Νικηφόρος Βρυέννιος ο Νεότερος
Γεννήθηκε το 1062 (κατ’ άλλους το 1080) στην Αδριανούπολη και ήταν γιος του ομώνυμού του στρατηγού. Σπούδασε στην Κωνσταντινούπολη. Ήταν λόγιος άνδρας, ικανός διπλωμάτης, σπουδαίος ρήτορας και γενναίος στρατιώτης. Ο αυτοκράτωρ Αλέξιος Κομνηνός, εκτιμώντας την μόρφωση και την φυσική ωραιότητά του, του έδωσε ως σύζυγο την κόρη του Άννα Κομνηνή και τον τίμησε με το αξίωμα του καίσαρος. Επίσης του εμπιστεύτηκε σημαντικές στρατιωτικές αποστολές. Ο Νικηφόρος διηύθυνε την άμυνα της Κωνσταντινουπόλεως εναντίον του στρατού του Γοδεφρείδου της Μπουιγιόν το 1097, ενώ το 1116 ηγήθη της εκστρατείας των Βυζαντινών εναντίον του Σελτζουκίδη σουλτάνου του Ικονίου. Μετά τον θάνατο του Αλεξίου Α΄ το 1118 η Άννα Κομνηνή και η μητέρα της Ειρήνη Δούκαινα, οργανώνοντας συνωμοσία εναντίον του νομίμου διαδόχου Ιωάννη Κομνηνού, προσπάθησαν ανεπιτυχώς να τον ανεβάσουν στον θρόνο. Ο ίδιος ο Νικηφόρος έδειξε αδιαφορία και συνέχισε να είναι νομιμόφρων στον Ιωάννη Κομνηνό. Συνέχισε την ενασχόλησή του με τα γράμματα, έγραψε δε ιστορικό έργο για τον Αλέξιο Κομνηνό, καθώς και φιλοσοφικές και ρητορικές πραγματείες. Κυριώτερο έργο του είναι η Ύλη Ιστορίας, χωρισμένη σε τέσσερα βιβλία. Κατ’ ουσίαν πρόκειται περί απομνημονευματικού χαρακτήρος σύγγραμμα. Ο συγγραφέας στηρίζεται σε προφορικές κυρίως μαρτυρίες από το οικογενειακό του περιβάλλον και δίδει έμφαση σε ό,τι αναφέρεται στην ιστορία των Κομνηνών, των Δουκών και των Βρυεννίων. Ο Νικηφόρος πέθανε το έτος 1137.
Βιβλιογραφία
Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάννικα, τ. 15, Αθήνα 1996 Ντιλ, Καρόλου, Βυζαντινές μορφές, Δελφοί, Αθήνα ά.χ.
Χριστοφιλοπούλου Αικατερίνης, Βυζαντινή Ιστορία, τ.Γ΄, εκδόσεις Βάνιας, Θεσσαλονίκη 19962
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
