Λατινική Αυτοκρατορία

Η Λατινική Αυτοκρατορία (κόκκινο), η Αυτοκρατορία της Νίκαιας (μπλε), η Αυτοκρατορία της Τραπεζούντας (μωβ) ,και το Δεσποτάτο της Ηπείρου (πράσινο). Τα όρια είναι ασαφή.

Η Λατινική Αυτοκρατορία ή Λατινική Αυτοκρατορία της Κωνσταντινούπολης ή Ρωμανία ήταν το κράτος που δημιουργήθηκε από τους σταυροφόρους της Τέταρτης Σταυροφορίας μετά την πτώση της Κωνσταντινούπολης το 1204 και διατηρήθηκε μέχρι το 1261, οπότε η Κωνσταντινούπολη ανακαταλήφθηκε από την Αυτοκρατορία της Νίκαιας.

Προοριζόταν να γίνει η νόμιμη συνέχεια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας από τους Δυτικούς. Μοίρασαν τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία μεταξύ τους και θα ακολουθούσαν το Βυζαντινό τυπικό των αυτοκρατόρων ώστε να δείξουν στους ντόπιους ότι τίποτα δεν άλλαζε. Οι Βενετοί θα αποκτούσαν τα 3/8 της επικράτειας. Πρώτος Λατίνος αυτοκράτορας εκλέχτηκε ο Βαλδουίνος της Φλάνδρας. Νέα κράτη υποτελή στον Λατίνο αυτοκράτορα δημιουργούνταν, το Βασίλειο της Θεσσαλονίκης, το Δουκάτο των Αθηνών και το Πριγκιπάτο της Αχαΐας. Η Εκκλησία της Κωνσταντινούπολης υποτάχθηκε στην εξουσία του Πάπα της Ρώμης και ένας Λατίνος Πατριάρχης εκλέχτηκε στην Κωνσταντινούπολη. Το νέο κρατικό μόρφωμα θα διευκόλυνε τις επιχειρήσεις των σταυροφόρων και δεν θα ακολουθούσε πολιτική που θα πήγαινε ενάντια στα συμφέροντα των Δυτικών, όπως είχε συμβεί αρκετές φορές στο παρελθόν. Οι ελπίδες που δημιουργήθηκαν, όμως, αποδείχθηκαν φρούδες πολύ σύντομα. Τα εδάφη της αυτοκρατορίας για να μοιρασθούν έπρεπε να κατακτηθούν πρώτα. Η αντίδραση των ντόπιων ήταν περιορισμένη αλλά όχι ανύπαρκτη. Η σύγκρουση με τη Βουλγαρία και τα κράτη που ίδρυσαν οι ίδιοι οι Βυζαντινοί (Δεσποτάτο της Ηπείρου, Αυτοκρατορία της Νίκαιας), η έλλειψη πόρων και ενισχύσεων, η περιστασιακή και πολλές φορές ανύπαρκτη υποστήριξη από τη Δύση ήταν οι αιτίες που οδήγησαν στην κατάλυση της Λατινικής Αυτοκρατορίας το 1261 με την ανακατάληψη της Κωνσταντινούπολης από την Αυτοκρατορία της Νίκαιας.

Λατίνοι αυτοκράτορες της Κωνσταντινούπολης

* 1204-1205 Βαλδουίνος εκ Φλάνδρας

* 1206-1216 Ερρίκος

* 1217 Πέτρος ντε Κουρτεναί

* 1217-1219 Γιολάνδη

* 1221-1228 Ροβέρτος Β' ντε Κουρτεναί

* 1228-1261 Βαλδουίνος Β' (ο Ιωάννης Βρυέννιος τον βοηθούσε ως επίτροπος 1229-1237)

* 1240-1261 Βαλδουίνος Β' (μόνος αυτοκράτορας)

Τιτουλάριοι Λατίνοι αυτοκράτορες της Κωνσταντινούπολης, 1261 - 1383

* 1261-1273 Βαλδουίνος Β' σε εξορία από την Κωνσταντινούπολη

* 1273-1283 Φίλιππος Α' ντε Κουρτεναί, ο γιός του

* 1283-1308 Κατερίνα Α' ντε Κουρτεναί, η κόρη του μαζί με τον...

o 1301-1308 Κάρολο του Βαλουά ...άνδρα της

* 1308-1346 Κατερίνα Β' του Βαλουά, πριγκίπισσα της Αχαΐας, η κόρη τους, μαζί με τον ...

o 1313-1332 Φίλιππο Β' του Τάραντα ... σύζυγό της

* 1346-1364 Ροβέρτος του Τάραντος γιος τους

* 1364-1373 Φίλιππος Β' του Τάραντος ο αδελφός του

* 1373-1383 Ιάκωβος των Baux ο ανιψιός του

* Ο Ιάκωβος άφησε στη διαθήκη του τον τίτλο του στον Δούκα Λουδοβίκο Α' των Ανζού, ο οποίος είχε επίσης απαίτηση (τιτουλάριος) στο θρόνο της Νάπολης, αλλά ούτε ο Λουδοβίκος ούτε οι απόγονοί του χρησιμοποίησαν ποτέ τον τίτλο.