Ο Λέων ο Φιλόσοφος ή Μαθηματικός είναι ένας από τους διαπρεπέστερους λογίους του 9ου αιώνα και εκ των πρωτεργατών της Αναγέννησης των Μακεδόνων.
Η ημερομηνία γεννήσεώς του δεν μας είναι γνωστή σήμερα, οι περισσότεροι μελετητές την τοποθετούν γύρω στην τελευταία δεκαετία του 8ου αιώνα στην Κωνσταντινούπολη. Ήταν συγγενής του εικονομάχου και λογίου Πατριάρχη Ιωάννη του Γραμματικού. Στην προσπάθειά του να λάβει την καλύτερη δυνατή μόρφωση, σύμφωνα με σύγχρονες μαρτυρίες, ταξίδεψε σε διάφορα μέρη και εντρύφησε στις βιβλιοθήκες και στα αρχεία μοναστηριών.
Μετά την επιστροφή του στην Κωνσταντινούπολη έγινε ιδιωτικός δάσκαλος, παρέχοντας ένα εκπληκτικό εύρος εγκυκλοπαιδικής παιδείας. Κάποια στιγμή κάποιος από τους μαθητές του τράβηξε την προσοχή του χαλίφη της Βαγδάτης[1], ο οποίος κάλεσε και τον ίδιο το Λέοντα στην αυλή του. Τότε ο Βυζαντινός αυτοκράτορας Θεόφιλος θέλοντας να αποτρέψει την αποστασία του σοφού τον διόρισε κρατικό δάσκαλο και του παρεχώρησε μισθό. Το 840 διορίστηκε Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης. Κατά τη διάρκεια της αρχιερατείας του (840-843) ενεπλάκη στην εικονομαχική έριδα, έτσι μετά την αποκατάσταση της Ορθοδοξίας καθαιρέθηκε και επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη.
Μετά την καθαίρεσή του επανήλθε στην Κωνσταντινούπολη, όπου ιδιώτευσε για κάποιο χρονικό διάστημα, χωρίς να αντιμετωπίσει άλλα προβλήματα. Κάποια στιγμή, άγνωστο πότε, μεταξύ 844-861, ο καίσαρας Βάρδας αποφάσισε να ιδρύσει στο ανάκτορο της Μαγναύρας ένα εκπαιδευτήριο υψηλού επιπέδου. Στον Λέοντα, που διατηρούσε τότε τη φήμη του ελλογιμοτέρου ανδρός του καιρού του, ανέθεσε τη διεύθυνση της νέας ανώτατης αυτής σχολής, ενώ σε μαθητές του Λέοντα ανέθεσε την διδακτική ευθύνη. Η ημερομηνία θανάτου του Λέοντα είναι άγνωστη. Η τελευταία μαρτυρία γι' αυτόν είναι του 869 και πιθανότατα πέθανε λίγο αργότερα.
Εκτώς από τη διδασκαλία ο Λέοντας θεωρείται ένας από τους επιφανέστερους αστρολόγους, στον οποίον αποδίδονται πολλές επιτυχημένες προβλέψεις, μεταξύ αυτών της δολοφονίας του Βάρδα και του φονικού σεισμού του 869. Επίσης ασχολήθηκε με τεχνικά θέματα και θεωρείται ο δημιουργός του συστήματος φρυκτωριών που συνέδεε τα ανατολικά σύνορα με την Πρωτεύουσα.
Στην Παλατινή Ανθολογία σώζεται ένα τουλάχιστον επίγραμμά του (XV 12). Άλλα οκτώ επιγράμματα υπό το ίδιο όνομα (Λέοντος Φιλοσόφου), ο Pierre Waltz τα αποδίδει στον αυτοκράτορα Λέοντα ΣΤ΄τον Σοφό, μολονότι η απόδοση του XV 12 στον Μαθηματικό γίνεται από τον Felix Buffiere στην ίδια σειρά. Ο Paton τα αποδίδει όλα στον Λέοντα τον Φιλόσοφο.
Υποσημειώσεις
↑ Οι πηγές διίστανται μεταξύ του al Mamun (813-833) και του Μutacim (833-842), βλ. P. Lemerle, Ο πρώτος Βυζαντινός Ουμανισμός, εκδ. ΜΙΕΤ, Αθήνα 2001, σ. 130-134.
Πηγές
Pierre Waltz, «Anthologie Grecque», ed. Les Belles Lettres, Paris, 1960, v.VIII, p. 286.
Felix Buffiere, «Anthologie Grecque», ed. Les Belles Lettres, Paris, 1960, v.XII, p. 128, σημ 1.
W.R.Paton, «The Greek Anthology», Loeb Classical Library, v.ΙΙΙ, p. 455 και v.V, p. 399.
Εγκυκλοπαίδεια Βυζαντινής Αυτοκρατορίας
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
