Ο Νικήτας Σεΐδης υπήρξε Έλληνας λόγιος του 12ου αιώνα. Γεννήθηκε στο Ικόνιο και άκμασε επί Αλέξιου Κομνηνού περί το έτος 1110. Ήταν εχθρός των λατινικών καινοτομιών, κατά των οποίων έγραψε τρεις λόγους:
* Λόγος σχεδιασθείς πρός Ρωμαίους και δύο ταύτα αποδεικνύων, ότι τε αιδεσιμώτερα τα νέα των παλαιών, και ότι εκ του Πατρός μόνου, ουχί δε και εκ του Υιού, ως αυτοί λέγουσιν, εκπορεύεται το άγιον Πνεύμα
* Προς Ρωμαίους περί των αζύμων
* Προς Λατίνους περί γενέσεως του Αδάμ, της Εύας, του Σηθ, και περί του κατ εικόνα και καθ ομοίωσιν, ήτοι περί της αγίας Τριάδος και περί της εκπορεύσεως του αγίου Πνεύματος.
Πηγές
* Ανδρόνικος Δημητρακόπουλος (1872). Ορθόδοξος Ελλάς : ήτοι περί των Ελλήνων των γραψάντων κατά Λατίνων και περί των συγγραμμάτων αυτών. Εν Λειψίαι: Τύποις Μέτζγερ και Βίττιγ. http://anemi.lib.uoc.gr/metadata/2/5/3/metadata-01-0001410.tkl. Ανακτήθηκε την 12 Δεκεμβρίου 2010.
Εγκυκλοπαίδεια Βυζαντινής Αυτοκρατορίας
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License