρ χώρισε το 1984, αφού για πολύ καιρό υπήρξε αγαπημένο θέμα για τις κοσμικές στήλες των εφημερίδων. Μετά το διαζύγιο, το 1991, ο Τρυντώ απέκτησε και μία κόρη από εξώγαμη σχέση.
Αποχώρησε από την πολιτική το 1984 για να ασχοληθεί κατόπιν με την δικηγορία. Στα τελευταία του χρόνια, υπέφερε από την ασθένεια του Πάρκινσον και από καρκίνο του προστάτη. Πέθανε στο σπίτι του στις 28 Σεπτεμβρίου 2000 και κηδεύτηκε με τιμές αρχηγού κράτους στις 3 Οκτωβρίου 2000.
Δείτε επίσης
Κατάλογος Πρωθυπουργών του Καναδά
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Βιογραφία στο canadahistory.com (Αγγλικά)
Political Βιογραφία από τη Βιβλιοθήκη του Κοινοβουλίου του Καναδά (Αγγλικά)
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
